Gençler Soruyor . . .
Gerçekten Tanrı’nın Dostu Olabilir Miyim?
TANRI’NIN dostu olmak mı? Yirmi yaşındaki Doris bunun olanaksız olduğuna inanıyor. Bu genç kadın şöyle yakınıyor: “Kendimi, kimsenin sevemeyeceği kadar önemsiz ve değersiz hissediyorum. Yehova Tanrı’ya dua etmekten bile çekiniyorum, çünkü O’nun huzurunda bulunmaya hakkım olmadığını düşünüyorum.” Bazı gençler, içten içe Tanrı’nın dostluğuna hiç layık olmadıklarını düşünür. Tanrı’nın dostu olma fikrine değer vermekle birlikte, bunun kendileri için ulaşılmaz bir şey olduğunu düşünürler. Sen de hiç böyle düşündün mü?
Zaman zaman, bir gencin zayıflıkları, kendini Tanrı’ya yaklaşamayacak kadar değersiz hissetmesine neden olabilir. Örneğin, genç Michael’ı ele alalım. Tanrı’yı tanımaya başlamadan önce “hemen her tür günahkâr ve zararlı düşünceyle davranış benliğimi kaplamıştı” diyor. Bununla birlikte, Mukaddes Kitap incelemesinden öğrendikleri, Tanrı’yı üzdüğünü ve hayal kırıklığına uğrattığını fark etmesine neden oldu. Şunları açıkladı: “Her cemaat ibadeti en az bir yanlışımı daha görmeme neden oldu. . . . . Ben bile kendimi affedemezken, Yehova’nın sonsuz gibi görünen günahlarımı affetmesini bekleyemezdim.”
Bazı durumlarda ise, gencin başkalarında gördüğü davranışlar Yehova’nın dostluğuna layık olmadığını düşünmesine neden olabilir. Örneğin, daha önce söz edilen Doris küçük bir çocukken annesi tarafından terk edildi. Şunları açıkladı: “Bence kimse beni sevmiyor. Kendi annem ve ailem beni terk ettiyse başka birinin beni sevmesi olasılığı ne olabilir ki?” Bir gence çocukluğundan beri küçük düşürücü ve kötü davranılmışsa, o, Tanrı’nın kendisini bir dost olarak asla istemeyeceğine içtenlikle inanabilir.
Öte yandan, genç biri Tanrı ile dostluk kurmuş fakat zayıflık nedeniyle ciddi günaha sürüklenmiş olabilir. Bu Tracy’nin başına geldi. Bu 21 yaşındaki genç kederini şöyle dile getiriyor: “Öylesine utanıyorum ki, acım ve suçum dayanılır gibi değil. Babamı, Yehova’yı çok incittim.”
Belki de yukarıda sözü geçenlere benzer bir durumda olduğunu fark ediyorsun. Fakat bir ümit var: Tanrı’yı dost edinebilirsin!
Neden Tanrı’nın Dostu Olabilirsin?
Günah niteliğindeki işlerin, kişinin Tanrı’nın dostu olmasını engelleyebileceği doğrudur. Ne mutlu ki, sevgi dolu Babamız bize yardım etmek üzere ilk adımı atmıştır. Resul Pavlus şunları yazdı: “Allah bize olan kendi sevgisini bununla ispat ediyor ki, biz henüz günahkârlar iken, Mesih bizim için öldü.” (Romalılar 5:8) İsa, takdir gösteren kişileri günahın mutlak hâkimiyetinden kurtarmak üzere ölümüyle bir fidye ödedi. (Matta 20:28) Bu nedenle resul şunları ekliyor: “Biz Tanrı’nın düşmanlarıyken Oğlunun ölümü sayesinde O’nunla barıştık.”—Romalılar 5:10, Müjde.
