Gençler Soruyor . . .

Bağışlanamaz Bir Günah Mı İşledim?

“MORALİM hiç bu kadar bozulmamıştı. Artık kendime saygım kalmamıştı; Tanrı’nın beni asla bağışlamayacağını düşündüm.”—Murat.a

“Cesaretim iyice kırılmıştı. Suçluluk yüreğimi sıkıştırdı. Bazı bağışlanamaz hatalar işlediğimi düşündüm.”—Aydın.

Mukaddes Kitabın dediği gibi, “suç etmiyen adam yoktur.” (I. Kırallar 8:46) Fakat bazen bir genç, basit bir hata işlemekten daha ileri gitmiş olduğunu düşünebilir. Murat ve Aydın gibi, azalmayan bir suçluluk duygusu ona sıkıntı verebilir. Yaptığı şeyin, Tanrı’nın onu asla bağışlayamayacağı kadar iğrenç ve kötü olduğunu düşünebilir.

Bu gibi duygular sana sıkıntı veriyorsa, ne olacak? Cesur ol, çünkü durumun hiç de ümitsiz değil.

Vicdanımız Bize Neden Acı Veriyor

Aptalca bir hata işledikten sonra kendini kötü hissetmen gayet doğaldır. Hepimiz, Mukaddes Kitabın “vicdan” diye adlandırdığı yetiyle doğduk. Bu, içimizdeki doğru ve yanlış duyusu, kötü bir şey yaptığımızda genelde uyarı veren bir iç alarmdır. (Romalılar 2:15, 16) Örneğin, Kral Davud’u düşün. Başka bir adamın karısıyla zina işledi. Daha sonra, kocası Uriya’nın kesin bir ölüme gönderilmesini sağladı. (II. Samuel 11:2-17) Bunun Davud üzerindeki etkisi neydi?

Davud şöyle itiraf etti: ‘Gece gündüz Tanrı’nın eli üzerimde ağırlaştı.’ Evet, Tanrısal hoşnutsuzluğun ağırlığını hissetti. Davud ayrıca şöyle dedi: “Suçum yüzünden kemiklerimde rahat yok. Çünkü fesatlarım başımdan aştı; ağır yük gibi bana çok ağır oldular. . . . Bütün gün yaslı gezmekteyim.” (Mezmur 32:4; 38:3-6) Olumlu bir şekilde harekete geçip hatasından tövbe edene kadar, Davud’un vicdanı ona sıkıntı vermeye devam etti.

Benzer şekilde, İsa’nın takipçisi olan bir ana-baba tarafından eğitildiysen, Mukaddes Kitabın standartlarından uzaklaştığın zaman kendini kötü hissedeceksin. Bu pişmanlık duygusu normal ve sağlıklıdır. Bu, hata kökleşmiş bir alışkanlık haline gelmeden önce, kişiyi yolunu düzeltmeye veya yardım aramaya yöneltebilir. Diğer yandan, günah işlemeye devam eden bir kişi vicdanını zedeler. Vicdan zamanla, dağlanmış bir deri gibi duyarsız olur. (I. Timoteos 4:2) Bunu kesinlikle, ahlaksal açıdan bozulma izler.—Galatyalılar 6:7, 8.

‘Tanrı’ya Göre Olan Hüzün’

O halde, Mukaddes Kitabın “ölüme götüren günah”tan söz etmesine şaşmamak gerek. (I. Yuhanna 5:16; Matta 12:31 ile karşılaştır.) Böyle bir günah sadece bedenin bir zayıflığı değildir. Kasten, dik başlılıkla ve inatla işlenir. Böyle bir günahı bağışlanamaz yapan günahtan çok günahı işleyenin yürek durumudur.

Bununla birlikte, yanlış davranışın yüzünden acı ve sıkıntı duyman bağışlanamaz bir günah işlemediğini gösterir. Mukaddes Kitabın dediği gibi, “Allaha göre olan hüzün kurtuluş için . . . . tövbeyi hasıl eder.” (II. Korintoslular 7:10) Evet, Yakub 4:8-10’da verilen öğüde dikkat edin: “Ey günahkârlar, ellerinizi temizleyin, ve ey iki fikirliler, yüreklerinizi saf kılın. Kederli olun, ve matem tutup ağlayın; gülüşünüz mateme, ve sevinciniz sıkıntıya döndürülsün. Rabbin huzurunda alçalın, ve sizi yükseltecektir.”

