Kutsal Kitaptaki Sırası 47—2. Korintoslular
Yazarı: Pavlus
Yazıldığı Yer: Makedonya
Tamamlanma Tarihi: MS y. 55
1, 2. (a) Hangi gelişmeler Pavlus’u Korintoslulara ikinci mektubu yazmaya yöneltti? (b) Pavlus mektubu hangi kaygıyla ve nerede yazdı?
MUHTEMELEN MS 55 yılının yazı veya sonbahar başıydı. Korintos’taki cemaatte hâlâ Pavlus’u kaygılandıran bazı meseleler vardı. Elçinin Korintoslulara ilk mektubunu yazmasının üzerinden sadece birkaç ay geçmişti. O mektubun ardından, Yahudiye’deki kutsal kişilerle ilgili bağış toplama işine yardım etmesi için Titus Korintos’a gönderilmişti. Titus muhtemelen Korintosluların mektuba tepkisini de gözlemleyecekti (2. Kor. 8:1-6; 2:13). Acaba Korintoslular Pavlus’un yazdıklarını nasıl karşılamıştı? Pavlus, mektubunun onları yanlışlarından ötürü üzüntü duyup tövbe etmeye yönelttiğini öğrendiğinde kim bilir ne kadar rahatladı! Titus Makedonya’ya bu güzel haberle döndüğünde Pavlus’un yüreği Korintos’taki iman kardeşlerine karşı büyük bir sevgiyle doldu (7:5-7; 6:11).
2 Bunun üzerine Pavlus Korintoslulara bir mektup daha yazdı. Sıcak ve etkili sözlerle dolu bu mektup Makedonya’da yazıldı ve belli ki Titus eliyle ulaştırıldı (8:16-18, 22-24; 9:2, 4). Pavlus’un bu mektubu yazma sebeplerinden biri Korintos cemaatindeki “üstün elçiler” yüzünden duyduğu kaygıydı; mektupta onlardan “sahte elçiler, düzenbaz işçiler” olarak da söz etti (11:5, 13, 14). Nispeten yeni olan cemaatin ruhi refahı böyle kişiler yüzünden tehlikedeydi, ayrıca Pavlus’un elçi olarak yetkisi saldırı altındaydı. Dolayısıyla, Pavlus’un ikinci mektubu büyük bir ihtiyaca cevap veriyordu.
3, 4. (a) Pavlus Korintos’a kaç kez gitti? (b) İkinci Korintoslular mektubu bize nasıl yarar sağlar?
3 Pavlus MS 50-52 yıllarında 18 ay boyunca Korintos’ta kalmıştı ve bu sırada şehirde bir cemaat kurulmuştu (Elçi. 18:1-18). İlk mektubunu yazdığında onları ikinci kez ziyaret etmeyi planlıyordu; ancak gereken hazırlığı yaptığı halde “ikinci kez sevinç vesilesi” olacak yolculuğu gerçekleştiremedi (1. Kor. 16:5; 2. Kor. 1:15). Dolayısıyla ikinci mektubunda “İşte, üçüncü kez yanınıza gelmeye hazırım” derken, yapamadığı o yolculuğa da değiniyordu (12:14; 13:1). Pavlus Korintos’u bir kez daha ziyaret etme arzusunu ancak daha sonra gerçekleştirebildi. Muhtemelen MS 56’da, Yunanistan’da kaldığı üç ayın en azından bir kısmını Korintos’ta geçirdi ve Romalılara mektubunu orada yazdı (Rom. 16:1, 23; 1. Kor. 1:14).
4 İkinci Korintoslular her zaman Birinci Korintoslular ve Pavlus’un diğer mektupları gibi kanonik, yani Kutsal Metinler dizisinin bir kısmı sayılmıştır. Birinci mektup gibi bu mektup sayesinde de Korintos cemaatine yakından bakabilecek ve Pavlus’un hem onlar hem de bizim için yazdığı Tanrı ilhamı öğütlerden yararlanabileceğiz.
İKİNCİ KORİNTOSLULAR KİTABININ İÇERİĞİ
5. (a) Pavlus teselli konusunda neler yazdı? (b) Mesih sayesinde başka hangi teselli verildi?