Daha önce söz edilen Michael gibi, bazı gençler, Yehova’nın standartlarını takdir etmeden önce ağır suçlar işlemiş olabilirler. Bununla birlikte, İsa’nın fidye kurbanlığı sayesinde, kişinin geçmişteki günahları ne kadar ciddi olursa olsun affedilebilir. Mukaddes Kitap yüreğimize su serpen şu güvenceyi veriyor: “Eğer günahlarımızı ikrar edersek, günahlarımızı bize bağışlamak, ve bizi her haksızlıktan temizlemek için o sadık ve âdildir.” (I. Yuhanna 1:9) Ancak bir kişi böyle bir temizlenmeye değer verdiğini Tanrı’ya göstermek üzere adımlar atmalıdır. Resul Pavlus uygulanabilir bir ilkeyi belirtti: ‘Murdara dokunmayın, Yehova diyor, ve ben sizi kabul edeceğim. Size baba olacağım.’ (II. Korintoslular 6:17, 18) Kişi böyle suçlar işlemekten vazgeçip içtenlikle tövbe ettiğinde Tanrı’nın ona bir dost olarak lütuf göstermeye istekli olduğunu bilmek çok etkileyicidir.
Kötü bir çevrede yetişmiş gençler hakkında ne söylenebilir? Tanrı’nın insanları kendilerine istekleri dışında yapılan şeyler yüzünden suçlamadığına dikkat edin. Böyle kişiler günaha katılanlar değil, kurbanlardı. Ayrıca senin kişi olarak değerinin başka bir insanın yargısına bağlı olmadığını da unutma. İçinde bulunduğun koşullara rağmen Yehova, Dostun olabilir. Maureen, alkolik babası nedeniyle şiddetin hüküm sürdüğü bir evde, İsa’nın takipçisi bir anne tarafından yetiştirilmişti. Buna rağmen, şunları söyledi: “Bütün bu karışıklığın arasında, bir yolla Yehova ile ilişki geliştirebildim. O’nu, beni asla terk etmeyecek Kişi olarak tanıdım.”
Ciddi Bir Günaha Düşersen Ne Olacak?
Tanrı’ya bağlı bir ana-baba tarafından yetiştirilen Doug 18 yaşında cinsel ahlaksızlık yaptı. Buna, kurduğu kötü arkadaşlıklar neden olmuştu. Doug şunları itiraf ediyor: “Bunun yanlış olduğunu biliyordum, fakat hoş vakit geçirmek istediğimden yapmaya devam ettim.” Bir süre sonra Doug izlediği yolun boş olduğunu anladı. Şunu kabul etti: “Bütün sözde dostlarımın sadece paramı almak veya hoş vakit geçirmek için beni kullandığını görmeye başladım.” Daha sonra Yehova’nın dostluğunu tekrar kazanmak üzere adımlar atmaya başladı. Fakat onun ilerlemesini kesintiye uğratan büyük bir engel vardı.
Doug şunları açıklıyor: “Geri dönmeyi bu kadar zorlaştıran başlıca şey kendimi çok değersiz hissetmemdi. Yapmış olduğum her şeyin Yehova’nın gözünde kötü olduğunu düşünüyordum. O’nun ne kadar iyi olduğunu ve bana ne çok katlandığını bilerek, gerçekten çok kötü olduğumdan beni bağışlamak isteyeceğine ilişkin hiçbir olasılık göremiyordum.” Buna rağmen, Doug cemaatteki bir ihtiyarın yardımıyla ve Manasse ile ilgili Mukaddes Kitap kayıtlarını dikkatli şekilde incelemekle bu engeli aştı.
Manasse kimdi? Eski Yahuda’da bir kraldı. Mukaddes Kitap ona Tanrı’ya bağlı biri olan babası Hizkiya tarafından Yehova’yı sevmenin öğretildiğini gösterir. Fakat babası öldükten ve kendisi 12 yaşında kral olduktan sonra, istediğini yapabileceğini düşündü. Baal’a tapınmak için Yehova’dan ayrıldı. Bu tapınmada tiksindirici biçimde ahlaksız ve dizginsiz seks âlemleri vardı. Manasse, “RABBİ öfkelendirmek için onun gözünde çok kötülük işledi.” Sadık sözcüler aracılığıyla Yehova “Manasseye ve kavmına söyledi; fakat dinlemediler.” Sonra, Yehova’nın hükmünün bir ifadesi olarak Manasse zincire vurulmuş bir mahkûm olarak Babil’e götürüldü.—II. Tarihler 31:20, 21; 33:1-6, 10, 11.
