Yalnızlıkla Mücadele

YALNIZLIKLA mücadele etmek kolay değildir. İşin içinde güçlü duygular vardır. Yalnızlıkla nasıl başa çıkılabilir? Bazıları bu güçlü duyguyu yenmek için neler yaptı?

Yalnızlık Karşısında

Serapa bazı kararlar verirken tek başına olmayı seviyor, fakat yalnızlığın tehlikeli olabileceğini hissediyor. Çocukken ana babasıyla arasındaki iletişim kopuktu. Onların dikkatini nasıl çekeceğini bilmediğinden, kendisini odasına kilitlerdi. O yılları şöyle hatırlıyor: “Bende beslenme bozukluğu başladı. Depresyona girdim. Kapana kısılmış gibiydim. Kendi kendime ‘ana babam benim için endişelenmiyorsa ben neden onlar için endişeleneyim?’ diyordum. Sonra, yalnızlığıma evliliğin çare olabileceğini düşündüm. Evliliği bir kaçış olarak gördüm. Fakat kısa süre içinde, ‘Neden bir başka insanın hayatını mahvedeyim? Önce kendi düşünce tarzımı düzeltmem gerek’ dedim. Tüm acımı dua ederek Yehova’ya anlattım ve O’ndan yardım istedim.”

“Mukaddes Kitapta çok teselli edici sözler buldum. İşaya 41:10 ayeti bunlardan biriydi: ‘Sen korkma, çünkü ben seninle beraberim; etrafına bakınma, çünkü Allahın benim; seni pekiştireceğim; evet, sana yardım edeceğim; evet, adaletimin sağ elile sana destek olacağım.’ Kendimi babasız bir çocuk gibi hissettiğimden, bu sözler bana çok yardım etti. Artık Mukaddes Kitabı düzenli olarak okuyorum ve gökteki Babama dua ediyorum. Yalnızlığımı yenmeyi öğrendim.”

Sevilen birinin ölümü de üzüntüye, dolayısıyla yalnızlığa yol açabilir. 16 yaşındaki Lale, yaşadığı büyük acıyı şöyle anlatıyor: “Ben beş yaşındayken babam öldürüldü. Babaannemde teselli aradım, fakat hiçbir zaman onun beni sevdiğini hissetmedim. Çocukluğumda, en çok ihtiyaç duyduğum dönemde şefkat görmedim. Sekiz ila dokuz yaşlarımda üç kez intihara kalkıştım. Bunun ailem için en iyisi olacağını düşünmüştüm, çünkü annem üç ablama ve bana bakmakta çok zorlanıyordu. Sonra Yehova’nın Şahitleriyle tanıştık. Genç bir çift bana içten ilgi gösterdi. ‘Sana çok değer veriyoruz ve sana ihtiyacımız var’ derlerdi. ‘Sana ihtiyacımız var’ sözü bana çok güç verirdi. Hâlâ, duygularımı her zaman ifade edemiyorum. Fakat Gözcü Kulesi ve Uyan! dergilerinde çıkan makaleleri okuduğumda, bu yayınlar sayesinde sevgisini hissedebildiğim için Yehova’ya şükrediyorum. Kendimde birçok değişiklik yaptım. Artık gülümseyebiliyorum, anneme üzüntü veya sevinç gibi duygularımı ifade edebiliyorum. Bazen anılarım aklıma geliyor. Ama eskiden olduğu gibi bu yüzden intihara kalkışmıyorum ya da sevdiklerimle konuşmayı kesmiyorum. Mezmur yazarı Davud’un şu sözlerini hep hatırlarım: ‘Kardeşlerim ve arkadaşlarım için şimdi derim: Sende selâmet olsun.’ ”—Mezmur 122:8.

Bengü 22 yıl önce eşinden boşandı ve çocuğunu tek başına büyüttü. Şöyle diyor: “Bir şeyi başaramadığımı düşündüğüm her seferinde değersizlik ve yalnızlık duygularım tekrar ortaya çıkıyor.” O bu duyguların üstesinden nasıl geliyor? Şöyle anlatıyor: “En iyi yöntemin bu konuları hemen Yehova Tanrı’yla konuşmak olduğunu gördüm. Dua ettiğimde, yalnız olmadığımı hissediyorum. Yehova beni benden bile daha iyi anlıyor. Ayrıca, başkalarıyla ilgilendiğimi göstermek için fırsatlar arıyorum. Benim için dolgun vakitli hizmet, olumsuz duygulara karşı çok güçlü bir silah oldu. İnsanlarla Tanrı’nın Gökteki Krallığının getireceği nimetler hakkında konuştuğunuzda ve sizi dinleyenlerin hiçbir ümidi olmadığını, sorunlarının kalıcı olduğunu düşündüklerini gördüğünüzde, yaşamayı istemek ve mücadeleyi sürdürmek için sağlam nedenlere sahip olduğunuzu fark ediyorsunuz.”