5 “Her tesellinin kaynağı olan Tanrı” (1:1–2:11). Mektubun başında, selamların yer aldığı kısımda Timoteos’un da adı geçer. Pavlus söze, ‘merhamet dolu Baba ve her tesellinin kaynağı olan Tanrı’ya’ şükrederek başlar. ‘O, tüm sıkıntılarımızda bizi teselli eder, bizim de başkalarını teselli edebilmemizi sağlar’ der (1:3, 4). Gerçekten de Pavlus ve arkadaşları ağır bir baskı görmüş ve ölümle yüz yüze gelmiştir, fakat Tanrı onları kurtarmıştır. Tabii Korintoslular da dualarıyla onlara yardımcı olabilir. Pavlus, kardeşlerine olan duygularının içtenliğinden ve Tanrı’nın lütfundan emin olarak onlara bu mektubu yazmaktadır. Tanrı’nın vaatleri İsa sayesinde “Evet” olmuştur ve Tanrı, Mesih’e ait olanları meshedip onların yüreğine “gelecek olanın teminatını, yani ruhu” koyar (1:20, 22).
6. Pavlus suç işleyip cemaatten çıkarılan ve sonra tövbe eden kişiye ne yapılması gerektiğini söyledi?
6 Pavlus’un ilk mektubunun beşinci bölümünde söz ettiği adamın cemaatten çıkarıldığı anlaşılıyor. Ancak o daha sonra tövbe etti ve yaptıklarından üzüntü duyduğunu gösterdi. Bu yüzden de Pavlus şimdi Korintoslulara o kişiyi gönülden bağışlamalarını ve sevgilerini ona kanıtlamalarını söyler.
7. (a) Pavlus kendisini ve Korintosluları nasıl tarif etti? (b) Ardından hangi gerçeği belirtti?
7 Yeni ahdin hizmetçilerini yeterli kılan Tanrı’dır (2:12–6:10). Pavlus kendisini ve Korintoslu kardeşlerini Mesih’le birlikte bir zafer alayında yürüyenler olarak tarif eder. (Korintoslular o dönemde zafer kazanan bir ordunun geçit töreni sırasında yol boyunca yakılan buhurun nasıl hoş bir kokusu olduğunu iyi bilirdi.) İsa’nın takipçilerinin yaydığı “koku” hayat kazanacak olanlar ve yok olmaya gidenler tarafından tamamen farklı algılanmaktadır. Ardından Pavlus şu gerçeği belirtir: “Tanrı’nın sözünün seyyar satıcılığını yapmıyoruz” (2:16, 17).
8. (a) Pavlus ve arkadaşları nasıl belgelere sahipti? (b) Yeni ahdin hizmeti neden üstündü?
8 Pavlus ve arkadaşlarının Korintoslular tarafından ya da onlara hitaben yazılacak belgelere, tavsiye mektuplarına ihtiyacı yoktur. Pavlus, kendi tavsiye mektuplarının bizzat Korintos’taki imanlılar olduğunu belirtir. Onları ‘biz hizmetkârlar tarafından taş levhalara değil etten levhalara, yüreklere yazılmış mektuplar’ olarak adlandırır (3:3). Yeni ahdin hizmetçilerinin yeterliği Tanrı’dan kaynaklanır. Daha önceki yazılı kanun ölüm hükmü getirmiştir, geçicidir, ihtişamı kaybolup gidecektir. Öte yandan ruh hizmeti insanı hayata götürür, kalıcıdır ve ihtişamı çok daha büyüktür. Elçi, “Musa’nın yazdıklarının her okunuşunda” İsrailoğullarının yüreklerinin üzerinde bir peçe olduğunu söyler; ancak Yehova’ya yönelirlerse peçe kalkacak, o zaman ‘O’nun tam bir benzeri haline gelene dek, ihtişam üzerine ihtişam kazanarak değişimden geçeceklerdir’ (3:15, 18).
