4:3

mapanatili ang kapayapaan: Ang salitang Griego na ginamit dito ay tumutukoy sa “isang bagay na kayang magbuklod o nagsisilbing pandikit.” Sa ganitong diwa ginamit ang salitang ito sa Col 2:19, kung saan isinalin itong “litid,” isang matibay na tissue na nagdurugtong sa mga buto. Parang ganiyan ang kapayapaan dahil kaya nitong pagbuklurin ang mga miyembro ng kongregasyon. Hindi lang ito basta nangangahulugang walang awayan. Ang ganitong kapayapaan ay nakasalig sa pag-ibig, at kailangan ang pagsisikap para mapanatili ito. (Efe 4:2) Ginamit din ni Pablo ang salitang Griego na ito sa Col 3:14, kung saan sinabi niya na ‘lubusang pinagkakaisa’ ng pag-ibig ang mga tao.

maingatan ang pagkakaisang dulot ng espiritu: Kung sinusunod ng isang Kristiyano ang payong ito, hahayaan niyang gabayan siya ng espiritu ng Diyos para maipakita niya ang bunga nito. Makapangyarihan ang “espiritu” na galing sa Diyos, at kaya nitong pagkaisahin ang mga tao. (1Co 2:12; Gal 5:22, 23) Sa naunang talata, binanggit ni Pablo ang kapakumbabaan, kahinahunan, pagkamatiisin, at pag-ibig—mga katangiang nagtataguyod ng pagkakaisa.—Efe 4:2.