“Yeniden Doğmuş Olmak”ta İnsanın ve Tanrı’nın Rolü

“Her Allahtan doğmuş olan günah işlemez (günah işlemeyi sürdürmez, YD), çünkü O’nun üretici (YD) tohumu kendisinde kalır; ve günah işleyemez (günah işlemeyi alışkanlık haline getiremez, YD), çünkü Allahtan doğmuştur.”—I. Yuh. 3:9.

1, 2. (a) Müstakbel kurtarılmış olanlarla ilgili neler söyleyebiliriz? (b) Yehova’nın bazılarının ‘yeniden doğmasını’ sağlamaktaki maksadı hakkında neler öğrendik?

MİLYONLARCA sözde Hıristiyan’ın “yeniden doğmuş” olduklarını iddia ettiklerini geçen makalelerde gördük. Aynı zamanda Mesih’in fidye kurbanlığına iman temeline dayanan bir tek kurtuluşun varlığını ve nihayet kurtarılacak olan gökte ve yerde yaşamak üzere iki farklı insan grubunun olacağını Mukaddes Yazılardan anladık.

² Ayrıca İsa Mesih’in Erden’de vaftiz edildikten sonra yeniden doğduğunu da gördük. O zaman Tanrı, mukaddes ruhunu bir güvercin şeklinde İsa’nın üzerine indirip, onu ruhla tevlit edilmiş bir Oğlu olarak tanıdı. Yehova’nın İsa’nın yeniden doğmasını sağlamaktaki maksadının, onun ölüp diriltilmesinden sonra, Tanrı’nın krallığının izzetli ve kudretli Kralı olmasını mümkün kılmak olduğunu da anladık. Bundan başka, Yehova’nın iradesini, İsa Mesih’in yanında hüküm sürenlerin bulunmaları ve onların da ‘yeniden doğmaları’ gerektiğini öğrendik.—Matta 3:13-17; Yuhanna 1:12; 3:3; İbraniler 10:5-10; Vahiy 20:6.

3. Krallıkta İsa ile beraber olanlar ‘yeniden doğmak’ açısından İsa’dan nasıl farklı durumdadırlar?

³ İsa Mesih’in izinden giden meshedilmiş kişilere gelince, onlar ne zaman ‘yeniden doğuyorlar?’ Yehova’nın, uğurlarına harekete geçip onları ruhi oğul olarak meydana getirmeden önce onlar hangi adımları atmalıdırlar? İsa’nın Babası Tanrı olduğuna göre, İsa kâmil bir insan olarak doğdu. Otuz yıl sonra Babası onu, ruhi Oğlu olarak meydana getirdi ve ‘yeniden doğması’ için onu tevlit etti. Âdem’in tüm soyu günahkâr olarak doğduğu için ‘fikirleri kötü işlerde olduğundan onlar yabancılaşmış ve aslında Tanrı’ya düşmandırlar.’ Bu nedenle Tanrı’nın onlarla ilişkisi olup kendilerini ruhi oğullar olarak tevlit edebileceği durumda değildirler—Mezmur 51:5; Koloseliler 1:21, YD.

İnsanın İşi Başlıca Altı Adım Atmaktır

4, 5. (a) Tanrı onları ruhi oğulluk için düşünmeden önce müstakbel şakirtler kaç adım atmalıdırlar? (b) Atılan ilk adım hangisidir?

⁴ Yehova onları ruhi oğullar olmak üzere düşünmeden önce müstakbel şakirt olabilmeleri için, onlar hangi adımları atmalıdırlar? Atmaları gereken altı belirli adım vardı. Bununla beraber, Tanrı’nın gökte veya yerde yaşama mükâfatına sahip olmalarına bakılmaksızın, hakiki Hıristiyan olup kurtulmak isteyen herkesten aynı adımları atmalarını istediğine dikkat edelim.

⁵ İlk olarak böyle kişiler, Yaratıcıları ve Hayat Vericileri olan Yehova Tanrı ve Kurtarıcıları olan İsa Mesih hakkında tam bilgi edinmelidirler. (Mezm. 36:9; 100:3, YD; Matta 20:28; Romalılar 10:13-15) İsa, yeryüzünde insan olarak bulunduğu son gece, Tanrı’ya yaptığı duasında bu adımın atılmasının önemini şöyle vurguladı: “Ebedi hayat, yegâne hakiki Tanrı olan senin ve gönderdiğin İsa Mesih hakkında devamlı olarak bilgi edinmeleri demektir.”—Yuhanna 17:3, YD.

