Pahina Dos

Ang mga tao ay mga nilikhang punô ng pag-asa. Pagkatapos ng paulit-ulit na mga kabiguan, umaasa pa rin sila. Ang katangiang ito ay kitang-kita lalo na sa mga pamahalaan ng tao. Kapag nabigo ang isa, umaasa sila sa susunod. Lahat ng anyo ng pamahalaan ay nasubok na, ang lahat ay nabigo. Anuman ay walang lunas sa mga suliraning nagpapahirap sa tao. May anumang pag-asa ba na magkakaroon pa ng isang pamahalaan na nagtataglay ng lunas?

Isang Daigdig na Walang Lunas 3

Isang Daigdig na Taglay ang Lahat ng Lunas 6