Sevgiyi Giymek ve Uygulamak

1. Hangi şeyi giymeliyiz ve onun en büyük denemesi ne zaman gelecektir?

SEVGİ “birliğin kâmil bağı” olduğuna göre, iki yüzlü olmadan giymemiz gereken en önemli niteliktir. Biz sevgiyi tüm samimiyetle devamlı olarak uygulamalıyız. Sevgi, gerçek kişiliğini gizleyen bir giysi değildir. İlham altında yazılmış olan şu sözler, bize öğüt olsun diye korunmuştur: “Sevginiz (YD) riyasız olsun . . . . Kardeşlik sevgisinden birbirinizi şefkatle sevin.” (Rom. 12:9, 10) “Birliğin kâmil bağı” olan sevgimizin gerçek olup olmadığına dair en büyük deneme hâlâ önümüzdedir; evet yakında gelecektir.

2. Daha önce bazı adımlar atılmadan sevgiye erişilebilir mi?

² Bu sebepten sevgiyi geliştirmenin en uygun zamanı şimdidir. Bu niteliği geliştirmeğe götüren tüm adımlar şimdi atılmalıdır. Bunun içindir ki, resul Pavlus, İsa Mesih’in vakfolmuş, vaftiz edilmiş şakirtlerinin yapmaları gereken şeyler hakkındaki önerilerinin başında şunları söyledi: “Bunların hepsinin üzerine, birliğin kâmil bağı (YD) olan sevgiyi giyinin.” (Kol. 3:14) Öyle ise, üzerine sevgiyi giymemiz gereken “bunların hepsi”nin kapsamına neler giriyor?

Bölücü Etkenleri Gidermek

3. Koloseliler 3:9-14’e göre, sevgiye erişebilmek için hangi adımlar atılmalı

³ Resul Pavlus’un ve Yuhanna’nın günlerinde, bölünmeğe neden olmuş özellikler veya etkenler vardı. Bir zamanlar geçerli olan bu nedenler, şimdi önem veya ciddiyetleri bakımından artık görmezlikten gelinmemeli veya önemsenmemelidir. Tüm Hıristiyanlar, tek ruhi Başları olan İsa Mesih’in yönetimi altında tek bir cemaat veya tek bir beden oluşturuyorlardı. Böylece bölünmeğe neden olabilecek tüm bedensel etkenler ortadan kaldırılmalı ve birleştirici ruhi etkenlere önem verilmeliydi. Buna uygun olarak Pavlus şöyle devam eder: “Eski şahsiyeti alışkanlıklarıyla beraber üzerinizden atın ve tam bilgi vasıtasıyla sizi yaratanın suretine göre yenilenmiş olan yeni şahsiyeti giyinin; orada ne Yunanlı ne de Yahudi, ne sünnetlilik ne de sünnetsizlik, ecnebi, İskit, köle, hür adam vardır; fakat Mesih her şeydir ve her şeydedir (YD). İmdi birbirinize karşı sabrederek, ve eğer birinin başkasına bir şikâyet varsa, Rabbin size bağışladığı gibi böylece siz de biri obirine bağışlayarak, Allahın mukaddes ve sevgili seçilmiş olanları gibi merhamet yüreğini, iyiliği, alçak gönüllülüğü, hilmi, tahammülü. . . .giyinin.”—Kol. 3:9-12.

4. İlk yüzyıldaki cemaattekiler birbirleriyle anlayış içinde geçinmeleri neden zorunluydu? Bazı şeyler hangi temele dayanarak görmezlikten gelinmiş olabilir?

⁴ Yukarda sözü geçen milli kökenler ve dinsel yetişme tarzları, sosyal durum, ırk ve renk hususlarındaki tüm farklılıklar yüzünden cemaatteki kişiler zor geçiniyorlardı. Birbirlerini anlamaları ve hoşgörü göstermeleri gerekiyordu. Çünkü her ne kadar bedeni düşünüşlü insanlar için bunlar önemli olabildiyse de, Tanrı için ve bu farklılıkların geliştiği ve devam ettiği bir zamanda ölen Oğlu İsa Mesih için elbette bunların değeri yoktu. Tabii ki, açık fikirli kimseler, ileri düşünceli olduklarından veya uyguladıkları genel prensipler yüzünden böyle ayrılıklara önem vermediler. Böyle davranmak, sadece iyi bir hareket tarzı değil, aynı zamanda insancıl bir hareket tarzıydı. Bununla beraber gene de onlarda saf, bencil olmayan sevgi eksik olabilirdi.

