Bölüm 14

Yaşayan Tanrı’ya Tapınmak

1. (a) Tanrı ne tür bir tapınmayı tasvip eder? (b) Herhangi bir mezhebi takip etmek neden emin bir yol değildir? (Matta 15:14) (c) Hakiki tapınma size hangi yolda rehberlik edecektir? (Filipililer 4:8)

HAKİKİ tapınma yapıcıdır. Tanrı’ya ve komşuya karşı sevgi ifade eder ve dünyanın kirliliğinden kaçınmayı gerektirir. İsa’nın üvey kardeşi Yakub bunu şu şekilde anlattı:

“Allahın ve Babanın indinde temiz ve lekesiz dindarlık şudur: Öksüzleri ve dulları sıkıntılarında ziyaret etmek, ve kendisini dünyadan lekesiz tutmaktır.” (Yakub 1:27)

Mesele sadece, dağa çıkan birçok yoldan herhangi birini takip edebildiğiniz gibi, herhangi bir mezhebi takip etmeniz değildir. Dağa giden bazı yollar tehlikeli olabilir veya yolunuzu şaşırabilirsiniz. Benzer şekilde, bugün de birbirleriyle çelişen ve liderlerinin yanıldığı veya bencil saiklere sahip olduğu çok mezhepler vardır. Bunun tam tersine hakiki tapınma size “yukarıdan olan hikmet”e göre rehberlik edecektir. Bu hikmet “evvelâ iffetli, ondan sonra sulh edici, makul, itaat etmeye hazır, merhametle ve iyi semerelerle dolu, tarafgir olmayan, riyasızdır.”—Yakub 3:17.

2. (a) Atalarımızdan bazıları neden dinlerini değiştirdiler? (b) Dolayısıyla bugün ne yapmamız hikmetliliktir? (I. Selânikliler 5:20, 21)

² Bazı insanlar belirli bir dine mensup olmalarını şöyle haklı gösteriyorlar: ‛Atalarımız da nesiller boyu böyle tapındı.” Fakat tarih bu atalardan birçoklarının gerek gördükleri takdirde değişmeye hazır olduklarını gösteriyor. Örneğin Japonya’da herkes dokuzuncu yüzyıla kadar Şinto tapınmasına devam etti. Daha sonra ise pek çok kimse Budizme yönelip bu dini kabul etti. Bugün Japonların çoğu Budist olduklarını söyleyecektir. Bunun nedeni, atalarının ‛ana babamın dini bana yeter’ tarzında tutum takınmamalarıydı. Bir başkasını dinlemeye hazırdılar. Şimdi ise pek çok insan Mukaddes Kitabın sözlerini dinlemektedir.

3. İsa tapınma hakkında konuşurken hangi yanlış görüşü düzeltti? (İşaya 46:5-7)

³ Mukaddes Kitap ne tür bir tapınmayı önerir? İsa yeryüzünde bulunduğu zaman insanların çoğu törenlerin ve şekilciliğin tapınmada çok önemli yeri bulunan hususlar olduğunu zannetti. Bazıları belirli bir dağda bazıları ise Yeruşalim’deki mabette tapındılar. İsa onlardan şöyle bahsetti:

“Saat geliyor ki, o vakit Babaya ne bu dağda, ne de Yeruşalimde tapınacaksınız. Siz bilmediğinize tapınıyorsunuz . . . . Gerçekten tapınanların Babaya Ruhta ve hakikatte tapınacakları saat geliyor, ve şimdidir; çünkü Baba kendisine böyle tapınanları arar. Allah Ruhtur, ve ona tapınanların ruhta ve hakikatte tapınmaları gerektir.”—Yuhanna 4:21-24.

4. Tanrı’ya ‛ruhla ve hakikatle’ tapınmakla ne kastedilir? (Luka 10:27)

⁴ İsa bu sözlerle ne demek istedi? O, bir mabette veya kilisede gösterişli ayinlerle yapılan şekilci tapınmanın Tanrı’nın istediği bir şey olmadığını anlatmak istedi. Yehova Tanrı “Ruh”tur. (II. Korintoslular 3:17) Tanrı’nın gözünde, takdirle dolu yüreklerden ifade edilen ve Kendisine yöneltilen ruhla tapınma önemli ve geçerlidir. Tıpkı Tanrı’nın bizi sevdiği ve sevgisini bize gerekli olan tüm şahane şeyleri sağlamakla gösterdiği gibi, biz de Kendisine ve komşumuza karşı bizim sevgimizi göstermekle ‛ruhla’ tapınabiliriz. Kendi sözü olan Mukaddes Kitaptan bizimle ilgili amacının ne olduğunu öğrenip O’nun iradesini yerine getirmekle Tanrı’ya ‛hakikatle’ tapınabiliriz. ‛Hakikatle’ tapınma bütün dinsel yanlışlıkları şiddetle reddetmemizi de gerektirir.

‛EY KAVMİM, ONDAN ÇIKIN’

5. (a) Mukaddes Kitap ne tür tapınmadan kaçınmamız gerektiğini gösteriyor? (Yeremya 10:3-5) (b) Vahiy kitabı sahte dinin dünya imparatorluğunu nasıl tasvir eder? Neden? (Yakub 4:4)

⁵ Ruhi tapınmamızın Yehova tarafından kabul edilebilmesi için sahte tapınmayı tamamıyla terk etmeliyiz. Mukaddes Kitap birçok ayette bunu açık bir şekilde söylüyor:

“Sevgililerim, putperestlikten kaçın.” “Rabbin (Yehova’nın) sofrasından ve cinlerin sofrasından hissedar olamazsınız.” “Küçük çocuklar, kendinizi putlardan koruyun.” (I. Korintoslular 10:14, 21; I. Yuhanna 5:21)

Vahiy kitabı şu kesin emri ekliyor: “Ey kavmım, . . . . ondan çıkın.” Nereden çıkmalı? “Dünyanın fahişelerinin ve çirkinliklerinin anası” olan “Büyük Babil”den! O, Katolik, Protestan vb. mezhepler gibi Hıristiyan olsun veya olmasın Mukaddes Kitabın hakikatlerini reddeden tüm sahte dinin dünya imparatorluğudur. Daha önce gördüğümüz gibi onun ruhi yöndeki fahişeliği, dünyevi yöneticileri, politikacıları teselli etmek ve onlara destek olmaktan ileri gelir. O, kendi dininin hâkim olduğu siyasal partileri bile teşkilatlandırmıştır: “Kızları” olan mezheplerle birlikte, diktatörleri ve başka siyasal yöneticileri savaşlarda, şiddet ve zulüm kampanyalarında desteklediğini tarih boyunca göstermiştir. Politikayı “temiz” hale getirmek iddiasıyla, yöneticilere kutsallık vermesiyle ve savaş silahlarını takdis etmesiyle onun dış görünüşü güzeldir. Ama gök bize ısrarla şunu söylüyor: “Ondan uzak dur!” Çünkü siyasal güçler olan eski “sevgilileri” onu yok etmek üzeredirler!—Vahiy 17:3-5, 16; 18:4.

6. Eski Babil’den kalma bazı yaygın dinsel alışkanlıkları söyleyebilir misiniz?

⁶ Dolayısıyla sahte dinsel teşkilatların tümünün öğreti ve alışkanlıklarından ayrılmamız gerekir. Bu alışkanlıklardan bazıları nelerdir? İngiliz kardinal Newman bunlardan bazılarını 1878’de yayımlanmış olan Essay on the Development of Christian Doctrine adlı kitabında tanımlıyor:

“Tapınakların kullanılışı ve onların bazı azizlere vakfolması ve ara sıra ağaç dallarıyla bezenmesi; buhur, kandiller, mumlar; hastalığını iyileştirmek üzere adak olarak verilen takdimeler; kutsal sular; sığınacak yerler; mukaddes günler ve bayramlar, dinsel takvimlerin kullanılışı, yürüyüş biçimleri, tarlada [mahsulün] takdis edilmesi; papazların ayin sırasında giydiği cüppeler, başlarının tepe kısmının tıraş edilmesi, . . . . daha sonraki vakitlerde ise suretler ve belki kiliselerde okunan ilâhiler.”

Kardinal eserinde, aslında bu alışkanlıklar “cin tapınmasının esas aletleri ve ekleri” olduğu halde Katolik Kilisesinin bunları Hıristiyan olmayan dinlerden alıp benimseyerek ‛takdis ettiğini’ anlatıyor.

7. (a) Tanrı hangi dinsel bayramları tasvip etmez? (b) Noel, İsa’nın doğum gününde mi kutlanıyor? (c) Encyclopedia Americana’ya göre Noel âdetlerinin kökeni nereye dayanıyor? (ç) Hakiki tapıcılar Noel ile ilgili hangi görüşe sahiptirler? Neden? (II. Korintoslular 6:17) (d) Mesih, takipçilerinin sadece hangi olayı kutlamalarını emretti? (Luka 22:19, 20)

⁷ Böyle olmakla beraber, bu gibi alışkanlıklar hakikat Tanrısı tarafından tasvip edilmez. O, Babili dine dayanan bayramları da uygun görmez. Örneğin kökeni eski Babil’de olduğu halde İsa’nın doğumunun kutlandığı ileri sürülen Noel Bayramı vardır. Aslında Mukaddes Kitap İsa’nın MÖ 2. yılın yaklaşık 1 Ekim’inde doğduğunu gösteriyor. 25 Aralıkta Noel’in kutlanmasına ancak MS beşinci yüzyılda başlandı. O zaman, irtidat etmiş Hıristiyan âlemi, milletlerin gürültülü yıl sonu eğlencelerini “Hıristiyanlıkla” bağdaştırdı. Encyclopedia Americana 1959 baskısı, Cilt 6, sayfa 622 şunları söylüyor:

“Şimdi Noel diye bilinen âdetler aslında Noel âdetleri değildi; fakat daha ziyade Hıristiyan kilisesi tarafından benimsenen, Hıristiyanlık öncesine ait, Hıristiyanlığa ait olmayan âdetlerdi. Romalıların bir bayramı olan ve Aralık ayının ortasında kutlanan Satürnalya, Noel’in birçok cümbüşlü âdetine örnek teşkil etti. Örneğin özenle hazırlanmış ziyafetler, hediyeler verilmesi ve mumlar yakılması bu kutlamalardan alınmıştı.”

Hıristiyan olmayan Budistler, Yahudiler ve başkaları bazı bölgelerde “Noel”i Katoliklerle Protestanların kutladıkları gibi zevkle kutluyorlar. Bu kutlamalarda çok defa ticari menfaatler ve hırs rol oynamaktadır. Noel Hıristiyan âdeti değildir. Mukaddes Kitap hiç bir yerinde İsa’nın veya bir başkasının doğum gününün kutlanmasını desteklemez; fakat İsa’nın gerçekten emrettiği şey, takipçilerinin her yıl “anma” olarak ölümünü kutlamalarıydı. Bunun sebebi, ölümünün insan ırkının kurtuluşu için zorunlu olmasıydı.—I. Korintoslular 11:23-26.

8. Sahte dinden ayrılmamız neden acildir? (Yeremya 51:6)

⁸ Yaşayan hakikat Tanrısı, sahte dinin dünya imparatorluğunun putperest alışkanlıklarını ve siyasal “kurlarını” tasvip etmez. Gerçekte, bunlar onu “Büyük Babil” olarak tanıtıyor. Onun hakkında Vahiy 18:21 bize şunları anlatıyor:

“Kuvvetli bir melek bir taş, sanki büyük bir değirmen taşı kaldırdı; ve: Büyük şehir, Babil, böyle büyük düşüşle atılacak.”

Eğer ‛günahlarına şerik olmaktan’ ve onunla beraber yok edilmekten kaçınmak istersek, sahte dinden tamamıyla ayrılmamız acildir!—Vahiy 18:2-4.

TANRI’NIN TASVİP ETTİĞİ TAPINMA

9. Hakiki tapıcılar neden bir araya gelmelidir? (Efesoslular 4:15, 16)

⁹ Resul Pavlus şu sözlerle bugün Tanrı’nın hakiki tapıcılarının ne yapmaları gerektiğini anlatıyor:

“Ümidin ikrarını tereddütsüzce sıkı tutalım, çünkü vadeden sadıktır; ve bazılarının âdet edindiği gibi toplanmalarımızı terketmiyelim; fakat günün yaklaştığını gördüğünüz nispette, birbirimizi o derece ziyade teşvik ederek, sevgi ve iyi işlere tahrik için birbirimize dikkat edelim.” (İbraniler 10:22-25)

Böylece, Tanrı’nın Büyük Babil’i ve diğer adil olmayan sistemlerin tümünü yok etme ve bu yeryüzüne şanlı cenneti geri getirme günü hızla yaklaştıkça, Kendisini sevenler O’nun Sözünü öğrenmek ve birbirlerini teşvik etmek üzere bir araya geliyorlar.

10. Hakiki tapınmada neden kişiliğimiz söz konusudur? (Koloseliler 3:9, 10, 12-14)

¹⁰ Bununla beraber, hakiki tapınma yalnız Tanrı’yı sevenlerle bir araya gelmekten ibaret değildir. Tanrı tarafından kabul edilebilmek için sadece sahte dinden değil, dünyanın bozuk hayat tarzından da ayrılmamız gerekir. Resul Pavlus bizim, hafifmeşrep davranışları, kirliliği ve hırsıyla tüm “eski kişiliği” ortadan kaldırmamızı öğütler. Şunları da söylüyor:

“Zihninizi harekete getiren kuvvette yenilenmeniz gerektiği hakkında onun vasıtasıyla gerçekten öğretildinizse, hakiki adalet ve vefada Tanrı’nın iradesine göre yaratılmış olan yeni kişiliği giyin.” (Efesoslular 4:19-24)

Bundan dolayı hayat tarzımız ahlaken temiz ve etrafımızdaki kişiler için ruhi anlamda yapıcı olmalıdır. Tanrı’ya vefa göstererek hayatlarımızda O’nu egemenimiz olarak kabul etmeliyiz.

11. İsa hakiki tapınma konusunda hangi yönden bir örnek bıraktı? (Luka 8:1)

¹¹ İsa hakiki tapıcılara başka önemli bir konuda da örnek bıraktı. İblis tarafından denendikten kısa bir zaman sonra Matta 4:17’de anlatılan işe koyuldu:

“İsa vâzedip: Tövbe edin, çünkü göklerin melekûtu (krallığı) yakındır, demeğe o vakitten başladı.”

Üç yıl kadar sonra Pilatus’un önündeki yargılanması sırasında İsa, Tanrı’nın Gökteki Krallığı hakkındaki hakikate şahadet etmenin, tapınmasının esaslı bir kısmı olduğunu belirtti:

“Bunun için dünyaya geldim ki, hakikate şahadet edeyim. Hakikatten olan herkes benim sesimi işitir.” (Yuhanna 18:37)

Siz onun sesini işittiniz mi? Eğer işittiyseniz siz de İsa gibi Tanrı’nın Gökteki Krallığı hakkındaki hakikate şahadet etme imtiyazına sahip olabilirsiniz.

12. İsa bize hangi örnek duayı verdi? (Yuhanna 14:13, 14; 15:16)

¹² Hakiki tapınmanın diğer önemli bir kısmı, duadır. Dualar bizim için Tanrı’ya yaklaşma yolunu günaha kefaret eden kurbanlığı ile açan İsa’nın adıyla Yehova’ya arz edilmelidir. Mukaddes Kitap, aynı sözlerin defalarca tekrarlandığı şekilci duaları mahkûm eder. İsa şöyle dedi:

“Dua ederken putperestlerin ettiği gibi boş tekrarlar yapmayın; zira onlar sanırlar ki, çok söylemeleriyle işitilecekler. Bundan dolayı, onlara benzemeyin; çünkü Babanız nelere ihtiyacınız olduğunu siz ondan dilemeden önce bilir. İmdi siz şöyle dua edin.”

Ondan sonra bir örnek dua verdi. Bu duanın bir tesbih veya suret kullanarak tekrarlanması değil, bize bir rehber olarak hizmet etmesi gerekir. İsa yerinde olarak ilk önce semavi Babamız Yehova’nın isminin takdis olunması, krallığının gelmesi ve gökte olduğu gibi yerde de iradesinin olması için dua edebileceğimizi söyledi. İkinci olarak, Tanrı’nın günlük ihtiyaçlarımızı sağlaması, günahkâr kişiler olduğumuz için kabahatlerimizi bağışlaması ve “kötü olan” Şeytan’ın çabalarına rağmen bütünlüğümüzü korumamıza yardım etmesi için dua edebileceğimizi belirtti. (Matta 6:5-13) Bütün dualar, ister yalnızken, ister ailemizde, isterse cemaatin önünde yapılsın, dindarlık taslayıp ezberlenmiş sözlerle değil, içtenlikle yürekten ifade edilmelidir. Dualarımız Babili dinin batıl inançlarına ait alışkanlıklardan tümüyle uzak olmalıdır. ‛Ama batıl inançlar zarar verir mi?’ diye sorabilirsiniz. Bunu gelecek bölümde görelim.

[Sayfa 125’teki resim]

Tanrı, mabetlerde ve tapınaklarda değil, ruhla tapınmamızı ister

[Sayfa 128’deki resim]

Noel, İsa’nın takipçilerinin bir bayramı değildir

[Sayfa 131’deki resim]

Yehova’ya tapınanlar, Tanrı’nın Sözünü incelemek üzere bir araya gelir ve iyi haberi başkalarına götürürler