6. Onların atması gereken ikinci adım hangisidir?

⁶ Bununla beraber, bilgi bizatihi yeterli değildir. Kişi iman göstermelidir; tıpkı şöyle okuduğumuz gibi: “Allah dünyayı öyle sevdi ki, biricik Oğlunu verdi; ta ki, ona iman eden her adam helâk olmasın, ancak ebedî hayatı olsun.” Evet, durum resul Pavlus’un açıkça gösterdiği gibidir: “İman olmadan [Tanrı’ya] makbul olmak imkânsızdır.” Böyle bir iman Tanrı’nın vaatlerini gerçek, sanki yerine gelmiş gibi kabul eder. Bu sadece bir inanç değildir, çünkü şakirt Yakub bize cinlerin Tanrı’ya inandıklarını yine de titrediklerini hatırlatır; ayrıca ‘imanın işleri olmadan onun ölü olduğunu’ söyler.—Yuhanna 3:16; İbraniler 11:1, 6; Yakub 2:19, 26.

7. Kişinin imana sahip olduğunun ispatı olarak ondan istenen ilk iş nedir?

⁷ Kişinin, imanının bir ispatı olarak yapması talep edilen ilk iş tövbe etmesidir. Evet, o kişi yanlış hareketinden dolayı tövbe edip, bilerek günah işlemekten vazgeçmelidir. İsa va’zetme işine başladığı zaman şöyle demişti: “Tövbe edin, çünkü göklerin krallığı (YD) yakındır.” (Matta 4:17) Kişinin yanlış hareket tarzından tövbe etmesi için, buna son vermesi gerekir. Böylece eski hareket tarzından pişmanlık, üzüntü, nedamet duymalıdır. Aslında cennet yeryüzünde ebedi hayat kazanacak olanların da aynı şey yapmaları zorunludur, çünkü Tanrı “bütün kötüleri helâk ede”cektir.—Mezmur 145:20.

8. Birisi günahlardan tövbe ettikten sonra hangi adımı atmalıdır?

⁸ Böyle olmakla birlikte, sadece günah işlemekten vazgeçmek yeterli değildir. Kişi dönmeli, yani eskisinin tam aksi istikamete doğru ilerlemelidir; kısacası Petrus’un günlerindeki Yahudilere verdiği öğüde kulak vermelidir: “Günahlarınızın silinmesi için tövbe edin, ve dönün.” Evet, kişi ‘tövbeye yakışır işler yapmalıdır.’ (Res. İşl. 3:19; 26:20) Yeryüzünde ebediyen yaşamayı ümit edenlerden de bu adımın atılmasının istendiği Süleymanın Meselleri 2:20, 21’deki sözlerden açıkça bellidir.

9. (a) Onlardan, hatta İsa Mesih’in takipçileri olmak isteyenlerin tümünün atmaları gereken başka iki adım hangileridir? (b) İsa’nın vaftizi neyin bir sembolüydü?

⁹ Sonra da, tıpkı İsa’nın Babasının iradesini yapmak üzere kendisini Erden’de takdim ettiği gibi, İsa Mesih’in takipçileri olmayı arzu edenlerin de ümitlerine bakmaksızın atmaları gereken adım, kendilerini Tanrı’ya takdim etmeleridir. Bugün buna kendilerini ‘Yehova Tanrı’ya vakfetmeleri dahildir. Bunu yaptıktan sonra da İsa’nın izinden gitmelidirler.a (Luka 9:23) Bundan başka altıncı adım olarak da tıpkı İsa gibi vaftiz edilmekle, vakıflarını sembolize etmek üzere alenen ikrar etmelidirler.—Matta 28:19; Resullerin İşleri 2:41 ile karşılaştır.

Yehova Tanrı’nın Her Şeyden Önemli Rolü

10. ‘Yeniden doğmak’ için insanın dışındaki başka birinin de bir rol oynamasını gerektiren hangi benzetme vardır?

