Tanrı ile Bir İlişki Bize Şimdi Yarar Sağlıyor mu?

“Yehova (YD) kendisini çağıranların hepsine yakındır . . . . ve feryatlarını işitir, ve onları kurtarır.”—Mezm. 145:18, 19.

1, 2. Davud’un sözleri bize Tanrı ile samimi bir ilişkisi olan bir adamın bulunduğu mükemmel durumu nasıl açıklıyor?

KRAL ve peygamber olan Davud, Tanrı’nın, ‘işlerini hesaba katmadan adil saydığı’ adamın mutluluğundan şöyle bahsetti: “Ne mutludur o adam ki isyanı bağışlanmıştır, günahı örtülmüştür. Ne mutludur o adam ki, Yehova (YD) ona günah saymaz.” (Rom. 4:6-8, YD; Mezm. 32:1, 2) Böyle bir adamın günahları bağışlanmıştır; kendisi Tanrı’nın gözünde temizdir. Yehova onu yakın bir dost olarak kabul eder, onu haksızlıktan beri görür, çünkü haksızlık veya adaletsizlik kişiyi Tanrı’dan ayırır.

² Tanrı’nın indinde böyle bir durumda bulunmanın mükemmelliğine değinen Davud şöyle devam ediyor: “Ey canım, Yehova’yı (YD) takdis et, ve bütün iyiliklerini unutma; bütün fesatlarını bağışlayan, bütün hastalıklarını iyi eden, hayatını kabirden kurtaran, sana inayet ve rahmetler tacını giydiren , ömrünü (YD) iyilikle doyuran odur; ve gençiğin kartal gibi tazelenir.”—Mezm. 103:2-5.

TANRI’NIN DOSTLARI

3. (a) Günahları Mesih’in kurbanlığı sayesinde bağışlananlar Tanrı’ya hangi samimi ifadeyle hitap edebilirler? (b) Kişi, bulunmaya başladığı bu durumu nasıl koruyabilir?

³ Böyle bir kişi Tanrı’yı Baba diye çağırabilir. (Mat. 6:9) Kendisi bütün diğer nakâmil insanların yaptıkları gibi yanıldığı ve günah işlediği zaman, bunun farkına varınca, Tanrı’dan bağışlanma ve temizlenme dileyerek O’nun indindeki doğru durumunu koruyabilir. Resul Yuhanna bunun hakkında şöyle yazdı: “Eğer günahımız yoktur dersek, kendi kendimizi aldatırız, ve bizde hakikat olmaz. Eğer günahlarımızı ikrar edersek, günahlarımızı bize bağışlamak ve bizi her haksızlıktan temizlemek için o sadık ve âdildir.”—I. Yuh. 1:8, 9.

4. Mesih şakirtlerine yakınlığını nasıl gösterdi?

⁴ Acaba günlük yaşayışında Tanrı ile samimi bir ilişkin ‘ömrünü’ nasıl ‘iyilikle doyurur? Böyle bir ilişki ne anlama gelir? İsa sadık resullerine olan yakınlık türünü açıkladığı zaman onlara şöyle dedi: “Artık size kul demem; çünkü kul efendisinin ne yaptığını bilmez; fakat size dost dedim; çünkü Babmdan işittiğim bütün şeyleri size bildirdim.” (Yuh. 15:15) Ayrıca kendisi ‘onları kardeşler, diye çağırmaktan utanmıyor.’ (İbr. 12:11) Mukaddes Kitabın Hıristiyanlardan Tanrı’nın ve Mesih’in köleleri olarak bahsettiği gerçi doğrudur, ama Mukaddes Kitap meseleleri belirtmek için çok defa insana göre açıklamalar yapıyor, yani bizim alıştığımız terimleri kullanıyor. Bunun nedeni bizim nakâmil oluşumuz ve bazen de Hıristiyan bilgisi ve anlayışında olgun olmayışımızdır. (Romalılar 6:19; I. Korintoslular 3:1, 2 ile karşılaştır; ayrıca Luka 17:7-10’a da bak) İsa Mesih, böylece her ne kadar burada “köle” veya “kul” kelimesini kullanıyorsa da, gerçekten bizi herhangi bir efendinin bir kölesini sevdiğinden daha çok sever ve bizi “dostları” olarak telakki ettiğinden emin olmamızı ister.

