Duada Gayretle Devam Etmek Mükâfat Vericidir

“Bunları hepsi . . . . birlikte olarak daima gayretle duaya devam ederlerdi.”—Res. İşl. 1:14.

1. Bir şeyde gayretle devam etmek veya sebat etmek ne demektir?

BİR şeyde “gayretle devam etmek” veya “sebat etmek” hedefe erişinceye kadar şaşmadan ve durmaksızın bir yolu takip etmek demektir. Bu kelimeler başarıya ulaşmadan önce güçlüklerin ve muhalefetin yenilmesi gerektiğini ima etmektedir.

2. İsa’nın şakirtlerinin duada gayretle devam etmeleri hangi nedenlerden ötürü uygundu?

² Buna uygun olarak Resullerin İşleri 1:4’te, İsa’nın hakiki takipçilerinin küçük bir grubu hakkında, “birlikte . . . . daima gayretle duaya devam ederlerdi” diye yazılmıştır. Onlar, İsa’nın diriltildiğini biliyorlardı, göğe çıkışının şahidi olmalarına rağmen daha anlamadıkları birçok şey vardı. Onlara vaat edilen güçlü mukaddes ruh henüz üzerlerine dökülmemişti. (Res. İşl. 1:8) Sevgili Liderlerinin işkence direğine gerilerek feci şekilde ölmesine Tanrı’nın neden izin verildiğini [verdiğini] henüz tam olarak anlayamıyorlardı. Bu eylemin sorumluları iktidarda kalmağa devam ediyor ve tutumlarını değiştirdiklerine dair hiçbir belirti göstermiyorlar, aralıksız muhalefetlerine devam ediyorlardı. Bundan ötürü kendi ihtiyaçlarının farkında olan İsa’nın takipçileri iman ettikleri Kimse’ye gayretle dua etmeğe devam ediyorlardı.

3. (a) Onların duaları ne zaman cevaplandırıldı? Hangi şeyin yerine neye önem vermeye başladılar? (b) Bu ilk günlerde ne şekilde büyük bir şahadet verildi?

³ Pentikost gününden itibaren imanla ettikleri dualar beklemedikleri çapta cevaplandırıldı. İsa’nın göğe çıkmadan önce onlara söylediği son sözlerini takdir etmeğe başladılar. “Ya Rab, İsraile krallığı bu zamanda mı iade edeceksin?” sorusundaki gibi, bir tarihe önem vermek yerine, dikkatler “Yeruşalimde, bütün Yahudiyede, Samiriyede ve dünyanın en uzak yerine kadar şahitlerim [İsa’nın şahitleri] olacaksınız” emrine çekilmişti. (Res. İşl. 1:6-8) Petrus Pentikost gününde “Bu İsayı Allah kıyam ettirdi; ve biz hepimiz bunun şahitleriyiz” diye ilan ederken ne kadar cesur ve tam şahadet verdi!—Res. İşl. 2:32; ayrıca Resullerin İşleri 2:40; 3:15; 4:33; 5:32’ye bak.

4. Günümüzde İsa’nın takipçileri duada gayretle devam etmenin gereğini nasıl takdir ediyorlar?

⁴ Aynı şekilde günümüzde İsa’nın hakiki takipçileri de “bizde âmil olan kudrete göre, istediğimizden yahut düşündüğümüzden daha çok ziyade yapabilene” dua etmekte gayretle devam etmelidirler. (Efes. 3:20) Onlar, Yehova’nın maksadı ve bunun yerine geliş tarzı hakkında birçok şey öğrendikleri halde gelecekteki olayların henüz tam ne zaman yerine geleceği, Şeytan’ın şeyler sisteminin kesin sonu hakkındaki birçok ayetin nasıl gerçekleşeceği gibi birçok konunun ayrıntılarını bilmemektedirler. Buna İşaya 26:20’de Yehova’nın kavmi hakkında peygamberlik edilen şu söz de dahildir: “Gel, ey kavmım, . . . . gazap geçinceye kadar biraz gizlen.”

5. (a) Yehova’nın Şahitlerinden hangi hayati iki şey talep edilmektedir? (b) Tanrı’nın krallık mesajının yeryüzünde nasıl etkisi oldu? Bu, önceden ne şekilde ilan edilmişti?