5. Bölücü şeyleri görmezlikten gelen Yehova’nın Şahitleri insanların genel olarak yaptığı şeylerin ötesinde neleri yapmalı? Bunu yapmakla, Kiminle birlik içinde olduklarını kanıtlamış olurlar?

⁵ Bu nedenle her çeşit insan için kâmil insan hayatını vermiş Olan’ın vakfolmuş, vaftiz edilmiş takipçileri olan bizler her tür şekilci, hoş, nazik, görgülü, insancıl duyguların ötesine geçip, Yehova Tanrı’nın ruhunun bir meyvesi olan samimi, kendini düşünmeyen bir sevgi tarafından sevk edilmeliyiz. Bu meyve başkalarının yararını ve çıkarını arar. Başkalarının ruhi refah ve mutluluklarına sevinçle katkıda bulunur. Bu meyve, sevginin şahıslaştırılması olan Tanrı ile birlik içinde olduğumuzu kanıtlar. Bu sevgide çekici bir güç vardır. Bu görüşle uyum içinde olan resul Yuhanna, I. Yuh. 4:19’da şunları söyler: “Biz seviyoruz, çünkü önce o bizi sevdi.”

6. “Tek sürü”nün üyeleri hangi niteliklerinden dolayı birbirlerine sıkı şekilde bağlanıyorlar? Fakat Tanrı’nın ruhunun bu meyvesi hangi şeye dayanmaz?

⁶ Bundan dolayı “tek çoban”ın yönetimi altında “tek sürü”yü oluşturan değişik fertler birbirlerine sevgi gösterdikleri zaman, bu sevgi onları sıkı bir şekilde birbirlerine bağlar ve “tek sürü”nün üyelerinin sahip oldukları değişik yetişme tarzının bölücü etkileri ortadan kaldırılır. Onlar “yeni Şahsiyet”i giydikleri için birbirlerine daha da yaklaşırlar. Onların tümü, Tanrısal tek Kaynaktan, hepsinin Tanrısı ve Hayat Vericisinden gelen “bir ruh”a sahiptirler. O’nun ruhunun yüreği ısıtan meyvesi sevgidir. Bu sevgi, seks veya bencil şehvet arzusuna dayanan bir sevgi değildir. Fakat “yeni şahsiyet”in Tanrı’nın niteliklerine dayanan yürekten gelen takdirin oluşturduğu bir sevgidir. Ancak bu tür bir sevgi, “birliğin kâmil bağı” olarak hareket eder ve uyum içinde, işbirliğini korur.

Özel Bir Faaliyet İçin Birleşmek

7. 1914’ten beri Yehova’nın Şahitlerinin ne yapmaları gereklidir? Bu faaliyet, hangi iş içindir?

⁷ M. S. 1914’te başlayan “bu şeyler sisteminin son günler”inin çok ilerlemiş olduğu zamanımızda, bu şeyler sisteminin bir kısmı olmayan Yehova’nın Şahitlerinin, birleşmiş olarak özel bir faaliyete girişmeleri gerekiyor. Onlar, insanlık tarihindeki en önemli gelişme konusu hakkında, dünya çapında bir şahadet vermek yükümlülüğü altındadırlar. (Mat. 24:14; Mar. 13:10) Bu durum, resul Pavlus’un günlerinde, kayda geçirdiği ve önemli saydığı duruma uygun olmalıdır. Koloseliler 1:23’te buna şu sözlerle dikkat çekmiştir: “İşitmiş olduğunuz ve gök altında olan bütün hilkate vâzedilen ve ben Pavlusun hizmetçisi olduğum incil.” Evet, şimdi iyi haberin hizmetçileri olan tüm sizler, dönüm noktası teşkil eden zamanımıza ait dünya çapında yapılan bu faaliyet hakkında ne düşünüyorsunuz?

