Bazılarının ‘Yeniden Doğmasını’ Sağlamaktaki Tanrı’nın Maksadı
“Doğrusu ve doğrusu sana derim: Bir kimse sudan ve ruhtan (YD) doğmadıkça, Tanrı’-nın krallığına (YD) giremez. Sana: Yeniden doğmalısınız, dediğime şaşma.”—Yuh. 3:5, 7.
1, 2. (a) Bazılarının ‘yeniden doğmalarını’ sağlamaktaki Tanrı’nın maksadının tatmin edici şekilde açıklandığını aramadan önce neyi anlayıp takdir etmeliyiz? (b) Tanrı’nın Sözü kendi adaleti hakkında nasıl tanıklık eder? Tanrı’nın adaleti O’nun ne yapmasını gerektirmez
BAZILARININ ‘yeniden doğmasını’ sağlamaktaki Tanrı’nın maksadının tatmin edici bir şekilde açıklanabilmesinden önce Yehova Tanrı’nın temel nitelikleri ve insanla ilgili maksadı hakkında bazı şeyleri anlayıp takdir etmemiz gereklidir.
2 Tanrı’nın Sözü, Tanrı’nın göze çarpan niteliklerinden birinin adalet olduğunu şüphe götürmez şekilde göstermektedir. Ayrıca, O’nun tahtının temeli adalettir. (Tesn. 32:4; Mezm. 89:14) O’nun adalet ve hak Tanrısı olması tüm zekâ sahibi yaratıklarına karşı aynı lütfu göstermesini gerektirmez. Örneğin, bazı varlıkları, insandan üstün olan ruhlar veya melekler olarak yarattı. Yeryüzündeki tüm sadık yaratıklarına da aynı mükâfatı vermez. Bu nedenle İsa, Vaftizci Yahya için: ‘Göklerin krallığında en küçük olanın dahi ondan daha büyük olduğunu’ söyledi. (Mat. 11:11) “Yeniden doğma” konusunu incelerken, bu noktaları zihnimizde tutmamız iyi olur.
Tanrı’nın Yeryüzü ve İnsanla İlgili Maksadı
3. Âdem ile Havva yaratıldıktan sonra, onların önüne hangi şahane ümit konuldu?
3 Bazı insanların ‘yeniden doğmasını’ sağlamaktaki Tanrı’nın maksadını takdir edebilmek için Tanrı’nın bunu yapmasına yol açan şartları anlamak gerekir. İlk ana-babamıza kadar geri gidecek olursak Tanrı’nın onlara şu emri verdiğini görüyoruz: “Semereli olun, ve çoğalın, ve yeryüzünü doldurun, ve onu tabi kılın, . . . . ve yer üzerinde hareket eden her canlı şeye hâkim olun.” (Tekv. 1:28) Âdem ile Havva kâmil durumda iken Tanrı’nın çocuklarıydı. Tanrı onları çok güzel hayvanlarla, çiçeklerle ve leziz meyvelerle dolu şahane bir bahçeye koyduğu için onlar çok mutlu olabilirlerdi. Yeryüzünü tabi kılıp, cinsleriyle doldurmaya başladıktan sonra de yeryüzünün tümü zamanla, kendileri gibi kâmil insanların oturdukları bir cennet olacaktı. Onların önüne ne zevkli bir ümit konulmuştu!
4, 5. (a) Neden ilk ana-babamız, Tanrı’nın kendilerini yaratmaktaki maksadına hizmet etmediler? (b) Bunun için Yehova yer ve insanla ilgili maksadını kimin yerine getirmesini düzenledi?
4 Buna rağmen ilk ana-babamız, Tanrı’nın kendileri için sağladığı şeyleri takdir etmediler ve kanununu çiğnediler. Bundan ötürü Tanrı onları kendi oğullar ailesinden attı ve ölüme mahkûm etti. Bunun sonucu olarak da onların zürriyetinin tümü, ölüme mahkûm günahkârlar olarak doğdular. (Tekvin 3:19; Romalılar 5:12) Ne ilk ana-babamız, ne de zürriyetinden herhangi bir kimse, Tanrı’nın başlangıçta insan ailesine verdiği emri yerine getirebildi. Acaba bu durum Tanrı’nın yerle ve insanla ilgili maksadının hiçbir zaman yerine getirilmeyeceği anlamına mı gelir? Katiyen, çünkü Tanrı’nın Sözü bize O’nun maksadının yerine geleceğine dair teminat verir.—İşaya 46:10, 11; 55:10, 11.