¹⁰ Yehova Tanrı ve İsa Mesih hakkında bilgi edinmek, iman göstermek, tövbe etmek, dönmek, kendini vakfetmek ve vaftiz edilmek gibi atılan adımlar kişiyi otomatik olarak ‘yeniden doğmuş’ hale mi getirir? Katiyen! Kişinin kendi çabalarıyla dünyaya gelmesi ve doğması nasıl imkânsızsa kendi çabalarıyla ruhen ‘yeniden doğması’ da aynı şekilde imkânsızdır. Fiziksel doğumda nasıl ana-babanın faal bir rol oynamaları gerekirse, ruhi doğum da yani ‘yeniden doğmakta’ da Tanrısal Baba olan Yehova Tanrı’nın ve semavi teşkilatı olan “kadın”ının da faal bir rol oynamaları gerekir. (İşaya 54:1, 5) Bir kimse yukarıda belirtilen adımları atarak kendini ancak eğer Tanrı’nın iradesi buysa, ‘yeniden doğmak’ üzere hazır duruma getirebilir.

11. Tanrı gerekli adımları atmış olanların uğruna eğer iradesi ise ne yapar?

¹¹ İnsan nakâmilliği miras aldığı için, Tanrı, şimdi semavi krallığa davet etmeye razı olduğu kişiler uğruna harekete geçer. Bu nedenle şöyle okuyoruz: “İman sayesinde adil beyan edilmiş olduk (YD).” Neye iman? Mesih’in fidye kurbanlığına; çünkü şöyle okuyoruz: “O’nun kanıyla şimdi adil beyan edilmiş olduk (YD).” (Romalılar 5:1, 9) Kişiyi resmen adil beyan eden, kişinin kendisi değil, Tanrı olduğuna dikkat edelim. Böylece kişi “hilkat”ınkinden yani genel olarak insanlarınkinden farklı bir duruma gelir, çünkü insanlık genel olarak “fesat kulluğundan Allahın [yeryüzündeki] evlâdının izzetli hürriyetine azat edil”meden önce “Allahın [ruhi] oğullarının zuhurunu” beklemelidir. (Romalılar 8:19-22) Böylece Tanrı’nın adil beyan ettiği kişilere, kâmil insan hayat hakkı verilir. Bu nedenle Tanrı, şimdi ruhu vasıtasıyla onlar için doğrudan doğruya harekete geçebilir.—Romalılar 8:33.

12. İsa’nın ve ilk şakirtlerin ‘yeniden doğması’ ile beraber hangi olaylar görüldü? Neden daha sonra bunlar görülmedi?

¹² Tanrı adil beyan ettiği kişileri şimdi ruhi oğulları olarak meydana getirir. Nasıl? Mukaddes ruhu veya faal kuvveti vasıtasıyla. Tanrı ruhunu onlar uğruna harekete geçirir. Bu, onların ‘yeniden doğmalarıyla’ sonuçlanır. İsa’nın ve Pentikost gününde bir araya toplanmış şakirtlerinin durumunda olduğu gibi, Tanrı, onları ruhi oğullar olarak tevlit ettirdiğini doğaüstü görüntülerle gösterdi. Fakat hakiki Hıristiyanlığın Tanrı’nın desteklediğinin açık delillerle kanıtlanmasından sonra, böyle görüntülere artık gerek yoktu; bunlar “iptal” edildiler.—Matta 3:16; Resullerin İşleri 2:3; 10:44-48; I. Korintoslular 13:8-10.

13. “Su” ve “ruh” neyi kasteder? (Yuh. 3:5)

¹³ İsa ruhi yönden bu yeniden doğma düzenlemesine değinirken Yahudi yönetici olan Nikodimus’a şunları söyledi: “Doğrusu ve doğrusu sana derim: Bir kimse sudan ve ruhtan (YD) doğmadıkça, Tanrı’nın krallığına (YD) giremez. Bedenden doğan bedendir. Ruhtan (YD) doğan ruhtur. Sana: Yeniden doğmalısınız, dediğime şaşma.” (Yuhanna 3:1, 5-7) Bu ayette sözü geçen su, herhalde harfi vaftiz suyudur. Ruha gelince, Yehova’nın kişi üzerinde işleyen mukaddes ruhudur.

14. “Çağırılma” ve ‘seçiliş’ hangi şeylerden ibarettir? Bu Hıristiyanlar hangi amaçla meshedilir ve görevlendirilirler?

¹⁴ Mukaddes Yazılar “yeniden doğmuş” olanların daha önce ‘çağrıldıklarını’ söyler. Bizzat Tanrı onları, bizzat İsa Mesih’in arkadaşları olmağa davet etti. Daveti kabul edenler ‘seçilenler.’ (Vahiy 17:14) Onlar ‘seçilmiş’ cemaatin birer kısmı olurlar. Cemaatin görevi, Yehova Tanrı’nın ‘faziletlerini ilan etmektir.’ (I. Pet. 2:9) Bu ‘yeniden doğmuş’ Hıristiyanlar İsa gibi, va’zetme işini yapmak üzere Tanrı’nın mukaddes ruhuyla meshedilirler. Bu nedenle şöyle okuyoruz: “Bizi sizin ile Mesihte sabit kılan, ve bizi meshetmiş olan, Allahtır.”—İşaya 61:1, 2; Luka 4:16-21; II. Korintoslular 1:21.

