Kadınlar “Tanrı’nın Bir Hizmetçisi” Olabilirler mi?

BUGÜN, giderek daha çok sayıda kadın Protestan Kilisesinde kürsüye çıkmaktadır. Bir kilisede bazı kadınlar kürsüyü kocalarıyla paylaşmaktadırlar. Birçok rahibe, Katolik Kilisesinden, kadınların din adamı veya papaz olarak görevlendirilmelerine izin vermesini ısrarla istemiş, fakat bugüne kadar papa onların isteklerini reddetmiştir.

İsa Mesih’i samimiyetle takip eden herkes için önemli tek etken, insani hikmetin bu konuda neler söylediğine veya kişisel eğilim ve tercihlerimize bakmaksızın, Tanrı’nın Sözünde belirtilen ‘yukardan inen hikmet’ olmalıdır.—Yak. 3:15-17.

Tanrı’nın Sözü, İsa Mesih’in, 12 resul ve 70 incil vaizi olarak sadece erkekleri tayin etmekle bir örnek verdiğini gösterir. (Mat. 10:1-4; Luka 10:1) Bu örnek uygun olarak resul Pavlus’un, cemaatlere ihtiyar (ve hizmet-yardımcısı) olarak sadece erkeklerin tayin edileceğini bildirdiğini görüyoruz. (I. Tim. 3:1-13; Titus 1:5-9) Ayrıca o, Timotesos’a şunları da hatırlatmıştı: “Kadının öğretmesine, ve erkeğe hâkim olmasına izin vermem, ancak sükûtta olsun.”—I. Tim. 2:12.

Bununla beraber, diğer ayetlerden, bu kısıtlamanın sadece cemaat içinde geçerli olduğu görülmektedir. Yoel 2:28, 29’daki peygamberlikten, kadınların cemaat toplantıları dışında ‘iyi haberin’ vaizi, müjdecisi ve hizmetçisi olabilecekleri görülüyor. Resul Petrus, Yoel’in bu peygamberliğinin Pentikost’ta yerine geldiğini şunları söyleyerek açıklamıştı: “Ve son günlerde vaki olacak ki, Allah diyor bütün beşer, [her çeşit insan üzerine ruhumdan (YD)] dökeceğim; oğullarınız da kızlarınız da peygamberlik edecekler, . . . . O günlerde kullarım [erkek kölelerim YD] üzerine de cariyelerim [kadın kölelerim YD] üzerine de, ruhumdan dökeceğim; ve peygamberlik edecekler!” Evet, mukaddes ruh Pentikost’ta hem kadınların hem de erkeklerin üzerine dökülmüştür.—Res. İşl. 1:14, 15; 2:1-4, 17, 18.

Burada, İşaya 61:6’yı okumak yerindedir, o ayetin bir kısmında şunlar yazılıyor: “Size Yehova’nın (YD) kâhinleri denilecek; size Tanrımızın (YD) hizmetçileri diyecekler.” Bu peygamberlik ilk kez Yahudi sürgünler bileşik veya ulusal bir grup olarak eski Babil’den döndüklerinde gerçekleşmişti. Ne var ki, hem fiziksel gerçeklerden, hem de Romalılar 15:4’den görülebileceği gibi, bu sözlerin ruhi İsrailliler üzerinde modern bir gerçekleşmesi olmuştur. (Gal. 6:16)a Onlar, I. Dünya Savaşı boyunca ruhi bakımdan ‘Büyük Babil’de, esirdirler, Savaşın bitmesinden kısa bir süre sonra, sahte dinin dünya imparatorluğunun sembolik anlamdaki düşüşüyle bu esaretten kurtuldular.

