Yehova’nın Şahitleri Zülmü Tahammülle Karşılıyorlar
1, 2. Yehova’nın vefakâr Şahitleri zulmü nasıl karşılarlar; fakat hangi soru ortaya çıkıyor?
YEHOVA’NIN ŞAHİTLERİ şehit olmak arzusunda değillerdir. Fakat onlar, “Mesih İsada Tanrısal bağlılıkla (YD) yaşamak isteyenlerin hepsinin eza çekecekler“ini bilirler. (II. Tim. 3:12) Acaba bu durum onların cesaretini kırıyor mu?
2 Hayır, çünkü İsa’nın vefakâr takipçileri “zulmü tahammülle karşılaya”bilirler. (I. Kor. 4:12, Twenteth Century New Testament) Fakat henüz üzerimize böyle bir ıstırap gelmeden, acaba kendimizi nasıl hazırlayabiliriz?
Zulmü Karşılamak Üzere Hazır Olmak
3. Zulmü karşılamak üzere hazır olmanın bazı yolları hangileridir?
3 Bundan önceki müzakerede, zulmü karşılamak üzere hazır olmak için bazı tavsiyelerde bulunuldu. Örneğin, İblis’in amacını hatırlamalıyız: O, Yehova ile olan ilişkimizi yok etmek istiyor. Tanrı’nın hak edilmemiş inayeti sayesinde hiçbir zaman böyle bir duruma düşmeyelim! Tanrı’nın zulme neden izin verdiğini hatırladığımız takdirde, buna karşı hazırlanabiliriz. Tanrı, bunu özellikle evrensel egemenlik davası yüzünden ve aynı zamanda vefamızın denenmesi için yapıyor. Bundan dolayı, Tanrısal yardım sayesinde önceden, Yehova’nın egemenliğinin vefakâr destekleyicileri olacağımıza karar verelim. Buna ek olarak, Krallık ümidini yüreğimizde sakladığımız sürece de zulme hazırlanmış olabiliriz.
4, 5. Üzerimize zulüm gelmeden önce kendimizi hazırlarken, imanımızı nasıl geliştirebiliriz?
4 Üzerimize zulüm gelmeden önce kendimizi hazırlarken, her gün imanımızı, cesaretimizi ve tahammülümüzü geliştirmemiz gerekir. Bununla birlikte, eğer gerçek imana sahip olmak istiyorsak, Yehova’yı yürekten sevmemiz gerekir; bunun için de O’nun Sözünün tam bilgisine sahip olmalıyız. Bu, Mukaddes Kitap ile birlikte onu açıklayan yayınları sürekli olarak okuyup incelememizi gerektirmektedir. Bundan başka, kuvvetli bir imana sahip olmak için, Yehova’ya tapınmada ve hizmetinde kardeşlerimizle bir araya gelmemiz de gereklidir.—İbr. 10:23-25; 12:28; Vah. 7:9, 10, 15.
5 Zulme hazırlanmak için, “hakikatte yürümeye” de muhtacız; hakikati her gün yaşamalı ve daima ‘hakikatin bize rehberlik etmesine’ izin vermeliyiz. (III. Yuh. 3, 4, YD) Yaşadığımız sürece daha küçük denemelerle karışlaştığımızda bile Tanrı’nın rehberliğini kabul etmekle Yehova’ya ve O’nun yollarına olan imanımızı geliştireceğiz. Bu da, zulümle karışlaştığımız zaman, bize “hakikatin rehberlik” etmesini sağlayacaktır.
6. Zulme karşı hazırlanmamıza dua nasıl yardım edebilir?
6 Yehova’ya devamlı olarak dua etmeyi âdet haline getirirsek, bu, bizi Kendisine daha yaklaştıracak ve zulme hazırlanmamıza da yardım edecektir. Dua ile Semavi Babamıza ne kadar çok yaklaşırsak, o oranda Kendisine karşı güvenimiz artacak. (II. Kor. 1:8-10) Böylece aramızdaki ilişki, insan veya cin olsun, düşmanlar tarafından yok edilemeyecek kadar güçlü olacaktır.—Mezm. 9:1-6; I. Yuhanna 2:12-14 ile karşılaştır.