5. İsa kendisini sevenlere Baba’nın gösterdiği yakınlık ve sevgiyi nasıl açıkladı?

⁵ İsa şunları söylediği zaman Tanrı’nın, Mesih’e gelenlere aynı derece yakın olduğunu belirtti: “Kim beni severse, sözümü tutar; ve Babam onu sever, ve biz ona gelip yanında mesken tutarız.” (Yuh. 14:23) Bir kimse bundan daha yakın bir ilişkiyi arzu edebilir mi? (Vahiy 3:20 ile karşılaştır.) Babasıyla beraber olmak üzere kendilerinden ayrılacağını şakirtlerine anlattıktan sonra İsa, Tanrı’nın onlara zihinlerinde canlandırdıklarından daha yakın olduğunu göstermek için şöyle dedi: “O günde benden hiç bir şey sormıyacaksınız. Doğrusu ve doğrusu size derim: Babamdan her ne dileyecek olursanız, benim ismimle onu size verecektir. Şimdiye kadar benim ismimle bir şey dilemediniz; dileyin ve alırsınız, ki sevinciniz tamam olsun. Size bu şeyleri mesellerle söyledim; saat geliyor ki, size artık mesellerle söylemiyeceğim; fakat size Baba hakkında açıkça bildireceğim. O günde benim ismimle diliyeceksiniz; ve sizin için babadan istiyeceğim, demem; Baba kendisi size [sizi] sever, çünkü siz beni sevdiniz, ve Babadan çıktığıma iman ettiniz.”—Yuh. 16:23-27.

KÖTÜLÜK YAPMAKTAN KORUNMA

6, 7. (a) Tanrı kişileri günah işlemek üzere fiilen ayartır mı? (b) Kendisi bizim üzerimize nasıl ‘bir bekçi ve koruyucu’ koyar?

⁶ Tanrı ile samimiyet kuran kimse muhakkak kötülüğe düşmekten korunur. İsa, Tanrı’ya şöyle dua etmemiz gerektiğini söyledi: “Bizi iğvaya götürme, fakat bizi şerirden kurtar.” (Mat. 6:13) Bu dua Mezmur yazarının şu sözlerine benzer: “Ya Yehova (YD), ağzıma beçi koy; dudaklarım kapısını koru. Yüreğimi kötü şeye meylettirme.”—Mezm. 141:3, 4.

⁷ Tanrı, her ne kadar Mesih’in iğvalarla karşılaşmasına müsaade ettiyse de, bütün insanlar da iğvalarla karşılaşırlar; fakat Tanrı, hiç birini kötü şeylerle denemez. (Yak. 1:13) Diğer yandan Tanrı, bir kişinin kötü bir hareket tarzını seçmesini zorla önlemez. Bunun yerine O, denemeler veya iğvalar baş gösterdiği zaman Kendisiyle samimim bir ilişkisi olan kişiyi, tehlikeyi açıkça ve net olarak görebilmesi için gözlerini açmak suretiyle korur. Bir bakıma onun üzerine ‘bir bekçi ve koruyucu’ koyar. Tanrı ile samimi bir ilişkisi olan kişinin dikkatine kuvvetli uyarıcı işaretler sunulur.

8. Tanrı “bizi iğvaya götürme” duasına nasıl cevap veriyor?

⁸ Örneğin, hırsızlık yapmak veya iftira atmak üzere ayartılan kimsenin aklına hemen tehlike işaretini veren belirtiler ve uyarıcı gerçekler gelir; zira tasarlanan kötülük onun, Tanrı ile mükemmel ilişkisini incitecek veya zedeleyecektir. Böyle hareketler sevgi kanununa karşıdır; bunlar Tanrı’nın ve Mesih’in iyi ismi üzerine leke sürer. Söz konusu Hıristiyan, Onların temsilcisi olduğunu söyler ve diğer yandan da böyle yanlış arzulara uyarsa, kendisine ve sevdiklerine leke ve acı getirir; aynı zamanda mensubu olduğu Hıristiyan cemaatinin de kınanmasına neden olur. Mesih’in günaha kefaret eden kurbanına iman ederek oluşturduğu iyi vicdanını kötü şekilde incitmiş olur. Bu uyarıcı düşünceler, kişinin Mukaddes Kitabı devamlı olarak okumasından, Tanrı’nın ruhunun dürtmesinden ve bazen bir Hıristiyan kardeşin sözünden dolayı meydana gelebilir. Bütün bunlar onu, Tanrı ile iyi bir ilişkiden ileri gelen korunmaya sahip olmayan bir kişinin bedeni arzulara dikkatsizce ve düşünmeden uyması gibi durumlardan uzaklaştıran etkenlerdir.—Süleymanın Meselleri 7:22, 27 ve Davud’n I. Samuel 25:32-35’teki tecrübesi ile karşılaştır.