Bu onarımla ilgili peygamberlik zamanımızda gerçekleştiğine göre, yüce veya kutsal anlamda “hizmetçi” diye adlandırılanlara kimler dahildir? Acaba onlara sadece cemaatteki ihtiyarlar, hizmet-yardımcıları veya “şemmaslar” mı dahildir. Her halde hayır! Geçmişte, bu peygamberlik Babil’den bileşik veya ulusal bir grup olarak dönen tüm Yahudilere uygulanmıştı. Benzer şekilde bugün de peygamberlik erkek, kadın, genç ve yaşlı ayırımı yapmaksızın, evet, yaşa veya cinsiyete bakmaksızın, modern Babil’den çıkan ruhi İsraillilerin hepsine uygulanabilir. Onlar, gayet tabii “Tanrı’nın hizmetçisi” olmalıdırlar.

Acaba bu “Tanrı’nın bir hizmetçisi” teriminin şimdi sadece ruhla meshedilmiş mütebaki için gerçek olduğu anlamına mı gelir? Hayır, çünkü bu terim bugün mütebakiye yardımcı olan “başka koyunların” “büyük kalabalığına” da uygulanabilir. Bunu, diğer birçok ayetin “başka koyunlara” uygulanışından anlayabiliriz.—Yuh. 10:16, Vah. 7:9.

Örneğin, İşaya 43:10-12 ilk önce Yehova’nın Mısır’dan kurtarıp şahitleri haline getirdiği bedeni İsraillilere uygulanmıştı. Bugün ise, bu ayet, Yehova’nın, Şeytan’ın teşkilatından kurtarıp Kendi Şahitleri yaptığı ruhi İsraillilere uygulanmaktadır. Bugün, Yehova’nın, yerde yaşama ümidine sahip ve Tanrı’ları olarak Kendisine gerçekten şahitlik yapan iki milyondan fazla tapıcısının olması, bu terimin sadece ruhi İsraillilerin meshedilmiş mütebakisi için geçerli olmadığını kanıtlar.

TANRI’NIN KADIN HİZMETÇİLERİ

Evet, cinsiyet ve yaşa bakmaksızın vakfolmuş ve vaftiz edilmiş tüm Hıristiyanlar, davranışlarıyla ve yaptıkları şahadetle bunu ispat ettikleri zaman müjdeciler, vaizler, yüce veya kutsal anlamda Tanrı’nın hizmetçileri olabilirler. Resul Pavlus bu nedenle Romalılar 16:1, 2’de şunları yazıyor: “Kenhreadaki cemaatin (YD) hizmetçisi olan Fibi kızkardeşimizi, mukaddeslere lâyık olduğu veçhile onu Rabde kabul, ve size muhtaç olduğu şeyde kendisine yardım edin diye tavsiye ederim; çünkü o da bir çoklarına, ve bana da yardımcı oldu.” Herhalde, Pavlus burada maddi hizmetten daha öte bir hizmete değinmektedir. Burada bahis konusu olan hizmet, sözlerle ifade edilen Hıristiyan hizmetidir. Ne var ki, Fibi, kadın olan bir hizmet-yardımcısı olarak tayin edilmemişti, çünkü Yehova Tanrı, Pavlus’un aracılığıyla kadınların böyle bir mevkide bulunmamaları gerektiğini bildirmişti.

Yine Pavlus, Filipi’deki Hıristiyan cemaatine yazdığında Evodiya ve Sintihi’den söz edip ‘o kadınların kendisiyle, Klemensle ve isimleri hayat kitabında olan geri kalan emektaşlarıyla beraber incilde [Tanrı’nın krallığının iyi haberini herhalde va’zedip öğretirken] omuz omuza mücadele ettiklerini söylemişti.—Fil. 4:2, 3.

Ayrıca Akuila’nın karısı Prikkilla’yı da görmezlikten gelmemeliyiz. Onun isminden çoğu defa kocasının isminden önce söz edilmektedir. (Res. İşl. 18:2, 18; Rom. 16:19; II. Tim. 4:19) Belegat sahibi olan Apollos, Efesos’a gelip daha fazla bilgi almasının gerektiği belli olduğu zaman, “Priskilla ve Akuila onu yanlarına alıp Rab yolunu ona daha doğrulukla anlattılar.”—Res. İşl. 18:26.