Manasse geçmişte yaptıklarını düşündüğünde ve bunları Yehova’nın kanunları hakkında hatırladıklarıyla karşılaştırdığında, suçu yüzünden kedere boğuldu ve bağışlanma diledi. Tanrı’nın önünde kendini alçalttı ve ‘ona durmadan dua etti.’ Tanrı “duasını kabul etti, ve yalvarışını işitti, ve onu tekrar Yeruşalime, krallığına getirdi.” Evet, “rahmetlerin Babası” tövbe eden bu günahkârın Kendisine tekrar yaklaşmasına izin vermeye hazırdı. Böyle bir merhamet gören Manasse kişisel deneyimi sonucu “bildi ki, Yehova, Allah odur.”—II. Tarihler 33:12, 13; II. Korintoslular 1:4.
Yehova, Manasse’yi tekrar kabul edebildiyse, bugün de tövbekâr bir tutum göstermesi koşuluyla, yoldan sapmış bir gencin Kendisiyle tekrar ilişki kurmasına mutlaka izin verecektir. Doug, cemaatindeki ruhi çobanların yardımlarına karşılık verdi. Tanrı’nın ‘daima azarlamayan; ebediyen öfke tutmayan’ biri olduğunu açıkça anlamasına yardım edildi.—Mezmur 103:9.
Tanrı’nın Dostu Olmaya Devam Et
Bir kere Tanrı Dostun olduktan sonra, bu ilişkiyi korumak üzere ona çok değer vermelisin. Vaftiz edilmiş 18 yaşında bir kız evlenmeden anne oldu. Buna rağmen, Yehova ile arasındaki sorunu düzeltebilmek üzere yardım aldı. (İşaya 1:18’e bakın.) İyileşme yolundaki dönüm noktası neydi? Şöyle açıklıyor: “Yehova’nın ceza veren biri değil, sevgi dolu bir Baba olduğunu öğrendim. Yapmış olduğum şeyle O’nu incittiğimi fark ettim. Tanrı’ya, sadece saygı gösterilmesi gereken fakat hiçbir zaman gerçek anlamda sevilmeyen soyut bir Ruh olarak değil, duyguları olan biri, bir Dost olarak bakmak çok önemli.” Manasse gibi o da Yehova’ya tapınmakla yoğun şekilde ilgilenmenin gereğini hissetti. (II. Tarihler 33:14-16) Bu onun için bir korunma oldu. Başka gençlere şunu öğütlüyor: “Durum çok zorlaşsa bile, Yehova’ya hamt etmek üzere çaba göstermeye devam edin. Yehova adımlarınızı sevgiyle yeniden düzeltecektir.”
Ayrıca Tanrı’nın dostu olan kişilerle dostluk kurmaya çalışmak da önemlidir. Bununla birlikte, Tanrısal ilkelere hiç saygısı olmadığı açıkça görülen kişilerden tamamen uzak dur. (Süleymanın Meselleri 13:20) Genç Linda, dostluğu “her şeyden daha önemli” duruma gelen bir gençle cinsel ahlaksızlık yaptı. Ruhen iyileştikten sonra Linda şunları kabul etti: “Yehova ile aranda o kişisel bağ yoksa, bütün hayatını mahvedebilirsin.”
Senin böyle bir bağın var mı? Eğer yoksa bunu edinmeye çalış. Linda şunları söyleyerek Tanrı’nın dostluğuna sahip olmanın değerini özetliyor: “Dünyadaki en önemli şey Yehova ile iyi bir kişisel ilişkidir. Bu dünyadaki hiçbir erkek veya kız veya başka herhangi bir şey bundan daha önemli değildir. Eğer Yehova ile dostluk yoksa, o zaman başka hiçbir şey önemli değildir.”
[Sayfa 15’teki resim]
Bazı gençler Tanrı’nın dostu olmaya layık olmadıklarını düşünebilir.