Ümitte Artın!

“Mukaddes ruhun (YD) kudretile ümitte artmanız için ümit veren Tanrı (YD) sizi iman etmekte bütün sevinç ve barışla (YD) doldursun.”—Romalılar 15:13.

1, 2. (a) Pavlus ‘ümitte artmak’ için hangi nedeni göstermişti? (b) İşaya’nın peygamberliği, önceden bu ümide nasıl işaret ediyor?

ÜMİTTE artmak mı? Cürüm ve ahlaksızlığın sokaklarda kol gezdiği, açlık ve gıda yetersizliğinin bir milyarı aşkın insanı etkilediği ve nükleer silahların Demokles’in kılıcı gibi tüm insanlığın başı üzerinde asılı olduğu böyle kapkaranlık bir dünyada ‘ümitte artmak’ için hangi neden olabilir? Resul Pavlus yukardaki duayı yapmadan hemen önce, peygamber İşaya’nın şu sözleriyle bunun bir nedenine değindi: “Milletlere saltanat etmek için çıkan bir zat olacak; milletler ona ümit bağlayacaklar.”—Romalılar 15:12.

² Pavlus bu sözleri İşaya 11:1-10’dan iktibas etmişti. Bu sözler ulusların, Yesse’nin oğlu Kral Davud’un bir tipi olduğu İsa’ya ümit bağlayacaklarına işaret ediyordu. İncil yazarı olan Matta bu kişiyi tanıtırken, yine İşaya’dan iktibas ederek şunları söylemişti: “İşte, benim seçtiğim kulum; canımın kendisinden razı olduğu sevgilim; ruhumu onun üzerine koyacağım, ve hükmü [adaleti, YD] ilân edecektir.”—Matta 12:18-21; İşaya 42:1, 4.

3, 4. (a) İsa şimdi hangi ‘isme’ sahiptir? Neden? (b) Vahiy 19:10, 11 nasıl anlaşılmalıdır?

³ Uluslar, İsa’nın ismine neden ümit bağlasınlar? Onun isminin anlamından ve temsil ettiği tüm şeylerden dolayı. İsa, insan olarak yeryüzünde bulunduğu sırada, bütünlüğü kusursuzca koruyan biri olarak ‘isim’ yapmıştı. Ne zulüm, ne sitemler, ne de işkenceler ölümüne kadar onu, Tanrı’nın iradesini vefayla yapmaktan alıkoyabilmişti. Resul Pavlus, “bunun için de” diyerek şunları açıklıyor: “Allah onu pek çok yükseltti, ve her ismin fevkinde olan ismi ona ihsan etti; ta ki İsanın isminde bütün göktekiler ve yerdekiler ve yer altındakiler diz çöksün, ve Baba Allahın izzeti için her dil İsa Mesih Rabdir diye ikrar etsin.”—Filipililer 2:9-11.

⁴ İsa’nın ismi şimdi, Başkâhin ve Kral olarak Yehova tarafından yükseltildiği “göklerde Azamet tahtının sağında” bulunan yüksek mevkiini temsil eder. İsa “Sadık ve Hakikî” diye adlandırılan Kimse’dir ve peygamberlik sözünün tümünün odak noktasıdır; çünkü “İsa şehadeti peygamberlik ruhudur.”—İbraniler 8:2; Vahiy 19:10, 11.