15. Ruh, birinin ‘yeniden doğmuş’ olduğuna nasıl şahadet eder? Bu ne ile pekiştirilir?

¹⁵ Resul Pavlus bu “seçilmiş” olanlar hakkında şu şahadeti verdi: “Allahın evladı olduğumuza ruh (YD) kendisi bizim ruhumuzla beraber şahadet eder.” (Romalılar 8:16) Acaba Tanrı’nın ruhu bunu nasıl yapar? Söz konusu Hıristiyanlara semavi ümidi aşılamakla. Tanrı’nın, “kendi büyük inayetine göre İsa Mesihin ölülerden dirilmesiyle (YD) bizi diri bir ümide, çürümez ve lekesiz ve solmaz ve sizin için göklerde saklanmış olan bir mirasa, yeniden tevlit etti.” (I. Pet. 1:3, 4) Onlar semavi Babalarıyla iyi bir ilişkiyi korudukça Tanrı onların, gerçekten “yeniden doğmuş” Hıristiyanlar olduklarına dair kanılarını kuvvetlendirir.

Kişi Nasıl Emin Olabilir?

16. “Sadık ve basiretli köle” ne zamandan beri yerde yaşama ümidini vurgulamaktadır? Bundan hangi sonuca varılır?

¹⁶ Çağdaş zamanda Krallığın iyi haberini va’zetme işine katılanlar, Yehova Tanrı’nın, vakfolmuş hizmetçilerini ruhla tevlit edilmiş görünür teşkilatı, yani “sadık ve basiretli köle” vasıtasıyla yönettiğinden emindirler. (Matta 24:45-47, YD) Onun yönetimi altında aşağı yukarı 1935 yılına kadar semavi ümide dikkat çekilip vurgulandı. Daha sonra Vahiy 7:9’daki “büyük kalabalık”ın kimliğini açıkça tanıtmak üzere ‘ışık parlayınca’, yeryüzünde yaşama ümidi üzerinde durulmaya başlandı. (Mezm. 97:11, YD) Bu nedenle o zamanda 144.000 [binin] tam sayısının hemen hemen tamamlanmış olduğu sonucuna varmak akla yakındır. Tabii, sadık kalmayan herhangi biri yerine bir başkası seçilmelidir. Bu gibilerin sayısının az olduğu anlaşılır. Onların yerlerini kimler alır? Bu semavi ümidin, herhalde, sadakatleri henüz denenmemiş, yeni vakfolmuş olanlara verilmesi yerine, yıllar boyunca vakflarına bağlı kalarak bütünlüklerini korumak üzere tahammül gösteren kişilere verileceği sonucuna varmak daha makul görünüyor. (Luka 22:28-30 ile karşılaştır.) Oysa, alınan haberlerden yeni vakfolmuş bazı Hıristiyanların da kendilerini ‘yeniden doğmuş’ saydıkları anlaşılıyor.

17. Bazıları hangi hislerden dolayı Tanrı’nın kendi içlerine semavi ümidi yerleştirdiğini zannederler?

¹⁷ Nispeten yakın tarihlerde kendilerini vakfedip vaftiz edildikleri halde kendilerini ‘yeniden doğmuş’ sayanlar, şu soruların üzerinde ciddiyetle düşünmeleri yerinde olsa gerek. Yehova Tanrı’nın içime bu semavi ümidi koyduğunu acaba neden düşünüyorum? Acaba bu hissim, Büyük Babil’deyken tüm iyi insanların göğe gidecekleri şeklinde eski ve yanlış inancımdan kalma bir şeye mi dayanıyor? Veyahut çok rahatsız eden bu fikirle önce mücadele ettim fakat sonunda bu fikir beni yendiği için mi bu görüşe vardım? Acaba bu fikrin beni yenişi, bilinçsiz de olsa, böyle istediğimden ötürü mü oldu? Böyle içten gelen bir mücadele aslında senin ‘yeniden doğmuş’ olduğunu ispat etmez.

