‘Uyarılara Kulak Verelim’

1, 2. Yahuda’nın mektubu öğretim yönünden neleri kapsamaktadır?

YEHOVA, insanları uyaran bir Tanrı’dır. (II. Kır. 17:12-15; Hez. 3:17-21) Kavmi, O’nun, hiç kimsenin helake giden yolda yürüyerek yok olmasını istemediğini bilir. (Hez. 18:23, 32) Yehova’nın Şahitleri, Kendisini sevenleri uyardığı, yönettiği ve kurtardığı için, semavi Babalarına şüphesiz müteşekkirdirler. —Rom. 15:4.

² Yahuda’nın ilhamla yazılan mektubu hem uyarır hem de yol gösterir. Önceki makalede, Yahuda’nın, kardeşlerini neden ‘iman için çok mücadele etmeğe’ ısrarla teşvik ettiğini öğrendik. Şimdi de dua ederek, onun eski örneklere dayanarak yaptığı uyarıları düşünelim.—Rom. 15:4.

İman Noksanlığından Kaçınmak

3. Yahuda, iman kardeşlerine neyi ‘hatırlatmak istemişti?’

³ Yahuda, imanla ilgili uyarıda bulunarak sözlerine şöyle devam ediyor:

“İmdi bir kere her şeyi bildiğiniz halde, size hatırlatmak istiyorum ki Yehova (YD) kavmı Mısır diyarından kurtarmışken, iman etmiyenleri sonra helak etti.” (Yahuda 5)

Hıristiyanlar “iman için” başarıyla “çok mücadele” etmezlerse, Yehova Tanrı’nın önündeki tasvip edilmiş durumlarını kaybedebilirler. Bunu önlemek için Yahuda, tehlikede olan kardeşlerine ‘bir kere’ öğrenmiş oldukları şeyleri ve Tanrı’nın sadakatsiz olanlara geçmişte nasıl davranmış olduğunu ‘hatırlatmak istemişti.’

4. Yehova, esir edilmiş olan İsraillileri neden ve nasıl ‘kurtarmıştı?’

⁴ Yahuda, beşinci ayette Yehova Tanrı’nın, kölelik durumunda olan İsraillileri Mısır’ın esaretinden azat ettiğini, yani ‘kurtardığını’ belirtmişti. Tanrı, bunu onlar ilk Fıshı itaatle tuttuktan sonra yapmıştı. Yehova, bir zamanlar esir edilmiş olan kavmin Kendisine imanla davrandığı için ona bu görkemli kurtuluşu sağlamıştı.—Çık. 12:1-14, 31.

5. (a) Sembolik Mısır nedir? Yehova, hangi esasa göre insanları ondan kurtarıyor? (b) Yehova’nın vakfolmuş şahitleri nihai kurtuluşa erişebilmek için ne yapmalıdırlar?

⁵ Benzer şekilde Yehova, insanları Kendisine yabancılaşmış insanlık dünyasından, yani sembolik Mısır’dan kurtarıyor. (Vah. 11:8) Onlar, Yehova’nın kurtuluşlarının Tanrı’sı ve İsa Mesih’in de kendilerini kanı ile bu dünyadan satın alan antitipik fısıh Kuzusu olduğunu imanla kabul ettiklerinden dolayı, Tanrı bunu yapıyor. (I. Kor. 5:7) Ancak Yehova’nın vakfolmuş her şahidi, gökte veya yerde yaşayacak biri olsun, bu kurtuluşa erişebilmek için, O’na sadık kalmalı ve tıpkı azat edilmiş İsraillilerin Mısır’a tekrar dönmemeleri gerekli olduğu gibi, irtidat ederek yeniden bu kötü dünyaya ve onun günahkâr esaretine asla dönmemelidir. (Tesn. 17:16; Mat. 24:13) İman sönmemeli; bu hayatidir, çünkü Yehova, kavmini Mısır’dan ‘kurtardığı’ halde, Mısır’a veya Mısır adetlerine geri dönmek isteyenleri, yani ‘iman etmeyenleri sonra helak etti.’ (I. Korintoslular 10:1-12; Çıkış 32:4-6; Sayılar 25:1-18; 21:4-9; 14:35-38 ile karşılaştır.) Buna göre, bugün, Yehova’nın vakfolmuş şahitleri, nihai kurtuluşa erişebilmek için kesinlikle imanlarını korumalıdırlar.—İbr. 3:12, 13.