9. Pavlus hizmet hazinemiz hakkında neler söyledi?
9 Pavlus sonra şöyle devam eder: ‘Bize gösterilen merhamet sayesinde bu hizmete sahip olduk. Biz gizlice çevrilen işleri reddettik ve Tanrı’nın sözüne bir şey katmadık. Hakikati ortaya koyarak iyi bir örnek olduk. Bildirdiğimiz iyi haberi gizleyen bir peçe varsa, bunun sebebi bu dünyanın tanrısının iman etmeyenlerin zihinlerini köreltmesidir. Oysa bizim yüreklerimiz Mesih’in yüzü aracılığıyla Tanrı’nın muhteşem bilgisiyle aydınlanmıştır. Ne büyük bir hazineye sahibiz! Bu hazine toprak kaplar içindedir, şöyle ki normalin ötesindeki gücün Tanrı’dan olduğu görülsün. Zulüm ve sıkıntı içinde, ölümle yüz yüzeyiz. İman ediyor ve pes etmiyoruz. Çünkü geçici sıkıntılar bize kalıcı bir onur kazandırır ve bu onurun büyüklüğü yanında sıkıntılar çok önemsiz kalır. Bu nedenle gözümüzü görünmeyen şeyler üzerinde tutuyoruz’ (4:1-18).
10. (a) Pavlus Mesih’le birlik içinde olanlar hakkında ne söyledi? (b) Tanrı’nın hizmetçisi olarak kendisini nasıl tavsiye etti?
10 Daha sonra Pavlus şöyle der: ‘Biliyoruz ki, yerdeki meskenimiz yerini gökteki ebedi meskene bırakacak. Bu gerçekleşene dek kararlılıkla iman yolunda devam ediyoruz ve cesaret doluyuz. Mesih’ten uzakta olsak da onu memnun etmeye çalışıyoruz’ (5:1, 7-9). Mesih’le birlik içinde olanlar ‘yeni yaratılışa aittir’ ve bir barıştırma hizmeti yaparlar. Onlar ‘Mesih adına hareket eden krallık elçileridir’ (5:17, 20). Pavlus şu sözlerle Tanrı’nın hizmetçisi olarak kendisini her yönden tavsiye eder: ‘Dayaklarda, zahmetlerde, uykusuz gecelerde, pek çok sıkıntıya tahammül ederek bunu gösterdik. Paklıkla, bilgiyle, tahammülle, iyilikle, kutsal ruhla, ikiyüzlülükten uzak sevgiyle, doğruyu konuşmakla, Tanrı’nın gücüyle örnek olduk. Yoksullar gibiyiz, ancak birçoklarını zengin edenleriz, hiçbir şeyi olmayanlar gibiyiz, yine de her şeyimiz var’ (6:4-10).
11. Pavlus cemaate hangi öğütleri verdi ve hangi uyarıda bulundu?
11 “Tanrı korkusuyla tam bir kutsallığa erişelim” (6:11–7:16). Pavlus Korintoslulara ‘Size yüreğimizde yer açtık’ der (6:11). Onlar da yüreklerinde yer açarak şefkatlerini esirgememelidir. Ardından şu uyarıda bulunur: “İman etmeyenlerle aynı bağın içine girmeyin” (6:14). Işıkla karanlık, Mesih’le Belial arasında nasıl bir birlik olabilir? Yaşayan Tanrı’nın mabedi olanlar kirli olandan ayrılmalı ve ona dokunmaktan vazgeçmelidir. Pavlus şu tembihte bulunur: “Kendimizi bedeni ve ruhu kirleten her şeyden arındırıp Tanrı korkusuyla tam bir kutsallığa erişelim” (7:1).
12. Korintos’tan aldığı haber Pavlus’u neden sevindirdi?
12 Pavlus devamen şöyle der: “Artık içim tam anlamıyla rahatladı, çektiğimiz bunca sıkıntının içinde sevinçten coşuyorum” (7:4). Onu sevindiren yalnızca Titus’un gelmesi değil, Korintoslularla ilgili güzel haberler de vermesidir; Titus onların Pavlus’a duyduğu içten ilgiyi, özlemi ve yaslarını anlatmıştır. Pavlus ilk mektubunun Korintoslularda geçici bir üzüntü yarattığının farkındadır, ancak bu üzüntüyle kurtuluş sağlayan tövbeye yöneldikleri için sevinmektedir. Ayrıca onları Titus’la işbirliği yaptıkları için över.
