Tanrı Sizinle Gerçekten İlgileniyor mu?

SEVİLEN biri olduğunuzu hissediyor musunuz? Yoksa bazen hiç kimsenin sizinle ilgilenmediğini mi düşünüyorsunuz? Yaşam temposu hızlı olan bu bencil dünyada insan kolaylıkla fark edilmeyecek kadar önemsiz biri olduğunu düşünebilir. Kutsal Kitabın günlerimizi anlatırken söylediği gibi bugün birçok insan kendisiyle o kadar meşgul ki, başkalarıyla hiç ilgilenmiyor (2. Timoteos 3:1, 2).

Yaşı, kültürü, dili ya da ırkı ne olursa olsun tüm insanlar sevmeye ve sevilmeye gerçekten ihtiyaç duyar. Bazı araştırmalara göre sinir sistemimiz özellikle sevgi ve şefkati hissedecek şekilde tasarlanmıştır. Bizi yaratan Yehova Tanrı sevilmeye ve değerli olduğumuzu hissetmeye ihtiyacımız olduğunu herkesten daha iyi bilir. Yehova O’nun için çok değerli olduğunuzu söyleseydi neler hissederdiniz? Tabii ki bundan daha değerli bir takdir ifadesi olmazdı. Yehova’nın kusurlu insanlarla ilgilendiğinden nasıl emin olabiliriz? O her birimizle tek tek ilgileniyor mu? Eğer öyleyse bir kişi Tanrı tarafından sevilmek için ne yapmalıdır?

Yehova Tanrı İnsanlarla İlgileniyor

Yaklaşık 3.000 yıl önce mezmur yazarı Davut peygamber yıldızlarla bezeli gökyüzünün ihtişamını görünce içi hayranlıkla dolmuştu. Sayısız yıldızı yaratan Tanrı’nın olağanüstü haşmetini açıkça görüyordu. Yehova’nın yüceliğini ve insanın O’nun yanında ne kadar küçük kaldığını düşünen Davut, Yehova’nın insanlarla sevgiyle ilgilenmesi karşısındaki hayranlığını şöyle ifade etti: “Yarattığın gökleri, elinin eserlerini, yaptığın ay ve yıldızları görünce düşündüm: Ölümlü insan kim ki, onu hatırlayasın, insanoğlu ne ki, onunla ilgilenesin?” (Mezmur 8:3, 4). Evrendeki en üstün varlık olan Yehova Tanrı’nın kusurlu insanlarla ilgilenemeyecek kadar meşgul ve uzak olduğu sonucuna kolaylıkla varılabilir. Bununla birlikte Davut, nispeten önemsiz ve kısa ömürlü insanın, Tanrı için önemli olduğunu biliyordu.

Başka bir mezmur yazarı da güven veren şu sözleri söyledi: “Yehova Kendisinden korkanlardan, vefalı sevgisine umut bağlayanlardan hoşlanır” (Mezmur 147:11). Bu her iki ayet de çok etkileyicidir. Evrendeki en yüce varlık olan Yehova insanların varlığının farkında olmakla kalmaz, aynı zamanda onlarla ‘ilgilenir’ ve ‘Kendisinden korkanlardan hoşlanır.’

Ayrıca bu gerçek, bizim zamanımızda meydana gelen Kutsal Kitaptaki bir peygamberlik sözüyle de vurgulanır. Yehova, Haggay peygamber aracılığıyla gökteki Krallık hakkındaki iyi haberin dünya çapında duyurulacağına işaret etti. Bu duyuru işinin bir sonucu şöyle açıklanıyor: “Milletlerin değerli şeyleri gelecek; ve bu evi ihtişamla dolduracağım” (Haggay 2:7).

Bütün milletlerden toplanan bu “değerli şeyler” nelerdir? Maddi değeri olan şeyler olamaz (Haggay 2:8). Yehova’yı gerçekten mutlu eden şeyler gümüş ve altın değildir. O, Kendisine sevgiden dolayı kulluk eden insanlardan, kusurlu olmalarına rağmen hoşlanır (Özdeyişler 27:11). Onlar Yehova’nın ihtişamına ihtişam katan ‘değerli şeylerdir.’ Yehova onların Kendisine yürekten bağlı olmalarına ve O’na gayretle kulluk etmelerine değer verir. Bu ‘değerli şeylerin’ içinde siz de var mısınız?

Kusurlu insanların evrenin Yüce Yaratıcısı için değerli olması fikri inanılmaz gibi gelebilir. Fakat bu hakikat bizi, Kendisine yaklaşmamızı isteyen Tanrı’nın bu sıcak davetini kabul etmeye yöneltmelidir (İşaya 55:6; Yakup 4:8).

