Yalnızlığın Yaşamınızı Mahvetmesine Fırsat Vermeyin

YALNIZLIK yaşlı veya genç herkesin yaşamını mahvedebilir. Yazar Judith Viorst, Redbook dergisinde şunları belirtiyor: “Yalnızlık insanın yüreğine bir taş gibi oturur. . . . . Yalnızlık bizi boşlukta ve ümitsiz bırakır. Yalnızlık böylesine kocaman ve umursamaz bir dünyada kendimizi annesiz bir çocuk ya da yolunu şaşırmış bir kuzu gibi küçük ve kaybolmuş hissetmemize neden olur.”—Eylül 1991.

Arkadaşlardan ayrı düşmek, yabancı ortamlar, boşanma, yakınını kaybetme veya iletişim kopukluğu gibi şeylerin tümü sizi yalnız bir kişi durumuna getirebilir. Hatta bazıları, çevresi başka insanlarla dolu olsa da çok yalnızdır.

Ne Yapabilirsiniz?

Yalnızlık ansızın gelip çatarsa, siz çaresiz bir kurban olmak zorunda mısınız? Yalnızlığın sizi yavaş yavaş çökertmesini veya yaşama isteğinizi kemirmesini önlemek üzere bir şeyler yapabilir misiniz? Evet, gerçekten yapabilirsiniz. Yardımcı olabilecek birçok öğüt bulunabilir. Ayrıca Tanrı’nın ilham edilmiş Sözü olan Mukaddes Kitapta birçok güzel öğüt bulunur. Bu tür teşvikler yalnızlıkla savaşmak üzere tam ihtiyaç duyduğunuz şey olabilir.—Matta 11:28, 29.

Sözgelimi, 3.000 yıl kadar önce Ortadoğu’da yaşamış genç bir kadın olan Rut ile ilgili kayıtları okumayı teşvik edici bulabilirsiniz. Kendisi yalnızlık çekmeye aday biriydi. Kocası öldüğünde, kendisine yabancı bir ortam olan İsrail’de yaşamak üzere kaynanası ile birlikte gitti. (Rut 2:11) Ailesinden ve eski arkadaşlarından ayrılmasına ve değişik bir ülkede yabancı durumunda olmasına rağmen, Mukaddes Kitapta onun yalnızlığa yenildiğine dair hiçbir işaret yoktur. Onun öyküsünü Mukaddes Kitabın Rut kitabında okuyabilirsiniz.

Rut’un yaptığı gibi, olumlu bir bakış açısını korumalısınız. Meseleler ve olaylar hakkındaki düşünüş tarzınız yalnızlığı körükleyebilir. Babası, kişiyi güçsüz düşüren bir hastalığa yakalanınca dört yıl onun bakımıyla ilgilenen Ann, buna bir örnektir. Babası öldüğünde kendini yapayalnız hissetti. Şöyle diyor: “Kendimi boşluktaymışım gibi ve tamamen değersiz hissettim; sanki artık kimsenin bana ihtiyacı yoktu. Fakat yaşamımın artık değiştiği gerçeğini kabullendim ve yalnızlığımla mücadele etmek üzere şimdi içinde bulunduğum koşullar altında elimden geleni yapmak zorunda olduğumu fark ettim.” Bazen koşulları değiştiremezsiniz, fakat onlara karşı tutumunuzu değiştirmeniz mümkündür.

Karşılığı görülen faaliyetlerle meşgul olmak tek çözüm yolu değilse de, yalnızlıkla mücadele etmeye yardım eder. Sadece altı aylık bir evlilik döneminden sonra dul kalan Irene, kendi durumunda bunun doğruluğunu gördü. Şöyle diyor: “Yalnızlığın en çok, bir şeyle meşgul olmadığımda ortaya çıktığını gördüm; bu yüzden dikkatimi, başkalarıyla birlikte olmak ve onlara sorunlarıyla başa çıkmaları için yardımcı olmak üzerinde yoğunlaştırdım.” Başkalarına yardım etmek mutluluk verir ve İsa’nın yalnız olan takipçileri Rabbin işinde yapacak pek çok şey bulabilir.—Resullerin İşleri 20:35; I. Korintoslular 15:58.

