İrtidatı Reddet, Hakikate Bağlı Kal
“İleri gidip Mesihin öğretiminde (YD) kalmıyan her adamda Allah yoktur; bu öğretimde (YD) duranda hem Baba hem de Oğul vardır.”—II. Yuhanna 9.
1, 2. (a) Şeytan zaman zaman Yehova’nın kavmi arasında bulunan hakikat ışığını nasıl söndürmeğe çalıştı? (b) Yehova’nın Şahitlerinin irtidatı reddetmeleri neden hayatidir?
YEHOVA TANRI, hakikatin kaynağıdır. Bu nedenle Mezmur yazarı, yerinde olarak O’na “Işığını (YD) ve hakikatini gönder” diye dua etmiştir. (Mezmur 43:3) Öyle ise hakikat, Yehova’ya tapınanları tanıtan bir belirtidir.—Yuh. 8:31, 32; 17:17.
2 Yehova’nın kavmi arasında bulunan hakikat ışığını söndürme çabasıyla İblis Şeytan, zaman zaman irtidat niteliğini taşıyan öğretilerle Hıristiyan cemaatini bozmaya çalışmıştır. (II. Kor. 4:1-6; Yah. 3, 4) Fakat Yehova’nın sadık Şahitleri, irtidatı reddedip Yehova’ya bağlı kaldıklarından dolayı, İblis bu girişimlerde başarısızlığa uğramıştır. Aslına bakılırsa, eğer Yehova Tanrı ve İsa Mesih ile yakın ilişkimizi korumak istiyorsak, irtidatı reddedip hakikate bağlı kalmak bizim için hayatidir, zira bir Hıristiyan resul olan Yuhanna’ya, Tanrı şunları yazmasını ilham etmişti: “İleri gidip Mesihin öğretiminde (YD) kalmayan her adamda Allah yoktur; bu öğretimde (YD) duranda hem Baba ve hem de Oğul vardır.”—II. Yuh. 9.
3. Yuhanna’nın ikinci ve üçüncü mektuplarını gözden geçirdiğimizde hangi sorulara cevap bulacağız?
3 Yehova’nın Şahitleri irtidata karşı koymak için ne yapmalıdırlar? Onlar, “hakikatte iş arkadaşları” olarak Hıristiyan menfaatlarını nasıl ilerletebilirler? (II. Yuh. 8) Bu soruların cevaplarını bulmak için resul Yuhanna’nın M. S. 98 yılı dolaylarında, Küçük Asya’nın Efes şehrinde veya yakınlarında ilham altında yazdığı ikinci ve üçüncü mektuplarını gözden geçireceğiz.
Hakikat ve Sevgi Hayatidir
4, 5. (a) Resul Yuhanna, kendisine neden yerinde olarak “ihtiyar” diyebildi? (b) “Seçilmiş hanım” ve onun “çocukları” kimlerdi?
4 Yuhanna ikinci mektubuna şu sözlerle başlıyor:
“Bu ihtiyardan, hakikatte sevdiğim, ve yalnız benim değil, ancak bütün hakikati bilenlerin de, bizde duran ve ebediyen bizimle kalacak olan hakikatten dolayı sevdikleri seçilmiş hanıma, ve onun çocuklarına.”—(II. Yuh. 1, 2.)
5 M. S. birinci yüzyılın sonunda, 100 yaşlarında ve ruhi açıdan olgun durumda olan resul Yuhanna, gerçekten bir ‘ihtiyardı.’ (Galatyalılar 2:9 ile karşılaştır.) O, “seçilmiş hanım” ifadesiyle bulunduğu yeri açıklamak istemediği belirli bir cemaate değinmişti; ihtimal o cemaate zulmedenleri şaşırtmak amacıyla bu ifadeyi kullanmış olabilir. O halde onun “çocukları”, ruhi çocuklarıydı ve o cemaatin üyeleriydi; onlar, Tanrı tarafından göğe davet edilmek üzere ‘seçilen’ ruhla meshedilmiş Hıristiyanlardı. (Rom. 8:16, 17; Fil. 3:12-14) Öte yandan Kiriya (“hanım” için kullanılan Yunanca sözcük) Hıristiyan bir kadının ismi de olabilir.