“Sen Çok Sevilen Birisin”

Daniel peygamber ilerlemiş yaşında, bir akşamüstü şaşırtıcı bir olay yaşadı. Dua ederken aniden bir adam yanına geldi. Daha önce de gördüğü bu adamı tanıdı, o Yehova’nın bir meleği, Cebrail’di. Cebrail bu ani ziyaretinin nedenini şöyle açıkladı: “Ey Daniel, işin içyüzünü kavramana yardımcı olmaya geldim. . . . . Çünkü sen çok sevilen birisin” (Daniel 9:21-23).

Başka bir keresinde Yehova’nın meleklerinden biri Daniel’e “Ey Daniel, çok sevilen adam” diye hitap etti. Sonra onu güçlendirmek için şöyle dedi: “Korkma, ey çok sevilen adam. İçin rahat olsun” (Daniel 10:11, 19). Daniel’e üç kere “çok sevilen adam” dendi. Bu ifade “çok değerli”, hatta “gözde” anlamlarına da gelebilir.

Daniel kendini Tanrısına yakın hissediyordu ve özverili hizmetinden dolayı Yehova’nın onayını kazandığını şüphesiz anlamıştı. Fakat Tanrı’nın, melekleri aracılığıyla Daniel’e olan derin sevgisini ifade etmesi onun güvenini pekiştiren en önemli şeydi. Bu nedenle Daniel’in “Bana güç verdin” demesi hiç şaşırtıcı değil (Daniel 10:19).

Yehova’nın, sadık peygamberine hissettiği sıcak duygularla ilgili bu yüreklendirici kayıt, bizim yararlanmamız için Tanrı’nın Sözüne kaydedilmiştir (Romalılar 15:4). Daniel’in örnek yaşamını düşünmek, gökteki sevgi dolu Yaratıcımız tarafından sevilmek için ne yapmamız gerektiğini anlamamıza yardım eder.

Tanrı’nın Sözünü Düzenli Olarak İnceleyin

Daniel Kutsal Yazıları gayretle inceleyen biriydi. Bunu, onun şu sözlerinden anlıyoruz: “Kitaplardan Yeruşalim’in harap kalacağı yılların sayısını . . . . fark ettim” (Daniel 9:2). Onun zamanında bu kitaplar arasında muhtemelen Musa, Davut, Süleyman, İşaya, Yeremya, Hezekiel ve başka peygamberlerin Tanrı ilhamıyla yazdıkları kitaplar vardı. Tomarlara gömülen Daniel’i okumaya dalmış, Yeruşalim’de hakiki tapınmanın yeniden başlamasıyla ilgili önceden bildirilen sözleri karşılaştırırken hayal edebilirsiniz. O muhtemelen üst kattaki odasına çekilip dikkatinin dağılmasına izin vermeden buna benzer ayetlerin anlamını derinlemesine düşünüyordu. Daniel’in Kutsal Yazılarla ilgili incelemeleri onun imanını güçlendirdi ve onu Yehova’ya yaklaştırdı.

Tanrı’nın Sözünü incelemek Daniel’in kişiliğini şekillendirdi ve tüm yaşam tarzını etkiledi. Çocukken Kutsal Yazılardan eğitim almış olması, Tanrı’nın Kanununda o dönemde talep edilen yemekle ilgili kurallara uymak konusunda genç Daniel’in kararlı olmasına kuşkusuz yardım etti (Daniel 1:8). Daha sonra Tanrı’nın bildirilerini Babil hükümdarlarına korkusuzca bildirdi (Özdeyişler 29:25; Daniel 4:19-25; 5:22-28). Daniel çalışkanlığı, dürüstlüğü ve güvenilirliğiyle tanınan biriydi (Daniel 6:4). Hepsinden önemlisi, hayatını kurtarmak için Yehova’ya bağlılığından ödün vermektense O’na tamamen güvendi (Özdeyişler 3:5, 6; Daniel 6:23). Tanrı’nın onu çok sevmesine şaşmamak gerek.

Kutsal Kitabı incelemek günümüzde bazı açılardan Daniel için olduğundan daha kolay. Hantal tomarların yerini kolayca açılıp okunabilecek kitaplar aldı. Daniel’in önceden bildirdiği sözlerden bazılarının nasıl gerçekleştiğini anlatan kayıtları da içeren Kutsal Kitabın tümüne sahibiz. Ayrıca Kutsal Kitabı incelememize yardımcı bol bol yayın ve başka araçlar var.a Bu gibi imkânlardan tam anlamıyla faydalanıyor musunuz? Kutsal Kitabı okumak ve okuduklarınız üzerinde derin düşünmek için düzenli bir programınız var mı? Bunları yapmanın faydasını Daniel gibi siz de göreceksiniz. İmanınız güçlenecek ve Yehova Tanrı’yla yakın bir ilişki geliştireceksiniz. Tanrı’nın Sözü yaşamınızda güvenilir bir rehber olacak, bu da Tanrı’nın sizinle sevgiyle ilgilendiğinin bir kanıtı olacak.

