“İmanda Mısınız Diye Kendi Kendinizi Deneyin”
II. Korintoslulardan Önemli Noktalar
RESUL Pavlus, Mesih’in Korintos’taki takipçileri için endişe duyuyordu. Onlara yazdığı ilk mektupta verdiği öğütleri nasıl karşılayacaklardı? O, Makedonya’dayken, Titus, olumlu bir raporla geldi. Yazdığı mektup Korintosluları üzüp tövbeye sevk etmişti. Pavlus buna çok sevindi!—II. Korintoslular 7:8-13.
Pavlus, II. Korintoslular mektubunu herhalde Makedonya’dan MS 55 yılının ilk yarısından sonra yazdı. Bu mektupta cemaati temiz tutmak için atılacak adımları ele aldı, Yahudiye’de muhtaç durumda olan iman kardeşlerine bağışta bulunmak üzere istek geliştirdi ve kendi resullüğünü savundu. Pavlus’un söylediği sözlerin büyük bir kısmı ‘imanda olup olmadığımızı denememize’ yardımcı olabilir. (13:5) Böylece bu mektuptan neler öğrenebiliriz?
Teselli Tanrısının Hizmetçisi
Resul, tüm sıkıntılarımızda Tanrı’nın bizi teselli ettiği gibi, bizim de başkalarını teselli etmemiz ve onlar için dua etmemiz gerektiğini gösterdi. (1:1—2:11) Pavlus ve arkadaşları, aşırı baskı altında bulundukları halde, Tanrı onları kurtardı. Bununla beraber, Korintoslular onların uğrunda dua etmekle onlara yardımcı olabilirlerdi. Biz de hakiki imanı benimseyen başka kişiler için dua etmeliyiz. Fakat I. Korintoslular 5.babında sözü geçen ahlaksız adam hakkında ne denilebilirdi? O, herhalde cemaatten çıkarılmış, fakat sonra tövbe etmişti. Korintoslular onu bağışlayıp sevgi dolu bir şekilde aralarına yeniden aldıkları zaman, o, herhalde teselli edilmiş olmalıydı.
Pavlus’un sözleri, hakiki iman için sabit duruşumuzu pekiştirerek Krallık hizmeti için takdirimizi artırabilir. (2:12—6:10) Yeni ahdin hizmetçileri, Tanrı’nın önlerinde gittiği ‘zafer alayında’ bulunma imtiyazına sahiptirler! Pavlus ve iş arkadaşları, kendilerine gösterilen merhamet nedeniyle bir hazine olan hizmete sahiptiler. Onlar gibi, bugün meshedilmiş olanların da barışma hizmeti vardır. Yehova’nın tüm Şahitleri, kendi hizmetleri vasıtasıyla başkalarını zenginleştirmektedirler.
Kutsallığı Kâmilleştirin ve Cömert Olun
Pavlus, İsa’yı takip eden bütün hizmetçilerin Yehova korkusunda kutsallığı kâmilleştirmesi gerektiğini göstermektedir. (6:11—7:16) İmanda sabit durmamız için, imansızlarla aynı boyunduruk altına girmekten kaçınmalı, ruhsal ve bedensel her türlü kirlilikten temizlenmeliyiz. Korintoslular, ahlaksızlıkta bulunanı aralarından çıkarmakla, cemaati temizlediler ve Pavlus da birinci mektubunun onları üzerek kurtuluş için tövbeye sevk ettiğine sevindi.
Aynı zamanda Tanrı’dan korkan hizmetçilerin gösterdikleri cömertlik için ödüllendirileceklerini öğreniyoruz. (8:1–9:15) Muhtaç durumdaki “mukaddesler”e yapılan bağışlara gelince, Pavlus, Makedonyalıların bıraktığı güzel örnekten söz etti. Onlar, verebileceklerinden ziyade cömert idiler ve Pavlus, Korintosluların da aynı cömertliği göstereceklerini umdu. Bizim için olduğu gibi, onlar yürekten vermeliydiler, çünkü “Allah sevinç ile vereni sever” ve kavmi her türlü cömertlik için zenginleştirir.
Pavlus—İlgi Duyan bir Resul
Yehova’ya hizmet ederken bir şeyler başardığımız zaman, kendimizle değil, O’nunla övünelim. (10:1–12:13) Aslına bakarsak, sadece “Allah indinde kudretli” olan ruhi silahlarla sahte fikirleri yıkabiliriz. Korintoslular arasındaki övünen “en faik resuller”, Pavlus’un, Mesih’in bir hizmetçisi olarak göstermiş olduğu tahammülle asla boy ölçüşemediler. Böyle olmakla birlikte, Pavlus’un kibirlenmemesi için, Tanrı—belki görme bozukluğu veya söz konusu sahte resuller olan—“bedende bir diken”i ondan çıkarmadı. Pavlus ise, “Mesih’in kuvveti”nin kendi üzerine bir çadır gibi konması için, daha çok zayıflıklarıyla övünecekti. İmanda sabit kalan bir adam olarak o, bu “en faik resuller”den daha aşağı durumda değildi. Korintoslular, Pavlus’un kendi aralarında “bütün sabır ile alâmetlerle, harikalarla, ve kudretli işlerle” resullüğünü ispat ettiğini gördüler.