6. (a) Yuhanna’nın sözünü ettiği “hakikat” nedir? (b) Bu “hakikat” gerçekten Hıristiyanlarda nasıl duruyor ve onlarla nasıl “ebediyen” birlikte kalacaktır?
6 Her ne olursa olsun, hem Yuhanna, hem de “hakikati” bilen Yehova’nın tüm diğer şahitleri, bu ‘seçilmiş hanımı ve onun çocuklarını’ gerçekten seviyorlardı. Onların bildikleri “hakikat” ise, İsa Mesih üzerinde toplanan öğretilerin tümüydü. Onların bu hakikate bağlı kalmaları kurtuluşları için hayatiydi. (Yuh. 4:24; Efes. 1:13, 14; I. Yuh. 3:23) Yehova’nın hem geçmişteki, hem de günümüzdeki şahitlerinin arasında bulunan sevginin bir ana nedeni, onların ‘hakikati’ sevmeleridir. Onların yüreklerinde kalmağa devam ettiğinden dolayı “hakikat” onlarda ‘durmaktadır.’ Bu “hakikat” tıpkı daimi bir dost gibi, gerçek Hıristiyanlarla “ebediyen” birlikte kalacaktır. O, bugün Yehova’nın Şahitlerinin değerli servetidir; onlar bu servetten dolayı semavi Babalarına şükretmektedirler.
7. Hak edilmemiş inayet, merhamet ve barış, nasıl hem Tanrı’dan, hem de Mesih’ten gelmektedir?
7 Tanrı, ‘hakikate’ sadakatle bağlı kalanları kesinlikle bereketlemektedir. Buna işaret ederek resul Yuhanna, sözlerine şunları ekliyor:
“Baba Allahtan ve Babanın Oğlu İsa Mesihten hakikatte ve sevgide hak edilmemiş (YD) inayet, merhamet ve barış (YD) bizimle olacaktır.”—(II. Yuh. 3)
Hak edilmemiş inayet, hem Yehova’dan, hem de İsa’dan, “İsa Mesih olan fidye vasıtası ile, onun Tanrı’nın hak edilmemiş (YD) inayetile bedelsiz adil beyan ed”ilmek suretiyle günahkâr insanlara gelir. (Rom. 3:23, 24) Benzer şekilde, semavi Baba, merhametin de kaynağıdır; fakat bu merhamet nakâmil insanlara ancak Mesih vasıtasıyla erişir. (İbr. 4:14-16; Yah. 20, 21) Ayrıca, Yehova ile günahkâr insanların arasında barış olabilmesi için, onların günahlarına bir kefaret verilmiş olması gerekir; kefaret olarak bu fidyeyi de kurban niteliğinde olan ölümüyle İsa sağlamıştır.—Kol. 1:18, 20.
8. II. Yuhanna mektubunun 3. ayetinde, “hakikatte ve sevgide” sözleriyle ne denilmek istenmiş olabilir?
8 Yuhanna sözlerine, “hakikatte ve sevgide” [veya, hakikat ve sevgiyle, YD] sözünü de ekledi. O, böylece gerçek Hıristiyanların, ‘hakikat ve sevgiyle’ birlikte hak edilmemiş inayete, merhamet ve barışa sahip olduklarını belirtmek istemiş, ya da Yehova’nın hizmetçilerinin hakikatte durup, sevgi göstermeğe devam ettikleri takdirde, bu nimetlere erişeceklerini söylemek istemiş olabilir.
‘Hakikatte ve Sevgide Yürümek’
9, 10. (a) Yuhanna neden ‘çok seviniyordu’? (b) “Bazıları” hakikatle ilgili ne yaptılar?
