Hiç Kimsenin Yalnızlık Çekmeyeceği Bir Zaman
KUTSAL YAZILARDA, ilk insan yaratıldığında Yehova Tanrı’nın “Adamın yalnız olması iyi değildir; kendisine uygun bir yardımcı yapacağım” dediğini okuruz. (Tekvin 2:18) İnsanlar birlikte olmak için ve birbirlerine bağımlı olarak yaratılmıştır.
Fakat sahip olabileceğimiz en iyi Dost Tanrı’dır ve O’nun ismi Yehova’dır. İsa’nın elçilerinden Pavlus, Yehova’yı “bizi her sıkıntımızda teselli eden, her tesellinin Allahı ve rahmetlerin Babası” olarak kabul ediyordu. (II. Korintoslular 1:4) Yehova hizmetçilerinden herhangi birinin ıstırap çekmesinden acı duyar ve bunu dile getirir. O duygudaş bir Tanrı’dır. “Yaratılışımızı bilir; hatırlar ki, biz toprağız.” (Mezmur 103:14) Bunları öğrendiğinde, yüreğinizde Yehova Tanrı’ya yaklaşma isteği doğmuyor mu? O’nun sevgi dolu, nazik ve anlayışlı ilgisine minnettarlık duymuyor musunuz?
Yehova Yalnızları Destekler
Geçmişte Tanrı’nın birçok hizmetçisi kendilerini yalnız hissettikleri durumlarda kaldılar. Onlar için Yehova bir destek ve teselli kaynağıydı. Örneğin, henüz çok gençken peygamber olarak görevlendirilen Yeremya’yı düşünün. Yeremya peygamber belki de Kutsal Yazıların 40 yazarı içinde duygularından en çok bahseden kişidir. Tanrı’dan ilk görevini aldığında çok çekingen davranmış ve kendini yetersiz hissetmişti. (Yeremya 1:6) O sırada görevine devam edebilmek için tamamen Yehova’ya güvenmeliydi. Gerçekten de Yehova “korkunç bir yiğit gibi” ona destek oldu.—Yeremya 1:18, 19; 20:11.
Yeremya’dan yaklaşık 300 yıl önce ise, Kraliçe İzebel Baal peygamberlerinin öldüğünü duyduğunda, İlya peygamberi öldürmeye yemin etti. Bunun üzerine İlya peygamber yaklaşık 450 kilometre uzağa, Sina Yarımadası’nda bulunan Horeb dağına kaçtı. Geceyi geçirmek için bir mağaraya sığındı. Orada Yehova Tanrı ona “İlya, burada ne işin var?” diye sordu. Peygamber, tüm İsrail’de Yehova’ya tapınan sadece kendisinin kaldığını, Tanrı’ya gayretle hizmet eden tek peygamber olduğunu açıkladı. Yehova ona yalnız olmadığına dair güvence verdi. Kendisi onunla beraberdi. Ayrıca İlya tanımasa da, soydaşları arasında 7.000 kişi onun tarafındaydı. Yehova İlya peygamberi rahatlattı, sakinleştirdi ve imanını güçlendirdi. Yüreğini etkiledi ve onu görevini bırakmamaya teşvik etti. (I. Kırallar 19:4, 9-12, 15-18) Eğer İlya peygamber gibi kendimizi yalnız veya değersiz hissedersek, güç vermesi için biz de Yehova’ya dua edebiliriz. Ayrıca cemaatteki ihtiyarlar ayırt etme yeteneğini kullanarak sadık kişileri sözleriyle teselli edebilirler. Ve onların, Tanrı’nın amacının gerçekleşmesinde oynadıkları rolü görmelerine yardım edebilirler.—I. Selânikliler 5:14.
Bu ve diğer örneklerden, Yehova’nın kendisini yalnız hissedenleri desteklemeye ve sevgiyle rahatlatmaya istekli olduğunu anlayabiliriz. Evet, “RAB da mağdur için yüksek kule, sıkıntı zamanlarında yüksek kule olacaktır.”—Mezmur 9:9; 46:1; Nahum 1:7.
İçten Duygulara Sahip, Derttaş Biri
İsa Mesih, tıpkı Yehova gibi duygularını mükemmel şekilde dengelediğinden, hayran olunacak biridir. Luka, İsa’nın Nain şehrinde bir cenaze alayıyla karşılaştığında nasıl davrandığını şöyle anlatır: “Anasının bir tanecik oğlunun cenazesi çıkarılıyordu; ve kadın dul idi. . . . . Rab anayı görünce, ona acıdı, ve kendisine: Ağlama, dedi. Yaklaşıp tabuta dokundu; ve taşıyanlar durdular. İsa dedi: Ey genç, sana diyorum: Kalk. Ölü kalktı, oturdu, ve konuşmağa başladı. İsa onu anasına verdi.” (Luka 7:12-15) İsa duygulanmıştı. O şefkatli biriydi. İsa oğlunu dirilttiğinde, tek başına kalmış dul kadının yaşadığı mutluluğu bir düşünün! Artık yalnız değildi.
