Yapıcı Olun
1 “Başa çıkılması zor kritik bir devre”de yaşadığımızdan hepimizin teşvike ihtiyacı var. (II. Tim. 3:1) Pavlus, kendi günlerinde bile buna ihtiyaç olduğunun tam anlamıyla bilincindeydi ve kardeşleriyle olan ilişkilerini ‘aralarında onlarla teselli bulma’ amacını güden fırsatlar olarak değerlendirdi. Kardeşlerini “yekdiğerini bina etmeğe ait işlere sây”etmeye ısrarla teşvik etti. (Rom. 1:11, 12; 14:19) Bu çabalar “şakirtlerin canlarına kuvvet vermek . . . . imanda durmaları için onları teşvik etmek” amacına ulaştı. (Res. İşl. 14:22) Bugün bu gibi teşviklere çok ihtiyacımız var.
2 Söylediklerimizle başkalarına karşı yapıcı olabiliriz. Kullandığımız sözler, yerinde olduğunda, “oyulmuş gümüşün içinde altın elmalar gibi” olabilir. (Sül. Mes. 25:11) İbadetlere katılmakla ‘birbirimizi teşvik’ ediyoruz. (İbr. 10:25) Ayrıca, tecrübeler anlattığımızda, övgü dolu sözler kullandığımızda veya ruhi şeylerle ilgili sohbetler sürdürdüğümüzde dilimizi olumlu şekilde kullanıyoruz. Dil böyle sağlıklı şekilde kullanıldığında ‘işitenlere inayet vermek üzre . . . . bünyan için iyi olan”ı söyler.—Efes. 4:29.
3 Yapıcı Şeyler Hakkında Konuş: Pavlus Filipililer 4:8’de konuşma tarzımız için yol gösterici, yardımcı yönlendirmeler verdi. ‘Hak olan, ciddi konularla ilgili olan, adil olan, saf olan, sevimli olan, hakkında iyi konuşulan şeyleri, erdemli ve övgüye değer şeyleri’ düşünmemizi söyledi. Eğer söylediklerimiz Tanrı’nın Sözüne dayanıyorsa, onların her zaman doğru ve yararlı olduğundan emin olabiliriz. (Yuh. 17:17) İsa’nın takipçisi olarak vakfımız, ibadetlerde öğrendiklerimiz, hizmetimizi tam olarak yerine getirme yolumuz ve buna benzer diğer noktalar ciddi konulardır. Kuşkusuz, Tanrı’nın Sözünün standart ve prensipleri hakkında sürdürdüğümüz olumlu sohbetler bizi “kurtuluş için . . . . hikmetli” kılmaya yardım edecektir. (II. Tim. 3:15) Yehova’nın temiz teşkilatında bulunanların erdemli davranışlarından dolayı takdirimizi dile getirebiliriz. Kardeşlerimizin sevgiyle yaptıkları iyilikleri övebiliriz. (Yuhanna 13:34, 35) Kardeşlerimizde gözlediğimiz iman, sevinç, barış ve tahammül gibi İsa’nın takipçilerine özgü sağlıklı nitelikler, hakkında iyi konuşulan şeylerin kapsamına girer. Bu gibi erdemli ve övgüye değer şeyler hakkında sohbet etmek başkalarının ‘iyiliği içindir.’—Rom. 15:2.
4 Her gün dünyanın cesaret kırıcı kaygılarıyla karşı karşıya kalıyoruz. Bunları bir kenara itip kardeşlerimizle sevgi dolu ilişkilerde bulunmak ne tazelendiricidir! Birlikte geçirdiğimiz değerli vakit el üstünde tutulması gereken bir hazinedir. Her zaman teşvik edici ve yapıcı şekilde konuşursak, başkaları bizim hakkımızda gerçekten şunu söyleyecek: “Benim ruhuma . . . . rahat verdiler.”—I. Kor. 16:18.