RUFO

[Pula].

1. Anak ng Simon na pinilit na tumulong sa pagbubuhat ng pahirapang tulos ni Jesus; kapatid ng isang Alejandro.​—Mar 15:21; Luc 23:26.

2. Isang Kristiyano sa Roma, “na pinili sa Panginoon,” na binati ni Pablo sa kaniyang liham. Taglay ang pagmamahal ay binati rin ni Pablo ang ina ni Rufo bilang “ang kaniyang ina at akin.”​—Ro 16:13.