Ahlaksızlığın Dehşet Verici Sonuçları

6. (a) Meleklerin “asıl durumları” neydi? Onların “meskenleri” nedir? (b) Bazı melekler ne tür günah işlediler? (c) Asi meleklerin günahkâr davranışlarıyla Yahuda’nın sözünü ettiği “Tanrı’dan korkmaz adamlar”ın durumu nasıl karşılaştırılır?

⁶ Yahuda, uyarıcı ikinci bir örnek verip, şunları yazdı:

“Ve kendi asıl durumlarını korumamış (YD), fakat kendi meskenlerini terketmiş olan melekleri büyük günün hükmü için ebedi bağlarla karanlık altında sakladı.” (Yahuda 6)

Melekler, gökte ebediyen yaşama ümidine sahip ruh olan yaratıklar olarak yaratılmışlardı. (Mezm. 103:20; 104:4; İbr. 1:7) Onların başlangıçları, yani “asıl durumları” buydu. “Meskenleri” veya yaşayacak yerleri görünmez göklerdeydi. Fakat bazı melekler, hadlerini aşarak semavi yerlerini terk ettiler. Resul Petrus, onların ‘günah işlediklerini’ söylemiş ve hemen ardından Nuh’un zamanındaki olaylardan söz etmişti. (II. Pet. 2:4, 5) Bu sözler, “Allah oğulları”nın [Septuagint tercümesinin beşinci yüzyıldaki Alexandrine Elyazmasına göre: “melekler”in] insan bedenleri alarak itaatsizlik edip güzel kadınları kendilerine karı olarak aldıkları tufan öncesi zamana dikkat çekiyor. (Tekv. 6:1, 2) O melekler, kendileri için tamamıyla kötü olan bir arzuya kapılıp, ruh olan yaratıklar için doğal olmayan bir şey yaptılar, yani kadınlarla cinsel ilişkide bulundular ve böylece günah işlediler. (Yak. 1:13-15) Aynı şekilde, Yahuda’nın söz ettiği “Tanrı’dan korkmaz adamlar” da, karşı cinsten olanlarla ahlaksız ilişkiler kurmak istemişlerdi.

7, 8. (a) İtaatsiz meleklere ne oldu? (b) O halde kurtulabilmek için ne yapmalıyız?

⁷ O asi meleklerin başına gelenler, Yahuda’nın zamanında yaşayan Hıristiyanlar ve çağımızdaki Yehova’nın Şahitleri için de bir uyarıdır. Gerçi melekler, maddi bedenlerini terk ederek tufanda ölmedilerse de, onların Tanrı’nın öğüt ve tasvibi olan ışığa sahip olarak “asıl durumları”na dönmeleri önlendi. Onlar, Tanrı’nın ‘büyük gününün hükmünde’ yok edilecekleri zamana kadar, O’nun engelleyici gücü olan “ebedi bağlarla” saklanıyorlar. Bu arada tekrar beden alabileceklerine dair hiçbir belirti yok; onlar Yehova’nın hizmetinin dışında bırakılarak, Tartarus denen koyu ruhi karanlık bir yerde kalıyorlar.—II. Pet. 2:4.