Gerçi, hata çok ciddi olabilir. Örneğin, genç Julie bir erkek arkadaşıyla öpüşmeye ve oynaşmaya başladı. Şöyle itiraf ediyor: “İlk başta kendimi çok suçlu hissettim, fakat zaman geçtikçe alıştım. Vicdanımı çok fazla rahatsız etmedi.” Zamanla, temiz olmayan davranışlar kontrolden çıkarak cinsel ilişki noktasına geldi. Julie şöyle diyor: “Kendimi berbat hissettim. Vicdanım o kadar zayıfladı ki, aynı şey birkaç kez oldu.”

Bu ümitsiz bir durum mudur? Böyle olması gerekmez. Yahuda krallarından biri olan Manasse hakkında ne denebilir? İspritizma ve çocuk kurbanları da dahil, son derecede ciddi günahlar işledi. Buna rağmen, Tanrı onu samimi tövbesinden ötürü bağışladı. (II. Tarihler 33:10-13) Kral Davud hakkında ne denebilir? Kötü davranışlarından tövbe ettiğinde, Yehova’nın ‘iyi ve bağışlamaya hazır’ bir Tanrı olduğunu gördü.—Mezmur 86:5.

Bugün, İsa’nın takipçilerine şu güvence veriliyor: “Eğer günahlarımızı ikrar edersek, günahlarımızı bize bağışlamak, ve bizi her haksızlıktan temizlemek için o sadık ve âdildir.” (I. Yuhanna 1:9) Bu itiraf kime yapılmalı? Öncelikle, Yehova Tanrı’ya. ‘Yüreğini onun önüne dök.’ (Mezmur 32:5; 62:8) Mezmur 51’deki Davud’un tövbeden kaynaklanan itirafını okumak sana yardımcı olabilir.

Buna ek olarak, Mukaddes Kitap, İsa’nın ciddi günahlar işlemiş takipçilerinin cemaat ihtiyarlarıyla konuşmalarını ısrarla söylüyor. (Yakub 5:14, 15) Onların ciddi öğüdü ve duaları, Tanrı’yla ilişkini yeniden kurmana ve tekrar temiz bir vicdana sahip olmana yardım edebilir. Onlar zayıflıkla kötülük arasındaki farkı anlayabilirler. Ayrıca, hatanı tekrarlamaktan kaçınmak için ihtiyaç duyduğun yardımı almanı sağlamak üzere gerekeni yapacaklar. Bu cesur adımı atmış olan Julie şöyle öneriyor: “Kendimi tedip etmeye çalıştım ve bir yere kadar başarılı olduğumu bile sandım. Fakat bir yıl sonra ne kadar yanıldığımı anladım. İhtiyarların yardımı olmadan ciddi sorunları çözmek mümkün değil.”

Daha Az Ciddi Olan Günahlar Yüzünden Duyulan Suçluluk

Bununla birlikte, bazen bir genç ‘farkına varmadan yanlış bir adım atar.’ (Galatyalılar 6:1) Veya bedensel bir dürtünün kendisine hâkim olmasına izin verir. Bu durumda olan bir genç derin suçluluk duygusuna kapılabilir—belki de hatanın aslında gerektirdiğinden daha büyük bir suçluluk duygusu. Sonuçta gereksiz kaygı ortaya çıkar. Böyle derin suçluluk duyguları sağlıklı, fakat aşırı duyarlı bir vicdandan kaynaklanabilir. (Romalılar 14:1, 2) Unutma, günah işlediğimizde, “Babanın nezdinde Şefaatçimiz, salih İsa Mesih, vardır.”—I. Yuhanna 2:1, 2.

Girişte sözleri aktarılan genç Murat’ın durumunu bir kez daha düşünelim. İsa’nın bu genç takipçisi bağışlanamaz bir günah işlediğinden emindi. Kendi kendine şöyle söyledi: ‘Mukaddes Kitap prensiplerini o kadar iyi bildiğim halde, kendimi günah işlemekten alıkoyamıyorum!’ Günahı neydi? Mastürbasyon sorunu. Murat şöyle düşündü: ‘Bu alışkanlığı yenemezsem, Tanrı beni nasıl bağışlayabilir?’ Benzer şekilde, zaman zaman kendi kendini tatmin etme konusunda sorunları olan Aydın şöyle dedi: “Bu günahtan kopamadığım için suçluluğu içimde, ta derinlerde hissettim.”