18. Birinin derin ruhi şeyleri bizatihi takdir etmesi neden aslında onun “yeniden doğmuş” olduğunu ispat etmez?

¹⁸ Yoksa 144.000 meshedilmiş olanlardan biri olmak üzere Tanrı tarafından senin seçildiğini hissetmen ruhi şeyleri çok takdir etmenden, derin ruhi hakikatleri çok sevmenden mi ileri gelmektedir? Öyle ise ‘yeniden doğmuş’ olduklarını iddia etmeyen pek çok kişinin sözün tam anlamıyla ‘ruhi düşünüşlü’ insanlar oldukları gerçeğine dikkat etmelisin. (I. Korintoslular 2:15, 16, YD) Ayrıca İbraniler mektubunun 11. babında sıralanan imanlı erkek ve kadınların ruhi güçleri olduğuna hiç şüphe yoktur. Onlardan hiçbiri ‘yeniden doğmuş’ değildi. Onların hepsi yani [Tanrı’nın krallığı altındaki bir dirilmeyi] bu yeryüzünde ‘daha iyi bir dirilmeyi’ beklediler.—İbraniler 11:35.

19. (a) Birinin büyük gayret göstermesi neden Tanrı’nın kendisine semavi ümidi ihsan ettiğinin mutlak bir ispatı değildir? (b) Bazılarının semavi ümide sahip olduklarını iddia etmelerinin, mütevazı olmaktaki eksiklikten kaynaklanabileceğini hangi olay gösterebilir?

¹⁹ Ya da Hıristiyan kardeşlerinin bazılarından daha gayretli olduğundan dolayı mı böyle hissediyorsun? Bu tutum aslında durumu belirleyen etken olamaz, çünkü resul Pavlus meshedilmiş Hıristiyanların ruhi yükümlülüklerini ciddiye almalarını öğütlemeye tekrar ve tekrar gerek görmüştü. (I. Korintoslular 11:20-22; Galatyalılar 4:9-11) Veyahut meshedilmiş olanlardan biri olduğunu iddia etmen, mütevazı olmaktaki eksikliğine mi dayanıyor? Yakın tarihlerde, meshedilmiş olduklarını iddia eden bazı kişiler cemaatte birliği geliştirmektense kendilerinin yönettikleri Mukaddes Kitap tetkik grupları oluşturmaları gerektiği zannına kapıldılar. Bunun aksine, ‘yeniden doğmuş’ olan olgun Hıristiyanlar, çoğunluğu “başka koyunlar”dan oluşsa da yöresel cemaate sımsıkı bağlı kalırlar. (Yuhanna 10:16) Bununla beraber, bir kişinin ‘yeniden doğmuş’ olması Tanrı ile kendi arasında kişisel bir meseledir. Hiç kimse bu konuda başkalarına hükmetmemelidir.—Romalılar 14:10.

20. Bütün yukarıda yazılanlar kaşısında “yeniden doğmak” konusunda hangi sonuca varıyoruz?

²⁰ Bütün bunlardan hangi sonuca varıyoruz? Yehova Tanrı’nın hak ve adil, hikmetli ve sevgi dolu olduğuna. O’nun zekâ sahibi yaratıklarına dilediği rolü vermeye hakkı vardır: Bazıları göklerde başkaları ise yeryüzünde O’nun maksadına hizmet edecekler. Bu durum semavi mükâfatın kişisel seçim ve çabayla kazanabilecekleri veya bencillikle ve tamahla elde edilebilecek bir durum değildir. Bu mükâfat eşsizdir; ve hiçbir insan kendi hakkı gibi saymamalıdır. Bu Yehova Tanrı’nın hak edilmemiş inayetinin şahane bir belirtisidir. Yehova Tanrı onlara, buna özel olarak layık olduklarından değil, hikmetli, adil ve sevgi dolu maksadını ilerletmek için bunu sadece bazı yaratıklarına verdi. ‘Yeniden doğmuş’ olma imtiyazı ancak az kişiye verilir. (Romalılar 3:23, 24; 11:33-36) Ayrıca, yeryüzü cennetinde ebediyen yaşamak doğru eğilimli kişilerin erişmeye çalışabilecekleri tarif edilmez imtiyazlı bir hedeftir. (Vahiy 21:1, 3, 4) Her şey hak edilmemiş inayete dayanır. Hiç kimse sanki Yehova’ya: “Ne yapıyorsun” diyecek kadar cüretkâr şekilde ileri gitmemelidir.—Daniel 4:35.

[Dipnotlar]