Eclesiastes

11 Ihagis mo ang iyong tinapay+ sa ibabaw ng tubig,+ sapagkat pagkalipas ng maraming araw ay masusumpungan mo itong muli.+ 2 Magbigay ka ng bahagi sa pito, o kahit sa walo,+ sapagkat hindi mo alam kung anong kapahamakan ang mangyayari sa lupa.+

3 Kapag ang mga ulap ay punô ng tubig, ang mga iyon ay nagbubuhos ng malakas na ulan sa lupa;+ at kapag ang punungkahoy ay nabuwal sa dakong timog o kaya’y sa dakong hilaga, sa dako na kinabuwalan ng punungkahoy+ ay doon ito mamamalagi.

4 Siyang nagbabantay sa hangin ay hindi maghahasik ng binhi; at siyang tumitingin sa mga ulap ay hindi gagapas.+

5 Kung paanong hindi mo nababatid kung ano ang lakad ng espiritu sa mga buto sa loob ng tiyan niyaong nagdadalang-tao,+ sa katulad na paraan ay hindi mo nalalaman ang gawa ng tunay na Diyos, na siyang gumagawa ng lahat ng bagay.+

6 Sa umaga ay ihasik mo ang iyong binhi at hanggang sa kinagabihan ay huwag mong pagpahingahin ang iyong kamay;+ sapagkat hindi mo nalalaman kung saan ito magtatagumpay,+ kung dito o doon, o kung ang dalawa ay parehong magiging mabuti.

7 Ang liwanag ay matamis din, at mabuti para sa mga mata ang makakita ng araw;+ 8 sapagkat kung mabuhay man ang isang tao nang maraming taon, sa lahat ng mga iyon ay magsaya siya.+ At alalahanin niya ang mga araw ng kadiliman,+ bagaman ang mga iyon ay marami; ang bawat araw na dumarating ay walang kabuluhan.+

9 Magsaya ka,+ binata, sa iyong kabataan, at dulutan ka nawa ng iyong puso ng kabutihan sa mga araw ng iyong kabinataan, at lumakad ka sa mga lakad ng iyong puso at sa mga bagay na nakikita ng iyong mga mata.+ Ngunit alamin mo na dahil sa lahat ng ito ay dadalhin ka ng tunay na Diyos sa kahatulan.+ 10 Kaya alisin mo ang kaligaligan mula sa iyong puso, at ilayo mo ang kapahamakan mula sa iyong laman;+ sapagkat ang kabataan at ang kasariwaan ng buhay ay walang kabuluhan.+