9 Resul, şu sözleriyle duyduğu sevincin nedenini açıkladı ve devamen yine sağlam bir uyarıda bulundu:
“Senin çocuklarından bazılarını, Babadan emir aldığımız gibi hakikatte yürümekte bulduğumdan çok seviniyorum. Ve şimdi, ey hanım, sana yeni bir emir yazar gibi değil, ancak başlangıçtan bizde olanı yazarak sana rica ediyorum: Birbirimizi sevelim.”—(II. Yuh. 4, 5)
10 Yuhanna ‘bazıları hakikatte yürüdüklerinden’ dolayı büyük sevinç duyuyordu. Onlar, İsa Mesih’in ismine inanıp birbirini seven ve Tanrı’nın Oğlunun verdiği örneğe uymaya çalışan kimselerdi. (İbr. 12:1-3; I. Yuh. 3:23) Yuhanna bu mekubu eğer Kiriya adında bir kadına yazdıysa, demek onun bedeni çocuklarından bazıları hakikatteydi. Fakat Yuhanna, “çocuk” ve “seçilmiş hanım” ifadelerini sembolik anlamda kullandıysa, yerini açıklamadığı cemaatin bazı fertlerinin irtidata karşı koyup hakikate bağlı kaldıkları ve Yehova’ya sadık kalarak yaşadıkları için sevinebilirdi. Gerçekten de, Yehova’nın vefakâr Şahitleri, daima hakikate bağlı kalmayı veya hakikatte ‘yürümeyi’ bir yükümlülük olarak saymışlardır. Bu, onlara semavi Babalarının verdiği bir emirdir. Onlar bu emri tutmayı ağır saymazlar.—I. Yuhanna 5:3 ile karşılaştır.
11. (a) “Birbirimizi sevelim” emrini yerine getirmek ne talep eder? (b) Yuhanna bunun neden “yeni bir emir” olmadığını söyleyebilirdi?
11 Resul, o “hanım”a emrini tutmasını söyledi. (I. Yuhanna 3:11 ile karşılaştır.) Tanrı’dan korkan kimselere Yehova’nın iradesini belirten İsa, şakirtlerine ‘kendilerini sevdiği gibi, birbirlerini sevmelerini’ emretmişt. Bu emir bir kimseden, sadece komşusunu sevmesini değil, başkaları uğruna hayatını verecek kadar fedakârlık yapan bir sevgi göstermesini de talep eder. (Lev. 19:18; Mat. 22:39; Yuh. 10:14, 15; 13:34; 15:13) Bu emir, Mesih’in takipçileri için, Tanrı’ya vakfolmalarının ‘başlangıcından’ beri geçerliydi; aslında bu emir, İsa Mesih’in ilk verdiği günden beri ve kesinlikle M. S. 33 yılının Pentikost günü Hıristiyan cemaatinin kurulduğu andan beri yürürlükteydi. Bu nedenle, Yuhanna’nın da belirtmiş olduğu gibi, bu emir ‘yeni bir emir değildi.’
12. Yuhanna “onda yürüyesiniz diye, emir budur” derken ne demek istemişti?
12 Yuhanna sözlerine sevgiye değinen şunları da ekledi:
“Ve sevgi budur; onun emirlerine göre yürüyelim. Başlangıçtan işittiğiniz gibi, onda yürüyesiniz diye, emir budur.”—(II. Yuh. 6)
Hakiki tapıcılar, bütün yürek, can, kuvvet ve fikirleriyle Yehova’yı sevdiklerinden dolayı O’na istekle itaat ederler. (Luka 10:27) Yuhanna’nın, mektubunu yazdığı kimseler “başlangıçtan” yani hizmetine başladıkları veya kendilerini Tanrı’ya vakfettikleri zamandan beri bu emir altındaydılar. Fakat acaba resul “onda yürüyesiniz diye, emir budur” derken ne demek istemişti? “Onda” sözcüğüyle sevme ‘emrine’ değinmiş olabilirken (The New English Bible) ihtimal bizzat ‘sevgiye’ değinmiştir. Her nasılsa, “onda yürüyesiniz” derken, sevgide yürüyüp birbirine sevgi göstermeğe devam etmelerini kastetmiştir.—I. Yuh. 3:18; Romalılar 13:8-10 ile karşılaştır.
İrtidat Edenlerden Sakın
13. (a) “Saptıranlar” kimleri artlarınca çekmeye çalışıyorlardı? (b) “Saptıranlar” hangi sahte öğretileri yayıyorlardı?