Arkadaşlarınızın Yardım Etmesine İzin Verin

The New York Times Magazine, yalnız çocukları “arkadaşsızlık yaralarıyla” incinmiş kişiler olarak tanımlandı. (28 Nisan, 1991) Genç olsun yaşlı olsun, birçok yalnız insan kendini arkadaşsız hisseder. Bu nedenle, İsa’nın takipçilerinin kişilere özen gösteren cemaatinin sağladığı içten arkadaşlık gerçek bir avantajdır. Cemaat içinde arkadaş çevrenizi genişletmeye gayret edin ve onların, ellerinden geldiği kadarıyla, herhangi bir şekilde size yardım etmelerine fırsat verin. Dostların varlığının başlıca nedeni budur—zor zamanlarda destek olmak.—Süleymanın Meselleri 17:17; 18:24.

Bununla birlikte, duygusal olarak acı çektiğinizden, arkadaşlarınızın size yardım etmesini aslında zorlaştırabileceğinizin de farkında olun. Nasıl? Yazar Jeffrey Young şunları açıklar: “Bazı yalnız insanlar . . . . ya hep kendileri konuşarak ya da çirkin veya uygunsuz şeyler söyleyerek kendilerine dost olabilecek kişileri uzaklaştırırlar. Yalnızlıkları sürekli olanlar şöyle veya böyle yakın ilişkileri yıkmaya eğilimlidir.”—U.S. News & World Report, 17 Eylül, 1984.

Bazen, kendinizi başka insanlardan soyutlayarak durumu daha da kötüleştirebilirsiniz. 50 yaşlarındaki Peter bunu yaptı. Karısının ölümünden sonra, yüreğinin derinliklerinde başkalarından yardım görme isteği olsa da, onlardan yavaş yavaş uzaklaştığını gördü. Şöyle diyor: “Bazı günler başkalarının arkadaşlığına katlanamıyordum ve bazen diğer insanlardan kaçtığımı görüyordum.” Bu tehlikeli olabilir. Ara sıra yalnız kalmak yararlı olsa da, kendimizi soyutlamak zararlıdır. (Süleymanın Meselleri 18:1) Peter bunu fark etti. Şunları söylüyor: “Sonunda bundan kurtuldum, durumumu kabullendim ve dostlarımın yardımıyla yaşamımı yeniden düzenleyebildim.”

Bununla birlikte, başkalarının yardım etmekle ilgili bir tür yükümlülük altında olduğunu düşünmeyin. Talepkâr hale gelmemeye çalışın. Yapılan her iyiliği mutlulukla kabul edin ve takdirinizi belirtin. Fakat aynı zamanda Süleymanın Meselleri 25:17’de bulunan şu iyi öğüdü de aklınızda tutun: “Komşunun evine ayağını seyrek bas; yoksa sana doyar da senden nefret eder.” 35 yıllık bir evlilikten sonra kocası ölünce büyük bir yalnızlığa düşen Frances, bu konuda dikkatli olmanın önemli olduğunu düşünüyor. Şöyle diyor: “Beklentileriniz konusunda makul olun ve başkalarından çok fazla şey talep etmeyin. Her zaman yardım arayarak birilerinin kapısına gitmeyin.”

Yehova Sizi Önemser

İnsan olan dostlar sizi bazen hayal kırıklığına uğratsa da, Yehova Tanrı’yı kendinize Dost edinebilirsiniz. Onun size özen gösterdiğinden emin olun. O’na olan güveninizi güçlü tutun ve sürekli olarak O’nun koruyucu özenine sığınmaya çalışın. (Mezmur 27:10; 91:1, 2; Süleymanın Meselleri 3:5, 6) Moablı Rut bunu yaptı ve bol bol bereketlendi. Evet, o İsa Mesih’in soy hattında bile yer aldı!—Rut 2:12; 4:17; Matta 1:5, 16.