5 Öyle ise, Tanrı’nın başlangıçta tasarladığı insan ve yerle ilgili maksadı nasıl yerine getirilecekti? Tanrı’nın Aden bahçesinde bildirdiği ve İbrahim’e vaat ettiği bir Zürriyet vasıtasıyla. Resul Pavlus, söz konusu bu Zürriyet’in ilk başta İsa Mesih olduğunu gösterir.—Tekvin 3:15; 22:17, 18; Galatyalılar 3:16, 29.
Tanrı’nın Asıl Maksadı Nasıl Yerine Getirilece?
6. Tanrı, Âdem’in soyunu Kendi ailesine iade etmekle ilgili yolu nasıl hazırladı?
6 Acaba İsa Mesih, Tanrı’nın asıl maksadının yerine gelmesini nasıl sağlayabilirdi? İlk olarak, insan ailesi üzerinden Âdem’in isyanı yüzünden giyilen mahkûmiyeti fiilen kaldırdı. Aslına bakın, Meryem’in kocası Yusuf değil, Yehova Tanrı olduğu için kâmil bir insan olarak doğarak bunu yapabildi. İsa idam direğinde bir kurban olarak ölmekle, bu mahkûmiyeti fiilen kaldırdı. Aslına bakılırsa, onun yeryüzüne gelmesinin başlıca nedeni de hayatını fidye olarak vermekti. Bunu yapmakla Âdem’in zürriyeti için, Yehova’nın tasvip edilmiş ailesine iade edilme yolunu açmış oldu.—Matta 20:28.
7. İsa neye dayanılarak ruh olan bir varlık olarak diriltildi?
7 Fidye’yi veren İsa, ölü durumdayken insan ırkına yarar sağlayamazdı. Bundan dolayı Yehova Tanrı onu üçüncü günde ‘ruhta diriltti.’ (I. Petrus 3:18) Yehova, İsa vaftiz edildiği zaman Erden’de meydana gelen olaya dayanarak bunu yaptı. Orada Tanrı mukaddes ruhu vasıtasıyla İsa’yı bir Oğul olarak ruhla tevlit etti. Vaftizci Yahya Tanrı’nın ruhunun bir güvercin şeklinde İsa’nın üzerine indiğini görmekle kalmadı, aynı zamanda şunları söyleyen Tanrı’nın sesini de işitti: “Sevgili Oğlum budur, ondan razıyım.”—Matta 3:16, 17; İbraniler 10:5-10.
8. İsa Erden’de ‘yeniden doğması’ ile birlikte hangi görev için de meshedilip görevlendirildi?
8 İsa böylece yalnız Tanrı’nın ruhi Oğlu olmadı, aynı zamanda Tanrı’nın krallığının kralı olmak üzere de meshedilmiş oldu; yani Mesih oldu. Ayrıca, insanın kusuru olan günahı ve dolayısıyla ölümü ortadan kaldırmak için insanlık uğruna başkâhin olarak hizmet etmek üzere de görevlendirildi. (İbr. 7:26) Bundan başka, İşaya 61:1-3’deki sözleri de kendisine uyguladı: “Egemen Rab Yehova’nın ruhu (YD) üzerimdedir; çünkü hakirlere müjdeyi vâzetmek için Yehova (YD) beni meshetti; yüreği kırık olanları sarmak için, sürgünlere hürriyeti, mahpus olanlara zindanın açıldığını ilân için . . . . beni gönderdi.” İsa, ruhla tevlit edilmiş olarak ‘yeniden doğmuştu.’ O, Tanrı’nın ruhla meshedilmiş Oğlu durumundayken İblis Şeytan’ın, bütünlüğünü bozmak için sarf ettiği bütün çabalara rağmen, ölüme kadar sadık kaldı. Bunun için Tanrı onu diriltti.
9. İsa ölüme kadar sadık kaldığından, Tanrı ona tam olarak ne verdi? Hangi maksatla?