13 Sevgide ve hakikatte yürümeğe devam etmek gayret gerektirir. Yuhanna bunun nedenini açıklayarak şunları yazdı:
“Çünkü dünyaya çok saptıranlar çıktılar; onlar İsa Mesihin bedende geldiğini ikrar etmiyorlar. Saptıran ve Mesih muhalifi olan budur.”—(II. Yuh. 7)
Herhalde bazı sahte öğretmenler, hakiki Hıristiyanlardan bazılarını artlarınca çekmek amacıyla dolaşıyorlardı. (Resullerin İşleri 20:30 ile karşılaştır.) Hıristiyan olduklarını iddia etmelerine rağmen, kardeşleri kandırıp ‘saptırmaya’ çalışan bu kimseler, İsa Mesih’in insan olarak bedende geldiğini kabul etmiyorlardı. Bu sahte öğretilerle İsa’nın gökteki yüksek mevkii ile Mesih ve fidye olarak oynadığı rol küçümseniyordu.—Mar. 1:9-11; Yuh. 1:1, 14; Fil. 2:5-11.
14. Yuhanna, irtidat edenleri neden “saptıran ve Mesih muhalifi” olarak adlandırdı?
14 Öğretileri aldatıcı olup Mesih’e bizzat muhalefet ettiklerinden dolayı irtidat eden bu kimseleri Yuhanna, “saptıran ve Mesih muhalifi” olarak adlandırdı. Resul, “çok Mesih muhalifleri” çıkmıştır demekle, gerçi onlar hep birlikte “Mesih muhalifi” diye isimlendirilen bir grubu oluşturabilirlerse de, Mesih’e düşman olan birçok kişi olduğunu gösterdi. (I. Yuh. 2:18) İsa’nın Mesih ve Tanrı’nın Oğlu olduğunu inkâr etmek, Mukaddes Yazılardaki onunla ilgili herhangi bir öğretiyi veya tüm öğretileri inkâr etmek demektir. Yehova’nın sadık Şahitleri, böyle sahte öğretmenlerin fikirlerini tümüyle reddetmektedirler.
15. (a) Ruhla meshedilmiş Hıristiyanlar, kendilerine ‘dikkat ettikleri’ takdirde hangi “dolgun ücreti” alacaklar? (b) Yehova’nın her Şahidi neden irtidat niteliğini taşıyan öğretilerden sakınmalıdır
15 Hakikaten sapma veya irtidat etme tehlikesi olduğundan dolayı, Yuhanna ısrarla şunu söyledi:
“İşlediğimiz [yetiştirmeğe çalıştığımız. YD] şeyleri kaybetmiyesiniz, fakat dolgun ücret alasınız diye, kendinize dikkat edin. İleri gidip Mesihin öğretiminde (YD) kalmıyan her adamda Allah yoktur; onun öğretiminde (YD) duranda hem Baba ve hem de oğul vardır.”—(II. Yuh. 8, 9)
Yuhanna ve diğerleri, “iyi haber”i va’zetmek gibi emeklerle, bu mektubu alanların Hıristiyanlığı kabul etmesiyle sonuçlanan meyveler ‘yetiştirmişlerdi.’ Fakat yetişenler, ancak kendilerine ruhen ‘dikkat ettikleri’ takdirde hakikatte ve sevgide birbirlerine bağlanmış olanlarla kalıcı müşareketi, Yehova ile Oğlundan gelen hak edilmemiş inayeti, merhameti ve barışı ‘kaybetmeyeceklerdir.’ Yuhanna’nın ruhla meshedilmiş iman kardeşleri, sadık kaldıkları takdirde, Yehova’ya “dolgun ücretle” hizmet etmeye devam edebileceklerdi. Yuhanna “dolgun ücret” demekle, herhalde meshedilmiş vefakâr Hıristiyanların alacağı semavi “tacı” da kastetti. (Vah. 2:10; I. Kor.9:24-27; II. Tim. 4:7, 8; Yak. 1:12) Tabii, Yehova’nın her Şahidi, gökte veya yerde ebedi hayatını kaybetmesine neden olabileceğinden dolayı, irtidat niteliğini taşıyan her öğretiyi reddetmelidir.
16. (a) İrtidat edenler nasıl ‘ileri gidiyorlardı?’ (b) Yehova’nın sadık şahitlerinde nasıl “hem Baba ve hem de Oğul” vardır?