Onu Tahammülle Karşılamak
7. Bize zulmedildiğinde, eğer kuvvetimiz tükenirse, Tanrı ne yapabilir?
7 Özellikle ağır şekilde üzerimize zulüm geldiği zaman, onu tahammülle karşılamak için neler yapılabilir? Bu durumda Yehova’dan gelen kuvvet hayati önem taşımaktadır! Bizim de Pavlus gibi, “kuvvetin aşırı büyüklüğü”ne ihtiyacımız vardır; bunun için de dua etmeliyiz. (II. Kor. 4:7-12) Böylece tamamıyla semavi Babamızın desteğine dayanarak, Pavlus’un şunları söylediğii gibi, biz de güvenle dolu olabiliriz: “Beni kuvvetlendirende [Yehova Tanrı’da ] her şeyi yapabilirim.” (Fil. 4:13) Bedensel kuvvetimiz yok olduğu zaman bile, Yehova’nın destekleyici gücü asla yok olmayacaktır. Kendisi kavmine gerekli gücü verebilir ve bunu gerçekten yapar. (İş. 40:28-31; 45:22-25) Eğer Yehova’nın desteğine dayanırsak, Kendisi de sıkıntı anında kuvvetimize kuvvet katacaktır. Ayrıca korkuya da kapılmayalım. İnsanlar şimdiki hayatımızı belki alabilirler, fakat dirilme vasıtsıyla tekrar bizi hayata getirme gücü, ancak Yehova’nın elindedir.—Mezm. 46:1-3; Luka 12:4-7; Yuh. 5:28, 29.
8. Zulmü tahammülle karşılamak için dua neden çok önemlidir?
8 Zulmü tahammülle karşılamak için Yehova’ya dua etmek hayatidir. Pek çok zulümlere dayanmış olan İsa, daima yürekten yaptığı samimimi dualar sayesinde Babasına yakın kalmıştı. Bu hususta şöyle okuyoruz: “Bedeninin günlerinde Mesih, kendisini ölümden kurtamağa kadir olana kuvvetli feryatla ve gözyaşları ile dualar ve yalvarışlar takdim etmiş, ve Tanrısal korku (YD) sebebile işitilmişti.” (İbr. 5:7) “Duayı işiten” Tanrı Tanrısal korkumuz sebebiyle bizi muhakkak dinleyecektir. (Mezm. 65:2) Zulüm sırasında “duada gayretle devam” etmek, “durmadan dua” etmek, ayrıca “dua etmek için ayık ol”mak üzere duyulan ihtiyaç gerektiğinden fazla vurgulanmış olamaz. (Rom. 12:12; I. Sel. 5:17; I. Pet. 4:7) Dua etmediğimiz takdirde ancak derdimizi ve ıstırabımızı düşünmeye sevk edilip bedenin eğilimlerine uyarak, rahatlamak arzusuyla imanımız konusunda bir uzlaşma yapmaya yanaşacağız.
9, 10. (a) Zulmedildiğimiz zaman “Tanrı’nın barışı” bize nasıl yardım edebilir? (b) Kendisine zulmedenlerle karşılaştığı zaman İstefanos’un duyduğu huzurdan ne öğrenebiliriz?
9 Baskı altında bulunduğumuz zaman ‘Tanrı’nın barışını (YD)’ aramak yerinde olur. Yehova’ya hergün dua etmek, iyi bir şeyi âdet edinmiş olmak demektir; böylece zulüm gördüğümüz zaman samimiyetle Tanrı’ya yaklaşmağa devam edebiliriz. “Allahın her anlayışın çok üstünde olan barışı” için dua etmek çok yerindedir. Bu gerekiyorsa sadakatte ölüme kadar –‘Mesih İsa’da yüreklerimizi ve zihni güçlerimizi koruyacaktır.’—Fil. 4:6, 7, YD.