⁸ İtaatsiz melekler, yok edilmeye layık duruma düşmekten esirgenmeyecekleri için, bugün Yehova’nın Şahitleri de, sadece ‘iman için çok mücadele ettikleri’ takdirde kurtulabileceklerini anlıyorlar. O halde bizler Tanrı’nın koyduğu sınırları aşan ve bedeni “murdar” etmeye çalışanlara gerçekten karşı koymalıyız.

9, 10. (a) Sodom ve çevresindeki şehirlerde yaşayanlar hangi ahlaksal günahları işlemişlerdi? (b) Sodom, Gomorra ve çevrelerindeki şehirler nasıl uyarıcı bir örnek teşkil ett?

⁹ Yahuda uyarıcı üçüncü bir örnek vererek şöyle devam ediyor:

“Nitekim onlarla aynı surette aşırılıkta fuhuş (YD) etmiş ve tabii olmayan kullanış için beden ardına düşmüş olan Sodom ve Gomorra ve onların etrafındaki şehirleri ebedî ateş cezasını çekmekte olarak bize uyarıcı (YD) örnek gösterirler.” (Yahuda 7)

“Sodom ve Gomorra ve onların etrafındaki şehirler”e, herhalde Adma, Tseboim ve belki o yöredeki diğer kentler dahildi. Yehova, “adil olan Lût”un ve kızlarının kaçtığı Tsoar dışındaki bütün o şehirleri halklarının kötülüklerinden dolayı gökten ateş ve kükürt yağdırarak yok etmişti. (II. Pet. 2:6-10; Tekv. 14:2; 19:18-29; Tesn. 29:22, 23)Yahuda, “nitekim” diyerek herhalde bu şehirlerin başına gelenle, kadınlarla evlenmek suretiyle ruh olan yaratıklar için tabii olmayan bir şey yapan itaatsiz meleklerin başına gelenler arasında bir bağlantı kurdu. The Jerusalem Bible’da bu ayeti şöyle okuyoruz: “Sodom, Gomorra ve çevrelerindeki diğer şehirlerin işledikleri fuhuş aynı derece gayritabiidir.” O şehirde yaşayanlar, sadece kadınlarla fuhuş işlemekle kalmamış aynı zamanda erkeklerle ve hatta belki hayvanlarla dahi şehvetlerini doyurmağa çalışmışlardı. (Levililer 18:22-25 ile karşılaştır.) Sodomlu erkekler ve delikanlılardan oluşan bir ayaktakımı, erkek sandıkları Lût’un konuklarıyla cinsel ilişki kurmak istedi, ama Lût’u ziyaret eden iki melek onları körlükle vurarak durdurdu ve sonra da Lût’u mahkûm edilen o şehirden kurtardı.—Tekv. 19:1-17.

¹⁰ Sodom, Gomorra ve çevrelerindeki şehirler, Yehova Tanrı tarafından “ebedî ateş cezası”na çarptırılıp ebediyen yok edilmekle uyarıcı bir örnek teşkil etmişlerdir. En azından Sodom, Gomorra, Adma ve Tseboim şehirlerinin yanıp virane haline gelen harabeleri Tuz Gölü’nün (Ölü Deniz’in) güneyindeki suların altında, ya da o bölgede bulundukları sanılmaktadır. Böylece ne o şehirler, ne de o şehirlerin halkı hâlâ yaşıyor. Anlaşıldığı gibi gelecekte, orada yaşamış olan bazı kimselerin diriltileceğine göre, herhalde ebediyen yok edilen şey halk değil, ancak o şehirlerdi. (Mat. 10:15; 11:24; Vah. 20:12, 13) Fakat o yozlaşmış şehirlerin başına gelenler, bugün ahlaksız davranışlara karşı dikkat etmeleri yönünden Yehova‘nın Şahitleri için dramatik bir uyarıyı oluştururlar.

Tanrı’nın Koyduğu Otoriteye Saygısızlık Etme

11. Tanrı’nın kavminin arasına sızan “Tanrı“dan korkmaz adamlar”, Sodom ve etrafındaki şehirlerin yozlaşmış halkına ne bakımdan benziyorlardı?