9 “Bunun için de Allah onu pek çok yükseltti, ve her ismin fevkinde olan ismi ona ihsan etti.” (Fil. 2:9-11) İsa’nın diriltilmiş olduğuna yüzlerce kişi şahadet etti. “Göklerde ve yeryüzünde bütün hâkimiyet (otorite, YD) bana verildi.” (Mat. 28:18) O zaman kurban niteliğindeki ölümü nedeniyle, insanlığı tekrar kâmilliğe kavuşturmak üzere tam hakka sahip oldu. Yani diriltilip göklerde Tanrı’nın sağına çıkmasıyla da insanlık için bunu yapmaya kudret kazandı. (Luka 22:69) Bu nedenle İsa Mesih şimdi, Tanrı’nın yeryüzü ve insanla ilgili asıl maksadını gerçekleştirebilecek durumdadır. Mukaddes Kitapta bulunan tüm Mesihi peygamberlikler ona uygulanır.—Mezmur 72: İşaya 9:6, 7; 11:1-10’a bak.
Neden Başkaları ‘Yeniden Doğmuş’ Oluyorlar?
10, 11. (a) Hangi ayetler İsa’nın krallığında başkalarının da katılacağını gösteriyor? (b) Kaç kişi bu imtiyaza sahiptir? Bu rakamın harfiyen anlaşılması gerektiğini nasıl biliyoruz?
10 Acaba İsa Mesih bütün bu şeyleri tek başına mı yerine getirecek? Hayır. Onun hükümetinde kendisi ile beraber melekleri mi hüküm sürecekler? Hayır. Söz konusu Mesihi peygamberliklerin yerine gelmesinde onun gibi yeryüzünde yaşamış olan bazı insanların da payı olacaktır. Fakat bunlar Mesih’in krallık hükümetine katılmadan önce henüz yeryüzündeyken, onun gibi ‘yeniden doğmalıdırlar.’ Onların üzerinde işleyen Yehova’nın ruhu onları ruhi oğul olarak tevlit eder ve onlara göklerde ebediyen yaşama ümidini verir. Bu şekilde onların Tanrı ile özel ve samimi bir ilişkisi olur; ‘oğulluk ruhunu alırlar, ve onunla: Abba, Baba, diye çağırırlar.’ (Rom. 8:15) İsa resullerine bu ümitten tekrar ve tekrar söz etti. (Luka 22:28-30; Yuh. 14:2, 3) Benzer şekilde resuller de bu ümitten bahsettiler.—Rom. 8:17; I. Kor. 15:52, 53; I. Yuh. 3:2.
11 Acaba kaç kişi gökteki bu mevkie erişeceklerdir? Bu konuyla ilgisi olan bütün ayetlere göre ‘yeniden doğmuş’ olanların sayısı nispeten az olacaktır. Bizim beklediğimiz de budur, çünkü bu durum özel bir mükâfat, imtiyazlı ve resmi bir mevkidir. Bu nedenle İsa, bu mevki için seçilmiş olanlara değinerek, “ey küçük sürü, korkma; zira Babanız krallığı (YD) size vermeğe razı oldu” demişti. (Luka 12:32) Onların sayısı tam ne olacak? Resul Yuhanna, ‘alınlarından mühürlenmiş olan ve Sion dağı üzerinde Kuzu İsa Mesih’le birlikte 144.000 ruhi İsraillinin durduğunu gördüm’ diyor. Bu rakamı harfi bir sayı olarak anlamamız gerektiği, hiç kimsenin saymağa kadir olmadığı bir “büyük kalabalık”tan söz eden sonraki ayetlerden anlaşılıyor.—Vah. 7:3, 4, 9; 14:1, 3; 20:4, 6.
Tanrı’nın İsmi İçin Bir Kavim
12, 13. İsa’nın bu müstakbel Krallık arkadaşları için Yehova’nın şimdiki maksadı nedir?
12 Yehova Tanrı, bu müstakbel kral kâhinlerin, henüz insan olarak bedendeyken bir iş yapmalarını amaçlamıştı. Bu iş acaba nedir? Tıpkı İsa’nın ‘halim ruhlu olanlara iyi haberi ilan etmek’ için meshedilmiş olduğu gibi, bunlar da Tanrı’nın krallığının iyi haberini va’zetmek için meshedilmiş oluyorlar. (İş. 61:1, 2; Luka 4:16-21; Res. İşl. 8:4, 12) Bu nedenle İsa, ilk şakirtlerinden ayrılırken onlara “bütün milletlere mensup insanları şakirt edin, onları vaftiz edin” talimatını vermişti. (Mat. 28:19, 20, YD) İsa, göğe çıkmadan önce 11 sadık resulüne, ‘dünyanın en uzak köşesine kadar kendi şakirtleri olmaları’ gerektiğini söylemişti.—Res. İşl. 1:8.