10 Zulümle karşılaştığımız zaman, Mesih’in takipçilerinin ilk şehidi olan İstefanos gibi, biz de bu eşsiz huzura sahip olabileceğiz. İstefanos, mukaddes ruh tarafından cesaretle son şahadetini vermeğe sevk edilmeden önce Mukaddes Kitapta onun hakkında şunu okuyoruz: “Millet meclisinde oturanların hepsi onun üzerine gözlerini dikerek, yüzünü bir melek yüzü gibi gördüler.” (Res. İşl. 6:15) Onda bir suçlunun yere bakan görünümü yoktu; fakat Yehova’nın desteğinden emin olan bir meleğin, Tanrı’nın bir habercisinin yüz ifadesi vardı. İstefanos cesaretliydi ve huzur içindeydi. (Yuhanna 14:27 ile karşılaştır.) Hâkimlere İsa’nın katlindeki sorumluluklarını ortaya serdikten sonra, “onlar bu şeyleri işitince çok kızıp üzerine diş gıcırdattılar.” Fakat İstefanos “mukaddes ruhla (YD) dolu olup gözlerini göke dikerek Allahın celâlini ve Allahın sağında durmakta olan İsa’yı gördü.” Bu rüyet sayesinde kuvvetlenen İstefanos Yehova’nın iradesini yerine getiren biri olarak adil olmayan hâkimlerin önünde cesaret ve güvenle durabildi. (Res. İşl. 7:52-56) Yehova’nın hizmetçileri, bugün buna benzer bir rüyet görmeyi beklemedikleri halde, zulmü tahammülle karşıladıkları zaman, Tanrı tarafından verilen huzura sahip olacaklardır.
11. Hangi şeyler üzerinde derin düşünmek Yehova’nın kavminin zulme tahammül etmesine yardım edebilir?
11 Yehova’nın Sözü, davranışları ve maksadı üzerinde derin düşünmek. Mukaddes Kitap ve onu açıklayan yayınlardan yoksun olduğun zaman bile, Tanrı’nın Sözü üzerinde düşün. Mukaddes Kitabın ayetlerini, kayıtlı olayları gündüzün ve uyuyamadığın zaman hatırına getir. (Mezmur 77:2, 6, 11, 12 ile karşılaştır.) Geçmişte zulüm gören veya, sıkıntıda olan kavmi için Yehova’nın nasıl harikulade bir şekilde hareket ettiğini düşün. Örneğin, Tanrı’nın İsraillileri Mısır’dan nasıl kurtardığını, Daniel ile üç İbrani arkadaşına denenmelerinde nasıl destek olduğunu, Mordekay ile Ester’in günlerinde Yahudileri nasıl koruduğunu ve resullerle İsa Mesih’in diğer takipçilerini, adalet uğrunda zulmedildikleri zaman nasıl desteklemiş olduğunu hatırla. (Çık. 12:1-15, 21; Dan. 3:1-30; 6:1-28; Ester 3:1-9, 32; Res. İşl. 4:1–5:42; 12:1-17; 14:1-7, 19, 20; 16:16-40; 18:12-17; 19:23-41; 21:26–26:32) Nazi temerküz kamplarında, komünist hapishane ve benzeri yerlerde, Yehova’nın çağdaş hizmetçilerini nasıl desteklemiş olduğunu da düşün. Zulüm altında bulundukları zaman, Yehova’nın tapıcıları Tanrı’nın “ebedî bazular”ının desteğini hissedebilirler.—Tesn. 33:27.
12. Bize zulmedildiği zaman ıstırabımız hakkında neyi hatırlamalıyız ve hangi güvene sahip olmalıyız?
12 Istırap sona erecektir. Bunu hatırlamamız da zulmü tahammülle karşılamamıza yardım edecektir. Öte yandan Tanrı bize ferahlık verirken, bizi ‘sıkıştıranlara sıkıntı’ verecektir. (II. Sel. 1:6-10) Bundan dolayı, Yehova’nın Şahitleri olarak ıstırap çekerken, zahmetlerimizin sona ereceğine ve sadakatimizin semavi Babamız tarafından zengince bereketleneceğine güvenerek geleceğe ümitle bakmalıyız. Örneğin, zamanla hapisten serbest bırakılıp hiçbir tahdit olmadan Krallığın sevinçli bir habercisi olarak Tanrı’ya hizmet etmek imtiyazına tekrar erişebiliriz. Fakat bu, hemen olmasa bile, ıstırabımız ebediyen devam etmeyecektir. Eğer Yehova’ya tam bir şekilde güvenir ve Yeni Nizamda O’nun vaat ettiği eşsiz nimetlerin gerçekleşeceğine dair güvenimizi koruyacak olursak, bu ıstıraplara muhakkak tahammül edebiliriz.—Vah. 21:1-4; II. Korintoslular 1:19, 20 ile karşılaştır.
