7:1

linisin natin ang ating sarili mula sa bawat karumihan: Malawak ang kahulugan ng pandiwang Griego na isinasaling “linisin” at ng kaugnay nitong mga termino (isinasaling “pagdadalisay; paglilinis”; “malinis”; “dalisay”). Ang mga terminong ito ay puwedeng tumukoy sa pagiging malinis sa pisikal (Mat 23:25), malinis sa seremonyal na paraan (Luc 2:22; 5:14; Ju 11:55), malinis mula sa kasalanan (2Pe 1:9), at pagkakaroon ng malinis na isip, puso, at konsensiya (1Ti 1:5; Tit 1:15; Heb 9:14). Ang pandiwa nito ay puwede ring tumukoy sa pagpapagaling ng sakit. (Mat 8:2; 11:5; Mar 1:40-42; Luc 17:14; tingnan ang study note sa Luc 4:27.) Ginamit ito dito ni Pablo para saklawin ang pagiging malinis sa pisikal, moral, at espirituwal.

laman at espiritu: Ang mga gawain na nagpaparumi o sumisira sa katawan ay puwedeng magparumi sa laman. Ang hindi pagsunod sa mga pamantayang moral at iba pang turo sa Kasulatan ay nagpaparumi naman sa espiritu, o sa isip. Kaya kapag pinagsama ang mga terminong “laman” at “espiritu,” tumutukoy ito sa lahat ng nakakaapekto sa buhay ng isang Kristiyano, sa pisikal man o sa moral.

para maabot natin ang lubos na kabanalan nang may takot sa Diyos: Sa Kristiyanong Griegong Kasulatan, ang mga salitang isinaling “banal” at “kabanalan” ay nagpapahiwatig ng pagiging nakabukod para sa paglilingkod kay Jehova. Dito at sa iba pang teksto sa Bibliya, puwede rin itong tumukoy sa malinis na paggawi. (Mar 6:20; 1Pe 1:15, 16) Ang anyo ng salitang Griego na isinalin ditong “lubos” ay puwedeng magpahiwatig ng unti-unting pagkumpleto sa isang bagay. Ipinapakita nito na hindi agad nagiging banal ang isang tao. Sa halip, patuloy na nadadalisay ang mga Kristiyano habang pinagsisikapan nilang makaabot sa perpektong mga pamantayan ng Diyos. Ang nag-uudyok sa kanila na gawin ito ay ang ‘pagkatakot sa Diyos’ na nagmumula sa malalim na pag-ibig at matinding paggalang sa kaniya.—Aw 89:7.