Deuteronomio
19 “Kapag nilipol ni Jehova na iyong Diyos ang mga bansa+ na ang lupain ay ibinibigay sa iyo ni Jehova na iyong Diyos, at naitaboy mo na sila at nakapanahanan ka na sa kanilang mga lunsod at sa kanilang mga bahay,+ 2 magbubukod ka ng tatlong lunsod para sa iyo sa gitna ng iyong lupain na ibinibigay sa iyo ni Jehova na iyong Diyos upang ariin.+ 3 Ihahanda mo ang daan para sa iyong sarili, at hatiin mo sa tatlong bahagi ang teritoryo ng iyong lupain na ibinigay sa iyo ni Jehova na iyong Diyos bilang pag-aari, at iyon ay para sa sinumang mamamatay-tao upang tumakas patungo roon.+
4 “At ito ang may kinalaman sa mamamatay-tao na maaaring tumakas patungo roon at mabuhay: Kung masaktan niya ang kaniyang kapuwa nang hindi niya iyon nalalaman at hindi niya ito dating kinapopootan;+ 5 o kung humayo siya sa kakahuyan kasama ng kaniyang kapuwa upang manguha ng kahoy, at nakataas ang kaniyang kamay upang itaga ang palakol upang putulin ang punungkahoy, at humulagpos ang bakal mula sa hawakang kahoy,+ at tinamaan niyaon ang kaniyang kapuwa at ito ay namatay, siya ay dapat tumakas patungo sa isa sa mga lunsod na ito at mabuhay.+ 6 Kung hindi, baka habulin ng tagapaghiganti+ ng dugo, sapagkat nag-iinit ang kaniyang puso, ang mamamatay-tao at abutan ito, dahil mahaba ang daan; at baka mapatay nga niya ang kaluluwa nito, samantalang walang hatol na kamatayan+ para rito, sapagkat hindi niya ito dating kinapopootan. 7 Iyan ang dahilan kung bakit ko iniuutos sa iyo, na sinasabi, ‘Tatlong lunsod ang ibubukod mo para sa iyo.’+
8 “At kung palalawakin ni Jehova na iyong Diyos ang iyong teritoryo ayon sa isinumpa niya sa iyong mga ninuno,+ at naibigay na niya sa iyo ang buong lupain na ipinangako niyang ibibigay sa iyong mga ninuno,+ 9 sapagkat tutuparin mo ang buong utos na ito na iniuutos ko sa iyo ngayon sa pamamagitan ng pagsasagawa nito, na ibigin si Jehova na iyong Diyos at laging lumakad sa kaniyang mga daan,+ magdaragdag ka nga ng tatlo pang lunsod para sa iyo sa tatlong ito,+ 10 upang hindi mabubo ang dugong walang-sala+ sa gitna ng iyong lupain na ibinibigay sa iyo ni Jehova na iyong Diyos bilang mana, at walang pagkakasala sa dugo ang mapapasaiyo.+
11 “Ngunit kung may isang taong napopoot+ sa kaniyang kapuwa, at inabangan niya ito at tumindig siya laban dito at pinatay niya ang kaluluwa nito at ito ay namatay,+ at ang taong iyon ay tumakas patungo sa isa sa mga lunsod na ito, 12 ang matatandang lalaki ng kaniyang lunsod ay magsusugo nga at kukunin siya mula roon, at ibibigay nila siya sa kamay ng tagapaghiganti ng dugo, at dapat siyang mamatay.+ 13 Ang iyong mata ay hindi dapat maawa sa kaniya,+ at aalisin mo ang pagkakasala sa dugong walang-sala mula sa Israel,+ upang magtamo ka ng mabuti.
14 “Huwag mong iuurong ang mga muhon ng iyong kapuwa,+ kapag naitakda na ng mga ninuno ang mga hangganan ng iyong mana na mamanahin mo sa lupain na ibinibigay sa iyo ni Jehova na iyong Diyos upang ariin.
15 “Huwag titindig ang iisang saksi laban sa isang tao may kinalaman sa anumang kamalian o anumang kasalanan,+ tungkol sa anumang kasalanan na nagawa niya. Sa bibig ng dalawang saksi o sa bibig ng tatlong saksi ay pagtitibayin ang usapin.+ 16 Kung ang isang saksing nagpapakana ng karahasan ay tumindig laban sa isang tao upang magharap ng isang paratang ng paghihimagsik laban sa kaniya,+ 17 ang dalawang tao na may pagtatalo ay tatayo rin sa harap ni Jehova, sa harap ng mga saserdote at ng mga hukom na nanunungkulan sa mga araw na iyon.+ 18 At ang mga hukom ay magsisiyasat nang lubusan,+ at kung ang saksi ay bulaang saksi at nagharap ng bulaang paratang laban sa kaniyang kapatid, 19 gagawin din ninyo sa kaniya ang ipinakana niyang gawin sa kaniyang kapatid,+ at aalisin mo ang kasamaan sa gitna mo.+ 20 Sa gayon ay maririnig niyaong mga natitira at matatakot, at hindi na sila muling gagawa ng anumang kasamaang tulad nito sa gitna mo.+ 21 At ang iyong mata ay hindi dapat maawa:+ kaluluwa ang magiging para sa kaluluwa, mata para sa mata, ngipin para sa ngipin, kamay para sa kamay, paa para sa paa.+