Şu an 93 yaşında olan ve tek çocuğu başka bir ülkede dolgun vakitli vaiz olan Elba da yalnızlık duygusuyla nasıl başa çıktığını şöyle anlatıyor: “Kızım ve kocası Gilead programına davet edildiklerinde yüzlerinin nasıl sevinçle parladığını gördüm ve ben de onlarla birlikte sevindim. Daha sonra başka bir ülkeye gittiklerinde biraz bencilce düşünmeye başladım. Artık onların yakınında olmayacağımı biliyor ve üzülüyordum. Bu durum bana Hâkimler 11. bapta anlatılan Yeftah ile onun biricik kızını hatırlattı. Yehova’ya gözyaşları içinde dua ederek beni bağışlamasını istedim. Kızım ve damadım benimle her zaman haberleşiyor. Onların çok meşgul olduklarını biliyorum. Ama nerede hizmet ederlerse etsinler, faaliyetlerinden beni haberdar etmek ve tarla hizmetindeki tecrübelerini paylaşmak için zaman ayırıyorlar. Gönderdikleri mektupları tekrar tekrar okuyorum. Sanki her hafta konuşuyormuşuz gibi hissediyorum; buna çok minnettarım. Ayrıca cemaatimdeki ihtiyarlar da biz yaşlı ve hastalara gereken yakın ilgiyi gösteriyor. İbadetlere gidip gelebilmemizi sağlıyor ve diğer ihtiyaçlarımızı karşılıyorlar. Ruhi kardeşlerimi Yehova’dan birer hediye olarak görüyorum.”

Siz de Yalnızlığın Üstesinden Gelebilirsiniz

Genç veya yaşlı, evli veya bekâr, ana babanızla büyümüş veya öksüz, sevdiğiniz birini kaybetmiş veya yalnızlığın başka bir türünü çekiyor olun, duygularınızla mücadele etmenin yolları var. Babası altı kişilik ailesini terk edip başka bir ülkeye giden 18 yaşındaki Aysun şöyle diyor: “Açıkça konuşun! Duygularımızı ifade etmemiz çok önemli. Eğer bunu yapmazsak kimse bizi anlayamayacak.” O şunu öneriyor: “Kendiniz hakkında çok fazla düşünmekten vazgeçin. Sizden daha kötü durumda olabilecek gençlerden değil, olgun kişilerden yardım isteyin.” Daha önce adı geçen Lale de şöyle diyor: “Yehova’ya yürekten dua etmek, bu çıkmazdan kurtulabilmek için ihtiyacımız olan yardımı sağlar.” Eşini kaybeden Çetin de yalnızlıkla nasıl mücadele ettiğini şöyle anlatıyor: “Pes etmemek gerekiyor. Başkalarına ilgi göstermek bana çok yardım ediyor. Konuşurken karşımızdakinin ‘duygularını paylaşmak,’ sohbetlerimizi daha anlamlı kılabilir ve başka insanların iç güzelliğini keşfetmemize yardım edebilir.”—I. Petrus 3:8, YÇ.

Yalnızlıkla mücadele etmek için pek çok şey yapılabilir. Fakat yalnızlığın geçmişte kalacağı bir gün gelecek mi? Eğer bu mümkünse, nasıl olacak? Sonraki makale bu soruları cevaplayacak.

[Dipnot]

[Sayfa 8’deki pasaj]

“Yehova’ya yürekten dua etmek, bu çıkmazdan kurtulabilmek için ihtiyacımız olan yardımı sağlar.”—Lale

[Sayfa 7’deki çerçeve/resimler]

Yalnızlığı Yenmek İçin Neler Yapabilirsiniz?

◼ Durumunuzun değiştirilebileceğini, bunun kalıcı olmadığını ve birçok insanın aynı şeyleri yaşadığını aklınızda bulundurun.

◼ Kendinizden çok fazla şey beklemeyin.

◼ Genel olarak kendinizden hoşnut olun.

◼ Sağlıklı yeme ve egzersiz alışkanlıkları geliştirin, yeterince uyuyun.

◼ Tek başınıza geçirdiğiniz zamanı yaratıcı şeyler yaparak ve yeni beceriler edinerek geçirin.

◼ Tanıştığınız insanları, geçmişteki deneyimlerinize dayanarak yargılamamaya dikkat edin.

◼ Arkadaşlarınıza ve onların eşsiz niteliklerine değer verin. İyi bir arkadaş çevresi edinmek için çaba gösterin. Yaşça daha büyük, deneyimli kişilerden fikir alın.

◼ Başkaları için bir şeyler yapın. Onlara gülümseyin, nazik bir söz söyleyin, Mukaddes Kitaptan bir düşünceyi paylaşın. Başkalarının size ihtiyacı olduğunu hissetmeniz, yalnızlığın panzehiridir.

◼ Sinema, televizyon yıldızları veya İnternet, kitap ya da filmlerdeki karakterlerle ilgili hayaller kurmaktan, onlarla bir ilişki düşlemekten kaçının.

◼ Evliyseniz, eşinizden sizin tüm duygusal ihtiyaçlarınızı karşılamasını beklemeyin. İşbirliği yapmayı, uzlaşmayı, yardımlaşmayı ve birbirinizi desteklemeyi öğrenin.

◼ Başkalarıyla konuşmayı ve iyi bir dinleyici olmayı öğrenin. Dikkatinizi diğer insanlar ve ilgilendikleri şeyler üzerinde toplayın. Duygudaş olun.

◼ Yalnızlık çektiğinizi kabul edin ve bu konuyu güvendiğiniz, olgun bir arkadaşınızla konuşun. Sessiz kalarak acı çekmeyin.

◼ Fazla içki içmeyin ya da hiç içmeyin. Alkole başvurarak çözmeye çalıştığınız sorunlar zaman içinde tekrar ortaya çıkar.

◼ Gururlu bir tutumdan kaçının. Sizi incitenleri bağışlayın ve ilişkinizi düzeltmek için elinizden geleni yapın. İnsanların size yaklaşmasına izin verin, onlarla aranızda ördüğünüz duvarları yıkmaya istekli olun.

[Sayfa 6’daki resim]

Bir kişi yalnızlıkla nasıl başa çıkabilir?