Tanrı’ya Yaklaşın
Tanrı “Onun Lütuf Dileğini Duydu”
“KENDİMİ çok değersiz hissediyorum.” Bu sözler dindar yetiştirilen fakat sonradan Tanrı’nın yolundan ayrılan bir adama ait. Bu adam yaşam şeklini düzeltmeye başladığında Tanrı’nın onu asla bağışlamayacağından korkuyordu. Fakat günahından tövbe eden bu adam, Kutsal Kitapta 2. Tarihler 33:1-17’de anlatılan Manasse isimli bir kralın yaşadıklarını okuyunca teselli buldu. Eğer siz de geçmişte işlediğiniz günahlar nedeniyle kendinizi değersiz hissediyorsanız Manasse’nin yaşadıklarını öğrenmekten teselli bulabilirsiniz.
Manasse dindar bir ailede büyüdü. Babası Hizkiya, Yahuda’nın önde gelen krallarından biriydi. Babasının yaşamı Tanrı tarafından mucizevi şekilde uzatıldıktan yaklaşık üç yıl sonra Manasse doğdu (2. Krallar 20:1-11). Şüphesiz Hizkiya oğlunu Tanrı’nın merhameti sayesinde aldığı bir hediye olarak görüyordu ve oğluna Tanrı sevgisi aşılamak için çaba gösterdi. Fakat dindar ailelerin çocukları her zaman anne babaları gibi olmazlar. Manasse’nin durumunda da böyle oldu.
Manasse babasını kaybettiğinde en fazla 12 yaşındaydı. Ne yazık ki, Manasse “Yehova’nın gözünde kötü olanı yaptı” (1 ve 2. ayet). Acaba genç kral hakiki tapınmayı hiçe sayan danışmanlardan mı etkilenmişti? Kutsal Kitap bu konuda bir şey söylemez. Manasse’nin tamamen putperestliğe daldığını ve zalimce şeyler yaptığını anlatır. O putlara sunaklar yaptı, kendi oğullarını kurban olarak sundu, ruhçulukla uğraştı ve Yehova Tanrı’nın Yeruşalim’deki mabedine bir oyma put koydu. Dik başlı Manasse, kendisini defalarca uyaran Tanrı’yı dinlemedi; oysa Tanrı, babasının yaşamını mucizevi şekilde uzatarak onun doğmasını mümkün kılmıştı (3-10. ayetler).
Tüm bunların sonucunda Yehova, Manasse’nin prangaya vurulup Babil’e götürülmesine izin verdi. Orada sürgündeyken Manasse’nin, yaşamını derinlemesine düşünmek için fırsatı oldu. Artık aciz, cansız putlarının onu koruyamadığını anlamış mıydı? Çocukken babasının öğrettikleri aklına gelmiş miydi? Durum ne olursa olsun Manasse tutumunu değiştirdi. Kutsal Kitap şöyle diyor: “Yehova’nın önünde büyük bir alçakgönüllülük gösterdi ve Tanrısından lütuf dilemeye başladı. Tanrı’ya durmadan dua ediyordu” (12 ve 13. ayet). Fakat Tanrı böylesine korkunç günahlar işlemiş bir adamı gerçekten bağışlayabilir miydi?
Manasse’nin içten tövbesi Yehova’yı etkiledi. Tanrı onun merhamet dileyen yakarışlarını duydu ve “Onu Yeruşalim’e, krallığına geri getirdi” (13. ayet). Manasse tövbesinin göstergesi olarak hatalarını düzeltti, krallığından putperestliği temizledi ve halkına “Yehova’ya kulluk etmelerini söyledi” (15-17. ayetler).
Eğer siz de geçmişteki günahlarınız nedeniyle Tanrı’nın sizi bağışlamayacağını düşünerek kendinizi değersiz hissediyorsanız, Manasse’nin yaşadıklarını düşünerek teselli bulabilirsiniz. Onunla ilgili kayıt Tanrı tarafından ilham edilmiş Kutsal Yazıların bir kısmıdır (Romalılar 15:4). Evet, Yehova “bağışlamaya hazır” olduğunu bilmemizi istiyor (Mezmur 86:5). O’nun için önemli olan günah değil günah işleyen kişinin tutumudur. Manasse gibi pişmanlıkla dua eden, yanlış yaşam tarzını bırakan ve doğru olanı yapmak için kararlılıkla çaba harcayan bir günahkârın “lütuf dileğini” Yehova duyar (İşaya 1:18; 55:6, 7).
Ocak ayı için önerilen Kutsal Kitap okuma programı: