Bölüm 16

Öğüt Dinleyin, Disiplini Kabul Edin

1. (a) Aramızda öğüde veya disipline gereksinimi olmayan var mı? (b) Öyle ise hangi sorular üzerinde düşünmekle iyi ederiz?

BİRÇOĞUMUZ şu ayetle yürekten hemfikirizdir: “Hepimiz çok şeylerde sürçeriz.” (Yak. 3:2) Tanrı’nın Sözünün teşvik ettiği türden ve dolayısıyla bizim de arzu ettiğimiz gibi bir kişiliğe erişmede çok defa eksik bulunduğumuzu fark ettiğimiz zamanları hatırlamak pek zor olmasa gerek. Bunun için şu sözleri söyleyen Mukaddes Kitaba hak veriyoruz: “Öğüt dinle ve terbiye (disiplin) al ki, kendi sonunda hikmetli olasın.” (Sül. Mes. 19:20) Böyle bir yardıma gereksinim duyduğumuzu biliyoruz. Hayatımızı Mukaddes Kitaptan öğrendiklerimizle uyumlu hale getirmek için yaşam şeklimizde düzeltmeler yaptığımıza şüphe yoktur. Fakat bir iman kardeşimiz hikmetsizce davrandığımız belirli bir mesele hakkında bize şahsen öğüt verdiğinde ya da bazı faaliyetlerde nasıl ilerleme kaydedebileceğimize dair önerilerde bulunduğunda acaba nasıl bir tepki gösteriyoruz?

2. (a) Bize öğüt verene karşı, neden takdir göstermemiz gerekir? (b) Ne şekilde karşılık vermemeliyiz?

² Doğuştan gelen nakâmil eğilimlerimizden kaynaklanan iç tepkilerimize rağmen, öğüdü verene karşı takdirimizi ifade edip bunu uygulamaya koymamız gerekir. Böyle yapmakla yarar görebiliriz. (İbr. 12:11) Bununla birlikte, belki de öğüt verildiğinde kendimizi haklı göstermeye, durumun ciddiyetini azaltmaya ya da suçu bir başkasının üzerine atmaya çalışmışızdır. Siz de hiç bu şekilde karşılık verdiniz mi? Acaba olayı düşündükçe bize öğüt verene karşı gücenip içerliyor muyuz? Onda kusur bulma ya da sanki bizim zayıflıklarımızı haklı çıkaracakmış gibi, onun öğüt verme tarzını eleştirme eğilimi mi gösteriyoruz? Acaba Mukaddes Kitap bir kimsenin bu gibi eğilimleri yenebilmesine yardımcı olabilir mi?

GEÇMİŞTEKİ UYARICI ÖRNEKLER

3. (a) Mukaddes Kitap, öğüt ve disipline karşı doğru bir görüş geliştirmemize yardımcı olan neleri içerir? (b) Yukarıdaki soruların yardımıyla Saul’un ve Uzziya’nın öğüde karşı tepkilerini inceleyin.

³ Tanrı’nın Sözü olan Mukaddes Kitap bu konuda sadece doğrudan doğruya öğütler vermekle kalmayıp, geçmişte kendilerine öğüt verilen fertler hakkında gerçek hayattan alınma, uyarıcı olayları da kapsar. Bu öğütler, kişinin tutumunu ya da davranışını değiştirmesini gerektirdiğinden, çok defa disiplin niteliğindedir. Aşağıdaki soruları ele alarak bu örneklerden bazılarını incelemekle, hepimizin yararlanabileceği birçok noktalar olduğunu göreceksiniz:

KİŞ OĞLU SAUL: Saul, Amalekilere karşı savaşırken, kral Agag’ı ve Amalekilerin sürülerindeki en besili hayvanları helak etmeyip esirgemekle, Yehova’ya karşı itaat noksanlığı gösterdi. (I. Sam. 15:1-11)

Samuel’in azarlamasına karşılık Saul’un verdiği cevap, onun yanlış olan şeyi küçümsemeye çalıştığını nasıl gösterir? (20. ayet) Suçu kimin üzerine atmaya çalıştı? (21. ayet) Nihayet suçunu kabul ettiğinde, buna nasıl bir bahane buldu? (24. ayet) Bu aşamada bile, daha ziyade hangi şeyin kendisi için daha önemli olduğunu gösterdi? (25 ve 30. ayetler)

UZZİYA: Sadece kâhinlere bu yetkinin verilmiş olmasına rağmen Kral Uzziya uygunsuz bir şekilde Yehova’nın mabedinde buhur yakmaya girişti. (II. Tar. 26:16-20)

Başkâhin, Kral Uzziya’yı durdurmaya çalıştığında kral neden öfkeyle karşılık verdi? (16. ayet ile karşılaştırın.) Sonuç ne oldu? (19-21. ayetler)

4. (a) Gerek Saul’a gerekse de Uzziya’ya öğüt kabul etmek neden zor geldi? (b) Aynı şey neden günümüzde de ciddi bir sorundur?

⁴ Bu her iki olayda da öğüt kabul etmek neden fertlerin zoruna gitti? Esas sorun gurur, yani kendi hakkında çok yüksek düşünmek idi. Bu özellik günümüzde birçok kişinin zarar görmesine neden olmuştur. Bu gibi kişiler, gerek yaş, gerekse de mevki bakımından kendilerince belli bir sosyal seviyeye ulaştıklarını düşündüklerinden, kişisel öğüde açık değildirler. Bunun, kendi zayıflıklarını açığa çıkardığını görür, şöhretlerini bozduğuna inanırlar. Fakat asıl zayıflık gururlu olmaktır. Gururun yaygın bir kusur olması, kişinin kendini haklı görmesi için bir mazeret teşkil edemez. Gurur, Yehova’nın Kendi Sözü ve görünür teşkilatı vasıtasıyla sağladığı sevgi dolu yardımı reddetsin diye, kişinin düşüncesini bulandırmak için Şeytan’ın kullandığı bir tuzaktır. Yehova, bizzat yazılı Sözü ve teşkilatı vasıtasıyla şöyle uyarır: “Kırgından önce kibir (gurur), ve düşmeden önce mağrur ruh gelir.”—Sül. Mes. 16:18; ayrıca Romalılar 12:3 ve Süleymanın Meselleri 16:5’e bakın.

5. Bu paragrafın bir kısmı olan soruların yardımıyla Musa ve Davud’un örneklerinden ne gibi dersler çıkarılabileceğini araştırın.

⁵ Diğer yandan, Mukaddes Yazılar geçmişte öğüt kabul edenlerin iyi örneklerine de sahiptir. Bunlardan da değerli dersler alınabilir. Şu örnekleri düşünün:

MUSA: Kaynatası kendisine, üzerindeki ağır yükü sağlığını bozmadan taşıyabilmesi için bazı pratik öğütler verdi. Musa bunları dinleyip hemen yürürlüğe koydu. (Çık. 18:13-24)

Musa, büyük bir yetkiye sahip olmasına rağmen, sağlam öğütlere neden açıktı? (Sayılar 12:3 ile karşılaştırın.) Bu nitelik bizim için ne kadar önemlidir? (Tsef. 2:3)

DAVUD: O, zina işlemekten ve sonra da zina işlediği kadınla evlenip suçunu örtbas edebilmek için kurduğu bir düzenle kadının kocasını öldürtmekten suçlu idi. Yehova, Davud’u tedip etmek için Natan’ı ancak aylar sonra gönderdi. (II. Sam. 11:2–12:12)

Acaba Davud bu tedip karşısında öfkelenip, suçunu küçümsemeye ya da bir başkasının üzerine atmaya mı çalıştı? (II. Sam. 12:13; Mezm. 51: giriş sözleri ve 1-3 ayetleri.) Davud’un tövbesini Tanrı’nın kabul etmesi, kendisinin ve evi halkının onun bu yanlış davranışının kötü etkilerinden kurtuldukları anlamına mı geliyordu? (II. Sam. 12:10, 11, 14; Çık. 34:6, 7)

6. (a) Davud, kendisine sağlam öğüt verenlere karşı neler hissetti? (b) Böyle bir öğüdü seve seve kabul etmekle biz nasıl yarar görebiliriz? (c) Ciddi bir şekilde disiplin edildiğimizde hangi şeyi asla unutmayalım?

⁶ Kral Davud, sağlam öğüt dinlemenin yararlarını çok iyi bildiğinden, vasıtasıyla öğüt aldığı kişi için Tanrı’ya her fırsatta teşekkür etti. (I. Sam. 25:32-35; ayrıca Süleymanın Meselleri 9:8’e de bak.) Acaba biz de böyle miyiz? Eğer böyle isek, sonradan pişmanlık duyacağımız birçok şeyi söylemekten veya yapmaktan kaçınmış olacağız. Fakat buna rağmen, Davud’un Bat-Şeba ile günaha düştüğü durumda olduğu gibi, eğer ciddi bir şekilde disiplin edilmemizi gerektiren şartlarla yüz yüze gelirsek, disiplinin, bizim ebedi iyiliğimizi göz önünde bulunduran Yehova’nın sevgisinin bir delili olduğu gerçeğini lütfen asla gözden kaçırmayalım.—Sül. Mes. 3:11,12; 4:13.

PAHA BİÇİLMEZ NİTELİKLER GELİŞTİRMEK

7. İsa, krallığa girebilmek için gerekli olan hangi niteliğe dikkat çekti?

⁷ Yehova ile ve iman kardeşlerimizle iyi bir ilişkiye sahip olmak için bazı kişisel nitelikler geliştirmeliyiz. İsa, küçük bir çocuğu yanına çağırıp şakirtlerinin ortasında durdurduktan sonra, bu niteliklerden birine şöyle dikkat çekti: “Siz dönmez, ve küçük çocuklar gibi olmazsanız, göklerin melekûtuna (krallığına) asla girmiyeceksiniz. Bundan dolayı kim bu küçük çocuk gibi kendini alçaltırsa, göklerin melekûtunda (krallığında) en büyük odur.” (Mat. 18:3,4) Şakirtler değişiklikler yapmalıydılar. Gururlarından kurtulup alçakgönüllülük niteliğini geliştirmeliydiler.

8. (a) Kimlerin önünde alçakgönüllü olmalıyız? Neden? (b) Böyle olursak, öğüde nasıl bir karşılık vereceğiz?

⁸ Daha sonra resul Petrus, iman kardeşlerine şöyle yazdı: “Hepiniz birbirinize karşı alçak gönüllülüğü takının; çünkü Allah mağrurlara karşı durur, fakat alçak gönüllülere lûtfeder.” (I. Pet. 5:5) Tanrı önünde alçakgönüllü olmamız gerektiğini zaten biliyoruz, fakat bu ayet, iman kardeşlerimizle aramızdaki ilişkilerde de alçakgönüllü olmanın gereğini vurgulamaktadır. Böyle olduğumuz takdirde, bize sunulan öneriler karşısında akılsızca gücenmeyeceğiz. Birbirimizden öğrenmeye arzulu olacağız. (Sül. Mes. 12:15) Böylece, kardeşlerimiz bizi düzeltmek amacıyla öğüt vermek gereğini duyduklarında, bunun, bize biçim vermek amacıyla Yehova’nın sevgi dolu bir şekilde kullandığı vasıta olduğunu kabul ederek öğüdü reddetmeyeceğiz.—Mezm. 141:5.

9. (a) Alçakgönüllülükle yakın bir ilişkisi olan önemli nitelik nedir? (b) Davranışlarımızın başkaları üzerindeki etkisi ile neden ilgilenmeliyiz?

⁹ Alçakgönüllülükle yakından ilişkisi olan başka bir nitelik de, başkalarının iyiliği için duyulan samimi ilgidir. Yaptığımız şeylerin başkalarını da etkilediği gerçeğine sırt çeviremeyiz. Resul Pavlus Korintos ve Roma’da bulunan ilk Hıristiyanlara, başkalarının vicdanlarına ilgi göstermelerini öğütledi. Onlara kendi kişisel tercihlerini tamamen bir kenara bırakmaları gerektiğini söylemiyordu, fakat bir başka kişinin ruhen zarar görmesine yol açabileceği için, onları başkasının vicdanının reddettiği bir şeyi yapmamaya teşvik etti. Pavlus, bu geniş kapsamlı prensibi açıkça ifade ederek şöyle yazdı: “Herkes kendisinin iyiliğini değil, fakat başkasınınkini arasın. . . . . İmdi gerek yer, gerek içer, ve her ne yaparsanız, her şeyi Allahın izzeti için yapın. Gerek Yahudilere, gerek Yunanlılara ve gerek Allahın kilisesine tökez olmayın.”—I. Kor. 10:24-33; 8:4-13; Rom. 14:13-23.

10. Mukaddes Kitabın bu öğüdünü uygulamayı alışkanlık haline getirdiğimizi, hangi şeyle de gösterebiliriz?

¹⁰ Siz başka kişilerin iyiliğini kendi şahsi tercihlerinizden daha çok önemsemeyi alışkanlık edinen bir kişi misiniz? Aslında bu birçok şekillerde yapılabilir, fakat şu örneği düşünün: Genelde sade, tertipli ve temiz olduğumuz müddetçe konuşma, ve giyim şeklimiz kişisel zevk meselesidir. Fakat eğer içinde bulunduğunuz toplumun özgeçmişi nedeniyle giyim tarzınızın, başkalarının, götürdüğünüz Gökteki Krallık mesajına kulak vermelerine engel olacağını öğrenseydiniz, kendinize yeniden çekidüzen verir miydiniz? Bir başka kişinin hayatı, sizin için nefsinizi hoşnut etmekten gerçekten daha önemli mi?

11. Gerçekten İsa’nın bir takipçisi olmak için bu nitelikleri geliştirmenin önemini bize hangi şey gösterir?

¹¹ Yukarıda müzakere edilen niteliklerin kişiliğimizin bir kısmı haline gelmesi, Mesih’in fikrini benimsemeye başladığımızın ispatıdır. İsa, alçakgönüllü olmakla kâmil bir örnek bıraktı. (Yuh. 13:12-15; Fil. 2:5-8) Kendisini hoşnut etmektense, başkalarına ilgi göstermekle bizim izlememiz gereken örneği bıraktı.—Rom. 15:2, 3.

YEHOVA’NIN DİSİPLİNİNİ REDDETMEYİN

12. (a) Tanrı’yı memnun eden bir kişilik geliştirebilmek için, hepimizin yapması gereken değişiklikler nelerdir? (b) Bu konuda bize neler yardımcı olacaktır?

¹² Hepimiz günahkâr olduğumuzdan dolayı, Tanrı’mızın kişiliğini yansıtabilmemiz için tutumumuzda, konuşma ve davranışlarımızda düzeltmeler yapmamız gerekir. Bunun için “yeni şahsiyet”i giymeliyiz. (Kol. 3:5-14; Tit. 2:11-14) Öğüt ve disiplin ise, düzeltmelerin gerekli olduğu alanları belirleyip, bunları nasıl yapabileceğimizi görmemize yardım eder.

13. (a) Yehova hangi vasıtayla hepimizin yararına öğüt ve disiplin vermektedir? (b) Bundan nasıl yararlanabiliriz?

¹³ Bu öğretimin ana kaynağı bizzat Mukaddes Kitaptır. (II. Tim. 3:16, 17) Böylece Mukaddes Kitaba dayanan yayınlar ve görünür teşkilatının düzenlediği ibadetler vasıtasıyla, Yehova bu öğretileri nasıl uygulayabileceğimizi görmemize yardım etmektedir. Acaba, daha önce de işitmiş olsak bile, bunlara şahsen gereksinmemiz olduğunu alçakgönüllülükle kabul edip, ilerleme kaydetmek üzere devamlı şekilde gayret gösteriyor muyuz?

14. Yehova, bizim için daha başka ne gibi yardımlar sağlamıştır?

¹⁴ Bizim için özel bir sorun olabilen meselelerle mücadelede, Yehova asla bizi yalnız bırakmaz. Sevgi dolu bir ilgi göstererek bize yardım etmek için tedarikte bulunur. Ev Mukaddes Kitap tetkikleri sayesinde böyle bir yardımdan milyonlarca kişi yarar görmüştür. Ana-babalar da daha sonraki yaşamlarında büyük ıstıraba yol açabilen davranışlardan korumak amacıyla çocuklarını disiplin etmekten özellikle sorumludurlar. (Sül. Mes. 6:20-35; 15:5) Cemaat içinde de, ruhen ehliyetli olan kişiler, herhangi bir gereksinme sezdiklerinde Mukaddes Yazıları kullanarak başkalarını düzeltme sorumluluğunu taşımaktadırlar; fakat bunu olumlu bir ruhla yapmalıdırlar. (Gal. 6:1, 2) Kendisine birleşmiş bir kavim olarak tapınma arz edebilelim diye, Yehova bu şekillerde bize öğüt verip disiplin etmektedir.

Tekrarlama İçin Sorular

● Şahsen ne gibi alanlarda düzeltmeler yapmamız gerektiğini görmemize Yehova, sevgi dolu şekilde nasıl yardım etmektedir?

● Öğüt kabul etmek neden birçok kimsenin zoruna gitmektedir? Bu ne derece ciddi bir durumdur?

● Hangi paha biçilmez nitelikler, öğüde açık olmamıza yardımcı olacaktır? İsa, bu niteliklerle ilgili nasıl bir örnek bırakmıştır?