8. Bugün Yuhanna’nın Vahiy 14:6-12’de anlattığı hangi rüyetin gerçekleşmesini görüyoruz?

⁸ Bugün bizler, resul Yuhanna’ya verilen ve Vahiy 14:6-12’de kayıtlı şu sözlerle anlatılan rüyetin gerçekleşmesini görüyoruz:

“Ve yeryüzünde oturanları, ve her milleti ve sıptı ve dili ve kavmı müjdelemek için kendisinde ebedî incil olup gökün ortasında uçan başka bir melek gördüm; büyük sesle diyordu: Allahtan korkun, ve ona izzet verin; çünkü kendi hükmünün saati geldi; ve gökü ve yeri ve denizi ve suların pınarlarını yaratana secde kılın. Ve başka ikinci bir melek ardınca gelip dedi: Düştü (YD), kendi zinasının azgınlığı şarabından bütün milletlere içirmiş olan büyük Babil düştü (YD). Ve onların ardınca üçüncü bir melek gelip büyük sesle dedi: Bir kimse canavara ve onun suretine secde kılar, ve alnı üzerine, yahut eli üzerinde damgayı kabul ederse, o da kendi gazabının kâsesinde saf olarak hazırlanmış olan Allahın öfkesi şarabından içecektir; ve mukaddes meleklerin önünde ve Kuzunun önünde ateşle ve kükürtle azap edilecektir; ve azaplarının dumanı ebetler ebedince tüter; ve canavara ve onun suretine secde kılanların, ve onun damgasını kim kabul ederse, onların gündüz ve gece rahatları yoktur. Allahın emirlerini ve İsanın imanını tutan mukaddeslerin sabrı bundadır.”

9. Yehova’nın Şahitleri, Resul Yuhanna’nın rüyetinin gerçekleştiğini ne zaman gördüler? Onlar artık iyi haberi her yerde söylemek işinde neden serbesttirler?

⁹ Resul Yuhanna tarafından temsil edilen meshedilmiş mütebaki, yerin bütün sakinlerine, evet, her millete, her sıpta, dile ve herhangi bir renge ait insanlara bildirilecek olan “ebedi incil”iyle uçan bu meleğin bugünkü karşılığını gördü mü? Evet, savaş sonrası 1919 yılının yaz aylarından beri bunu görüyor. O zamandan başlamak üzere, İsa’nın Matta 24:14’te emir şeklinde verdiği peygamberliği yerine getirilmeğe başladı. O zaman hayatta olan mütebakinin elinde, gök altında bulunan yaratılışa açıklayacağı “ebedi incili” var mıydı? Tabbi ki, vardı! Onlarda Tanrı’nın Mesih’in yönetimindeki Krallığının 1914’te Milletlerin Zamanlarının sonunda göklerde kuruluşuyla ilgili iyi haberi herkese duyurma sevinci vardı. Savaş sonrası gelişmelerde, ruhi İsraillilerin mütebakisine en çok eza eden Büyük Babil’in düştüğünü ve böylece Yehova’nın Şahitleri üzerindeki gücünü artık yitirdiğini onlara haber vermesi ne iyiydi! Şimdi onlar, dinsel kölelik altında bulunan tüm insanlara iyi haberin bu önemli kısımını, yani Babil’den çıkmaları gerektiğini onlara bu işte yardım edeceklerini söylemek serbestisine sahiptirler.—Vah. 18:4.

10. Büyük Babil’den çıkmış olanlar neyle birleştiler? Onlar hangi birliğin bağı içine girdiler?

¹⁰ Hürriyeti sevenlerden oluşan bir “büyük kalabalık” zaten “ebedi incil”e olumlu cevap verdi ve sahte dinin Babili dünya imparatorluğundan çıkma çağrısına uygun hareket etti. Onlar, azat edilmiş olan ruhi İsraillilerin mütebakisinin saffına geçtiler. Böylece Yehova’nın görünür teşkilatıyla birleştiler ve bizzat Yehova’nın Şahitleri oldular. Onlar da, Yehova Tanrı’nın ruhunun meyvesi olan sevgisinin, yani bu “birliğin kâmil bağı”nın içine girdiler.—Kol. 3:14; Gal. 5:22.

11. Hıristiyan âlemi tarafından uygulanan sevgi kimin içindir? Yehova’nın Şahitleri, coşkun bir şekilde Vahiy 19:1, 2’deki sözleri ne zaman söyleyeceklerdir?