⁵ Şu anda daha da önemli olarak Tanrı’nın onlara verdiği Yehova’nın Şahitleri isminden anlaşılacağı gibi, Yehova’nın hizmetçileri bu zaman zarfında yapılması gereken büyük bir işin olduğunu, aldıkları duruşu muhafaza etmeleri gerektiğini anlamaktadırlar. (İş. 43:10-12) Bu işte ve aldıkları duruşta gayretle ve sebatla devam etmeğe ihtiyaçları var. Tanrı’nın Krallığının mesajı bu dünyanın hükümetlerinin ve krallıklarının yok edileceklerini göstermektedir. (Yer. 25:15-30) Tanrı’nın Krallığı ‘bu krallıkların hepsini parçalayacak ve bitirecektir.’ Milliyetçilik ruhuyla dolu olan günümüzün yöneticileri bu mesajı beğenmemektedirler. Birlikte giriştikleri muhalefet her geçen gün daha açığa çıkıyor. “Hükümdarlar Yehova (YD) karşı ve mesihine [tahta oturtulmuş Kral İsa Mesih’e] karşı öğütleşiyorlar.”—Mezm. 2:2-6; Dan. 2:44.

6. (a) Günümüzde hangi niteliklere sahip olmak gereklidir? (b) Her duruma hangi açıdan bakmalıyız? Bu konuda ihtiyacımız nasıl karşılandı?

⁶ Günümüzde Tanrı’nın hizmetçilerinin birinci yüzyıldaki resuller gibi “İnsanlardan ziyade Allaha itaat etmek gerektir” demeleri cesaret talep etmektedir. (Res. İşl. 5:29) Her ne kaar pek az kişi kıvanç duyabileceği böyle bir cüret ve cesarete sahipse de, bunu yapmak kendi güç ve karakterimize bağlı değildir. Bu nitelikleri uygulayabilmemiz için Tanrı’nın maksadını ve Sözünde açıklanan adil standart ve prensipleri açık bir şekilde anlamamız ve ayırt etmemiz gerektir. İnsanlık tarihinde hiçbir zaman bencilliğin, şiddetin, yolsuzluğun ve her türlü pisliğin günümüzdeki boyutlara eriştiği görülmemiştir. (II. Tim. 3:1-5) Bu “son günlerde” mücadele etmemiz gereken sayısız ve çeşitli baskılar vardır. Bu her durum ve soruna Tanrı’nın bakış açısından bakmayı öğrenmemiz gerektiğini gösterir. Sadece O’na bakarak Sözü vasıtasıyla ve ruhu ve teşkilatı sayesinde hakiki aydınlığa kavuşabiliriz. (Mezm. 36:9) Bundan ötürü duada gayretle devam etmeğe ve hakiki, kuvvetli ve muzaffer bir iman geliştirmeğe ihtiyacımız var. Yehova, nelere ihtiyacımız olduğunu bildiğinden, Sözü vasıtasıyla bu hayati konular hakkında bu zamanlarda ihtiyacımız olan cesaret, nasihat ve uyarıları bize vermiştir. Karşılaştığımız ilk soru kimlerin dua edebileceği ve varsa hangi şartların mevcut olduğudur.

YEHOVA ‘DUAYI İŞİTİR’

7. (a) “Duayı işiten” kimdir? Davud bu konuda çok defa neyin ihtiyacını duydu? (b) Kendilerini layık hissetmeyenlere hangi yol gösteriliyor? (Mezm. 103:8-14)

⁷ Yehova kulu Davud’a şöyle yazmasını ilham etti: “Ey sen duayı işiten, bütün beşer sana gelecek.” (Mezm. 65:2) Davud’un da birçok defa şahsen gayretle devam etmeye ihtiyaç duyduğunu, yazdığı birçok mezmurdan anlıyoruz. Bazen düşmanlarının sürekli muhalefetinden ötürü Mezmur 70:1-5’te görüldüğü gibi buna acilen ihtiyacı vardı. Başka zamanlarda çok ciddi olan bazı zayıflıklarından ve hatalarından ötürü dua etmeğe ihtiyaç duydu. Eğer sen böyle bir nedenden ötürü kendini Tanrı’ya duada yaklaşmaya layık hissetmiyorsan, O’nun seni dinlemeyeceğini zannediyorsan Mezmur 51:1-12’yi tekrar okumanı tavsiye ediyoruz. Bu Mezmur’un 9-11 ayetlerindeki sözler senin duanın temelini oluşturabilir:

“Suçlarıma karşı yüzünü ört, ve bütün fesatlarımı sil. Bende temiz yürek yarat, ey Allah; Ve içimde doğru ruh tazele. Beni önünden atma; ve mukaddes Ruhunu benden alma.”

8. Yehova’ya yaklaşmakta bizi seçen kimdir? Hangi şartlar altında?

⁸ “Bütün beşer”in “duayı işiten”e gelmesi herkesin, herhangi bir zaman dua edebileceği anlamına mı gelir? Hayır. Aslında tam tersidir. Aynı mezmurda devamen ifade edildiği gibi “Ne mutludur o adam ki, senin avlularında otursun diye sen [Yehova] onu seçtin ve yaklaştırdın!” (Mezm. 65:4) Davet edilen herkes O’na samimiyetle yaklaşmalıdır. İman başlangıçta kuvvetli olmasa bile hakiki olmalıdır. “Yehova (YD) kendisini hakikatle çağıranların hepsine yakındır.”—Mezm. 145:18.