Mastürbasyon gerçekten temiz olmayan bir alışkanlıktır. (II. Korintoslular 7:1) Bununla birlikte, Mukaddes Kitap mastürbasyonu zina gibi ciddi günahlarla eşit tutmaz. Hatta, ismi bile geçmiyor. Dolayısıyla, mastürbasyon yapma yanlışına düşmek herhalde bağışlanamaz bir suç olarak görülmez. Hatta, onun bağışlanamayacağını sanmak tehlikeli bile olabilir; bir genç, sorunu yenmeye çalışmanın pek anlamı olmayacağını düşünebilir. Fakat Mukaddes Kitap prensipleri, İsa’nın bir takipçisinin bu alışkanlığı yenmek için daha fazla çaba harcaması gerektiğini gösteriyor.b (Koloseliler 3:5) Yehova, ‘hepimizin çok şeylerde sürçtüğünü’ bilir. (Yakub 3:2) Bir tekrarlama olunca, bir gencin kendini mahkûm edilmiş hissetmesine gerek yoktur.

Aynısı başka yanlış adımlar ve hatalar için de geçerlidir. Yehova kendimizi aşırı suçluluk duygusuyla cezalandırmamızı talep etmez. Bunun yerine, sorunu düzeltmek üzere adımlar atmamızdan memnun olur.—II. Korintoslular 7:11; I. Yuhanna 3:19, 20.

Yardım Ve Teselli Kaynakları

Bununla birlikte, büyük olasılıkla bunu yapmak için kişisel desteğe ihtiyacın olacak. Tanrı’dan korkar ana-babalar çoğu zaman çocuklarına yardım etmek ve onları desteklemek için birçok şey yapabilirler. İsa’nın takipçilerinin cemaati de başka destek olacak yöntemler sunuyor. Murat şöyle hatırlıyor: “Bana gerçekten yardım eden şey, bir ihtiyarla yaptığım sohbetti. Ona açılıp en özel düşüncelerimi anlatmak için cesur olmak zorundaydım. Fakat o bana güven duygusu verdi ve böylece ben onun öğüdünü istedim.” Aydın da bir ihtiyardan öğüt istedi. O şöyle diyor: “Teşvik edici öğüdünü unutamam. Bana, gençken aynı sorunu olduğunu söyledi. Bunu asla tahmin etmezdim. Dürüstlüğünü çok takdir ederek onu dinledim.” Böyle bir yardım ve destekle, Murat ve Aydın sorunlarını yendiler. İkisi de şu anda kendi cemaatlerinde sorumlu mevkilerde hizmet ediyorlar.

İçtenlikle dua etmek de bir yardımdır. Davud gibi, sen de “temiz yürek” ve “doğru ruh” için dua edebilirsin. (Mezmur 51:10) Tanrı’nın Sözünü okumak başka bir teselli kaynağıdır. Örneğin, resul Pavlus’un da iç mücadeleleri olduğunu öğrenmeyi teşvik edici bulabilirsin. O şöyle itiraf etti: “İyilik yapmak isterken, benim için kötülük hazırdır.” (Romalılar 7:21) Pavlus, yanlış eğilimlerini kontrol altında tutmayı başardı. Sen de başarabilirsin. Özellikle, Mezmur 25, 86 ve 103 gibi, Tanrı’nın bağışlamasıyla ilgili mezmurları okumayı teselli edici bulabilirsin.

Ne olursa olsun, kabuğuna çekilip karamsarlığın hâkimiyeti altına girmekten kaçın. (Süleymanın Meselleri 18:1) Yehova’nın merhametinden tam olarak yararlan. Unutma, O İsa’nın fidye kurbanlığına dayanarak “bol bol bağışlar.” (İşaya 55:7; Matta 20:28) Hatalarını küçümseme, fakat Tanrı’nın seni bağışlayamayacağı sonucuna da varma. İmanını ve ona hizmet etme kararlılığını güçlendir. (Filipililer 4:13) Zamanla zihinsel barışa ve içinde, bağışlandığını bilmekten kaynaklanan derin sevince kavuşacaksın.—Mezmur 32:1 ile karşılaştırın.

[Dipnotlar]

[Sayfa 16’daki resim]

Konuyu İsa’nın yeterlik sahibi bir takipçisiyle müzakere etmek sana mesele hakkında yeni bir bakış açısı kazandırabilir