Yehova’ya devamlı olarak dua edin. (Mezmur 34:4; 62:7, 8) Margaret duanın yalnızlıkla başetmekte büyük bir güç kaynağı olduğunu gördü. Henüz genç olan kocasının ölümüne kadar onunla dolgun vakitli hizmette çalışmıştı. Şöyle diyor: “Her zaman yüksek sesle dua etmeyi ve Yehova’ya her şeyi, bütün korku ve kaygılarımı anlatmayı yararlı gördüm. Bu, yalnızlığa düştüğümde her şeyi doğru bir bakış açısıyla görmeme yardım etti. Ayrıca Yehova’nın bu duaları yanıtladığını görmek bana güven verdi.” O, resul Petrus’un şu öğüdünü uygulamaktan büyük yarar gördü: “İmdi vaktinde sizi yükseltsin diye, Allahın kudretli eli altında nefsinizi alçaltın; bütün kaygınızı onun üzerine atın, çünkü o sizi kayırır.”—I. Petrus 5:6, 7; Mezmur 55:22.

Yehova ile iyi bir ilişki, yalnız insanların çoğunlukla kaybettiği bir şeyi, yani özsaygıyı kazanmanıza yardım eder. Kocası kanserden öldüğünde, gazeteci Jeannette Kupfermann “özsaygı eksikliği ve değersizlik” gibi duygulardan söz ederek şunları yazdı: “Birçok dulu, neredeyse intihara götüren depresyona sürükleyen şey, bu değersizlik duygusudur.”

Yehova’nın size çok değer verdiğini unutmayın. O sizin değersiz olduğunuzu düşünmüyor. (Yuhanna 3:16) Tanrı, geçmişte kendi kavmi olan İsraillileri desteklediği gibi sizi de destekleyecektir. Onlara şöyle demişti: “Seni reddetmedim, . . . . sen korkma, çünkü ben seninle beraberim; etrafına bakınma, çünkü Allahın benim; seni pekiştireceğim; evet, sana yardım edeceğim; evet, adaletimin sağ elile sana destek olacağım.”—İşaya 41:9, 10.

Tanrı’yı Suçlamayın

Her şeyden önce, yalnızlığınız yüzünden Tanrı’yı suçlamayın. Bundan Yehova sorumlu değildir. Siz ve bütün insanlık için O’nun amacı her zaman iyi ve doyurucu bir arkadaşlıktan sevinç duymanız olmuştur. Tanrı, Âdem’i yarattığında şunları söyledi: “Adamın yalnız olması iyi değildir; kendisine uygun bir yardımcı yapacağım.” (Tekvin 2:18) Tanrı, ilk kadın Havva’yı yarattığında bunu yerine getirmiş oldu. Şeytan’dan kaynaklanan bir isyan söz konusu olmasaydı, erkekler, kadınlar ve onların oluşturduğu aileler asla yalnızlığı tatmayacaktı.

Yehova’nın kötülüğe geçici olarak izin vermesi, tabii ki yalnızlığın artmasına ve başka sıkıntıların da oluşmasına fırsat verdi. Bununla birlikte, bu durumun geçici olduğunu net olarak aklınızda tutun. Tanrı’nın yeni dünyasında sizin için yapacağı şeyler açısından baktığınızda, yalnızlığın getirdiği denemelere dayanmak daha kolay görünür. Bu arada O sizi destekleyecek ve teselli edecektir.—Mezmur 18:2; Filipililer 4:6, 7.

Bunu bilmek size güç verebilir. Frances (daha önce sözü edilen kişi) dul kaldığında, Mezmur 4:8’deki şu sözler kendisine özellikle geceleri büyük teselli veriyordu: “Hem selâmette yatacağım, hem de uyuyacağım; çünkü ancak sen, ya RAB, beni emniyette oturtursun.” Mezmurlar kitabında bulunan bu gibi düşünceler üzerinde derin düşünün. Mezmur 23:1-3’te ifade edildiği gibi, Tanrı’nın size gösterdiği özen üzerinde düşünün.

Yalnız Olanlara Nasıl Yardım Edilebilir?

