Bölüm 8

“Ebedi Maksat”a Göre Tanrısal Seçim

1. Tanrı’nın ahit vaadini yenilediği kişinin soyu hakkında hangi soru ortaya çıktı?

YEHOVA TANRI, babası İbrahim ile yaptığı ahit vaadini İshak ile yenilemeyi uygun gördü. (Tekvin 26:1-5, 23, 24) İshak, kırk yaşında evlenmesine rağmen, çocukları —ikiz erkek— olması için altmış yaşına kadar beklemesi gerekti. İshak’ın baba olmak için yaptığı duaya cevap veren Yehova, acaba İshak’ın bu ikiz çocukları arasında bir seçim yapacak mıydı?

2. Yehova, ikizlerden hangisini seçeceğini nasıl açıkladı?

² Rebeka gebeliği sırasında dua edip durumunu sorduğu zaman, Yehova seçimini bildirmişti: “Ve RAB ona dedi: Senin rahminde iki ümmet var, ve senin karnından iki kavm ayrılacak; ve bir kavm obir kavmdan kuvvetli olacak; ve büyüğü küçüğüne kulluk edecektir.” Esav ikizlerin ilk doğanı, Yakub ise, ikincisi oldu. (Tekvin 25:20-23) Yehova böylece İshak’ın bu ikiz oğullarından bir tek kavim, yani iki sıptlık bir kavim yapmayacağını bildirmiş oldu. Fakat iki milli grup olacaktı. Büyük ikizin milli grubu daha zayıf olup küçük ikizin grubuna hizmet edecekti. Bu durum, ilk doğan oğlun önem bakımından doğal hakkını hükümsüz kılmış oluyordu. Böylece Yehova kimi seçeceğini açıklamış oldu.

3. Oradaki seçim, insan işlerine mi, yoksa çağırana mı bağlıydı?

³ Her Şeye Kadir, Herkesten Hikmetli Tanrı’nın maksadı bütün insanlığın bereketlenmesi olduğuna göre, bunu yapmaya hakkı vardı. Bu hususta ilk yüzyılın bir Mukaddes Kitap yorumcusu şunları yazmıştı: “Rebeka da birinden, atamız İshaktan, gebe kaldığı zaman,—çünkü çocuklar henüz doğmamış, ve iyi yahut kötü bir şey yapmamış iken, Allahın muradı işlerden değil, fakat çağırandan olduğu intihaba göre sabit kalsın diye, Rebekaya: ‘Büyüğü küçüğüne kulluk edecek,’ denildi; nitekim: ‘Yakubu sevdim, fakat Esavdan nefret ettim,’ diye yazılmıştır.”—Romalılar 9:10-13; Malaki 1:2, 3’ten iktibas edilmiştir.

4. Yehova, doğumlarından önce bile neden Yakub’u Esav’dan çok seviyordu?

⁴ Her Şeye Kadir, Herkesten Hikmetli Tanrı, kötü bir seçim yapmamıştı. Kendisi Rebeka’nın rahmindeki ikizlerin genetik özelliklerini okumağa kadir olduğu için, iki erkek çocuğun kendi hayatlarına ne yön vereceklerini önceden görmüştü. Bunun için, her ne kadar küçük ikizi seçmişse de, Kendisi doğru olanı seçmişti. Kendi maksadına göre yaptığı seçime rağmen, Yehova, durumu zorlamış olmadı. Karar vermek bakımından kritik bir günde daha büyük olan Esav’ın, küçük kardeşi Yakub’a, bir tabak mercimeğe bedel olarak ilk oğulluk hakkını satmasını planlamamıştı. Bununla beraber, henüz onlar doğmadan önce Yehova, Esav’ın ruhi şeylere karşı Yakub kadar takdiri olmayacağını herhalde önceden bilmişti. Bu nedenle Kendisi, Esav’dan fazla Yakub’u sevmiş ve hatta ikizler annelerinin rahmindeyken, onlar doğmadan önce seçimini ona göre yapmıştı.—Tekvin 25:24-34.

5. İshak’ın ifade ettiği mübareklenmeyi Yakub’un elde etmesini Yehova mı planladı veya Kendisi bunu değiştirtti mi?