5. Neden özellikle bugün “ümitte art”malıyız?

⁵ Neden bugün ‘ümitte artmalıyız?’ Peygamberlik sözü, İsa’nın, günahkâr Âdem’in insanlar üzerine getirdiği tüm zararları bertaraf etmek üzere olduğunu gösterdiğinden dolayı. “Zira bir adamın itaatsizliği sebebile çoğu kez günahkâr kılındılarsa, böylece de birinin itaatile çoğu adil (YD) kılınacaklardır.” (Romalılar 5:19) Tanrı’nın Başkâhini olarak İsa, diriltilecek olan milyarlarca ölüyü de kapsayan bütün itaatli insanları, yeryüzü Cennetinde ebediyen mutluluk içinde yaşamak ümidiyle kâmilliğe kavuşturmak üzere verdiği kâmil insan kurbanının değerini kullanacaktır. Tanrı “bütün düşmanları kendi ayakları altına koyuncıya kadar, onun [İsa’nın] saltanat sürmesi lâzımdır. İptal olunacak son düşman ölümdür.” O zaman tüm insanlar o barış Cennetinde kâmil bir yaşama sahip olacaktır.—I. Korintoslular 15:25, 26; Mezmur 72:3, 7; İşaya 33:24.

UZUN VADELİ BİR GÖRÜŞ KAZANMAK

6. (a) Tanrı’nın maksadı hakkında uzun vadeli bir görüşü sadece kazanabiliriz? (b) Bunun bize ne yararı olabilir?

⁶ Hayatın gerçek amacını sadece Mukaddes Kitaptan öğrenebiliriz. Nereden geldiğimizi, neden burada olduğumuzu ve geleceğimizin ne olacağını Sözü vasıtasıyla ancak Tanrı açıklayabilir. (İşaya 46:9, 10; II. Timoteos 3:16) Mukaddes Kitap bize, Evrensel Rab Yehova’nın maksadının gerçekleşmesi konusunda uzun vadeli bir görüş verir. Tanrı’nın iradesi yerine gelirken nasıl ebediyen mutluluk verici bir rol oynayabileceğimizi gösterir.—Mezmur 37:31, 34.

7. İsa’nın verdiği peygamberane “alamet” nasıl yerine gelmiştir?

⁷ İsa’nın yeryüzündeki hizmetinin sonunda verdiği “alâmet”, şimdi belirgin bir şekilde yerine gelmiştir. İsa şimdi göklerde izzetli tahtında oturmakta ve yeryüzündeki milletlere hükmedip, onları “çoban koyunları keçilerden ayırdığı gibi” ayırmaktadır. Şu anda yeryüzünde Tanrı’ya hizmet eden ve Yehova’nın meshedilmiş şahitleri olan, Mesih’in ‘kardeşlerinin’ ilan ettikleri Krallık haberine verilen karşılığa göre bu ayrım yapılmaktadır. (Matta 24:3-14; 25:31-40, 46) İsa’nın şu anda sahip olduğu durum, acaba onu Yehova ile eşit ya da O’ndan daha üstün bir mevkiye getirmiş midir?

8. (a) Yehova İsa’yı neden kendisine ortak bir Kral yapmıştır? (b) İsa Babaya olan tabiiyetini nasıl gösterecektir?

⁸ Hayır, çünkü daima “Mesihin başı Allahtır” ve Tanrı “ebediyet (YD) Kralı” olup tüm yaratıkları üzerinde Egemendir. (I. Korintoslular 11:3; I. Timoteos 1:17; Vahiy 4:11) Yehova ancak Aden Cennetinde isyan baş gösterince, “İblisin işlerini çözsün diye” ortak bir kral çıkaracağını bildirmiştir. (Tekvin 3:15; I. Yuhanna 3:8) Bununla beraber Mesih, Yehova’nın ismini ve egemenliğini haklı çıkarıp insanları Cennet yeryüzünde yeniden kâmil duruma getirdikten sonra, ‘krallığı Tanrı’ya, Babaya teslim edecek’ böylece kendini Tanrı’ya tabi kılacaktır.—I. Korintoslular 15:24-28.

9. (a) İşaya, Yehova’nın haşmetini nasıl tarif eder? (b)Mukaddes Yazılar kurtuluş konusu hakkında ne demektedirler?