¹¹ Sözde Hıristiyanlardan oluşan Hıristiyan âlemi, Büyük Babil’in başlıca kısmıdır. Bu isme sahip olmasına rağmen, o gerçek Hıristiyanlığı uygulamıyor; onun yüz milyonlarca üyesi de, “birliğin kâmil bağı” içinde birbirine bağlı değildir. Bölünmüş olduğuna, bizzat içinde bulunan yüzlerce mezhep ve tarikat şahittir. Hıristiyan âleminin giydiği sevgi, Büyük Babil’in dinsel fuhuş işlediği sevgililerine, yani dünyanın siyasal ve sosyal unsurlarına karşı gösterdiği sevgidir. Yalnız düştüğü zaman değil, fakat Hıristiyan âlemi de içinde olarak Tanrı’nın hesaplaşmasıyla ilgili tayin ettiği vakitte, Büyük Babil’in kesin harabiyeti geldiği zaman, sevinç gerçekten büyük olacaktır. O zaman Tanrı’nın şahitleri coşkun bir şekilde, Vahiy 19:1, 2’de yer alan şu sözleri söyleyeceklerdir: “Halleluya [Yah’a hamt edin, YD] kurtuluş ve izzet ve kudret Allahımızındır, çünkü onun hükümleri hakikî ve doğrudur; çünkü yeryüzünü zinası ile ifsat eden büyük fahişeye hükmetti, ve kendi kullarının kanının öcünü ondan aldı.” Onun ateş vasıtasıyla gelen harabiyeti, sanki sonsuz, “ebedi” olacaktır.—Vah. 19:3.

12. Büyük Babil’in harabiyetine kadar, mevcutu durum, Yehova’nın Şahitlerinin hangi niteliği göstermesini talep edecektir? Onlar ışığın düşmanına karşı ne tür bir cephe göstermek zorundadırlar?

¹² Bu arada, Yehova’nın izniyle Büyük Babil’in hâlâ var olması nedeniyle “Allahın emirlerini ve İsanın imanını tutan mukaddesler” zor durumlara “tahammül” etmek zorundadırlar. (Vah. 14:12) İsa’nın Matta 24:13’te “bu şeyler sisteminin sona erişi” hakkındaki şu sözlerini kendilerine uygulamalıdırlar: “Ancak sona kadar dayanan, kurtulacak odur.” Bu sözler İsa’nın daha önce söylediği sözlerin devamıdır: “Kanunsuzluk (YD) çoğalacağından ötürü, birçokların sevgisi soğuyacak.” (Mat. 24:12) Yehova’nın Şahitlerinin gösterdiği sevgi, bu eski şeyler sisteminin sonuna kadar tahammül etmelerine yardım edecektir. Yehova Tanrı’yı arayanlar bu sevgiyi ne kadar uygularlarsa, “birliğin kâmil bağı” da o oranda sağlam olur. Öyle ise, Yehova’nın Şahitleri olan bizler zaten çalışmakta olduğumuz 205 memlekette dünya çapında krallığı yayma şahadetimizde ilerleyeceğiz. Şimdi düşmana tek cephe göstermenin zamanıdır. Bu dünyanın karanlığının ruhi kuvvetlerine karşı birbirimize yapışık saflar halinde birlikte ruhen savaşmalıyız.

13. Tanrı’nın kullandığı hangi aracı devamlı olarak vefakâr şekilde desteklemeliyiz?

¹³ Yüzyıla yakın bir zaman boyunca Yehova Tanrı, Yehova’nın Şahitlerinin dünya çapındaki dinsel cemaatin Yönetim Kurulu birçok yayın organlarını kavmını birleştirmek için kullanmıştır. Onlar “Sadık ve basiretli köle” sınıfının Yehova’nın Kendi Şahitlerine ruhi “yiyeceği vaktinde vermek” üzere kullanmış olduğu kudretli bir vasıta olmuştur. (Mat. 24:45-47, YD) Dünya çapındaki yayın organlarıyla Yehova’nın bereketinin bu köle üzerinde olduğu görülmekte idi. Yehova Tanrı onları kullanmayı gerekli gördüğü sürece ona karşı vefakâr desteğimizi ve işbirliğimizi göstermeğe devam etmemiz gerekir. Bizler, bu organlara ne kadar minnettarız!

Sevgi Vasıtasıyla Birleşmiş Kalmak

14. Neyi giymiş olmaya devam etmeliyiz? Böylece hangi nitelikle Yehova’nın kavmi ve O’nun Şahitleri olduğumuzu gösterebiliriz?