⁵ Yakub ve annesi Rebeka’nın, sonunda İshak’ın dile getirdiği mübareklemeyi elde etmek için uyguladıkları taktiği Yehova planlamış değildi. Fakat Yehova yaşlanan ve gözleri görmeyen İshak’ın, Yakub’a ilk doğana ait olan mübareklenme sözlerini söylemesine, Yakub bunu hak etmiş olduğu için izin vermişti. (Tekvin 27:1-30) Yehova, İshak’ın bu mübareklemeyi değiştirmesine müsaade etmedi; fakat Yakub, ikiz kardeşi Esav’ın öldürücü öfkesinden kaçtığı zaman, Tanrı, İshak’ın Yakub’a yaptığı mübareklemeyi pekiştirmişti. Bu şekilde Tanrı, Yakub’un doğumundan önceki seçimini desteklemişti. Nasıl?

6. Yakub’un melekler tarafından kullanılan merdivenle ilgili gördüğü rüyada Tanrı’nın Yakub’u seçmiş olduğu nasıl doğrulandı?

⁶ Vaat Edilen Diyar’da, Beytel ismindeki yerde, kaçak Yakub bir rüya gördü: “Ve işte, yer üzerine bir merdiven dikilmiş ve başı göklere ermişti; ve işte, onda Allahın melekleri çıkmakta ve inmekte idiler. Ve işte, RAB onun üzerinde durup dedi: Baban İbrahimin Allahı ve İshakın Allahı RAB (Yehova) ben im; üzerinde yatmakta olduğun diyarı sana ve senin zürriyetine vereceğim: ve senin zürriyetin yerin tozu gibi olacak, ve garba, ve şarka, ve şimale, ve cenuba yayılacaksın; ve yerin bütün kabileleri sende ve zürriyetinde mubarek kılınacaktır. [ve yerin bütün aileleri mutlaka senin vasıtanla ve zürriyetin vasıtasıyla kendilerini mubarek kılacaklardır.] Ve işte, ben seninle beraberim, ve gireceğin her yerde seni tutacağım, ve seni bu diyara geri getireceğim; çünkü sana söylediğimi yapıncıya kadar seni bırakmıyacağım.”—Tekvin 28:12-15.

7, 8. (a) Bu Tanrısal açıklama, Mesih’in atalar hattı bakımından hangi anlamı taşıyordu? (b) Esav’ın aksine, Yakub kendisinin Kime tapındığını gösterdi?

⁷ Yalan söyleyemeyen Tanrı’nın bu değişmez beyanı gereğince, Tekvin 12:1-7’de belirtilen İbrahim’e verilen vaat, Tanrı tarafından Yakub’un soyu veya zürriyeti vasıtasıyla yerine getirilecekti.

⁸ Bu, Tanrı’nın semavi “kadın”ının “zürriyet”i olan Mesih’in, Yakub’un soy hattından geleceği demekti. Bundan ötürü, Mesihi “zürriyet” tarafından mübareklenecek olan yerin milletlerinin ve ailelerinin tarihini değil, Yakub’un soyunun tarihini incelemek istiyoruz. İbrahim ve İshak’ın Tanrısına aynı zamanda “Yakubun Allahı” da denilmeğe başlandı. Kendisi Yehova’ya tapınmayan ve soyu Yehova’ya tapınanların düşmanları haline gelen Esav (veya Edom) için aynı şey söylenemez. Kos putu ‘Edom’un tanrısı’ idi. (II. Tarihler 25:14; Hezekiel 35. bap) Daha sonra Yeruşalim’de inşa edilen mabet “Yakubun Allahının evi” ismiyle çağrılmaya başlandı. (İşaya 2:3) Bugünkü sıkıntılı günlere bir örnek olmak üzere, Mezmur yazarı ilham altında şunları söylüyor: “Orduların RABBİ bizimledir; Yakubun Allahı yüksek kulemizdir.”—Mezmur 46:11.

KRALİYET SIPTININ SEÇİMİ

9. (a) Yakub’un soyuna neden İsrailli deniliyor? (b) Yakub nerede on ikinci oğlunun babası oldu?