Duayı Hiç Bırakmayın

Dua Daniel’in yaşamının önemli bir kısmıydı. O Tanrı’nın iradesine uygun ricalarda bulundu. Gençken Babil kralı Nabukadnezar’ın rüyasını yorumlaması istenmişti, eğer bunu yapamazsa öldürülecekti. Daniel hiç düşünmeden Yehova’ya yakarıp onu desteklemesini ve korumasını istedi (Daniel 2:17, 18). Yıllar sonra bu sadık peygamber kusurlu yapısını alçakgönüllülükle kabul edip halkının günahıyla birlikte kendi günahını itiraf etmiş ve Yehova’dan bağışlanma dilemişti (Daniel 9:3-6, 20). Kendisine ilham yoluyla açıklanan şeyleri kavrayamadığında Tanrı’dan yardım istedi. Bir keresinde Daniel’in yardım istemesinin ardından bu şeyleri kavraması için onu ziyaret eden melek “Sözlerin işitiliyor” diyerek ona güvence verdi (Daniel 10:12).

Sadık Daniel Tanrı’dan sadece isteklerde bulunmuyordu. Kutsal Yazılarda şöyle okuyoruz: “Her zaman yaptığı gibi, yine günde üç kez . . . . dua ederek Tanrısına şükürler sundu” (Daniel 6:10). Daniel’in Yehova’ya şükretmek için birçok nedeni vardı. O bunu düzenli olarak yaptı. Dua ibadetinin ayrılmaz bir parçasıydı, öyle ki bu yüzden öldürülmekle tehdit edildiğinde bile dua etmeye devam etti. Evet, Yehova onu kararlılığından dolayı çok seviyordu.

Dua ayrıcalığı muhteşem bir hediyedir! Tek bir günümüzü bile sevgi dolu Yaratıcımızla konuşmadan geçirmeyelim. Bizim için yaptığı tüm iyilikler nedeniyle O’na şükretmeyi unutmayalım. Endişelerimizi ve kaygılarımızı hiç çekinmeden O’na anlatalım. Dileklerimizin ve ricalarımızın nasıl cevaplandığı üzerinde düşünüp minnettarlığımızı ifade edelim. Dualarımızı aceleye getirmeyelim. Yüreğimizdekileri Yehova’ya açtığımızda O’nun sevgisini özel olarak hissedeceğiz. Bu, ‘duayı hiç bırakmamak’ için olağanüstü bir nedendir (Romalılar 12:12).

Yehova’nın İsmini Yüceltin

Taraflardan biri hep kendini düşündüğünde o dostluk yürümez. Aynı şey Yehova’yla aramızdaki dostluk için de geçerlidir. Daniel bu gerçeğin farkındaydı. Onun Yehova’nın ismini yüceltmeye ne kadar önem verdiğini görelim.

Tanrı, Nabukadnezar’ın rüyasını ve anlamını açıklayarak duasına cevap verdiğinde Daniel şöyle dedi: “Tanrı’nın ismine çağlar boyu şükredilsin, çünkü hikmet ve kudret O’nundur.” Sonra, Nabukadnezar’a rüyasını ve anlamını açıkladığında Daniel tekrar tekrar onuru Yehova’ya vererek sadece O’nun ‘sırları açıkladığını’ vurguladı. Benzer şekilde bağışlanmayı ve kurtarılmayı dilerken de şöyle dedi: “Ey Tanrım, . . . . şehrin ve halkın Senin ismini taşıyor” (Daniel 2:20, 28; 9:19).

Bu konuda Daniel’i örnek almak için birçok fırsatımız var. Dua ederken Tanrı’nın ‘isminin kutsal kılınmasının’ bizim için önemli olduğunu dile getirebiliriz (Matta 6:9, 10). Asla Yehova’nın kutsal ismine leke getirecek şeyler yapmak istemiyoruz. Bunun yerine Krallıkla ilgili öğrendiklerimizi başkalarıyla paylaşarak Yehova’yı daima yüceltelim.

Evet, dünyada insanlar birbirini sevmiyor ve birbiriyle ilgilenmiyor. Fakat Yehova Tanrı’nın O’na kulluk eden her bireyle gerçekten ilgilendiğini bilmek bizi rahatlatıyor. Mezmur yazarının dediği gibi “Yehova halkından hoşlanır, yumuşak başlıları kurtuluşla taçlandırır” (Mezmur 149:4).

[Dipnot]

[Sayfa 21’deki pasaj]

Tanrı, Daniel peygamberi güçlendirmek için meleği Cebrail’i göndererek ona olan sevgisini gösterdi

[Sayfa 23’teki pasaj]

Daniel’in gayretle inceleme yapması ve dua etmesi, onun kişiliğini şekillendirdi ve Tanrı’nın onu sevmesini sağladı