Eclesiastes

5 Bantayan mo ang iyong mga paa+ kailanma’t pumaparoon ka sa bahay ng tunay na Diyos; at mangyari ang paglapit upang makinig,+ sa halip na magbigay ng hain na gaya ng ginagawa ng mga hangal,+ sapagkat hindi nila nababatid na ang kanilang ginagawa ay masama.+

2 Huwag kang magmadali may kinalaman sa iyong bibig; at kung tungkol sa iyong puso,+ huwag nawa itong maging padalus-dalos sa pagbibitiw ng salita sa harap ng tunay na Diyos.+ Sapagkat ang tunay na Diyos ay nasa langit+ ngunit ikaw ay nasa lupa. Kaya naman ang iyong mga salita ay dapat na maging kakaunti.+ 3 Sapagkat ang panaginip ay dumarating nga dahil sa dami ng kaabalahan,+ at ang tinig ng hangal dahil sa dami ng mga salita.+ 4 Kailanma’t nanata ka ng isang panata sa Diyos, huwag kang mag-atubiling tuparin iyon,+ sapagkat walang kaluguran sa mga hangal.+ Ang ipinanata mo ay tuparin mo.+ 5 Mas mabuting hindi ka manata+ kaysa sa ikaw ay manata at hindi tumupad.+ 6 Huwag mong pahintulutang pagkasalahin ng iyong bibig ang iyong laman,+ ni sabihin mo man sa harap ng anghel+ na iyon ay isang pagkakamali.+ Bakit kailangan pang magalit ang tunay na Diyos dahil sa iyong tinig at gibain ang gawa ng iyong mga kamay?+ 7 Sapagkat dahilan sa dami ng kaabalahan ay may mga panaginip,+ at maraming mga kawalang-kabuluhan at mga salita. Ngunit matakot ka sa tunay na Diyos.+

8 Kung makakita ka ng anumang paniniil sa dukha at ng marahas na pag-aalis ng kahatulan+ at ng katuwiran sa isang nasasakupang distrito, huwag mong ikamangha ang pangyayari,+ sapagkat ang isa na nakatataas kaysa sa mataas+ ay nagmamasid,+ at may mga nakatataas pa sa kanila.

9 Gayundin, ang pakinabang sa lupa ay nasa kanilang lahat;+ dahil sa isang bukid ay napaglilingkuran ang hari.+

10 Ang maibigin sa pilak ay hindi masisiyahan sa pilak, ni ang sinumang maibigin sa yaman ay masisiyahan sa kita.+ Ito rin ay walang kabuluhan.+

11 Kapag dumarami ang mabubuting bagay, silang kumakain ng mga ito ay dumarami nga.+ At ano ang pakinabang ng dakilang may-ari ng mga iyon, maliban sa pagmamasid sa mga iyon ng kaniyang mga mata?+

12 Matamis ang tulog+ ng isang naglilingkod, kaunti man o marami ang kaniyang kinakain; ngunit ang mayaman ay hindi pinatutulog ng kaniyang kasaganaan.

13 May malubhang kapahamakan na nakita ko sa ilalim ng araw: kayamanan na iniingatan para sa dakilang may-ari nito sa kaniyang ikapapahamak.+ 14 At ang kayamanang iyon ay naglaho+ dahil sa isang kapaha-pahamak na kaabalahan, at nagkaanak siya ng isang lalaki sa panahon na walang anumang nasa kaniyang kamay.+

15 Gaya ng paglabas ng isa mula sa tiyan ng kaniyang ina, hubad siyang aalis na muli,+ gaya ng kaniyang pagdating; at wala siyang anumang makukuha+ para sa kaniyang pagpapagal, na madadala niya sa kaniyang kamay.

16 At ito rin ay malubhang kapahamakan: katulad mismo ng pagdating ng isa, gayon siya aalis; at ano ang pakinabang niyaong patuloy na nagpapagal ukol sa hangin?+ 17 Gayundin, sa lahat ng kaniyang mga araw ay kumakain siya sa kadiliman, taglay ang napakaraming kaligaligan,+ at siya ay may sakit at dahilan upang magalit.

18 Narito! Ang pinakamabuting bagay na nakita ko mismo, na siyang maganda, ay na ang isa ay kumain at uminom at magtamasa ng kabutihan dahil sa lahat ng kaniyang pagpapagal+ na pinagpapagalan niya sa ilalim ng araw sa bilang ng mga araw ng kaniyang buhay na ibinigay sa kaniya ng tunay na Diyos, sapagkat iyon ang kaniyang takdang bahagi. 19 Gayundin sa bawat tao na binigyan ng tunay na Diyos ng kayamanan at mga materyal na pag-aari,+ binigyan din naman niya siya ng kapangyarihang kumain mula rito+ at kumuha ng kaniyang takdang bahagi at magsaya sa kaniyang pagpapagal.+ Ito ang kaloob ng Diyos.+ 20 Sapagkat hindi niya madalas na aalalahanin ang mga araw ng kaniyang buhay, sapagkat ginagawa siyang abala ng tunay na Diyos sa pagsasaya ng kaniyang puso.+