⁹ Yakub, Mezopotamya vadisindeki Paddan-aram’da yirmi yıl gurbette kalarak, babası İshak’ın tasvip ettiği aile bağları içinde evlendi ve on bir oğlun babası oldu. Sonra Tanrı, kaçmış olduğu Vaat Edilen Diyar’a geri dönmesini kendisine söyledi. (Tekvin 31:3) Dönüş yolunda olduğu sırada kendisine İsrail ismi verildi. Tanrı’nın meleği ona şöyle dedi: “Artık sana Yakub değil, ancak İsrail denilecek; çünkü Allah ile ve insanlarla uğraşıp yendin.” (Tekvin 32:28) Ondan sonra Yakub’un soyuna İsrailliler dendi. (Çıkış 17:11) Daha sonra bir zamanlar bir merdivenle ilgili rüya gördüğü Beytel’e yaptığı ikinci ziyaretten geri dönerken, Yakub veya diğer adıyla İsrail, on ikinci oğlun, Benyamin’in babası olmuştu. Fakat Yakub’un sevgili karısı Rahel bu ikinci oğlunun doğumunda öldü. Tekvin 35:19’da kayda geçtiği gibi: “Ve Rahel öldü, ve Efrat yolunda gömüldü (o Beyt-lehemdir).”

10. Yakub’un Vaat Edilen Diyar’da daha sonraki bulunuşunda, Ruben hangi şeylerden yoksun edildi?

¹⁰ Yakub MÖ 1761’de Vaat Edilen Diyar’a dönüşünden sonra, orada bir yabancı olarak otuz üç yıl yaşadı. Bu zaman zarfında birçok önemli olay oldu, fakat bunlar Tanrı’nın herhangi bir planlaması sonucu meydana gelmedi. Yakub’un babası İshak yüz seksen yaşında öldü. (Tekvin 35:27-29) Yakub’un en büyük oğlu Ruben, babasının cariyesi ve Rahel’in hizmetçisi Bilha’yı iğfal etti. (Tekvin 35:22) Bu yüzden Ruben, babası Yakub’dan verilecek ilk oğulluk hakkından ve Mesih’in kendi soy hattından gelme imtiyazından mahrum edildi. Tabii ki, bu Yehova Tanrı tarafından planlanmamıştı, çünkü Yehova akrabalar arasındaki cinsel ilişkiyi katiyen onaylamaz.—Tekvin 49:1-4.

11, 12. (a) Şimeon ve Levi ne yapmakla Mesihi zürriyet hattıyla ilgili hangi imtiyazdan kendi kendilerini yoksun ettiler? (b) Seçim bakımından Tanrı şimdi ne yapmalıydı?

¹¹ Rahel’in ölümünden ve Ruben’in çirkin ve ahlaksız hareketinden önce, Yakub’un kızı Dina, Vaat Edilen Diyarın Şekem şehrinde ikamet eden Hivili Hamor’un oğlu Şekem tarafından iğfal edildi. “İsrailde çirkin olanı yaptı”ğı için Yakub’un oğulları arasında büyük kızgınlık oldu. Bunun üzerine sünnet edilmeyi kabul eden Şekem’in erkekleri sünnet yarasının acısını çektikleri sırada, Yakub’un ikinci oğlu Şimeon ve üçüncü oğlu Levi, kılıç kuşanıp durumdan kuşkulanmayan Şekemli bütün erkekleri boğazlayıp şehri yağma ettiler.

¹² Tanrı’nın peygamberi olarak Yakub bu şiddet hareketini kınadı. Şimeon ve Levi’ye bu hareketle kendisini “iğrenç ederek derde soktu”klarını ve kendisinin ve ev halkının diyarın daha kalabalık diğer halkı tarafından helak edilebileceğini belirtti. (Tekvin 34:1-30) Öfke içinde ve şiddetle yapılan bu katliam yüzünden Şimeon ve Levi, Mesihi “zürriyet”in kendi soy hatlarından birinden gelmesi imtiyazından kendilerini yoksun ettiler. Böylece bu şerefli imtiyaz şimdi Şimeon ve Levi ve doğal olarak ilk doğan Ruben’den başka bir oğla verilmeliydi. (Tekvin 49:5-7) Yehova’nın olayların bu şekilde cereyan etmesini planlamadığı açıktır. Yehova’nın şimdi bu yeni şartlara göre hareket etmesi gerekiyordu. Yakub’un oğulları arasında yapacağı seçimi, peygamberi Yakub veya İsrail vasıtasıyla bildirecekti.