DÜŞÜNME VE KONUŞMA ÖZGÜRLÜĞÜ

9. “Hıristiyan âlemi” diye adlandırılan milletleri düşünürsek, Tanrı’nın Sözünün kudreti nasıl anlaşılır?

⁹ Tanrı ile iyi bir ilişkiye sahip olmaktan ileri gelen büyük bir nimet de birinin önemli ölçüde düşünme ve konuşma özgürlüğüne sahip olmasıdır. Bu konuda Tanrı’nın Sözünün kudretinin bir delililin “Hıristiyan âlemi” diye adlandırılan milletlere bakarak görelim. Tanrı’ya aslında hiçbir zaman yakın olmadıkları halde onlar, geçen iki yüzyılda genel olarak Tanrı’nın Sözünün serbestçe dağıtılmasına izin vermişlerdir. Mukaddes Kitap, evlerinin çoğunda bulunur ve şimdi birçokları tarafından reddedilmesine rağmen, onun mükemmel ahlak prensiplerini takip etmeye çalışan insanlar arasında, yöneticiler bile bulunmuştur. Bu durum düşünme ve konuşma özgürlüğünü geliştirmiş ve insanları, Karanlık Çağların batıl itikatlarının ve dinsel geleneklerinin kösteklemelerinden kurtarmıştır. Bu ülkelerde Mukaddes Kitabın dağıtımı oranına paralel olarak insanların yaşama seviyeleri yükselmiştir.

10. (a) Yaratılış harikalarını inceleyen bilginler ve başkaları, Tanrı hakkında ne derece anlayış kazandılar? (b) Tanrı ile yakın biri ilişkiyi gerçekten isteyen kişi ne yapmalıdır?

¹⁰ Tanrı ile Sözü vasıtasıyla böyle rastlantıyla temasa geçilerek bir aydınlanma ve daha iyi bir yaşam gelişmişse, Mukaddes Kitabı gerçekten okuyup onu hayatlarında rehber haline getirenlere ne kadar daha büyük ölçüde yararlar gelmiştir. Ata Eyub, Tanrı hakkında sırf yüzeysel bir bilgiden daha fazlasının gerekli olduğunu belirtir. Eyub, bilginlerin ancak uzun ve yoğun araştırmalarından sonra anlayıp açıklayabildikleri yaratılış harikalarından bazıları hakkında konuştuktan sonra şöyle der: “İşte bunlar [Tanrı’nın] yollarının ancak kenarlarıdır; ve ondan ötürü işittiğimiz ne ufak bir fısıltıdır!” Daha sonra Eyub, gerçek hikmetin, bizim, O’nun ‘yollarının kenarlarının’ sadece bilimsel gerçekler olarak öğrenmemizden daha fazlasını kapsadığını söyledi. Biz, Tanrı’nın şahsiyetinin mükemmelliğini tanımalı ve bu prensipleri hayatımızda uygulamalıyız. Bu hikmet sadece O’nun Sözünün bir tetkikinin sonucunda elde edilebilir. Eyub şöyle der: “İşte, Yehova (YD) korkusu, hikmet budur; ve kötülükten çekilmek anlayıştır.” (Eyub 26:14; 28:26) Mukaddes Kitaba bakarak Tanrı ile bir ilişki kurmak isteyene Mezmur yazarı şöyle yazdı: “Ne mutludur o adam ki, senin avlularında otursun diye sen onu seçtin ve yaklaştırdın! Evinin, mukadddes mabedinin, iyiliği ile doyarız.”—Mezm. 65:4.