16 İrtidat eden ‘saptıranlar’, İsa ve sadık resullerin öğrettiği hakikate bağlı kalmadıklarından dolayı, ‘ileri gitmiş’ ve ‘Mesihin öğretiminde kalmamışlardı.’ Dolayısıyla onlar için ‘Allah yoktur’, zira Yehova Tanrı ile birlik içinde değillerdi ve O’nunla ilişkileri yoktu. (I. Yuh. 1:5, 6; 2:22-25) Oysa Yehova’nın sadık Şahitleri, İsa’nın fidye kurbanına iman edip onun vefakâr resullerinin öğretlerine bağlı kaldıklarından dolayı, ‘Mesihin bedende geldiğini ikrar ederler.’ (Mat. 20:28; I. Tim. 2:5, 6; II. Yuh. 7) Bu gerçek Hıristiyanlar hakikate bağlı kaldıklarından dolayı, onlarda “hem Baba ve hem de oğul vardı;” zira hem Baba’yı, hem de Oğulu tanırlar; Onların niteliklerini takdir edip, onlarla yakın bir ilişkiye sahip olmaya devam ederler.
İrtidat Edenlere Karşı Tutum
17. II. Yuhanna 10, 11’e göre, vefakâr Hıristiyanlar, ‘saptıranlara karşı nasıl davranmalıdırlar?
17 Hıristiyanlar konuksever olmalıdırlar; fakat hakiki imandan irtidat edenlere karşı değil. (I. Pet. 4:9) Yuhanna şu sözleriyle bunu açıkça belirtti:
“Eğer biri size gelir, bu öğretimi (YD) getirmezse, kendisini eve kabul etmeyin, ve ona selâm vermeyin. Çünkü ona selâm veren onun kötü işlerine hissedar olur.”—(II. Yuh. 10, 11)
‘Saptıranlar’, dolaşıp sahte öğretileri etkin şekilde yayıyorlardı. Tabii vakfolmuş bir Hıristiyan’ın, bu sahte öğretmenleri evine kabul edip onlara müşareket elini uzatması, yanlış bir davranış olurdu. Aynı zamanda, irtidat edenleri selamlamak veya onlara ‘Allaha ısmarladık’ demek de uygun olmayacaktı. Vefakâr hiçbir Hırisitayan bile bile sahte öğretiyi savunan birine, işinde başarılar dilemek istemeyecektir. O halde Yehova’nın hiçbir sadık şahidi, böyle biriyle karışıp görüşmek de istemez.—I. Kor. 5:11-13.
18. Yehova’nın vefakâr hiçbir Şahidi neden irtidat edenleri selamlamaz?
18 Ayrıca, Yehova’nın vakfolmuş bir hizmetçisi böyle sahte bir öğretmeni evine kabul ederse, onun “kötü işlerine” “ortak” olur. (The New English Bible) Bu nedenle Yehova’nın çağdaş hiçbir vefakâr Şahidi, müşareketten kesilenlere veya cemaatle ilişkilerini kesip irtidat edenlere selam vermez, ya da böyle kimselerin, yanlış öğretilerini yaymak üzere evini kullanmasına izin vermez. Eğer iman eden bir kimse, irtidat eden birine konukseverlik gösterirse ve bu, Yehova’ya tapınan bir kardeşinin ruhi ölümüyle sonuçlanırsa, şüphesiz o, bu davnaşından dolayı Tanrı’ya ciddi şekilde hesap verecektir.—Romalılar 16:17, 18; II. Timoteos 3:6, 7 ile karşılaştır.