13, 14. Yusuf ile birlikte olmak üzere Yakub ve ev halkı neden Mısır’a indi?

¹³ Yakub’un sevgili ikinci karısının ilk doğan oğlu Yusuf, ailenin on birinci oğlu idi. Yakub, ihtiyarlık çağının bu oğluna karşı özel bir sevgi besledi. Bu yüzden Yusuf’un üvey kardeşleri kendisini kıskandılar. Babalarının haberi olmadan onlar Yusuf’u Mısır’a gitmekte olan tüccarlara sattılar. Yusuf’un vahşi bir hayvan tarafından öldürüldüğüne Yakub’u inandırmayı başardılar.

¹⁴ Yusuf, köle olarak Mısır’a satıldı, fakat kendisinin sadakatle tapındığı ve itaat ettiği Tanrı’nın lütfu sayesinde, o Mısır’da Firavun’un emrinde gıda yöneticisi ve başbakan mevkiine getirildi. MÖ 1728 yılında Yusuf, dünya çapındaki açlık esnasında yiyecek almak üzere Mısır’a gelen ve tövbe eden üvey kardeşleriyle barıştı. Bundan sonra, Yusuf’un tanzimleri sayesinde, babası Yakub veya İsrail bütün ev halkıyla birlikte Mısır’a gelmiş ve Goşen diyarı diye adlandırılan yere yerleşmişti. Yakub, orada on yedi yıl daha yaşadı.—Tekvin 37—47 bapları.

15, 16. O zaman Yakub Mısır’a hâlâ neyin varisi olarak indi ve bu duruma Mezmur 105:7-15’te nasıl dikkat çekiliyor?

¹⁵ Yakub, Tanrı’nın talimatı üzerine Vaat Edilen Diyar’ı terk edip Yusuf’un davetini kabul ederek Mısır’a geldi. (Tekvin 46:1-4) Kendisi oraya İbrahim’e verilen vaadin varisi ve bunu başkasına verecek kişi olarak gitti. Mezmur 105:7-15 bu hususa işaret ederek şunları söylüyor:

¹⁶ “Allahımız RAB (Yehova) odur; hükümleri bütün yeryüzündedir. O ebediyen ahdini, ve bin nesle kadar buyurduğu sözü, İbrahim ile olan ahdini, ve İshaka olan andını hatırladı: Mirasınızın payı olmak üzre, Kenân diyarını sana vereceğim, diyerek, kanun olarak Yakuba, ebedî ahit olarak İsraile teyit etti; o vakit sayıca az, çok az adamlardı, orada misafirlerdiler. Milletten millete, bir ülkeden başka bir kavma geziyorlardı. Kimseyi onlara kötülük etsin diye bırakmadı; onlar uğruna kıralları bile azarladı: Meshettiklerime [İbranice’de Maşiah veya Mesih’in çoğulu] dokunmayın, peygamberlerime kötülük etmeyin, dedi.”

17. Yehova neden İbrahim, İshak ve Yakub’dan “peygamberler” ve “mesh ettiklerim” diye bahsediyor?

¹⁷ Böylece Yehova, İbrahim, İshak ve Yakub’a kendisinin peygamberleri olduklarını söyledi ve onlar gerçekten öyleydiler. (Tekvin 20:7) Bir peygamberin, tayin olunduğu için, üzerine resmi şekilde yağ dökülmeden de meshedildiği söylenebilirdi. (I. Kırallar 19:16, 19; II. Kırallar 2:14) Aynı şekilde, İbrahim, İshak ve Yakub’dan, Yakub’un Beytel diye adlandırılan yerde direği meshettiği şekilde yağla meshedilmiş olmamalarına rağmen, uygun olarak ‘meshedilenler’ olarak bahsedildi. (Tekvin 28:18, 19; 31:13) Yehova’nın kendilerinden “meshettiklerim” diye bahsetmesi, onları tayin ettiğini, seçtiğini açıklar. Moffatt’ın Mukaddes Kitap tercümesi Mezmur 105:15’i şöyle tercüme etmişti: “Benim seçtiklerime dokunmayın, peygamberlerime asla zarar vermeyin.” (I. Tarihler 16:22’ye de bak) Yehova dilediği kimseleri seçer; O’nun seçimi arkasında bir maksat vardır.