9. Yehova’ya ettiğimiz dualar neden daima İsa’nın ismiyle olmalıdır?

⁹ Ayrıca Yehova’ya dualarımız daima Tanrı’nın tayin ettiği tek aracı olan İsa Mesih’in ismiyle yapılmalıdır. (Yuh. 14:13, 14) İsa’nın bütün insanlığı fidyeyle kurtarmış olması ve şimdi Tanrı’nın başkâhini olarak, “merhamete nail olalım, ve zamanında yardımı olması için inayet bulalım diye, inayet tahtına konuşma cesaretiyle (YD) yaklaşa”bilmemiz için hizmet etmesini minnetle takdir ediyoruz.—I. Tim. 2:4-6; İbr. 2:9; 4:14-16.

10. 15. Mezmur bu konuda bize nasıl yardımcı oluyor?

¹⁰ Tanrı’nın nasıl kimseleri seçtiği hakkındaki ek bilgiyi 15. Mezmur’daki şu ilham edilmiş sorunun cevabından öğrenebiliriz: “Ya Yehova, (YD) çadırında kim konacak? Mukaddes dağında kim oturacak?” Burada açıklanan prensiplerin adil olduğunu kabul etmeliyiz; bu standartlara erişemediğimiz zamanlar olsa bile onlara layık olmağa çalışmalıyız.

11. (a) Mukaddes Yazılar öncelikle kimin faydalanması için yazılmıştır? (b) I. Kırallar 8:41-43’teki Süleyman’ın duasından nasıl cesaret alınabilir?

¹¹ Haklı olarak belki yukarıdaki ayetler de dahil olmak üzere tüm Mukaddes Yazıların, Tanrı’nın kavmi için kaleme alınmış olduğunu, bunların ona ve özellikle “Allahın İsraili” olan ruhi İsrail’e uygulanacağını düşünüyorsun. (Rom. 15:4; I. Kor. 10:11; Gal. 6:16) Kendini onunla karışılaştırdığında belki eski hayat tarzından veya dinle hiçbir şekilde ilgilenmediğinden ötürü Tanrı’nın Sözünün dışında olan bir kimse, bir yabancı gibi hissediyorsun. Günümüzde çok kimse bu durumdadır. Fakat hemen vazgeçme. Mabedin vakfedilişinde Süleyman’ın Yehova’ya yönelttiği birçok dileğinden birinde “kavmın İsrailden olmıyan ecnebi, senin ismine [Tanrı’nın İsmi] uğruna uzak memleketten gelen kişi için de dua ettiğini hatırında tut. Davud, Yehova’ya “ecnebinin sana feryat ettiği bütün şeylere göre yap, ta ki, kavmın İsrail gibi senden korkmak için, dünyanın bütün kavmları, senin ismini bilsinler, ve yaptığın bu evin senin isminle çağırıldığını bilsinler” diye dua etti.—I. Kır. 8:41-43.

12, 13. (a) İşaya’ya “ecnebiler” hakkında ne yazması ilham edildi? (b) Bu terimler kimin faydası için ve ne şekilde uygulanabilir?

¹² İşaya 56:6-8’den bu “ecnebiler” hakkında daha fazla bilgi alıyor ve cesaret kazanıyoruz:

“Ve Yehova’ya (YD) hizmet etmek, ve Yehova’nın (YD) ismini sevmek, ona kul olmak için Yehova’ya (YD) yapışan ecnebilerini, Sebt gününü bozmasın diye onu tutan her birini ve ahdimi sıkı tutanı, evet, onları mukaddes dağıma getireceğim ve onları dua evimde sevindireceğim; mezbahım üzerinde yakılan takdimeleri ve kurbanları kabul olunacak benim evime milletler için dua evi denilecektir. İsrailin sürgünlerini toplayan Rab Yehova diyor: Toplanılmış olanlardan başka daha ona toplayacağım.”

¹³ Ne kadar cezbedici bir davet! Bu “ecnebiler” zorla değil Yehova’nın ismini sevdiklerinden ve bu ismin temsil ettiği şeylerden ötürü sevinçle Yehova’ya yapışırlar. Yedi günden sadece birini değil, tüm hayatları boyunca ve hayatlarını Yehova’ya adamış olarak ‘sebti’ tutuyorlar. Bu şekilde Pavlus’un İbraniler 4:1-10’da açıkladığı gibi O’nun rahatına girerler. Resul Pavlus ayrıca, aşağıdaki ayetlerde ‘yakılan takdime ve kurbanların’ vakfolmuş Hıristiyanlar için nasıl pratik bir uygulanışı olduğunu açıklıyor:

“İmdi onun vasıtası ile Allaha daima hamd kurbanını yani, onun ismini ikrar eden dudakların meyvasını takdim edelim. Fakat iyilik etmeği ve iane etmeği unutmayın; çünkü Allah bu gibi kurbanlardan hoşlanır.”—İbr. 13:15-16.