13. (a) Pavlus cömertlik konusunda hangi cemaati örnek gösterdi? (b) Elçi bu konuyla bağlantılı hangi ilkeleri ele aldı?
13 Cömertlik ödüllendirilir (8:1–9:15). Pavlus, muhtaç durumdaki “kutsal kardeşler” için yapılan bağışlarla ilgili olarak onlara Makedonyalıları örnek gösterir (9:1). Makedonyalı kardeşler, aşırı yoksulluklarına rağmen, ellerinden geldiğince, hatta daha da fazla cömertlik göstermiştir. Pavlus Korintoslu kardeşlerinin de benzer bir cömertlik göstereceğini ümit etmektedir. Bu Efendimiz İsa Mesih’e olan sevgilerinin gerçekliğinin bir kanıtı olacaktır. Korintoslulara, onlar zengin olsunlar diye, Mesih’in onlar uğruna yoksul olduğunu hatırlatır. Kardeşlerin ellerinde var olan miktara göre yapacağı bağışlar bir denge oluşturacaktır. Böylece “elinde çok olanınki çok fazla değildi, elinde az olanınki de çok az değildi” sözleri onlar için de geçerli olacaktır (8:15). Toplanan bağışlar için Titus ve başka kardeşler Korintos’a gönderilmektedir. Pavlus, vermeye hazır ve cömert olduklarını söyleyerek Korintoslularla övünmüştür; dolayısıyla vaat ettikleri cömert hediyeyi toplayamayıp mahcup duruma düşmelerini istemez. Onlara şu ilkeyi hatırlatır: “Esirgemeden eken bol bol biçer.” Bağış yürekten olmalıdır, “Çünkü Tanrı sevinçle vereni sever” (9:6, 7). Tanrı onlara gösterdiği lütfu çoğaltacak ve her yönden cömert olmaları için kendilerine her zenginliği verecek güçtedir. Pavlus “Sözlerle anlatılamaz armağanı için Tanrı’ya şükürler olsun” diyerek bu konuyu noktalar (9:15).
14. Pavlus, elçiliğini savunmak üzere hangi noktaları ele aldı?
14 Pavlus elçiliğini savunuyor (10:1–13:14). Pavlus kendi halinde biri izlenimi bıraktığını kabul eder. Oysa İsa’nın takipçileri ruhi bir savaş içindedir ve bunu insani ilkelere göre sürdürmemektedir. Onların silahları ruhidir ve ‘Tanrı sayesinde güçlüdür’; öyle ki Tanrı bilgisinin karşısına dikilen her mantığı bozguna uğratabilir (10:4). Sadece dış görünüşe bakan bazıları Pavlus hakkında ‘Mektupları ağır, konuştukları ise dikkate alınmaya değmez’ demektedir. Pavlus, “Böyle düşünen biri şunu aklından çıkarmasın ki, mektupla ilettiğimiz sözlerimizle neysek, yanınızdayken de davranışlarımızla öyle olacağız” der (10:10, 11). Korintoslular Pavlus’un başkasına ait bir sahadaki başarılarıyla övünmediğini bilmelidir. İyi haberi onlara bizzat kendisi götürmüştür. Üstelik biri övünecekse Yehova ile övünmelidir.
15. (a) Pavlus sahte elçiler hakkında uyarıda bulunurken neler söyledi? (b) Pavlus’un Mesih’in hizmetkârı olarak nasıl bir geçmişi vardı?