⁹ ‘Haşmetli olan’ Yehova’dan söz eden peygamber İşaya: “Hâkimimiz Yehova’dır (YD), kanunumuzu koyan Yehova’dır (YD); kıralımız Yehova’dır (YD); bizi kurtaracak odur’ der. Kurtuluşun Mesih İsa vasıtasıyla Yehova’dan geldiği, kurtulmak isteyen tüm insanların kabul etmeleri gereken bir gerçektir. (İşaya 33:21, 22; 12:2; Resullerin İşleri 2:21; 4:12; Romalılar 10:13; Vahiy 7:10) Peygamber İşaya Yehova’nın, herkes üzerinde ‘Haşmetli Olan’ olduğunu söyledikten sonra, devamen hangi amaçla Kendisini sevenleri nasıl kurtaracağını da anlatır.

YEHOVA’NIN “ÖÇ ALMA GÜNÜ”

10. İşaya 34:1-4’de hangi hüküm bildiriliyor? Neden?

¹⁰ Milletler, halklarını kötü yönettiklerini ve Mesih’in yönetimindeki Tanrı’nın adil krallığını reddettiklerini şaşırtıcı şekilde göstermişlerdir. Bu nedenle peygamber İşaya, onlara hitaben şunları söylemektedir: “Ey milletler, işitmek için yaklaşın; ve ey kavmlar, iyi dinleyin; dünya, ve onun içindekiler; yer, ve ondan çıkanların hepsi işitsin. Çünkü Yehova’nın (YD) bütün milletlere öfkesi, bütün onların ordusuna kızgınlığı var; onları bütün bütün yok etmeli (YD), onları boğazlanmaya verilmelidir (YD). Ve öldürülmüş olanları dışarı atılacaklar, ve leşlerinin kokusu çıkacak; ve kanları ile dağlar eriyecek. Ve göklerin bütün ordusu eriyecek, ve gökler [başarısız insan yapısı hükümetler] tomar gibi dürülecek; ve bütün onların ordusu, asmadan yaprak dökülür gibi, ve incir ağacından dökülen yaprak gibi dökülecek.”—İşaya 34:1-4.

11. (a) İşaya 34:5-7’de Yehova, Edom’a yönelik neyi bildiriyor? (b) Edomlular kimlerdir? Edom’un çağdaş karşılığı kimdir?

¹¹ Bunlar kuvvetli sözlerdir! Yehova’nın bu sözlerin ardından Edom’a bildirdiği şu hüküm de korkutucudur: “Çünkü kılıcım göklerde kanıncıya kadar içecek (YD); işte, Edom üzerine, ve lânet ettiğim kavim üzerine hüküm için inecek.” (İşaya 34:5-7) Yakub’un kardeşi Esav’ın (diğer adıyla Edom’un) soyu olan Edomlular, uzun süre Yakub’un çocukları olan İsrail milletinin düşmanıydılar. Şimdi Edom’un çağdaş bir karşılığı bulunmaktadır. Acaba bu karşılık kimdir? 20. yüzyılda ruhi İsraillilere sövüp zulmetmekte acaba kim önderlik etmiştir? Gururlu ruhani sınıfı vasıtasıyla irtidat eden Hıristiyan âlemi değil mi? Onun ruhanileri, yüzyılımızda çıkan iki dünya savaşında çarpışan tarafları sadece candan desteklemekle kalmamışlar fakat yeryüzünde semavi Yeruşalim’in veya Sion’un temsilcileri olan Yehova’nın Şahitlerinin faaliyetlerini de yasaklatmak hatta onları öldürmek üzere dünyevi hükümetleri kıştırtmışlar ve üzerlerindeki kan suçunu daha da çoğaltmışlardır.

12. (a) Yehova “Edom”a karşılığını nasıl verecektir? (b) Yehova’nın Şahitleri ne bakımdan Hıristiyan âleminin dinlerinden ayrılmışlardır?

