“Ano ang Katotohanan?”

ANG dalawang lalaking magkaharap ay magkaibáng-magkaibá. Ang isa ay isang pulitikong mapang-uyam, ambisyoso, mayaman, handang gawin ang anuman upang mapaunlad ang kaniyang propesyon. Ang isa naman ay isang gurong nagtakwil ng kayamanan at katanyagan at nakahandang isakripisyo ang kaniyang buhay upang iligtas ang buhay ng iba. Walang-alinlangan, hindi pareho ang pangmalas ng dalawang lalaking ito! Sila’y lubusang hindi nagkasundo, lalo na hinggil sa isang bagay​—ang tungkol sa katotohanan.

Ang mga lalaki ay sina Poncio Pilato at Jesu-Kristo. Si Jesus ay nakatayo sa harap ni Pilato bilang isang nahatulang kriminal. Bakit? Ipinaliwanag ni Jesus na ang dahilan nito​—sa totoo, ang pinakadahilan ng kaniyang pagparito sa lupa at pagganap sa kaniyang ministeryo​—​ay nauuwi sa isa: ang katotohanan. “Dahil dito ako ipinanganak, at dahil dito ako dumating sa sanlibutan,” sabi niya, “upang ako ay magpatotoo sa katotohanan.”​—Juan 18:37.

Ang tugon ni Pilato ay isang kapansin-pansing tanong: “Ano ang katotohanan?” (Juan 18:38) Talaga bang nais niya ng sagot? Marahil ay hindi. Si Jesus ay isang uri ng tao na makasasagot sa alinmang tanong na may kataimtimang ibinangon sa kaniya, subalit hindi niya sinagot si Pilato. At sinasabi ng Bibliya na nang siya’y makapagtanong na, si Pilato ay agad-agad na lumabas sa silid-pampubliko. Ang Romanong gobernador ay malamang na nagtanong taglay ang mapang-uyam na di-paniniwala, na para bang sinasabing, “Katotohanan? Ano iyon? Walang gayong bagay!”a