¹¹ Yahuda daha sonra “Tanrı’dan korkmaz adamlar”a değinip şunları söyler:

“Fakat bunlar da ayni surette hulya ederek [rüyada olarak, YD] bedeni murdar ediyorlar, ve hâkimiyeti hiçe sayıyorlar, ve izzetlere sövüyorlar.” (Yahuda 8)

Sodom ve çevresindeki şehirlerin yozlaşmış halkı bedenlerini, dizginsiz ve doğaya aykırı cinsel ilişkilerle kirlettikleri gibi, Tanrı’nın kavmi arasına sızan kötü niyetli adamlar da “aynı surette” fiziksel bedeni “murdar” ettiler. Onlar “fuhuştan (YD) kaçın” diyen resulün uyarısına önem vermediler.—I. Kor. 6:18-20.

12. (a) Cemaate sızan Tanrı’dan korkmaz adamlar nasıl ‘rüyalara dalıyorlardı?’ (b) Tövbe etmeyen ahlaksızları ne bekliyor?

¹² Cemaate sızan o adamlar da belki görüşlerini, gördüklerini söyledikleri peygamberane rüyalarla desteklemeye çalışarak “rüyaya dal”ıyorlardı. (II. Petrus 2:1; Tesniye 13:1-5 ile karşılaştır.) Onların rüyaları belki pis cinsel hayalleri kapsıyordu; bu ifade öğretilerinin sadece “aldatıcı” (J. B.) olduğu anlamına da gelebilir. Bu “Tanrı’dan korkmaz adamlar” da her durumda cinsel ahlaksızlık fırsatını yakalamak için yollar arıyor ve bu “murdar” davranışlarının cezasız kalacağını düşünüyorlardı. Bugün Yehova’nın hiçbir Şahidi bu tuzağa düşmesin! Yüce Hâkim, tövbe etmeyen ahlaksızların üzerine şüphesiz hükmünü icra edecektir.—Tekv. 18:25.

13. ‘Rüyalar gören’ o ahlaksız kimseler, Tanrı’nın koyduğu otoriteye karşı hangi tutuma sahiptiler?

¹³ ‘Rüyalar gören’ o ahlaksız kimseler, aynı zamanda ‘hâkimiyeti hiçe sayıyorlar ve izzetlere sövüyorlardı.’ Tanrı’nın koyduğu otoriteyi kütahça hor görüyorlardı. (Sül. Mes. 21:4; II. Pet. 2:10) Tıpkı itaatsiz melekler gibi, o adamlar da asi bir ruha sahip oldu ve aslında Evrensel Egemen’e ve sevgili Oğluna saygısızlık ettiklerinden dolayı aleyhlerinde hüküm giymeyi hak etmişlerdi.

14. “İzzetler” kimlerdi?

¹⁴ O Tanrı’dan korkmaz kimseler, Yehova Tanrı ve İsa Mesih’in bir derece izzet verdiği “izzetlere” veya “izzetli olanlara (YD)” da sövüyorlardı. (Yuh. 17:22; I. Pet. 4:12-14) Bu izzet veya şeref Tanrı’dan geldiği için, tabii ki, yeryüzünde bu lütfa erişmiş olan kimselerin doğrudan doğruya şahsına şeref vermek gerekmiyordu. Bununla beraber Yehova’nın bir Şahidi, başta Yehova Tanrı’ya şeref vererek bu “izzet”e saygı göstermeli ve onun hakkında layıkıyla konuşmalıdır.—I. Sam. 2:30.

15. (a) ‘Rüyalar görerek’ bedeni “murdar” edenler, “izzetler” hakkında nasıl konuşuyorlardı? (b) Tanrı’nın koyduğu otoriteye az da olsa, saygısızlık yapma eğilimindeysek, ne yapmalıyız?

