28 “Hanggang dito ang wakas ng bagay. Kung tungkol sa akin, si Daniel, patuloy akong tinatakot nang labis-labis ng aking mga kaisipan, anupat ang aking pagmumukha ay nabago sa akin; ngunit ang bagay na ito ay iningatan ko sa aking puso.”+

27 At kung tungkol sa akin, si Daniel, ako ay nanlupaypay at nagkasakit nang ilang araw.+ Pagkatapos ay bumangon ako at ginawa ko ang gawain ng hari;+ ngunit lagi akong natitigilan dahil sa bagay na nakita, at walang sinumang nakauunawa nito.+

16 Narinig ko, at ang aking tiyan ay nagsimulang maligalig; dahil sa ingay ay nanginig ang aking mga labi; ang kabulukan ay nagsimulang pumasok sa aking mga buto;+ at sa aking kalagayan ay naligalig ako, upang hintayin ko nang tahimik ang araw ng kabagabagan,+ ang kaniyang pag-ahon sa bayan,+ upang lusubin niya sila.

6 Sa pagkarinig nito ay isinubsob ng mga alagad ang kanilang mga mukha at lubhang natakot.+