13 Tanrı’nın bütün milletlerde “iyi haber”in va’zedilmesini sağlamaktaki amacının içinde ‘Kendi ismi için bir kavim toplamak’ da vardır. (Res. İşl. 15:14) Tanrı’nın ismi Yehova olduğu için onlar Yehova’nın Şahitleri olarak tanınıyorlar. (İş. 43:10-12, YD) İsa Mesih’in meshedilmiş takipçileri halim ruhlu olanlara “iyi haber”i vazeden, onları şakirt eden ve Yehova Tanrı için şahadet eden tek kişiler değildirler. Tıpkı eski İsrail’de Yehova’nın kanunları kavmin arasında bulunan yabancılar için de geçerli olduğu gibi, ruhi İsrailllilere verilen emirler “başka koyunlar” veya “büyük kalabalık” yani onların arkadaşları için de geçerlidir.—Yuh. 10:16; Vah. 7:9.
14. İsa Mesih’in izinden giden meshedilmiş takipçileri başka hangi yükümlülüğü taşımalı?
14 İsa Mesih’in izinde giden meshedilmiş takipçilerden başka bir yükümlülük de istenmiştir; bu Tanrı’nın ruhunun meyveleri olan “sevgi, sevinç, barış, tahammül, inayet, iyilik, iman, hilim, zaptı nefs”i meydana getirmektir. (Gal. 5:22, 23, YD) İsa hakiki takipçilerinin birbirine karşı gösterecekleri sevgiyle tanınacaklarını söylemişti. (Yuh. 13:34, 35) Bu nedenle resul Pavlus onlara şu öğüdü verdi: “Aldatıcı arzulara göre çürümekte olan ve önceki hareket tarzınıza uygun olan eski şahsiyeti bertaraf [etmeniz], fakat zihninizi harekete getiren kuvvette yenilenmeniz, ve hakiki adalet ve vefada Tanrı’nın iradesine göre yaratılmış olan yeni şahsiyeti giymeniz gerekli”dir. Bu yükümlülüğü yerine getirmenin Hıristiyanlar için ne kadar önemli olduğunu belirtmek için resul şunu da ekliyor: “Bedenime cefa verip onu köle ederim; ta ki, başkalara vâzettikten sonra, ben kendim merdut [reddedilmiş] olmıyayım.” (Efes. 4:22-24, YD; I. Kor. 9:27) Meshedilmiş olanlar ancak ölüme kadar sadık kalmakla “hayat tacını” almayı ümit edebilir.—Vah. 2:10.
Tanrı’nın Asıl Maksadı Değişmedi
15. (a) Hıristiyan olduklarını söyleyen birçok kişi Tanrı’nın maksadı konusunda nasıl yanılıyorlar (b) Bu Yunanca Mukaddes Yazılarda hangi ümide önem verilmesiniden ileri geliyor?
15 Hıristiyan olduklarını söyleyen birçok kişi Yehova’nın yeryüzü ve insanla ilgili olan asıl maksadını görmezlikten geliyorlar; böylece yanılıyorlar. Tanrı’nın Sözü geçmişte ve şimdi bu maksadın ne olduğunu açıklıyor. Tanrı değişmediğine dair teminat veriyor. (Tekv. 1:28; İş. 45:18; Mal. 3:6) Bununla beraber Yunanca Mukaddes Yazılar, insanlığın günaha düşmesinden sonra ilan edilen Yehova’nın genişlemiş maksadına önem veriyor ve İsa’nın fidye kurbanlığına dayanarak sınırlı sayıdaki insanların gökteki krallıkta Tanrı’nın Oğluyla birlikte hükümdar olarak hizmet edeceklerini belirtiyor. (Tekv. 3:15; II. Tim. 4:7, 8, 18) Bu insanların hepsi İsa Mesih gibi önce ‘yeniden doğmalıdırlar.’ (Yuh. 3:3) Böyle olmakla birlikte, Tanrı’nın Mesih’in fidye kurbanlığına dayanarak sağladığı kurtuluş sadece semavi ümide sahip olanlarla sınırlandırılmamıştır. Yunanca Mukaddes Yazılar bile bunu açıkça belirtiyor.