13. Zulüm sırasında I. Korintoslular 10:13’teki kayıt bizi nasıl teselli edebilir?
13 Tanrı bizim dayanabileceğimizden ziyade denenmemize izin vermeyecektir. Resul Pavlus, şunları yazdığı zaman bu teminata değindi: “İnsanî olandan başka bir tecrübeye tutulmadınız; fakat Allah sadıktır; iktidarınızdan ziyade denenmenize izin vermiyecektir; fakat dayanabilesiniz diye tecrübe ile beraber kurtuluş yolunu da yapacaktır.” (I. Kor. 10:13) Yehova’nın tüm hizmetçilerinin aynı ıstırapları çekmeleri şart değildir. Bundan dolayı, ferden muhakkak en vahşi zulüm türüne uğrayacağımızı düşünmek için hiçbir neden yoktur. Yehova asla bizi terk etmeyecektir; ayrıca, O’nun kudreti ve mukaddes ruhu sayesinde ferden tahammül edemeyeceğimiz herhangi bir şeyin üzerimize gelmesine izin de vermeyecektir. Tabii, Kendisine tamamıyla güvenmeli ve Sözündeki kayıtlara inanmalıyız. Yehova’ya tam olarak güvenirsek, muhakkak zulmü tahammülle karşılayabileceğiz.—Mezm. 9:9, 10.
Şeytan’ın Düşmanlığı Başarılı Olamaz
14, 15. Yehova’nın kavmini zulme başvurarak ezmeğe çalışmasıyla ilgili girişimlerinde Şeytan nasıl başarısızlığa uğradı?
14 Yehova’nın sadık Şahitleri, eşsiz ve kadirimutlak Tanrıları tarafından kudretli bir şekilde yönetildikleri ve yardım gördükleri için, İblis Şeytan ve onun zulmedicileri, Mesih’in gerçek takipçilerini asla yenemeyeceklerdir. Şeytan çok defa zulme başvurarak, Yehova’nın kavmini ezmeğe çalışmıştır; fakat bu gayretleri daima boşa çıkmıştır. Hatta uygulanan zulüm, sık sık bizzat Yehova’nın kavminin Baş düşmanının aleyhine geri tepmiş ve Tanrısal irade üstün gelmiştir.
15 Bunun bir ispatı olarak, İstefanos’un şehit edilerek öldürülmesinden hemen sonra, Yeruşalim’deki cemaate karşı yapılan “büyük eza”yı düşün. Bu olay şöyle anlatılıyor: “Resullerden başka, hepsi Yahudiye ve Samiriye memleketlerinde her yana dağıldılar.” Fakat dağılan şakirtler “sözü müjdeliyerek dolaştılar” ve onların gayretleri bereketlendi. Örneğin, Samiriye’de ruhi refah vardı. (Res. İşl. 8:1-8) Dağılan diğer şakirtler Fenike, Kıbrıs ve Antakya’da va’zettiler. Böylece Antakya’da “Yehova’nın (YD) eli onlarla idi ve bir çokları iman edip Rabbe döndüler.” (Res. İşl. 11:19-21) Bu gelişme, başarısızlığa uğratılan Büyük Zulmedic’inin arzu ettiğinin tam tersiydi; böyle olduğundan emin olabiliriz.—Filipililer 1:12-14 ile karşılaştır.
16. Zulmedilenler bazen hangi duruma düşebilirler?
16 Yehova’nın vefakâr bir Şahidinin zulmü tahammülle karşıladığı her keresinde bir yalancı olduğu kanıtlanan Şeytan küçük düşürülür. Ayrıca eskiden şahitlere zulmetmiş olan birinin, Tanrı’nın ve Mesih’in zulmedilen sadık bir şahidi durumuna geldiği ve sadık olarak kaldığı zaman, Şeytan yenilginin utancını da tatmış olar. Örneğin, eskiden bir zulmedici olduğu halde daha sonra iyi haberi zulüm ve birçok ıstıraba rağmen büyük bir gayretle yaymağa çalışan Tarsuslu Saul, İsa’nın zulmedilen bir takipçisi durumuna geldiği zaman, Şeytan şüphesiz hiç de memnun olmamıştı.—II. Kor. 11:23-27; I. Tim. 1:12-16.