¹⁴ İblis Şeytan ile onun düşman dünyası savaş dizilerimizi dağıtma çabalarını sürdürecektir. Fakat Tanrı’nın ruhunun başta gelen meyvesi olan sevgi, “birliğin bağı” olarak kâmilliğini göstermeğe devam edecektir. Yeni şahsiyeti giymekle, resul Pavlus’un yapmamızı söylediği gibi, bizzat biz sevgiyi de giymiş oluruz. Bu sevgiyi, Tanrı’nın suretini yansıtan şahsiyetimizin bir kısmı olarak devamlı şekilde giymeliyiz. Şakirtlerine son talimatları verirken, Tanrı’nın Oğlu şöyle demişti: “Size birbirinizi seviniz diye, yeni bir emir veriyorum; sizi sevdiğim gibi siz de birbirinizi seviniz. Eğer birbirinize sevginiz olursa, benim şakirtlerim olduğunuzu bütün insanlar bununla bilecekler.” (Yuh. 13:34, 35) Tanrı’nın Oğlunun söylediği bu sözler ne kadar yerindedir; çünkü semavi Babası, Yehova Tanrı şahıslaşmış sevgidir; O’nun ruhunun meyvesi olan sevgiyi geliştirmekle biz de tüm insanlığa O’nun gerçek şahitleri olduğumuzu göstermeliyiz!

15. Tanrı’ya gösterilen sevginin bir ifadesi olarak Yehova’nın Şahitleri kimleri de sevmeli?

¹⁵ Yehova’ya gösterdiğimiz sevgimizde tutarlı olabilmek için, şahit kardeşlerimizi sevmemiz gerekiyor. Bunu doğrulamak üzere, I. Yuhanna 4:20, 21 bize şunları hatırlatıyor:

“Eğer bir adam: Allahı seviyorum, der ve kardeşinden nefret ederse, yalancıdır; çünkü görmüş olduğu kardeşini sevmiyen, görmemiş olduğu Allahı sevemez. Ve onun tarafından, Allahı seven kardeşini de sevsin, diye emrimiz vardır.”

16. Yehova’nın Şahitleri neden birbirini sevmekten geri kalmazlar? Neden sevgi yeryüzünden asla silinmeyecektir?

¹⁶ İster Kral İsa Mesih’in ruhla tevlit edilmiş ortak mirasçılara ait veya isterse yeryüzü Cennetinde yaşama ümidiyle “başka koyunlar”ın “büyük kalabalık”ına ait kişiler olsun, Yehova’nın günümüzdeki Şahitleri, bu prensibe göre hareket ederek samimi şekilde birbirlerini severler. Yehova Tanrı’yı ve sevgili Oğlu İsa Mesih’i sevenleri sevmemek elimizde mi? Biz onları gerçekten seviyoruz ve bu sayede bu “birliğin kâmil bağı” ile birbirimize bağlıyız. İblis Şeytan ve onun kötü dünyasının, Yehova’nın ruhunun bu meyvasını yok etmek için harcayacakları tüm çabalara rağmen, dünyada hiçbir zaman sevgi yok olmayacaktır. Bu şeytani şeyler sisteminin sonuna kadar sevgiyle giyinmiş olmaya devam ederler, dünyanın şimdiye kadar görmediği “büyük sıkıntı”da vefakâr Tanrıları tarafından korunacaklardır. (Mat. 24:21; Gal. 5:22) Böylece sadece Tanrı’yı ve O’nun ailesi, yani onun teşkilatını sevenler sağ kalacaklar ve izzetli bir Cennet haline getirilen temizlenmiş yeryüzünde yaşayacaklardır. Bu Cennet hiçbir zaman kaybolmayacak, fakat şahıslaşmış sevgi örneğini gösteren insanlar, orada ebediyen oturacak ve onu güzelleştireceklerdir. Böylece sevgi, Tanrısal kaynağı olan Yehova Tanrı’nın izzetine de ebedi zafer kazanacaktır.

Şu Noktalara Dikkat Ettin Mi?

• İlk yüzyıldaki Hıristiyanlar farklı yetişme tarzları olmasına rağmen neden iyi geçinebildiler?

• Sevgi, bugün Hıristiyanların “tek sürü”sünü oluşturan iki grubu nasıl etkiliyor?

• Vahiy 14:6-12 bugün nasıl yerine getirilmektedir?

• Tanrı, kavmine yardım etmek amacıyla hangi aracı kullanmıştır?

• Koloseliler 3:14’ün ışığı altında, sen neyi yapmaya azimli olmalısın?