19. Yehova’nın vefakâr Şahitleri çağımızda irtidat edenlere karşı nasıl bir duruş alırlar?
19 Bir zamanlar, Yehova’nın Şahidi olarak hizmet edenlerden bazıları, Mukaddes Yazılarda bulunan ve İsa Mesih ile resullerinin öğretilerine dayanan çeşitli görüşleri reddettiler. Örneğin, onlar çok kuvvetli delillere rağmen “son günlerde” yaşadığımızı kabul etmemektediler. (II. Tim. 3:1-5) İrtidat eden bu kimseler “bizden çıktılar, fakat bizden değildirler”. (I. Yuh. 2:18, 19) Dolayısıyla onlar ne kadar Tanrı ve Mesih ile yakın bir ilişkileri olduğunu iddia edip övünebilirlerse de, Yehova’nın meshedilmiş vefakâr Şahitleriyle ve onların dostlarıyla artık hiçbir müşareketleri olmadığı gibi, Baba ve Oğulla da ‘müşareketleri’ yoktur. Tersine, onlar ruhi karanlık içindedirler. (I. Yuh. 1:3, 6) Işığı ve hakikati sevenler, sahte öğretiler yayan bu gibi kimselere karşı kesin bir duruş almalıdırlar. Yehova’nın vefakâr Şahitleri bu sadakatsiz kimselerin Tanrı’dan korkmaz işlerini ve eylemlerini herhangi şekilde destekleyerek ‘kötü işlerine’ hiçbir şekilde ortak olmak istemezler. Bunun yerine biz “mukaddeslere bir kere teslim edilmiş olan iman için çok mücadele (YD)” edelim.—Yah. 3, 4, 19.
Hakikatte Bağlı Kal
20. Yuhanna daha fazla yazacağı yerde neyi ümit etti?
20 Yuhanna, iman kardeşlerini irtidatı reddedip hakikate bağlı kalmaya önemle teşvik ettikten sonra, ilham edilmiş ikinci mektubunu şu sözlerle bitirdi:
“Size yazacak çok şeylerim olduğu halde, kâğıt ve mürekkeple yazmak istemedim; fakat yanınıza gelmek, ve yüzyüze söyleşmek ümidindeyim, ta ki sevincimiz tamamlanmış olsun. Senin seçilmiş kızkardeşinin çocukları sana selâm ederler.”—(II. Yuh. 12, 13)
Yuhanna, yüreğinde daha neler taşıdığını yazmak istemedi. Böylece papirüs kâğıdını, kamış kalemini ve (herhalde zamk, is ve sudan oluşan siyah bir karışım olan) mürekkebini bir yana bıraktı. Çok yaşlı olmasına rağmen, yakından konuşup müşareket edebilmek için, onları ziyaret edip onlarla “yüzyüze” veya harfiyen “ağız ağıza” konuşmayı ümit ediyordu. (Kingdom İnterlinear Translation; Sayılar 12:6-8 ile karşılaştır.) Yaşlı resulün ziyareti şüphesiz büyük bir sevinç verecek ve ruhi bakımdan karşılıklı bir teşvik kaynağı da olacaktı.—Romalılar 1:11, 12 ile karşılaştır.
21. Yuhanna’nın ikinci mektubunun bitiş sözleri ne gösteriyor?
21 Yuhanna’nın gönderdiği selamlar, Yehova’nın tapıcılarını birbirine bağlayan Hıristiyan sevgisini açıkça gösterir. Resul, bu mektubu adı Kiriya olan birine yazdıysa, herhalde bu kadının kendisine selam gönderen çocukları olan bedeni bir kızkardeşi vardı. Fakat başka bir cemaatten, belki (Efesos’takinden) üstü kapalı olarak söz ettiyse, “kızkardeşi” sözüyle tüm cemaati ve “çocukları” sözüyle de o cemaatin tek tek üyelerini kastetmiş olmalıdır.
22. (a) Yuhanna’nın ilhamla yazdığı ikinci mektubu, Yehova’nın Şahitlerinin ne yapmalarına yardımcı olacaktır? (b) Hangi meseleyi şimdi ele almamız gerekiyor?
22 Yuhanna, ilhamla yazdığı ikinci mektubuyla, açıkça iman kardeşlerine irtidatı reddedip hakikate bağlı kalmalarına yardımcı olacak sevgi dolu bir öğüt verdi. Yehova’nın Şahitleri bugün Tanrı’nın yardımıyla bunu yapmaya kararlıdırlar. Fakat “hakikatte iş arkadaşları” olarak birlikte çalışırken, Hıristiyan menfaatlerini de ilerletmeliyiz. (III. Yuhanna 8) Bunu nasıl yapabiliriz?
Şu Soruları Cevaplandırabilir Misin?
● Yuhanna’nın söz ettiği hakikat nedir?
● “Hakikatte yürümek” ne demektir?
● “Saptıranlar” hangi sahte öğretileri yayarlardı?