12 “Ikinaila nila si Jehova, at lagi nilang sinasabi, ‘Wala siya.+ At sa atin ay walang kapahamakang darating, at hindi tayo makakakita ng tabak ni ng taggutom.’+

14 At sinisikap nilang pagalingin nang bahagya ang pagkasira ng aking bayan,+ na sinasabi, ‘May kapayapaan! May kapayapaan!’ gayong wala namang kapayapaan.+

13 Sa gayon ay sinabi ko: “Ay, O Soberanong Panginoong Jehova! Narito, ang mga propeta ay nagsasabi sa kanila, ‘Hindi kayo makakakita ng tabak, at walang taggutom na mangyayari sa inyo, kundi tunay na kapayapaan ang ibibigay ko sa inyo sa dakong ito.’ ”+

17 Sinasabi nila nang paulit-ulit doon sa mga walang-galang sa akin, ‘Sinalita ni Jehova: “Kapayapaan ang sasainyo.” ’+ At sa bawat isa na lumalakad ayon sa pagkasutil ng kaniyang puso+ ay sinabi nila, ‘Walang kapahamakang darating sa inyo.’+

3 Kailanma’t kanilang+ sinasabi: “Kapayapaan+ at katiwasayan!” kung magkagayon ay kagyat na mapapasakanila ang biglang pagkapuksa+ gaya ng hapdi ng kabagabagan sa isang babaing nagdadalang-tao;+ at sa anumang paraan ay hindi sila makatatakas.+