29 Hindi ko sila palalayasin mula sa harap mo sa loob ng isang taon, upang ang lupain ay huwag maging tiwangwang na kaguhuan at ang mababangis na hayop sa parang ay talagang dumami laban sa iyo.+

55 “‘Ngunit kung hindi ninyo itataboy ang mga tumatahan sa lupain mula sa harap ninyo,+ yaong mga ititira ninyo sa kanila ay tiyak na magiging parang mga panusok sa inyong mga mata at parang mga tinik sa inyong mga tagiliran, at liligaligin nga nila kayo sa lupain na inyong tatahanan.+

21 At hindi pinalayas ng mga anak ni Benjamin ang mga Jebusita na nananahanan sa Jerusalem;+ kundi ang mga Jebusita ay patuloy na tumatahang kasama ng mga anak ni Benjamin sa Jerusalem hanggang sa araw na ito.+

23 Sa gayon ay hinayaan ni Jehova na ang mga bansang ito ay manatili sa pamamagitan ng hindi pagpapalayas sa kanila nang madalian,+ at hindi niya sila ibinigay sa kamay ni Josue.

4 At sila ay patuloy na nagsilbing mga kasangkapan upang masubok+ ang Israel upang malaman kung susundin nila ang mga utos ni Jehova na iniutos niya sa kanilang mga ama sa pamamagitan ni Moises.+

11 Samantalang sila ay malapit na sa Jebus, at ang liwanag ng araw ay nakababa na nang lubusan,+ sinabi ngayon ng tagapaglingkod sa kaniyang panginoon: “O halika ngayon at lumiko tayo sa lunsod na ito ng mga Jebusita+ at magpalipas tayo roon ng magdamag.”

6 At ang hari at ang kaniyang mga tauhan ay pumaroon sa Jerusalem laban sa mga Jebusita+ na nananahanan sa lupain, at sinabi nila kay David: “Hindi ka papasok dito, kundi tiyak na paaalisin+ ka ng mga bulag at ng mga pilay,” dahil iniisip nila: “Si David ay hindi papasok dito.”