¹² Bu nedenle Tanrı’nın peygamberi “Yehova’nın (YD) öç alma günü, Sion davasından ötürü karşılık yılı var” demektedir. (İşaya 34:8) Bu karşılığın çağdaş Edom üzerindeki etkisi acaba ne olacaktır? İşaya 34:9-17 ayetlerinin açıkladığı gibi, harabiyet olacak. Gerçekten de, savaş sonları 1919 yılından beri Hıristiyan âleminin içinde bulunan, Egemen Rab Yehova’nın gözünde ruhi bakımdan ölü veya yıkılmış durumdadırlar. Bu dinler, Yehova tarafından hüküm giyerek birinci dünya savaşından sonar ruhen yıkılarak çöken kan suçu altında olan sahte dinin dünya imparatorluğunun yani “Büyük Babil”in en önemli kısmıdırlar. Yehova’nın Şahitleri ruhi bakımdan ölü durumda olan çağdaş “Edom”dan ayrılmışlardır. Onların, dinler arası kaynaşma faaliyetleriyle, politik kışkırtmalara veya mezhepçi gösterişlerle hiçbir ilgileri yoktur. Çok yakında, tüm yeryüzü üzerine Yehova’nın “öç alma günü” geldiği zaman, irtidat etmiş olan bu sistem bütünüyle yok edilecektir.—Vahiy 14:8; 18:2, 4, 24; 19:11-21.

“CENNET”TE KORUNMA

13. İşaya, çağdaş “Babil”den dönüşü nasıl açıklamaktadır?

¹³ Daha sonra ruhi İsraillilerin bir mütebakisinin “Büyük Babil”in esaretinden dönüşünü çok güzel ve şiirsel bir ifadeyle anlatan İşaya’nın 35. babı şu sözlerle doruğuna varır: “Yehova’nın (YD) kurtardıkları dönecekler, ve terennümle Siona varacaklar; ve başları üzerinde ebedî sevinç olacak; meserrete ve sevince erecekler, ve kederle inilti kaçıp gidecek.” Gerçekten de, bu bize İşaya 51:113’deki şu sözleri hatırlatan ruhi bir cennettir: “Yehova (YD) Sionu mutlaka teselli edecek (YD); bütün harabelerini teselli edecek (YD), ve onun çölünü Aden, ve bozkırını Yehova’nın (YD) bahçesi [paradesion (cennet) Septuagint Version] gibi edecek (YD).”

14. (a) Pavlus hangi cenneti tanımladı? (b) Bu cennet İşaya 35:1-7’de nasıl açıklanmıştır? Bu cenneti kimler paylaşabilir?

¹⁴ Yehova’nın meshedilmiş kavmi bugün gerçekten ruhi bir cennete girmiştir! İşaya 35:1-7 bu durumu ne kadar güzel bir şekilde tanımlıyor! Bu durum, resul Pavlus’un II. Korintoslular 12:3, 4’de anlattığı ve herhalde kendi başından geçen şu durumla karşılaştırılabilir: “Böyle bir adam bilirim ki (bedende mi, bedenden hariç mi, bilmem, Allah bilir), cennete kapılıp götürüldü, ve insana söylemek caiz olmayan söylenmez sözler işitti.” Fakat bugün, Tanrı’nın meshedilenlerinin mütebakisi arasında varlığı bilinen ‘her milletten bir büyük kalabalığın’da içine girdiği ruhi bir cennet hakkında söz söylemek caizdir! aralarında sevgi bağıyla birbirleriyle birleşmiş, amaç ve eylemleri bir olan, küre çapında, Yehova’nın Şahitlerinden oluşan şahane ve bayındır bir teşkilata aittir. Bu teşkilat, gerçekten ruhi bir cennettir!

15. (a) Mezmur 91 ruhi cennet hakkında ne belirtiyor? (b) “Büyük kalabalık” hakkında hangi soru soruluyor? Neden?