Bir Kurtuluş—İki Ümit
16, 17. Hangi ayetler Mesih’in fidye kurbanlığının yararlarının sadece semavi ümide sahip olanlarla sınırlandırılmadığını gösteriyor?
16 İsa takipçilerine şöyle dua etmelerini öğretti: “Göklerde olan Babamız, ismin takdis olunsun. Krallığın gelsin, Gökte olduğu gibi yerde de senin iraden olsun.” (Mat. 6:9, YD) Tanrı’nın iradesinin gökte olduğu gibi yerde de yerine getirilmesi için, yeryüzünde adil kişilerin yaşaması gereklidir. Bunların durumu hakkında şunlar yazılıdır: “Allah kendisi onlarla olacaktır; ve gözlerinden bütün gözyaşlarını silecek; ve artık matem ve ağlayış ve acı da olmıyacak; çünkü evvelki şeyler geçtiler.” Bu sözler göklere atfedemez çünkü orada hiçbir zaman ağlayış, matem ve acı veya ölüm olmamıştır.—Vah. 21:3, 4.
17 Tanrı’nın lütufla sağladığı nimetlerden iki insan grubunun yararlanacağı resul Pavlus’un Romalılar 8:19-21’deki sözlerinden anlaşılıyor: “Çünkü [bir grup olan] hilkatin hararetli arzusu [başka bir grup olan] Allahın oğullarının zuhurunu bekliyor. Çünkü hilkat kendi iradesile değil, fakat tâbi ettirenin sebebinden batıla tâbi kılındı, bu ümitle ki hilkat kendisi de fesat kulluğundan Allahın evlâdının izzetli hürriyetine azat edilecektir.” Böylece sonunda, Mesih’in fidye kurbanlığından imanları sayesinde yararlananların hepsi, Tanrı’nın oğulları olarak hayata sahip olacaklardır: Gökte bulunmak üzere “yeryüzünden satın alınmış” olan 144.000 kişi ve bir cennet yeryüzünde ebediyen yaşayacak olan milyarlarca insan.—Vah. 7:4, 9; 14:3; Mat. 25:31-34.
18, 19. (a) Tanrı’nın yeryüzü ve insanla ilgili maksadının yerine gelmesinin yakın olduğunu gösteren nedir? (b) Tanrı’nın krallığını ve ‘İbrahim’in zürriyetini’ oluşturanlar kimlerdir? (c) Hangi soru henüz cevaplandırılmadı?
18 Yukarda yapılan incelemelerden Tanrı’nın yeryüzü ve insanla ilgili asıl maksadının ileride yerine getirileceği anlaşılmaktadır. Matta 24, Markos 13, Luka 21, II. Timoteos 3:1-5 ve Vahiy 6:1-8 gibi bap ve ayetlerde bulunan Mukaddes Kitap peygamberliklerinin yerine gelmesi bu vaktin yakın olduğunu belirtmektedir! Şeytan isyan ettiği, Âdem ile Havva da itaatsizlik ettikleri için Yehova imtiyazlı bir gruba gökte bir mükâfat vermeği amaçladı. Tanrı asıl maksadını yerine getirmek için bu grubu kullanacaktır. Yalnız onlar ‘yeniden doğarlar.’ Rableri ve Efendileri olan İsa Mesih ile birlikte İsa’nın dua etmelerini öğrettiği krallığı teşkil ederler. Onlar “yerin bütün milletleri”nin mübareklenmesi için kullanılacak olan ‘İbrahim’in zürriyeti’dirler.—Tekv. 22:18, YD; Gal. 3:29.
19 Tanrı’nın Oğlunun ve Krallık arkadaşlarının neden ‘yeniden doğmaları’ gerektiğini, sayılarının ne olduğunu ve şimdi hangi yükümlülüklere sahip olduklarını gördük. Fakat şu soru kalıyor: “Yeniden doğmak”ta Tanrı’nın ve insanın rolü nedir?