17. Zulmedildikleri zaman, Yehova’nın Şahitleri kendilerine zulmedenlere karşı hangi tutumu göstermelidirler?
17 Bundan dolayı zulmedildikleri zaman, Yehova’nın Şahitlerinin, kendilerine zulmedenlere karşı uygun bir tutum göstermeleri ne kadar önemlidir! İstefanos kendisine zulmedenlere karşı nefretle dolmamıştı. Hatta, onlar kendisini taşlamaktayken ölüm uykusuna dalmadan hemen önce o “Diz çöküp yüksek sesle: Ya Yehova (YD) Onlara bu günahı yükleme, dedi.” (Res. İşl. 7:57-60) Ayrıca İsa şöyle demişti: “Düşmanlarınızı sevin, ve size eza edenler için dua edin.”—Mat. 5:44; Rom. 12:14; I. Kor. 4:11-13.
Yaratıcımız Bizi Terk Etmeyecektir
18. Şeytan’ın Yehova’nın kavmine karşı nihai ve topyekûn bir saldırı yapacağı zaman neler cereyan edecektir?
18 Biz şimdi tarihin en büyük buhranının içinde bulunuyoruz. Bu, kendilerinin Mesih’in bir takipçisi olduklarını iddia edenlerin denendikleri ve elekten geçirildikleri bir devredir. (Luka 22:31, 32; I. Pet. 4:16, 17) Şeytan’ın vakti kısadır, yakında Yehova’nın kavmine karşı nihai ve topyekûn bir saldırıya geçecektir. Fakat Tanrı kavmının bu zulmü tahammülle karşılamasını mümkün kılacaktır; böylece onlar, bundan muzaffer çıkacaklardır. Şeytan (Magoglu Gog olarak) yine başarısızlığa ve ezici bir yenilgiye uğrayacaktır. Buna ek olarak, kavmini savunurken, Tanrı, şöyle diyor: “Kendimi büyük edeceğim, ve kendimi takdis edeceğim, ve çok milletlerin gözünde kendimi tanıtacağım, ve bilecekler ki, ben Yehova’yım (YD).” Bir kez daha bu durum, Şeytan’ın arzu ettiğinin tam tersi olacaktır.—Hez. 38:14-39:7; Vah. 12:12.
19. Yehova’nın zulmedilmiş Şahitleri Tanrısal yardım sayesinde neyi başaracaklar?
19 Şeytan’ın Yehova’nın vakfolmuş Şahitleri olan bizlerin, Kadirimutlak Tanrı ile ilişkimizi yok etmek istediğini biliyoruz. Bununla birlikte Yehova Tanrı’nın hak edilmemiş inayeti sayesinde, imanımız konusunda asla bir uzlaşma yapmayacağız. Tam aksine, zihnimizde büyük davayı bulundurup, Yehova Tanrı’nın evrensel egemenliğini her yönden desteklemeye çalışacağız. Krallık ümidine güvenirsek, zulüm görmemize rağmen mutlu olabileceğiz. Zulmü tahammülle karşılamağa hazırız, çünkü: “Bizde âmil olan kudrete göre, istediğimizden yahut düşündüğümüzden daha çok ziyade yapabilene” tamamiyle güveniyoruz.—Efes. 3:20, 21
20. Ne yaparsak “Sadık Yaratıcımıza” karşı güvenimiz olabilir?
20 Bundan dolayı, Tanrı’nın izzeti ve bizzat kurtuluşumuz için düşmanın önünde korkusuzca duralım. “Yehova’yı (YD) bekle ve onun yolunu tut.” (Mezm. 37:34) Zulme tahammül ettiğimiz sürece, resul Petrus’un şu sözlerinde belirtilen tutumu gösterelim: “Allahın iradesine göre elem çekenler iyilik işlemekle canlarını sadık olan Yaratana emanet etsinler.” (I. Pet. 4:19) “Sadık Yaratıcımız” bizi asla terk etmeyecektir. O’nun kudreti sayesinde zulme rağmen mutlu olabiliriz.
Tekrarlama İçin Sorular
● Yehova’nın Şahitleri kendilerini zulme karşı nasıl hazırlayabilirler?
● Zulmü karşılarken, dua neden çok önemlidir?
● Zulmedildiğimiz zaman “Tanrı’nın barışı” bize nasıl yardım edebilir?
● I. Korintoslular 10:13’te hangi teselli vardır?
● Yehova’nın Şahitleri, kendilerine zulmedenlere karşı nasıl bir tutum takınırlar; bu neden uygundur?
[Sayfa 23’teki resim]
İstefanos zumedicilerinden nefret etmedi. Çağdaş Yehova’nın Şahitleri de zulmedicilerinden nefret etmeyecek. Bazı zulmediciler daha sonra Yehova’nın Şahitleri oldular.