10 At sinabi ko: “Ay, O Soberanong Panginoong Jehova! Tunay na lubusan mong nilinlang ang bayang ito+ at ang Jerusalem, na sinasabi, ‘Ang kapayapaan ay mapapasainyo,’+ at ang tabak ay umabot na hanggang sa kaluluwa.”

14 At sinisikap nilang pagalingin nang bahagya ang pagkasira ng aking bayan,+ na sinasabi, ‘May kapayapaan! May kapayapaan!’ gayong wala namang kapayapaan.+

11 At sinisikap nilang pagalingin nang bahagya ang pagkasira ng anak na babae ng aking bayan,+ na sinasabi: “May kapayapaan! May kapayapaan!” gayong wala namang kapayapaan.+

10 sa dahilan, oo, sa dahilang iniligaw nila ang aking bayan, na sinasabi, “May kapayapaan!” gayong wala namang kapayapaan,+ at may isang nagtatayo ng pangharang na pader, ngunit walang kabuluhan+ na may mga nagpapalitada roon ng kalburo.’+