Sa Lucas 22:7, 8 ay ibinibigay ang pinakabalangkas ng panahon, na nagsasabi: “At dumating ang araw ng mga tinapay na walang lebadura, na noon ay kinakailangang ihain ang handog ukol sa paskuwa; at isinugo niya si Pedro at si Juan, na nagsasabi: ‘Humayo kayo at ihanda ang kordero ng paskuwa para kanin natin.’ ” Ang ulat ay nagpapatuloy: “Sasabihin ninyo sa punò ng sambahayan, ‘Sinasabi sa inyo ng Guro: “Nasaan ang tuluyang silid na kung saan maaari kong kanin ang kordero ng paskuwa kasalo ng aking mga alagad?” ’ ” Kaya nang gabing iyon si Jesus ay kasama ng 12 para sa isang selebrasyong Judio. Kaniyang sinabi sa kanila: “Pinakahahangad kong kanin na kasalo ninyo ang kordero ng paskuwang ito bago ako maghirap.”​—Lucas 22:11, 15.

Subalit “pinakahahangad” ni Jesus na magkasalu-salo sa katapusang talagang Paskuwa, at sa katapusang gabi bago maganap ang kaniyang kamatayan, kasama ng kaniyang pinakamalalapit na mga tagasunod, na naglakbay na kasama niya sa kalakhang bahagi ng kaniyang ministeryo. Sa dulo ng hapunang iyon ng Paskuwa, sinabi sa kanila ni Jesus ang tungkol sa isang bagong selebrasyon na kailangang ganapin ng lahat ng kaniyang mga tagasunod sa hinaharap. Ang alak ng sa hinaharap pang Kristiyanong selebrasyong iyon ay sumasagisag sa dugo ng “bagong tipan” na hahalili sa tipang Kautusan.​—Lucas 22:20.