TANRI İLE KİMİN SAMİMİ BİR İLİŞKİSİ OLABİLİR?

11, 12. Tanrı Kendisiyle yakın ve dostane bir ilişkiye girmeleri için ne tür insanları kabul eder?

¹¹ Dolayısıyla Tanrı’nın bir kişiyi dostu olarak kabul ettiğini gösteren ilişkinin son derece büyük ve kalıcı nimetleri vardır. Böyle bir samimi ilişki için Tanrı’nın seçtiği kimse 15. Mezmur’da tanımlanır:

“Ya Yehova (YD), çadırında kim konacak?

Mukaddes dağında kim oturacak?

Kemal ile yürüyen ve salah işliyen,

Ve yüreğinden hakikati söyliyen

O ki, dilile iftira etmez,

Dostuna kötülük eylemez,

Ve komşusu üzerine rüsvaylık atmaz;

Rezil adam onun gözünde hor görülür.

Ancak Yehova’dan (YD) korkanlara hürmet eyler;

Kendi zararına yemin eder ve geri dönmez;

Parasını faize vermez,

Ve suçsuza karşı rüşvet almaz.

Bunları yapan asla sarsılmıyacaktır.”—Mezm. 15:1-5.

¹² Sadece böyle bir kimse, Tanrı’dan korkacak ve O’nu gerçekten tanıyacaktır. Tanrı’nın böyle bir dostu herkesin karşılaştığı aynı problemlerle karşılaşır; ama yardımsız bırakılmaz.

HASTALIK SÜRESİNCE YARDIM

13. Cidden hasta olan bir Hıristiyan için Tanrı ne yapar? Bir Hıristiyan hastalığa tahammül göstermeyi nasıl telakki eder?

¹³ Hıristiyanlar normal olarak hastalanabilirler. Fiziksel hastalıkların çok defa ruhsal sağlık üzerinde de istenmeyen etkileri vardır. Hastalık süresince iyi bir dengeyi korumak zordur. Tanrı hasta olana çok yakınlık gösteriyor. Mezmur yazarı şöyle diyor: “Takatsizlik döşeğinde Yehova (YD) ona destek olur; hastalığında bütün yatağını sen düzeltirsin.” (Mezm. 41:3) Tanrı, hizmetçisinin hastalığında her defasında tam sağlığa tekrar kavuşacağını vaat etmiyor. Fakat Hıristiyan’a onunla beraber olacağını ve hastalığını tahammül edilir kılacağına dair teminat veriyor. Mezmur yazarının kullandığı sözler akla, vücudun hiçbir kısmının rahatsız olmaması için hastaya durmadan bakan bir hemşireyi, veya hasta bir çocuğun kendini tazelenmiş ve neşelenmiş hissetmesi için onu rahatlatıp yıkayarak yatağını düzeltip çarşaflarını değiştirerek ona sevgiyle bakan bir anneyi veya babayı getirir. Eğer kişi için en iyi olan bu ise, Tanrı onu hastalık döşeğinden kaldırabilir ve yatağından sağlığa kavuşabilir. Şayet iyileşmezse de, Tanrı bütün şeylerin onun iyiliği için çalışmasını temin eder. (Rom. 8:28, YD) Hasta ruhen kuvvetlendirilir. Hastalığına, tahammül göstermesi, kendisini daha kuvvetli ve daha düşünceli kılması, daha çok duygudaşlık gösteren bir Hıristiyan haline getirmesi için disiplin veya eğitim gözüyle bakar. Mesih’in elem çektiğini hatırlar. İsa’nın tecrübesi onun yararına ve bizim yararımıza işledi. Tanrı İsa’yı terk etmedi ve onun sabırla gösterdiği tahammülün mükâfatı büyüktü.—İbr. 4:15; 5:8, 9.