15 Pavlus, Korintos cemaatini Mesih’e tertemiz bir genç kız gibi sunmak üzere sorumluluk duymaktadır. Yılan Havva’yı kurnazlığıyla nasıl aldattıysa, onların da düşünüşü yozlaşabilir. Bu nedenle Pavlus cemaatteki “üstün elçiler” hakkında açık ve ciddi uyarılarda bulunur (11:5). Onlar sahte elçilerdir. Şeytan ışık meleği kimliğine büründüğüne göre onun hizmetkârlarının da aynı şeyi yapması şaşırtıcı değildir. Fakat Mesih’e hizmet konusunda, bu kişilerin yaptıkları Pavlus’unkilerle nasıl karşılaştırılabilir? O hizmetini yerine getirirken pek çok zorluğa dayanmıştır; bunlar arasında hapisler, dayaklar, üç kez deniz kazası geçirmesi, pek çok tehlikeyle karşılaşması, sık sık uykusuz ve aç kalması sayılabilir. Yine de, tüm bu zorluklara katlanırken cemaatlerin ihtiyaçlarıyla ilgilenmeyi hiçbir zaman ihmal etmemiştir. Bir kardeşin iman yolunda tökezletilmesine hiçbir zaman tepkisiz kalmamıştır.
16. (a) Pavlus neyle övünebilirdi? Bunun yerine neden zayıflıklarından söz etmeyi tercih etti? (b) Pavlus elçiliğine dair hangi kanıtları ortaya koymuştu?
16 O halde övünmek için haklı nedenleri olan biri varsa o da Pavlus’tur. Korintos’ta elçi diye adlandırılan kişiler, cennete götürülüp orada dile getirilemez sözler duyduklarını söyleyebilir mi? Pavlus zayıflıklarından da söz eder. Kendini büyük görmesin diye, ona “bedende bir diken” verilmiştir. Bundan kurtulmak için yalvarırsa da kendisine şöyle denir: “Gördüğün lütuf sana yeter.” Pavlus zayıflıklarıyla övünmeyi tercih eder; çünkü ancak bu şekilde “Mesih’in gücü” kendisine korunak olabilir (12:7, 9). Gerçekten de Pavlus’un ‘o üstün elçilerden’ aşağı kalır bir yanı yoktur; Korintoslular “alametler, şaşılacak şeyler, büyük işlerle ve tam bir tahammülle” ortaya koyduğu elçiliğin belirtilerini görmüşlerdir. Pavlus Korintoslulardan maddi kazanç elde etme peşinde değildir, Titus ya da gönderdiği başka bir kardeş de onlardan çıkar sağlamaya çalışmamıştır (12:11, 12).
17. Pavlus mektubunun sonunda hangi tembihlerde bulundu?
17 Aslında her şey onların ruhen güçlenmesi içindir. Yine de Pavlus, Korintos’a geldiğinde bazılarının bedene özgü işlerden tövbe etmediğini göreceğini düşünerek korkmaktadır. Günah işleyenleri önceden uyararak yanlarına geldiğinde gerekeni yapacağını, kimseyi esirgemeyeceğini söyler. Cemaatteki herkese, Mesih’le birlik içinde ve iman yolunda olup olmadıklarını görmek için kendilerini sürekli sınamalarını öğütler. Pavlus ve Timoteos onlar için Tanrı’ya dua etmektedir. Elçi, Korintosluların hep sevinçli olmalarını, sevgi ve barış Tanrısı’nın kendileriyle olması için aralarındaki birliği korumalarını diler; kutsal kardeşlerin selamlarını iletir ve en iyi dilekleriyle mektubunu bitirir.
KİTABIN YARARLARI
18. İsa’nın takipçilerinin hizmete bakış açısı nasıl olmalı?
18 Pavlus’un Korintoslulara yazdığı ikinci mektupta hizmetine verdiği değeri dile getiren sözleri bizi hem teşvik eder, hem de harekete geçirir. Biz de hizmetimiz konusunda onunla aynı bakış açısına sahip olmalıyız. Tanrı tarafından yeterli duruma getirilen bir vaiz Tanrı’nın Sözünün seyyar satıcılığını yapmaz, aksine içtenlikle hizmet eder (2:14-17). Onu tavsiye eden, yazılı bir belge değil hizmetinin meyvesidir (3:1-5). Ancak, yerine getirdiği hizmet gerçekten olağanüstüyse de bu onun kibirlenmesine yol açmamalıdır. Tanrı’nın hizmetkârları kusurlu insanlar olduklarından, sahip oldukları hizmet hazinesi dayanıksız “toprak kaplar içindedir”; böylece gücün Tanrı’dan geldiği açıkça görülmektedir (4:7). Bu nedenle Tanrı’nın hizmetkârları olmak gibi görkemli bir ayrıcalığı kabul edenlerin alçakgönüllü olması gerekir. “Mesih adına hareket eden krallık elçileri” olarak hizmet etmek gerçekten de Tanrı’nın büyük bir lütfudur! (5:18-20). Dolayısıyla Pavlus’un ‘Tanrı’nın lütfunu kabul edip bunun amacını gözden kaçırmayın’ tembihi çok yerindedir (6:1).