14. İşaya’nın günlerinde “dua evi” neresiydi? O, neyi temsil ediyordu?

¹⁴ İşaya’nın günlerinde Yehova’nın “dua evi” tabii ki Süleyman’ın inşa ettiği mabetti. Bu mabet Tanrı’nın şahsi huzuru, bu ruhi mabedinin gökteki En Mukaddes Yerindedir. İsa’nın hâlâ yeryüzünde bulunan ruhla tevlit edilmiş takipçileri, mabedin bu Mukaddes kısmında bulunuyorlar. Ayrıca onların bu ruhi mabette kâhinlere ayrılan avluda yeryüzünde bulundukları tasvir ediliyor.

15. (a) Vahiy 7:9-17’de “büyük kalabalık” nasıl tarif edilmektedir? (b) Bu günümüzde Yehova’nın Şahitlerine nasıl uygulanabilir?

¹⁵ Vahiy 7:1-8’de Hıristiyan cemaatinin 144.000 kişiden meydana gelen ruhi İsrail’i oluşturduğunu öğrendikten sonra, yukarıdakilerle uyum içinde olarak Tanrı’nın lütfuna sahip olan bir “büyük kalabalık”tan bahsedildiğini okuyoruz. Onlar Yehova’ya olan vakflarının ispatı olarak “onun mabedinde gündüz ve gece ona hizmet ediyorlar.” (Vah. 7:15) Bu güzel rüyet her milletten gelen bu “büyük kalabalık”ı Yehova’ya mabedinde sanki ruhi İsrailli olmayanlara ayrılmış yeryüzündeki avluda “Milletlerin avlusun”da hizmet eder şekilde tasvir ediyor. Günümüzde Yehova’nın şahitlerini büyük çoğunluğu kendilerini Tanrı’nın krallığı altındaki cennet yeryüzünde ebediyen yaşamak ümidine sahip olan “büyük kalabalık”a ait olduklarını gösterirler. İsa onlardan “bu ağıldan olmayan başka koyunlar” olarak söz eder. İsa’nın devamen belirttiği gibi günümüzdeki bütün hakiki koyunları ‘tek çobanın idaresi altındaki tek sürü olacaklardır.’—Luka 12:32; Yuh. 10:16.

16. Yehova’yı samimiyetle arayanlar ne şekilde mükâfatlandırılacaklardır?

¹⁶ Sen, Yehova’nın günümüzdeki tapıcılarının bu birbirine sıkı bir şekilde bağlı olan grubuna katılmağa davet ediliyorsun. Bunun seni çok mutlu edeceğini göreceksin. Bu, sana hem yardımcı olacak, hem de duada, hakiki imanda gayretle devam etmen için seni cesaretlendirecektir. Bu sonuçsuz kalmayacaktır çünkü Yehova “kendisini arayanlara mükafat edici”dir. (İbr. 11:6) Luka’nın İncilinde imanla birlikte duada gayretle devam etmenin önemi ilginç bir şekilde belirtiliyor.

17. Yakub’un bir melekle olan tecrübesi sebat konusunda bizim için nasıl bir örnektir?

¹⁷ Makalemizin bu noktasında sana, olağanüstü bir sebat örneğinin nasıl zengin bir şekilde mükafatlandırıldığını hatırlatmak istiyoruz. Yakub’un beyden almış bir melekle bütün bir gece güreştiği olaya değinmekteyiz. Uyluk kemiğinin başı incindiği halde Yakub “beni mubarek kılmadıkça seni bırakmam” diyerek onun gitmesine izin vermedi. Bunun üzerine melek ona gelecekte büyük etkisi olacak bir şey söyledi: “Artık sana Yakub değil, ancak İsrail denilecek; çünkü Allah ile ve insanlarla uğraşıp yendin.” Melek sonunda Yakub’u mubarek kıldı. Yakub belirli bir hareket tarzını durmaksızın takip etmekten çok daha fazlasını yaptı. İsteğine erişinceye kadar harfiyen mücadele etmesi ve sakatlandığı halde onu bırakmaması gerekmişti. Sonunda büyük bir berekete nail oldu ve şöyle dedi: “Allahı yüz yüze gördüm ve canım sağ kaldı.” Bu duada gayretle devam etmek için ne kadar mükemmel ibr örnek!—Tekv. 32:24-30.