İlginç Sorulara Cevaplar

Yuhanna 11:25, 26’da belirtilmiş olduğu gibi, acaba İsa, ebedî hayat ile ilgili bir vaatte bulunduğunu söylediği zaman, yalnız meshedilmiş olanları mı kastetti, yoksa bu sözler bir Cennet yeryüzünde yaşamayı bekleyen “büyük kalabalık”ı da mı kapsar?

Geçmişte, bazen, söz konusu ayetin sadece semavi hayatı kazananlar için geçerli olduğu düşünüldü. İsa, semavi hayat ümidine sahip olacak kimselere konuştuğu için bu görüşün benimsendiği anlaşılıyor. Oysa, bu ayetler dikkatli incelenirse, İsa’nın bu konuda bir sınırlama yapmadığı anlaşılır. Yuhanna 11:25, 26 ayetleriyle ilgili görüş, Cennet yeryüzünde ebediyen yaşamayı ümit eden kişileri de kapsayacak kadar geniş olmalıdır. Neden bu sonuca varıyoruz?

Marta’nın Yuhanna 11:24’te ölü Lazar hakkında ne dediğine lütfen dikkat edelim: “Bilirim ki, dirilmede (YD), son günde kalkacaktır (YD).” Acaba Marta, burada hangi dirilmeyi kastetti? İbrahim’in ve bütünlüklerini koruyan Yahudilerin imanla özledikleri yerdeki hayat için bir dirilmeyi! Öyle ise, İsa’nın daha sonra söylediği sözleri Marta nasıl anlayacaktı? O, yerdeki dirilmeyle anlayacaktı.

İsa, devamen, kendisini ölüleri dirilten biri olarak tanıtmıştı. Ama, kendisine iman eden sadece bazı ölüler hakkında konuştuğunu söylemedi. İsa, gerek gökte gerekse de yerde olsun, ebedi hayatı kazananların tümü için “dirilme (YD) ve hayat”tır. İsa’nın 25. ve 26. ayetlerde söylemeye devam ettiği şeyler, farklı şeyler olsa da, iki gruba da uygulanabilir. Meshedilmiş olanlar ölmez bir semavi hayat için diriltilerek ‘yaşarlar.’ Yeryüzünde ebediyen yaşamak üzere diriltilenler ise, tedricen kâmilliğe kavuşturulacaklardır.—Vahiy 20:4 ile karşılaştır.

26. ayette değinilmiş olduğu gibi, meshedilmiş olanlar diriltildikten sonra artık “ebediyen ölmez”ler; bu görüş muhakkak doğrudur. Onlar ‘imanla yürüyerek’ değil, ‘Tanrı’yı olduğu gibi göreceklerdir.’ (I. Yuhanna 3:2; II. Korintoslular 5:7) Böylece İsa: “Kim yaşar, ve bana iman ederse” demekle, özellikle yeryüzünde ebediyen yaşamak ümidine sahip olanlar için anlamlı ve önemli bir etkenden söz etti. Madem ki kişiler “kaftanlarını yıkadılar, ve onları Kuzunun kanında beyaz ettiler”, o halde “büyük kalabalık”ın içinde olan bu kişilere adil olma durumu zaten verilmektedir. Onlar zaten bedende büyük sıkıntıdan sağ geçme ümidiyle yaşamaktadırlar; onların hayatları eski zamandaki İbrahim’inki gibi adil sayılmaktadır. Onlar diriltilecek olanlarla birlikte Mesih’in bin yıllık hükümdarlığı sırasında kâmilliğe ulaşarak, ebedi hayat kazanmak için iman göstermeye devam etmelidirler.—Vahiy 7:9, 10, 14, 15; 21:3, 4.

Bu anlayış, aslında tamamıyla yeni bir anlayış değildir. Geçen yıllar boyunca, zaman zaman Yuhanna 11:24-26 ayetlerinin bu anlamına da değinildi. Örneğin, 1 Haziran 1959 tarihli The Watchtower’ın 337. sayfasında, Yehova’nın tüm milletlerden toplanan Şahitleri hakkında şöyle bir kayıt var: “Yeryüzünde hayat bekleyenler aynı zamanda bu dünyanın sonunda sağ kalmayı ve dünyada hiç ölmeden yaşamaya devam etmeyi de ümit ediyorlar.” Destek olarak, İbraniler 11:1, 6 ve Yuhanna 11:26 ayetleri gösterildi. Ayrıca İsa’nın şu sözlerinin kapsamına, Armagedon’dan sağ geçenlerle diriltilmiş insanlık da girer: “Kim yaşar, ve bana iman ederse, ebediyen ölmez. Buna iman ediyor musun?a Sen de iman ediyor musun?

[Dipnot]