19. Pavlus iyi haberin vaizleri, özellikle de gözetmenler için hangi yönlerden değerli bir örnektir?
19 Pavlus iyi haberin vaizleri için mükemmel bir örnektir. Her şeyden önce o İbranice Kutsal Yazılara çok değer veriyor ve bunları inceliyordu. Sık sık oradan alıntılar yaptı (2. Kor. 6:2, 16-18; İşa. 49:8; Lev. 26:12; İşa. 52:11; Hez. 20:41; 2. Sam. 7:14; Hoş. 1:10). Bunun yanı sıra birçok ayette İbranice Kutsal Yazıların farklı kısımlarına değindi ve anlamını açıkladı (2. Kor. 7:1; 8:15; 9:9; 13:1). Ayrıca şu sözleriyle dile getirdiği gibi, bir gözetmen olarak Tanrı’nın sürüsüyle yakından ilgileniyordu: “Ben varımı yoğumu, kendimi de sizler için seve seve feda edeceğim.” Kaydın açıkça gösterdiği gibi Pavlus kendini tamamen kardeşlerine hizmet etmeye vermişti (6:3-10; 12:15). Korintos cemaatine öğretim vermek, tembihte bulunmak ve onların yanlışlarını düzeltmek için yorulmak bilmeden çalışıyordu. Karanlıkla hiçbir ortak noktaları olamayacağını belirterek Korintosluları açıkça şöyle uyardı: “İman etmeyenlerle aynı bağın içine girmeyin” (6:14). Pavlus, Korintoslulara olan sevgisinden ötürü kaygılanıyordu; ‘yılanın kurnazlığıyla aldattığı Havva gibi’ onların da düşünüşünün yozlaşmasını istemediğinden tüm içtenliğiyle şu tembihte bulundu: “İman yolunda mısınız diye kendinizi sürekli sınayın, kendinizi yoklayın” (11:3; 13:5). Onları Mesih gibi cömert olmaya teşvik etti. ‘Tanrı’nın sevinçle vereni sevdiğini’ belirtti ve sözlerle anlatılamaz armağanı için Tanrı’ya duyduğu derin minnettarlığı dile getirdi (9:7, 15). Gerçekten de Korintos’taki sevgili iman kardeşleri, Pavlus’un yürek levhasına yazılmıştı (3:2). Onların yararı için dur durak bilmeden sürdürdüğü hizmet, gayretli ve dikkatli bir gözetmenin en belirgin özelliğiydi. Pavlus bugün bizim için de çok değerli bir örnektir.
20. (a) Pavlus neye odaklanmamız gerektiğini gösterdi? (b) İkinci Korintoslular mektubu hangi görkemli ümide işaret eder?
20 Elçi Pavlus, sınandığımız zaman bize asıl güç verecek Kişinin ‘merhamet dolu Baba, her tesellinin kaynağı olan Tanrı’ olduğunu söyleyerek neye odaklanmamız gerektiğini gösterir. Zorluklara dayanıp yeni dünyasına sağ geçebilmemiz için ‘tüm sıkıntılarımızda bizi teselli eden’ O’dur (1:3, 4). Ayrıca Pavlus ‘göklerde, insan eliyle yapılmamış, Tanrı tarafından verilmiş ebedi bir meskende’ yaşama ümidine işaret ederek şunları söyler: “Eğer bir kimse Mesih’le birlik içindeyse, o yeni yaratılışa ait biridir; eski şeyler geçip gitti; bakın, yeni şeyler ortaya çıktı” (5:1, 17). İkinci Korintoslular mektubu Pavlus gibi gökteki krallıkta mirası olan kişileri teselli eden gerçekten harika sözler içerir.