Deuteronomio

31 Nang magkagayon ay yumaon si Moises at sinalita ang mga salitang ito sa buong Israel 2 at sinabi sa kanila: “Isang daan at dalawampung taóng gulang ako ngayon.+ Hindi na ako pahihintulutang lumabas at pumasok,+ gaya ng sinabi sa akin ni Jehova, ‘Hindi ka tatawid sa Jordang ito.’+ 3 Si Jehova na iyong Diyos ang tatawid sa unahan mo.+ Siya mismo ang lilipol sa mga bansang ito mula sa harap mo, at itataboy mo sila.+ Si Josue ang tatawid sa unahan mo,+ gaya ng sinalita ni Jehova. 4 At tiyak na gagawin sa kanila ni Jehova ang gaya ng ginawa niya kay Sihon+ at kay Og,+ na mga hari ng mga Amorita, at sa kanilang lupain, noong lipulin niya sila.+ 5 At pinabayaan sila ni Jehova sa inyo,+ at gagawin ninyo sa kanila ang ayon sa lahat ng utos na iniutos ko sa inyo.+ 6 Magpakalakas-loob kayo at magpakatibay.+ Huwag kayong matakot o magitla sa harap nila,+ sapagkat si Jehova na iyong Diyos ang hahayong kasama mo. Hindi ka niya pababayaan ni iiwan ka man nang lubusan.”+

7 At tinawag ni Moises si Josue at sinabi sa kaniya sa paningin ng buong Israel: “Magpakalakas-loob ka at magpakatibay,+ sapagkat ikaw—ikaw ang magdadala sa bayang ito sa lupain na isinumpa ni Jehova sa kanilang mga ninuno na ibibigay sa kanila, at ikaw ang magbibigay niyaon sa kanila bilang mana.+ 8 At si Jehova ang hahayo sa unahan mo. Siya mismo ay mananatiling kasama mo.+ Hindi ka niya pababayaan ni iiwan ka man nang lubusan. Huwag kang matakot o masindak.”+

9 Nang magkagayon ay isinulat ni Moises ang kautusang ito+ at ibinigay ito sa mga saserdote na mga anak ni Levi,+ na mga tagapagdala ng kaban ng tipan ni Jehova,+ at sa lahat ng matatandang lalaki ng Israel. 10 At iniutos sa kanila ni Moises, na sinasabi: “Sa pagwawakas ng bawat pitong taon, sa takdang panahon sa taon ng pagpapalaya,+ sa kapistahan ng mga kubol,+ 11 sa pagparoon ng buong Israel upang makita ang mukha ni Jehova+ na iyong Diyos sa dakong pipiliin niya,+ ay babasahin mo ang kautusang ito sa harap ng buong Israel sa kanilang pandinig.+ 12 Tipunin mo ang bayan,+ ang mga lalaki at ang mga babae at ang maliliit na bata at ang iyong naninirahang dayuhan na nasa loob ng iyong mga pintuang-daan, upang makapakinig sila at upang matuto sila,+ upang matakot sila kay Jehova na inyong Diyos+ at maingat na tuparin ang lahat ng mga salita ng kautusang ito. 13 At ang kanilang mga anak na hindi pa nakaaalam ay dapat makinig,+ at pag-aaralan nilang matakot kay Jehova na inyong Diyos sa lahat ng mga araw na kayo ay nabubuhay sa lupa na tatawirin ninyo sa Jordan upang ariin.”+

14 Pagkatapos ay sinabi ni Jehova kay Moises: “Narito! Ang mga araw ay malapit na upang ikaw ay mamatay.+ Tawagin mo si Josue, at tumayo kayo sa tolda ng kapisanan, upang maatasan ko siya.”+ Sa gayon ay pumaroon si Moises at si Josue at tumayo sila sa tolda ng kapisanan.+ 15 Nang magkagayon ay nagpakita si Jehova sa tolda sa haliging ulap, at ang haliging ulap ay nagsimulang lumagay sa tabi ng pasukan ng tolda.+