18. Uygun olarak İbrahim, İshak ve Yakub’dan gelmesi gereken kavim aynı zamanda yerinde olarak neden ve nasıl çağırılacaktı?

¹⁸ İbrahim, İshak ve Yakub, Yehova’nın “mesih”leri idiler ve bununla ahenkte olarak Mesihi kavim onlardan geldi. Mukaddes Yazılar bu seçilmiş kavimden bahisle Yehova’nın “mesih”i veya “meshedilmiş olanı” der. Mezmur yazarı Davud, Mezmur 28:8, 9’da şöyle der: “RAB (Yehova) onların kudretidir, ve mesihinin [İbranice: maşiah] kurtuluş hisarı odur. Kavmını kurtar ve mirasını mubarek kıl; onları güt, ve onları ebediyen taşı.” Daha sonra peygamber Habakkuk duada Yehova’ya şunları söylemişti: “Kendi kavmının kurtulması için, Meshedilmiş olanın [maşiah] kurtulması için çıktın.” (Habakkuk 3:13) Buna uygun olarak Tanrı’nın semavi “kadın”ının “zürriyet”i olan gerçek Mesih “meshedilmiş” olan kavim veya millet vasıtasıyla, Tanrı’nın tayin ettiği zamanda gelecekti.—Tekvin 3:15.

19. On iki sıptın reisleri olan Yakub’un oğullarına hangi isim verilmişti?

¹⁹ Yakub’un soyu Mısır’da bir millet olmaya hazır kalabalık bir topluluk olmuştu. İşte bu sırada Yakub ölüm döşeğinde bulunuyor (M.Ö. 1711) ve oğullarına veda sözlerini söylüyordu. Bu hususta şunları okuyoruz: “Bunların hepsi İsrailin on iki sıptlarıdır; ve babalarının onlara söylediği budur, ve onları mubarek kıldı; her birini kendi bereketine göre olmak üzre onları mubarek kıldı.” (Tekvin 49:28) Onlardan her biri bir sıptın reisi olduğu için, Yakub’un bu on iki oğluna “ata” veya “babaların reisleri” denildi. Bir zamanlar Yeruşalim’deki Sanhedrin’in önünde konuşan bir kişinin söylediği gibi: “Ve ona sünnet ahdini verdi; ve böylece İbrahim İshakın babası olup onu sekizinci günde sünnet etti; ve İshak Yakubun, Yakub da on iki büyük ataların babası oldu. Ve büyük atalar Yusufu kıskanarak Mısıra sattılar; ve Allah onunla idi.” (Resullerin İşleri 7:8, 9) Yunanca konuşan Yahudiler yerinde olarak “ata İbrahim” ve “ata Davud”dan bahsetmişlerdir.—İbraniler 7:14; Resullerin İşleri 2:29.

20. İsrail’de dini bir ataerki tesis edildi mi?

²⁰ Fakat bu, Mısır’da Yakub’un soyu arasında dini bir ataerki tesis edildiği anlamına gelmez. Babasının kendisi üzerindeki son hayırduası, her ne kadar ilk doğan hakkının kendisine geçtiğini açıkladıysa da, Yusuf, Goşen diyarında Yakub’un ölümünden sonra, Firavun’un Mısır’daki başvekili olarak kendini İsrail’in on iki sıptının ataerkil reisi ilan etmedi.—Tekvin 49:22-26; 50:15-26.

21. (a) Yakub, ilk doğan hakkının şimdi kime geçtiğini açıkladı? (b) Mesihi krala götüren soy hattının reisinin seçimi kime aitti?