ZULÜMLER ESNASINDA YARDIM

14. Başımıza zulümlerin gelmesi bizi şaşırtmalı mı? Yardım görmek için hangi teminata sahibiz?

¹⁴ Hıristiyanların Mukaddes Kitabın prensiplerini tutmaya karar verdikten sonra başlarına muhalefet, hatta zulüm gelebilir. Bu Davud’un başına geldi. Kendisi Kral Saul tarafından hayvan gibi avlanmak istendi. Yakın bir dostu ona ihanet etti ve hasta olunca oğulları bile kendisine karşı kötü amaçla gizlice anlaştılar. (I. Sam. 24:2; Mezm. 41:9; II. Sam. 15:31; I. Kır. 1:1, 5) Böyle olmakla birlikte kendi tecrübelerine dayanarak şöyle yazdı: “[Yehova] şer gününde beni çardağında saklıyacak; çadırının örtüsü ile beni örtecek.” “Anam ve babam beni bıraktıkları zaman Yehova (YD) beni kayırır.”—Mezm. 27:5, 10.

EKONOMİK KORKULARDAN KURTULUŞ

15. Bir Hıristiyan hayatın maddi ihtiyaçlarına sahip olmayacağından neden korkmamalıdır?

¹⁵ Ekonomik durum bile bir Hıristiyan’ı fazlasıyla endişelendirmemelidir. Resul Pavlus şöyle yazdı: “Gidişiniz para sevgisinden beri olsun; sizde olan şeylerle kanaat edin; çünkü kendisi dedi: ‘Seni hiç boşa çıkarmam, ve seni hiç bırakmam.’ Şöyle ki biz cesaret ederek diyoruz: ‘Yehova (YD) bana yardımcıdır, korkmam, insan bana ne yapar?” (İbr. 13:5, 6) Davud şunu da söyledi: “Yehova’yı (YD) arıyanlara hiç bir iyilik eksik olmaz.” Ayrıca: “Genç idim, ve şimdi ihtiyar oldum; ve salihin bırakıldığını görmedim, ne de zürriyetini ekmek dilenmekte” dedi.—Mezm. 34:10; 37:25.

SULH VE BAŞKALARINA YARDIM ETME SEVİNCİ

16. Bir Hıristiyan’ın bugün Tanrı ile ilişkisinden ileri gelen değerli yararlar nelerdir?

¹⁶ Şimdiki zamanda Tanrı ile samimi bir ilişkinin büyük yararları arasında iç huzuru ve dünya üzerine ve kendi üzerine gelen şeylerden korkmaktan kurtuluş da vardır. Tanrı’nın Kendisiyle samimi olanlara gösterdiği sevgi dolu özeni ve korumayı tadan bir Hıristiyan’ın ilerde daha iyi şeylerin geleceğine dair teminatlandırılmış bir ümidi vardır. O kişi Tanrı’nın vaadine göre adaletin duracağı yeni gökler ve yeni bir yer bekler. (II. Pet. 3:13) Ölse bile, o adil şeyler sisteminde diriltileceği ümidine sahiptir. (Res. İşl. 24:15) Kendisi resul Pavlus’un tecrübesine dayanarak söylediği şu sözlerin kanıtını her gün görür: “Allahın her anlayışın [Hıristiyan’ın düşünebildiği her iyi şeyin] çok üstünde olan sulhu (YD) Mesih İsada yüreklerinizi ve düşüncelerinizi muhafaza edecektir.”—Fil. 4:7.

17. Bir Hıristiyan Tanrı ile samimiyeti olduğundan başka hangi sevince sahip olabilir?

¹⁷ Bu mükemmel ilişkiye sahip olan Hıristiyan, başkalarının bu şeyler hakkında bilgi edinmelerine yardım edebilir. Başkalarının Tanrı’nın hakikat bilgisine gelmelerine, Yehova ve Oğluyla iyi bir ilişkiye girmelerine yardım etmekten daha büyük bir sevinç yoktur. Bu nedenle Yehova’nın Şahitleri dünya çapında, insanları evlerinde ziyaret ederek “iyi haber”i va’zediyorlar ve onlarla Mukaddes Kitabı tetkik etmek için tekrar ziyaretler yapıyorlar. Böylece yenilerin Hıristiyan cemaatiyle ilişki kurması sağlanınca onlar da Baba’yı ve O’nun gönderdiği İsa Mesih’i yakından tanıma sevincini tadıyorlar. Her biri için bu, ‘ebedi hayat demektir.’—Yuh. 17:3.