İsa’nın “zayıflıklarımızda bize yakınlık” duyabilen biri olduğuna güvenebiliriz. O, yalnız olan, doğru kişilere kesinlikle derttaştır. Gerçekten de onun sayesinde “yardım gereksindiğimizde merhamet . . . . ve lütuf” görebiliriz. (İbraniler 4:15, 16, YÇ) Biz de İsa’yı örnek alarak, acı çeken, sıkıntısı olan ve yalnızlık çekenlere derttaş olabiliriz. Başkalarına yardım ettiğimizde daha az yalnızlık duyarız. Fakat yalnızlıkla ilgili olumsuz duygularımızın üstesinden gelmemize yardım edecek başka bir yol daha var.
Yehova’nın Sözü Yalnızlığı Yenmemize Yardım Edebilir
“Kitapların tesellisi ile ümidimiz” olduğunu birçok kişi görmüştür. Tanrı’nın Sözü, yalnızlığın üstesinden gelmemize yardım edebilecek öğütlerle doludur. (Romalılar 15:4; Mezmur 32:8) Örneğin, Tanrı’nın Sözü bizi ‘kendimiz hakkında düşünmek lâzım geldiğinden fazla düşünmemeye’ teşvik eder. (Romalılar 12:3) Bu öğüdü uygulamak için düşünce tarzımızda bir düzeltme yapmamız gerekebilir. Alçakgönüllülük ve haddinibilirlik, yani sınırlarımız hakkında gerçekçi bir görüşe sahip olmak, dengeli ve makul beklentiler geliştirmemize mutlaka yardım edecek. Ayrıca Tanrı’nın Sözü bize başkalarına içten bir kişisel ilgi geliştirmeyi de nasihat eder. (Filipililer 2:4) Bu, çift yönlü bir yol gibidir. Siz ilgi göstermek için çaba harcadıkça, karşınızdakiler de aynısını yapar. Bu tür iyi ilişkiler, hissettiğimiz boşluk duygusunun azalmasına yardım eder ve yaşamımıza anlam katar.
Mukaddes Kitap bizi ‘toplanmalarımızı terk etmemeye’ de teşvik eder. (İbraniler 10:24, 25) Bu teşvikle uyumlu olarak, Yehova’nın Şahitlerinin ibadetlerine düzenli olarak katılmak gibi faydalı faaliyetlerle meşgul olun. Bu ibadetlerin ruhi, duygusal ve fiziksel sağlığımıza katkıda bulunabileceği kesindir. Başkalarına Tanrı’nın Gökteki Krallığı hakkındaki iyi haberi vermek de yaşamımızı yapıcı bir faaliyetle doldurmanın zevkli bir yoludur. Bu faaliyet zihnimizi doğru hedefe odaklar, imanımızı güçlendirir ve ümidimizi korur.—Efesoslular 6:14-17.
Ayrıca, dua yoluyla Tanrı’ya yaklaşın. Davud şöyle dedi: “Yükünü RABBE bırak, ve o sana destek olur; salihi asla sarsılmağa bırakmaz.” (Mezmur 55:22) Tanrı’nın Sözünü inceledikçe kendinizi mutlu hissedersiniz. (Mezmur 1:1-3) Eğer yalnızlık duygusu sizi hâkimiyeti altına alıyorsa, Yehova’nın, Kendi sözü aracılığıyla gösterdiği sevgi dolu ilgisi üzerinde düşünün. Mezmur yazarı şöyle yazmıştı: “Canım toprağa yapışır; senin sözüne göre beni dirilt.”—Mezmur 119:25.
Hiç Kimsenin “Yalnızım” Demeyeceği Bir Zaman
Yehova Tanrı bize endişelerin, düş kırıklıklarının ve olumsuz duyguların olmayacağı yeni bir dünya vaat ediyor. Mukaddes Kitap şöyle der: “Gözlerinden bütün gözyaşlarını silecek; ve artık ölüm olmıyacak; ve artık matem ve ağlayış ve acı da olmıyacak; çünkü evelki şeyler geçtiler.” (Vahiy 21:4) Evet, ayette sözü edilen ve ortadan kalkacak olan “evelki şeyler” içinde, şu an yaşadığımız fiziksel, zihinsel ve duygusal acılar da var.
Yeryüzü, yaşamımızı zenginleştirecek, cana yakın insanlarla dolu olacak. Yehova, İsa Mesih’in yönetimindeki Gökteki Krallığı aracılığıyla, yalnızlığımızı sonsuza dek bitirecek. Bize yeryüzü cennetinde yeni ve harika işler verecek. Bir daha asla “Yalnızım” demeyeceğimiz o gün çok yakın!
[Sayfa 8, 9’daki resim]
Yehova’nın desteği sayesinde, tek başına olsak da kendimizi yalnız hissetmeyiz
[Sayfa 10’daki resimler]
Yeremya ve İlya ile ilgili Mukaddes Kitap kayıtları bize ne öğretir?