¹⁵ Tayin edilmiş Hıristiyan nazırlar olarak sadakatle hizmet eden Mesih’in meshedilmiş takipçilerine şüphesiz bir derece izzet veya şeref verilmiştir. Şahit kardeşleri, onlarla işbirliği yapıp, Tanrı’nın hizmetinde onları desteklemelidir. Yehova’nın reisliğini hor görmüş, O’nun verdiği izzetleri hiçe saymış, bu izzetle giydirilmiş olanlara sövmüş ve ‘rüyalar görerek’ bedeni “murdar” etmiş olan Yahuda’nın günlerindeki adamlara benzemeyelim. (III. Yuhanna 9, 10 ile karşılaştır.) Şu halde, eğer az da olsa Tanrı’nın koyduğu otoriteye saygısızlık gösterme eğilimindeysek, görüş açımızı düzeltmek için Yehova’dan dua ile yardım rica edelim.

Mikael’in Şahane Örneği

16. Baş melek Mikael ile ‘rüyalar gören’ saygısız kişilerin tutumu birbirinden nasıl farklıdır?

¹⁶ Yahuda şu sözleriyle bize yararlı ve şahane bir örnek veriyor:

“Fakat baş melek Mikael İblise muhalefet ederek, Musanın cesedi hakkında tartışırken (YD) ona karşı söverek bir hüküm getirmeğe cesaret etmedi; fakat: Yehova (YD) seni azarlasın, dedi.” (Yahuda 9)

Rabbimiz İsa Mesih olan baş melek Mikael’in davranışı, ‘rüyalar gören’ o saygısızların davranışlarından ne kadar farklıdır! (Sül. Mes. 8:22-31; Yuhanna 6:62; Filipililer 2:5-11; I. Selânikliler 4:15, 16 ile karşılaştır.) ‘Rüyalar gören’ o Tanrı’dan korkmaz adamlar Tanrı’nın hizmetçilerine söverek, Yehova’nın Oğlunun bile, İbrani peygamber Musa’nın cesedi için Şeytan ile tartışırken baş vurmadığı yollara baş vurmuşlardı. Mukaddes Yazılarda Yahuda’nın mektubundan daha önce, bu tartışmadan söz edilmiyor. Fakat Yahuda, açıklanmayan bir yolla bu bilgiyi alıp yararlanmamız için kaydetti.

17. (a) Mikael, Musa’nın cesedi için tartışırken ne yapmadı? Neden? (b) Tanrısal otoriteye saygı gösterme yönünden Mikael, Yehova’nın kavmine nasıl bir örnek verdi?

¹⁷ İblis’in Yehova’nın kavmini bozmak üzere bir tapınma sistemi kurmak için Musa’nın cesedini ele geçirmek istemesi mümkündür. Buna rağmen Mikael, İblis’e söverek ona karşı bir hüküm getirmeğe kalkışmadı. Yerinde olarak Yehova’dan korktuğu için, buna “cesaret etmedi”, ne de Yehova’nın Şeytan’a hükmetmek için tayin ettiği zamandan önce hareket etmeğe kalkıştı. (Vah. 12:7-9; 20:1-3, 7-10) Bunun tersine Tanrı’nın sevgili Oğlu, Yüce Hakim’e saygı gösterip, O’nun İblis’i azarlamağa hakkı olduğunu kabul etti. Bu nedenle Şeytan’a “Yehova seni azarlasın” dedi. Mikael gerçi ona sert sözler söylemediyse de, Musa’nın cesedini kontrolü altında tutarak gücünü gösterdi. Yehova, o peygamberi yeri belli olmayan bir mezara gömdü. (Tesn. 34:1-6) Tanrısal otoriteye saygı gösterme yönünden Tanrı’nın Oğlu, Yehova’nın kavmine muhakkak şahane bir örnek verdi. Bu örneği takip edelim.