²¹ Ata Yakub, on iki oğlu üzerine yaptığı peygamberane mübarekleme sayesinde, ilk doğan hakkının ilk karısı Lea’dan doğan ilk oğlu Ruben’den, ikinci karısı Rahel’den doğan ilk oğlu Yusuf’a nakledilmesinden daha başka bir şey açıklamıştı. (Tekvin 29:21-32) Yusuf’u Mısır’da köleliğe satmadan önce, üvey kardeşleri, onun kendilerinin üzerine kral olabileceğini düşünerek, Yusuf’a kızdılar. (Tekvin 37:8) Fakat bundan çok daha önce Tanrı, ata İbrahim’e sünnet ahdini verdiği zaman, İbrahim’den kralların geleceğini bildirdi ve bu, Saray olan ismini Tanrı’nın Sara,—ki bu “Prenses” demektir—olarak değiştirdiği karısı vasıtasıyla olacaktı. (Tekvin 17:15, 16) Gene Tanrı, Yakub’un ismini İsrail olarak değiştirdiği zaman, Yakub’dan krallar geleceğini vaat etmişti. (Tekvin 35:10, 11) Bununla beraber, ailenin ilk doğan oğulluk hakkı, Tanrı’nın semavi “kadın”ının “zürriyet”i olan Mesihi Krala götürecek krallar hattının atası olma hak ve şerefini otomatikman içine almıyordu. Bu hayati mesele, Tanrı’nın seçimine tabiydi. Kendisi bu Kralın hangi oğlun soyundan geleceğini Yakub’a açıkladı.

22. Yakub, hangi oğluna yaptığı hayırduada “saltanat asası”ndan ve “hükümdarlık asası”ndan bahsetti?

²² Ölmek üzere olan Yakub, Ruben, Şimeon ve Levi’yi tasvip etmediğini açıkladıktan sonra, ilk karısı Lea’dan olan dördüncü oğlu hakkında şunları söylemişti:

“Yahuda, kardeşlerin seni övecekler; elin senin düşmanlarının boynunda olacaktır; babanın oğulları senin önünde secde edeceklerdir; Yahuda bir aslan yavrusudur; ey oğlum, sen şikârından [avından] çıktın; o yere çöktü, aslan gibi, dişi aslan gibi yattı; kim onu kaldırabilir? Şilo gelinciye kadar, saltanat asası Yahudadan, hükümdarlık asası da ayaklarının arasından gitmeyecektir; ve milletlerin itaati ona [ait] olacaktır.”—Tekvin 49:8-10.

23. Bütün bu özellikler, yani saltanat asası, hükümdarlık asası, milletlerin itaati ve bir aslana benzetilmesi, Yahuda hakkında neyi ortaya koyar?

²³ Yakub’un Yahuda’yı bir aslanla kıyas etmesine dikkat edelim. Mika 5:8, aslanı ormanların kralına benzetir. Hezekiel 19:1-9, Yahuda krallarını aslanlara benzetir. Böylece Yakub’un Yahuda’yı bir aslana benzetmesi, “saltanat asası”nın “Yahuda’dan . . . . gitmiyece”ği ile uyumluydu ve bu sözlerden Yahuda’nın saltanat asasına zaten sahip olup onu kaybetmeyeceği veya ondan yoksun edilmeyeceği anlaşılıyordu. Bunun kralın asası olduğu, bu asanın Şilo gelmeden önce Yahuda’dan eksik olmayacak “hükümdarlık asası” ile bağlı olmasıyla desteklenmiştir. Bundan başka, “milletlerin itaati” Şilo tarafından temsil edilen Yahuda’ya “ait olacaktır”. (Tekvin 49:10) Yahuda hakkındaki bütün bu özellikler onun kral oluşunu destekler.

24, 25. (a) Şilo ne demektir ve bu kime atfediyor? (b) Kraliyet asası neden Yahuda’dan gitmeyecektir?

²⁴ Anlaşıldığı gibi, Şilo sözcüğü, “Hakkı Olan Kişi” anlamına gelir. İbranice asıl metinden tercüme edilen eski Latince Vulgata bu sözleri şöyle çevirmiştir: “Gönderilecek olan kişi gelinceye kadar.”