Bir hizmetçi ve resul olarak Pavlus, iman kardeşlerinin ruhi çıkarlarıyla yürekten ilgileniyordu. Biz de ilgilenmeliyiz. (12:14—13:14) Pavlus, ‘onların canları uğruna seve seve tamamıyla kendisini harcayacaktı.’ Oysa Korintos’a geldiği zaman, bedenin işlerinden tövbe etmeyen bazılarını bulacağından korktu. Dolayısıyla herkese imanda olup olmamalarını denemelerini önerdi ve “fena bir şey yapmamaları için” dua etti. Sonuç olarak onları hoşça kalmaya, kâmilliğe gayret etmeye teselli edilmiş olmaya aynı şeyi düşünmeye ve barışta olmaya teşvik etti. Bu sözler bizim için de birer güzel öğüttür!
Kendinizi Denemeye Devam Edin!
Pavlus’un Mesih’in Korintos’taki takipçilerine yazdığı ikinci mektup, imanda olup olmadığımızı denemek için çeşitli yollar önermektedir. Onun sözleri, tıpkı Tanrı’nın tüm sıkıntılarımızda bizi teselli ettiği gibi, bizi de muhakkak başkalarını teselli etmeye sevk etmelidir. Resulün Krallık hizmeti hakkında söylediği şeyler, bizi, Yehova korkusunda kutsallığı geliştirirken, sözlerini sadakatle yerine getirmeye sevk etmelidir.
Pavlus’un öğütlerini uygularsak, daha cömert ve yardımsever olabiliriz. Bununla beraber, onun sözleri bizi kendimizle değil, Yehova ile övünmeye zorlamalı. İman kardeşlerimize karşı sevgi dolu ilgimizi artırmalıdır. Mukakkak ki, II. Korintoslular kitabındaki bu ve başka noktalar ‘imanda olup olmadığımızı denememize’ yardım edebilir.
[Sayfa 28’deki çerçeve/resim]
YEHOVA’NIN İZZETİNİ YANSITIN: Musa, Şahadetin levhalarıyla Sina dağından indiği zaman, yüzü parlıyordu, çünkü onunla Tanrı konuşmuştu. (Çıkış 34:29, 30) Bundan söz eden Pavlus şöyle dedi: “Biz hepimiz peçesiz yüzle Rabbin izzetini aynada imiş gibi görerek izzetten izzete ayni surette değiştiriliyoruz; bu da Ruh olan Rab tarafındandır.” (II. Korintoslular 3:7-18) Eski el aynaları, tunç veya bakır gibi madenlerden yapılır ve iyi yansıtıcı yüzleri olması için çok cilalanırdı. Aynalar gibi, meshedilmiş olanlar da, kendilerine, Yehova’nın izzetini yansıtan Oğlu İsa Mesih’te parlayan Tanrı’nın izzetini yansıtmakta ve ilerler tarzda onun suretine göre ‘değiştirilmektedirler.’ (II. Korintoslular 4:6; Efesoslular 5:1) Mukaddes ruh ve Kutsal Yazılar vasıtasıyla Tanrı, onlarda, Kendi niteliklerini yansıtan “yeni şahsiyet”i yaratmaktadır. (Efesoslular 4:24; Koloseliler 3:10) Ümidimiz gökte veya yeryüzünde yaşamak olsun, bu şahsiyeti gösterelim ve hizmetimizde Tanrı’nın izzetini yansıtma imtiyazımızı değerli sayalım.
[Sayfa 29’daki çerçeve/resim]
“ADALETİN SİLAHLARI”: Pavlus ve arkadaşlarının kendilerini Tanrı’nın hizmetçileri olarak tavsiye ettikleri alanlardan biri, “sağda ve solda adaletin silahları ile çalışmalarıydı”. (II. Korintoslular 6:3-7) Sağ el kılıcı savurmak ve sol el kalkanı tutmak için kullanılıyordu. Her yönden saldırıya uğradıkları halde, Pavlus ve iş arkadaşları, ruhi yönden savaşmak için silahlanmış durumdaydılar. Korintos cemaatinin, Mesih’e bağlılıktan ayrılmaması için, bu savaş, sahte öğretmenlere ve “en faik resuller”e karşı yapılmaktaydı. Pavlus, günahkâr bedenin silahlarına başvurmadı: yani kurnazlık ve hileye. (II. Korintoslular 10:8-10; 11:3, 12-14; 12:11, 16) Kullanılan “silahlar”, adil veya doğru olup her saldırıya karşı hakiki tapınma davasını savunmak için başvurulan araçlardı. Bugün Yehova’nın Şahitleri de aynı amaçla “adaletin silahları”nı kullanmaktadırlar.