¹⁵ Yehova’nın Şahitleri, bu ruhi cenneti geliştirmeğe devam ettikleri sürece, İblis Şeytan’ın kendilerine karşı kullandığı silahlardan zarar görmeyeceklerdir. (Mezmur 91:1-11) İşaya’nın, onarımla ilgili verdiği şahane peygamberlik, şimdi ruhi İsraillilerin meshedilmiş mütebakisi üzerinde görkemli bir şekilde yerine gelmektedir. Fakat meshedilmiş olanlar, yeryüzünde yavaş yavaş azalıyorlar. Şimdi tüm şahitlerin ancak yüzde 0,4’ü kadar, yani 10.000 kişiden daha az kalmışlardır. Şimdi Yehova’nın Şahitlerinin 45.000 cemaatinin büyük çoğunluğunda meshedilmiş olanlardan biri bile bulunmamaktadır. Öyle ise milyonlarca kişiden oluşan “büyük kalabalık” için ne denilebilir? Bu kalabalığın, gerçi meshedilmiş mütebaki ile birlikte, ruhi cennetin sevincini paylaştığı doğrudur. Fakat acaba bu peygamberlik, onların, yeryüzü Cennetinde yaşayacaklarına dair sahip oldukları şahane ümidi gösteriyor mu?

YERYÜZÜ İZZETE KAVUŞACAKTIR

16. (a) Tanrı’nın maksadı nerede ve nasıl haklı çıkarılmalıdır? (b) İnsanlar Cennette yaşamaya ancak nasıl ehliyetli olabilirler? (c) Bu nasıl tekrar mümkün kılınmıştır?

¹⁶ Cennetin yeryüzünde, Aden’de kaybolduğunu hatırla. Bu nedenle, Yehova’nın yeryüzü ve insanlarla ilgili maksadı da burada haklı çıkarılmalıdır. Yehova’nın başlangıçtaki maksadına uygun olarak, yeryüzü insanlar için küresel bir cennete dönüştürülmeli. (Tekvin 1:27, 28) Aden cennetinde, insanlar ve hayvanlar arasında bulunan barıştan ve şahane bir park olan bahçenin güzelliğinden daha başka şeyler de vardır. Tanrı’nın suretinde yaratılan insan, ahlaken temizdi ve Tanrı’nın yüce teşkilatının bir kısmı olarak kalabilmesi için bu temizliğini korumalıydı. Kâmil ve günahsız kalabilmek, ölmemek ve kötülüğe herhangi bir eğilim göstermemek için, Yaratıcısına itaat etmeliydi. İşte Âdem bunu başaramadı. Şu halde yeryüzünde Cennetin tekrar kurulabilmesi için günahkâr insanlar yeniden kâmilliğe kavuşturulmalıdır. İsa’nın fidye kurbanı bunu mümkün kılmaktadır.—Romalılar 5:12, 18.

17. (a) “Büyük kalabalık” ruhi cennete nasıl giriyor? (b) Mukaddes Yazılara göre, onlar ebediyen yaşamaya nasıl ve nerede hazırlanıyor?

¹⁷ Bugün yeryüzünün cennete benziyen hiçbir yönü yoktur. Bununla beraber, “başka koyunlar”ın ‘büyük kalabalığı’, ruhi bir cennete girmiştir. (Vahiy 7:9; Yuhanna 10:16) Nasıl mı? Hayatlarını Yehova’ya vakfederek, O’nun talimatlarına uyarak ve 1919 yılından beri ruhi cennete getirilen meshedilmiş mütebakiyle birlikte bulunarak. (Hezekiel 38:8-16 ile karşılaştır.) Onlar bu ruhi cennette, Armagedon’daki sıkıntıdan sonra yeryüzünde kurulacak olan harfi Cennette yaşayabilmek için hazırlanıp donatılmaktadır. Yeryüzüne gelince, onun üzerinde tekrar kurulacak olan Cennet de Tanrı’nın izzeti için ebediyen duracaktır. Kral Davud bu konuda şu peygamberliği yapmıştı: “Fakat yumuşak huylu olanlar (YD) dünyayı miras alacaklar ve barış (YD) bolluğunda lezzet bulacaklardır.” Evet İsa da şunları söylemişti: “Ne mutlu yumuşak huylu (YD) olanlara; çünkü onlar yeri miras alacaklar.”—Mezmur 37:11; Matta 5:5.

18. ‘Yehova’nın izzeti’ yeryüzü Cennetinde nasıl görülecektir?