16 Sinabi ngayon ni Jehova kay Moises: “Narito! Ikaw ay hihigang kasama ng iyong mga ninuno;+ at ang bayang ito ay tiyak na babangon+ at magkakaroon ng imoral na pakikipagtalik sa mga banyagang diyos ng lupain na kanilang paroroonan,+ sa mismong gitna nila, at tiyak na iiwan nila ako+ at sisirain ang aking tipan na ipinakipagtipan ko sa kanila.+ 17 Dahil dito ay lalagablab nga ang aking galit laban sa kanila sa araw na iyon,+ at tiyak na iiwan ko sila+ at ikukubli ko ang aking mukha mula sa kanila,+ at sila ay magiging isang bagay na malalamon; at maraming kapahamakan at kabagabagan ang darating sa kanila,+ at sasabihin nila sa araw na iyon, ‘Hindi ba dahil wala sa gitna natin ang ating Diyos kung kaya dumating sa atin ang mga kapahamakang ito?’+ 18 Sa ganang akin, talagang ikukubli ko ang aking mukha sa araw na iyon dahil sa lahat ng kasamaan na ginawa nila, sapagkat bumaling sila sa ibang mga diyos.+

19 “At ngayon ay isulat ninyo sa ganang inyo ang awit+ na ito at ituro mo ito sa mga anak ni Israel.+ Ilagay mo ito sa kanilang mga bibig upang ang awit na ito ay magsilbing aking saksi laban sa mga anak ni Israel.+ 20 Sapagkat dadalhin ko sila sa lupa na isinumpa ko sa kanilang mga ninuno,+ na inaagusan ng gatas at pulot-pukyutan,+ at sila ay tiyak na kakain+ at mabubusog at tataba+ at babaling sa ibang mga diyos,+ at maglilingkod nga sila sa mga iyon at pakikitunguhan ako nang walang galang at sisirain ang aking tipan.+ 21 At mangyayari nga na kapag dumating sa kanila ang maraming kapahamakan at kabagabagan,+ ang awit na ito ay sasagot din naman sa harap nila bilang saksi, sapagkat hindi ito dapat malimutan mula sa bibig ng kanilang supling, sapagkat nalalaman kong lubos ang kanilang hilig+ na tumutubo sa kanila ngayon bago ko sila dalhin sa lupain na isinumpa ko.”

22 Kaya isinulat ni Moises ang awit na ito nang araw na iyon, upang maituro niya iyon sa mga anak ni Israel.+

23 At inatasan niya si Josue na anak ni Nun+ at sinabi: “Magpakalakas-loob ka at magpakatibay,+ sapagkat ikaw—ikaw ang magdadala sa mga anak ni Israel sa lupain na isinumpa ko sa kanila,+ at ako mismo ay mananatiling kasama mo.”

24 At nangyari nga na nang matapos ni Moises na isulat ang mga salita ng kautusang ito sa isang aklat hanggang sa katapusan niyaon,+ 25 inutusan ni Moises ang mga Levita, na mga tagapagdala ng kaban ng tipan ni Jehova,+ na sinasabi: 26 “Pagkakuha sa aklat na ito ng kautusan,+ ilagay ninyo iyon sa tabi ng kaban+ ng tipan ni Jehova na inyong Diyos, at iyon ay magsisilbing saksi roon laban sa iyo.+ 27 Sapagkat ako—nalalaman kong lubos ang iyong paghihimagsik+ at ang iyong matigas na leeg.+ Kung ngayon na buháy pa akong kasama ninyo, kayo ay naging mapaghimagsik sa paggawi kay Jehova,+ gaano pa nga kaya pagkamatay ko! 28 Tipunin mo sa akin ang lahat ng matatandang lalaki sa inyong mga tribo at ang inyong mga opisyal,+ at sasalitain ko ang mga salitang ito sa kanilang pandinig, at kukunin ko ang langit at ang lupa bilang mga saksi laban sa kanila.+ 29 Sapagkat nalalaman kong lubos na pagkamatay ko ay walang pagsalang gagawi kayo nang kapaha-pahamak,+ at tiyak na lilihis kayo mula sa daan na iniutos ko sa inyo; at kapahamakan+ ang sasapit nga sa inyo sa pagtatapos ng mga araw, sapagkat gagawin ninyo ang masama sa paningin ni Jehova upang galitin siya sa pamamagitan ng mga gawa ng inyong mga kamay.”+

30 At sinalita ni Moises sa pandinig ng buong kongregasyon ng Israel ang mga salita ng awit na ito hanggang sa katapusan niyaon:+