Amerika Birleşik Devletlerinin birkaç mahkemesi, Yehova’nın kadın Şahitlerinin, iyi haberi kapıdan kapıya va’zetme işini sürdürdükleri için Tanrı’nın birer hizmetçisi olarak kabul etmişlerdir. Örneğin, Vermont Yargıtayı, Vermont Greaves’e karşı davada (1941) Elva Greaves’in, “Yehova’nın Şahitleri adıyla tanınıp adlandırılan bir mezhep veya sınıfın görevlendirilmiş bir hizmetçisi” olduğunu kabul etmiştir.

GENÇ HİZMETÇİLER

Aynı prensip genç Hıristiyanlara da uygulanabilir. Gerçi onlar cemaatte hiç bir şekilde tayin edilmiş olarak hizmet etmezlerse de, yaş durumları, ‘Tanrı’nın hizmetçileri sıfatıyla iyi haberi’ va’zedip ilan etmelerini asla engellemez. İsa 12 yaşında iken ‘Tanrı’nın Sözü uğrunda hizmet edebilecek’ durumda olduğunu göstermişti. (Luka 2:46-50) Samuel ‘çocukken’ ‘Yehova’ya (YD) hizmet ediyordu.’ (I. Sam. 2:11) Aynı şekilde zamanımızda da bazı gençler, on üç-on altı yaşlarında, hatta daha küçükken bile kendilerini Yehova’ya vakfedip vaftiz edildikten sonra, Krallığın iyi haberini her fırsatta va’zetme faaliyetleriyle ve genel davranışlarıyla Tanrı’nın gerçekten birer hizmetçisi olduklarını kanıtlıyorlar.—II. Tim. 2:22; Vaiz 12:1.

“KUTSAL HİZMET”

İsa, kişinin iddialarının işleriyle ölçülmesi gerektiğine dair bir kural koymuştu. “Şu yaptığım işler, beni Baba gönderdi diye hakkımda şehadet ediyorlar” demişti. (Yuh. 5:36) Aynı şekilde, Tanrı’nın gönderdiği erkek veya kadın, genç veya yaşlı, tüm hizmetçiler de, Krallık menfaatleri uğrunda Tanrıları Yehova’ya yaptıkları ‘kutsal hizmetle’ tanınacaklardır.—Mat. 4:10; Rom. 12:1, 2.

Şu halde bugün Yehova’nın Şahitleri arasında, ister kadın ister erkek olsun, Tanrı’nın Sözünden yeterli bir eğitim gördükten sonra hayatını Tanrı’ya vakfının sembolü olarak vaftiz edilen ve bundan böyle Yehova Tanrı’nın ismine ve krallığına şehadet etmek üzere ciddi şekilde bu hizmette bulunan herkes Tanrı’nın gözünde O’nun bir “hizmetçisi”dir. (Yuh. 12:26) Bununla beraber, evden eve gittiklerinde kendilerini daima “Tanrı’nın bir hizmeçisi” olarak takdim etmek isteyip istemeyecekleri, o yörede “Tanrı’nın hizmetçisi” terimine karşı tutumun ne olduğunu da kapsayan koşullara bağlıdır. Ne olursa olsun, bugün Vahiy 7:9-17’de tanımlanan ‘her milletten büyük kalabalık’, ‘Tanrı’ya O’nun mabedinde gündüz ve gece hizmet etmektedir.’ Onların hepsi kutsal ve yüce anlamda Tanrı’nın hizmetçileridirler.

[Dipnotlar]

[Sayfa 12’deki resim]

Pentikost’ta erkekler ve kadınlar mukaddes ruh tarafından Tanrı’mız Yehova‘nın hizmetçileri olmak üzere görevlendirilmişlerdi.