¹⁸ Yeryüzü Cennetinde, (yeryüzünde diriltilecek olanlar da dahil) İsa’nın fidye kurbanından itaatle yararlanan bütün insanlar, İşaya ve diğer peygamberlerin ruhi İsrail ile ilgili olarak tanımladıkları gibi nimetlere erişeceklerdir. İsa’nın, Kafa Kemiği denilen yerde ağaca asılan ve kendisine sempati gösteren suçluya verdiği vaat de, görkemli bir şekilde yerine gelecektir. (Luka 23:43) ‘Yehova’nın izzeti, Tanrımızın haşmeti’ çöllerin ve bozkırların çiçeklenmesiyle, körlerin, sığırların, topalların ve dilsizlerin iyileştirilmesiyle harfi olarak görülecektir. Bu barış dolu Cennet yeryüzünün her tarafına yayılınca, Aden’de ve Nuh’un gemisinde olduğu gibi, ‘aslan sığır gibi saman yiyecektir.’ Cennette hiç kimse birbirine artık ‘zarar vermiyecektir.’—Tekvin 1:29, 30; İşaya 11:6-9; 35:1-7; 65:25.

19. (a) İşaya 25:6-8 önce nasıl yerine geliyor? (b) Bu peygamberlik, yeryüzünde yaşayacak olanların üzerinde de nasıl gerçekleşecek?

¹⁹ İşaya 25:6-8 ruhi cennetin zamanı bakımından harfi cennetten önce geleceğini gösteriyor. Bu peygamberlik, bugün ruhi bakımdan Yehova’nın kavmine zengin bir ‘ziyafetin’ verdiği ruhi cennette yerine gelmektedir. (Hezekiel 37:1-6 ile karşılaştır.) İmanlarından dolayı onlar, sevinç ve barışla dolmuş ve Krallık nimetlerine karşı ümitte artmışlardır. (Romalılar 15:13) İşaya: “Egemen Rab Yehova (YD) bütün yeryüzünden gözyaşlarını silecek” diyerek peygamberlik etmişti. Bu peygamberlik Armagedon’dan önce, “Büyük Babil”den çıkarılan meshedilmiş mütebaki üzerinde belirgin bir şekilde yerine gelmiştir. Vahiy 7:17 ayetinde aynı sözler bugün bereketlenmiş durumda olan “büyük kalabalık” için de söylenmektedir. Ayrıca “yeni yer” ile ilgili olarak İşaya’nın sözlerinden iktibas eden Vahiy 21:3, 4’de şunları okuyoruz: “İşte Allahın çadırı insanlarla beraberdir . . . . ve gözlerinden bütün gözyaşlarını silecek.” Temizlenen yeryüzünde tekrar kurulacak olan Cennette, yani ‘yeni yerde’ bu görkemli vaat yerine gelecektir.

20. Şimdi Tanrı’nın tüm hizmetçileri neden ‘ümitte artmak’ için her nedene sahiptirler?

²⁰ Tanrı’nın peygamberlik sözü, görünür ve izzetli bir şekilde yerine geldikçe hem meshedilmiş mütebaki hem de “büyük kalabalık”, ‘ümitte artmak’ için her nedene sahiptir. Yehova’nın verdiği büyük vaatlerin tümü nihayet yerine geleceğinden, onların ümitleri boşa çıkmayacaktır. O halde “önümüze konulan ümidi tutmak için . . . . kuvvetli teselliye malik olalım.—Romalılar 15:13; İbraniler 6:18.

ŞUNLARI HATIRLIYOR MUSUN?

İsa’nın ismi yüzünden neden “ümitte artmak” mümkündür?

İsa’nın yükselttiği mevkiyle Yehova’nınki nasıl ilişkilidir?

İşaya’nın 34. babı Yehova’nın “öç alma günü” konusunda ne gösterir?

İşaya’nın 35. babından ve 25:6-8 ayetlerinden “Cennet” hakkında neler öğreniyoruz?