18. Bedeni murdar edenlerin neden ruhi düşünüşe sahip olmadıkları söylenebilir?

¹⁸ Yahuda, Mikael’in tutumunun karşıtı olarak davrananlar için devamen şunları söyledi:

“Fakat bunlar bilmedikleri şeylere sövüyorlar; ve anlayışsız hayvanlar gibi tabiatle anladıkları şeylerde helâk olurlar.” (Yahuda 10)

Bedeni “murdar” eden o adamlar, Şeytan’a söverek ona karşı hüküm getirmek istemeyen Mikael’den mevki yönünden çok aşağı oldukları halde, sadece “izzetlere” sövmekle kalmamış, fakat anlamadıkları veya “bilmedikleri [ruhi] şeylere” karşı da “söv”müşlerdi. Onlar “kendilerinde Ruh [ruhi düşünüş, YD] olmadığından (Yah. 19) ruhi meseleleri anlamıyorlardı. (I. Kor. 2:6-16) Yehova’nın düşünceleri, yolları, davranışları ve işleri, o “Tanrı’dan korkmaz adamlar”a yabancıydı.

19. “Tanrı’dan korkmaz adamlar”, “idraksiz hayvanlar”a nasıl benziyorlardı?

¹⁹ Baş melek Mikael ve diğer adil melekler, Yehova Tanrı’ya duydukları saygıdan dolayı, Tanrı’nın bir derece izzet verdiği kimselere sövmezler. Fakat “Tanrı’dan korkmaz adamlar”, hayvani ihtiraslara tamamıyla teslim olduklarından dolayı bunu yaptılar. Onlar ruhi şeyleri değil, sadece bedeni ihtiraslarına çekici gelen şeyleri anladılar. Böylece sadece bedenlerini düşünen hayvanlar gibi, kâmillikten düşmüş, nakâmil bedenlerini hoşnut etmek istediler. Adi cinsel isteklerini doyurmaya niyetli olan bu adamlar, bedeni günahlarıyla ‘helâk oluyorlardı.’ Böylece onlar dirilme ümidi olmayan, “tutulmak ve telef edilmek üzre doğmuş olan tabiaten idraksiz (YD) hayvanlar”dan daha üstün olmadıklarını gösteriyorlardı.—II. Pet. 2:9-13.

20. Yahuda’nın buraya kadar ele alınan sözleri karşısında, Yehova’nın vefakâr şahitleri ne yapmalıdır?

²⁰ Bugün Yehova’nın Şahitlerinin, sahte öğretmenlere, bedeni “murdar” eden ve Tanrı’nın koyduğu otoriteye saygısızlık gösterenlere tam olarak karşı koymaları ne kadar hayatidir! Yahuda’nın mektubunda buraya kadar ele alınan öğütler, kişisel tutumumuzdaki veya davranışımızdaki bazı hataları ortaya koyuyorsa, bize yardım etmesi için semavi Babamıza dua ederek, davranışlarımızı değiştirmek üzere acele edelim. ‘Önümüze konulan uyarılara’ kulak verdiğimiz için, ruhen yarar görmeye devam edelim.

Şu noktaları Hatırlayabilir Misin?

• Yahuda, kardeşlerini ‘iman için çok mücadele etmeğe’ neden ısrarla teşvik etti?

• Eski İsraillilerin başından geçenler, kurtuluşa erişebilmek için tükenmeyen imana sahip olmamız gerektiğini nasıl gösteriyor?

• İtaatsiz melekler bizim için nasıl uyarıcı bir örnek teşkil ediyor?

• Sodom, Gomorra ve etrafındaki şehirlerin başına gelenler, Hıristiyanlar için nasıl uyarıcı bir örnek teşkil ediyor?

• Tanrı’nın koyduğu otoriteye neden saygısızlık göstermemeliyiz?

[Sayfa 16’daki resim]

Sodom ve etrafındaki şehirlerin başına gelenler, ahlaksız davranışlara karşı bir uyarıdır.