Yalnız olanlara yardım etmenin başlıca yolu onlara sevgi göstermektir. Mukaddes Kitap, Tanrı’nın kavmini özellikle deneme zamanında birbirlerine sevgi göstermeye tekrar ve tekrar teşvik eder. Resul Pavlus şunları yazdı: “Kardeşlik sevgisinde birbirinizi şefkatle sevin.” (Romalılar 12:10) Gerçekten de Tanrı’nın ilham edilmiş Sözü şöyle der: “Sevgi asla zeval bulmaz.” (I. Korintoslular 13:8) Bu yanlız kişilere nasıl sevgi gösterebilirsiniz?

Gerçek ilgi gösteren kişiler, yalnız olan insanları dışlamak veya görmezlikten gelmektense, onlara her fırsatta şefkatle yardım ederek içten sevgilerini gösterebilirler. Onlar şunları söyleyen Eyub gibi olabilirler: “Yardıma çağıran düşkünü, ve yardımcısı olmıyan öksüzü kurtarırdım. . . . . Ve dul kadının yüreğini sevinçten terennüm ettirirdim.” (Eyub 29:12, 13) İsa’nın takipçilerinin cemaatindeki tayin edilmiş ihtiyarlar ve duygudaşlık gösteren dostlar, aynı şekilde düşünceli davranıp insanın temel ihtiyaçları olan anlayış, sıcaklık ve teselliyi onlara sağlayabilir. Duygudaşlık gösterebilirler ve bazen, iki kişi arasındaki sıcak bir sohbete duyulan ihtiyacı karşılayabilirler.—I. Petrus 3:8.

Dostların yalnız insanlar için yaptığı küçük şeyler, çoğunlukla büyük önem taşır. Örneğin, bir iman kardeşimiz sevdiği birini yitirdiğinde, candan bir dostluktan kaynaklanan içten davranışlarla çok şey başarılabilir. Bir yemek daveti, halden anlayan bir dinleyici olmak veya teşvik edici bir sohbette bulunmak gibi küçük iyilikleri değersiz görmeyin. Bunlar bir kişinin yalnızlıkla mücadele etmesine yardım etmek üzere çok etkili şeylerdir.—İbraniler 13:16.

Büyük olasılıkla hepimiz zaman zaman yalnızlık nöbetleri geçireceğiz. Bununla birlikte, yalnızlığın bir felaket haline gelmesi gerekmez. Yaşamınızı anlamlı ve yapıcı etkinliklerle doldurun. Dostlarınızın, size ellerinden gelen yardımı sağlamasına izin verin. Yehova Tanrı’ya güvenin. Mezmur 34:19’da kaydedilen teşvik edici vaadi aklınızda tutun: “Salihin dertleri çoktur; fakat RAB hepsinden onu azat eder.” Yardım için Yehova’ya yönelin ve yalnızlığın yaşamınızı mahvetmesine fırsat vermeyin.

[Sayfa 24’teki çerçeve]

YALNIZLIKLA SAVAŞMANIN BAZI YOLLARI

▪ Yehova’ya yakın kalın

▪ Mukaddes Kitabı okuyarak teselli bulmaya çalışın

▪ İsa’nın takipçilerine özgü olumlu bir bakış açısı koruyun

▪ Anlamlı etkinliklerle meşgul olun

▪ Arkadaş çevrenizi genişletin

▪ Dostlarınızın size yardımcı olmasını kolaylaştırın

▪ Kendinizi soyutlamayın, dışa yansıyan bir sevgi geliştirin

▪ Yehova’nın sizi önemsediğine güvenin.

[Sayfa 24’teki çerçeve]

YALNIZ OLANLARA NASIL YARDIM EDEBİLİRSİNİZ

▪ Anlayış, sıcaklık ve teselli sağlayın

▪ İki kişi arasındaki sıcak bir sohbete duyulan ihtiyacı karşılayın

▪ Yardımcı olabilecek küçük şeyler yapmaya devam edin.

[Sayfa 23’teki resim]

İçinde bulunduğu zor koşullara rağmen, Rut’un, yalnızlığın yaşamını mahvetmesine fırsat verdiğine dair Mukaddes Kitapta hiçbir işaret yoktur