²⁵ Egemen Rab Yehova’nın Yeruşalim’in son Yahuda kralına söylediği şu sözlerle geleceği bildirilen kişi, Şilo’nun (“Hakkı Olan Kişi”) gelmesine atfeder: “Alt üst edeceğim, alt üst, alt üst edeceğim, ve hak kiminse o gelinciye kadar artık bu da kalmıyacak; ve ben ona vereceğim.” (Hezekiel 21:27) Bu, şüphesiz Tanrı’nın mecazi “kadın”ının “zürriyet”i olan Mesihi Kralın gelmesine atfetmektedir, çünkü onun gelmesiyle artık ondan sonra kral haleflerine gerek yoktur. O zaman Yahuda sıptındaki krallık, zirvesine ulaşıp ebediyen Şilo’nun elinde kalır. Bu, göklerde Yehova’nın sağında ebediyen oturup ata İbrahim’in zafer çapulundan ondalık ödediği Melkisedek gibi bir kral olan Mesihi Kral olacaktır. (Mezmur 110:1-4) Bu şekilde krallık asası Yahuda’dan gitmeyecektir.

26. (a) I. Tarihler 5:1, 2 ilk oğulluk hakkının ve kraliyet ilişkilerinin farklı farklı şeyler olduğunu nasıl gösteriyor? (b) Planlanmamış gelişmelere rağmen, Yehova, neyi yapmaya özgür ve kadirdi?

²⁶ Ailenin ilk doğan oğulluk hakkı ile kraliyet liderliği tahsisinin başka başka şeyler oldukları ve ölüm döşeğinde bulunan ata Yakub vasıtasıyla kraliyet liderliğinin, Tanrı tarafından Yahuda’ya tahsis edildiği Mukaddes Yazılarda açıkça belirtilmiştir. Yakub’un oğulları hakkında I. Tarihler 5:1, 2’de şöyle okuyoruz: “Ve İsrailin ilk oğlu Ruben oğulları (çünkü o ilk oğul idi; fakat, mademki babasının yatağını murdar etti, onun ilk oğulluk hakkı İsrailin oğlu Yusufun oğullarına verildi; ve onun [Ruben] nesebi ilk oğulluk hakkına göre sayılmadı. Çünkü Yahuda kardeşlerinden daha kuvvetli oldu, ve hükümdar ondan geldi [ve prens ondan geldi (Lesser); ve prens olan ondan geldi (Jewish Publication Society)] fakat ilk oğulluk hakkı Yusufundu.)” Burada bunu Her Şeye Kadir, Herkesten Hikmetli Tanrı’nın planladığını söyleyemeyiz, çünkü Kendisi, Ruben, Şimeon ve Levi’nin suç işlemelerine ve bunların sonuçlarına yol açmadı. Hayır, tam aksine, planı olmayan bu gelişmelere göre, kendisi Yahuda’yı seçmekte özgürdü. Olaylar nasıl gelişirse gelişsin, Kendisi baştaki maksadına sadık kalıp onu hiçbir değişiklik yapmadan yerine getirme gücündedir.

27, 28. (a) Öyleyse dikkatimizi hangi kavim üzerine ve özellikle onun hangi kısmı üzerine çevireceğiz? (b) Tanrı’nın sağladığı delillere göre hareket etmekle hangi faydalara sahip oluruz?

²⁷ Tanrı’nın seçimi ve hareketleri, O’nun Mesh Edilmiş Olan ile ilgili olarak oluşturduğu “ebedi maksadı”na dikkat ettiğimiz zaman, bize güvenilir bir rehberdir. Tanrı’nın ölüm döşeğinde bulunan Yakub’a Yahuda hakkında söylemeği ilham ettiği peygamberane sözlerden takip etmemiz gereken yolun hangisi olduğunu anlıyoruz. Dikkatimizi, genellikle İsrail’in on iki sıptı üzerine değil, Yehova’nın Mesih’i, O’nun semavi “kadın”ının “zürriyet”i ile direkt ilişkisi yüzünden özellikle Yahuda sıptının üzerine çevirmeliyiz. O zaman Tanrı’nın “ebedi maksadı” ile çok yakın ilişkisi olan bu Mesihi Kralı teşhis edebilmemize yardım eden daha çok delillerin bir araya toplandığını görürüz.

²⁸ Egemen Rab Yehova’nın bize sağladığı delillere göre hareket edersek, aldatıcı sahte bir Mesih’in izleyicileri olmaktan kaçınmış oluruz. Bunun yerine Tanrı’dan gelen gerçek Mesih’i tanıma sevincini tadacağız ve bu sayede bütün milletlerin ebedi nimet kazanacakları kişiyi takip edeceğiz.