Okuyucuların Soruları
Mukaddes Kitap bize: “İmansızlarla uygunsuz boyunduruğa girmeyin” dediğine göre, İsa’nın bir takipçisinin iman etmeyen biriyle ortak iş yapması uygun olur mu?
İkinci Korintoslular 6:14-16’da şu öğüdü buluyoruz: “İmansızlarla uygunsuz boyunduruğa girmeyin; çünkü salâh ile fesadın ne ortaklığı olur? yahut nur ile karanlığın ne iştiraki olur? Ve Mesih ile Belial arasında ne ittifak olur? yahut iman edenin iman etmiyenle ne hissesi olur? Ve putlarla Allahın mabedinin ne muvafakati olur?”
Resul Pavlus’un, bu öğüdü İsa’nın bir takipçisinin imanda olmayan biriyle iş yapması gibi konularda belirli yasaklar koymak amacıyla verdiğini düşünmeye neden yoktur. Bununla birlikte, onun öğüdünün yaşamın diğer alanlarıyla olduğu gibi bu konuyla da kesinlikle ilgisi vardır.
Pavlus bu öğüdü eski Korintos’taki iman kardeşlerine yazmıştı. Özellikle, yozlaşmış bir şehirde oturduklarından, her gün ahlaksal ve ruhsal tehlikelerle mücadele etmek zorundaydılar. Dikkatli olmazlarsa, zararlı etkilere maruz kalmaları, “seçme nesil, mülûkâne kâhinlik mukaddes millet, has kavm” olarak, farklı bir toplum olma kararlılıklarını zamanla zayıflatabilirdi.—I. Petrus 2:9.
Pavlus II. Korintoslular 6:14-16’da geçen sözleri yazmadan önce, Korintos’taki kardeşlerinin arasındaki ciddi bir sorunla ilgilenmişti. Aralarında gelişen iğrenç, ahlaksızca bir davranışa göz yummuşlardı; bu nedenle Pavlus tövbe etmeyen bu günahkârı aralarından çıkarmaları veya müşareketten kesmeleri talimatını verdi. (I. Korintoslular 5:1) Bu adamın yanlış davranışı, kötü arkadaşlığın veya dünyanın ahlaksız havasına korunmasız şekilde dalmanın, İsa’nın takipçilerini etkileyebileceğini gösterdi.
İsa’nın Korintos’taki takipçileri, cemaatten atılmış olan o adamla arkadaşlıktan kaçınmalıydı; fakat bu, onların imanda olmayanlardan tamamen uzak durmaları gerektiği anlamına mı geliyordu? Ölü Deniz yakınlarındaki Kumran’da toplanmış olan Yahudiler gibi, inzivaya çekilmiş bir tarikat haline gelerek, İsa’nın takipçisi olmayanlarla bütün bağlarını veya alışverişlerini tamamen kesmeli miydiler? Bunu Pavlus cevaplasın: “Zanilerle ihtilat etmemeği (bir araya gelip onlarla arkadaşlık etmemeyi) size mektubumda yazdım; tamamen bu dünyanın zanileri ile . . . . demek istemedim; yoksa bu halde dünyadan çıkmağa mecbur olurdunuz.”—I. Korintoslular 5:9, 10.
Bu sözlerle anlatılmak istenen şey açıktır. Pavlus, İsa’nın takipçilerinin hâlâ bu gezegende bulunduğunu ve imanda olmayan, ahlaksal değerleri yoz ve standartları farklı kişiler arasında yaşayıp onlarla hemen hemen hergün ilişkide olduklarının farkındaydı. Bu, aslında kaçınılmaz olduğundan, İsa’nın takipçileri böyle ilişkilerin tehlikeleri konusunda uyanık olmalıydı.
Şimdi Pavlus’un Korintoslulara yazdığı ikinci mektuba tekrar dönelim. İsa’nın meshedilmiş takipçilerinin, Tanrı’nın hizmetçileri, İsa’yı temsil eden elçiler olarak ehliyetli olduklarını belirtti. Tanrısal hizmetlerine leke sürebilecek herhangi bir sürçme nedeni yaratmamak konusunda uyanık olmalarını söyledi. (II. Korintoslular 4:1–6:3) Pavlus, ruhi çocukları gibi gördüğü Korintos’ta yaşayan kardeşlerini, sevgi göstermek açısından genişlemeye ısrarla teşvik etti. (II. Korintoslular 6:13) Teşvikine şöyle devam etti: “İmansızlarla uygunsuz boyunduruğa girmeyin.” Bu noktayı vurgulamak amacıyla etkili olabilecek bir dizi karşıtlaştırma yaptı.
Bağlam şunu gösteriyor ki, Pavlus ticaret ve iş hayatı gibi yaşamın bazı belirli alanları üzerinde durmuyordu ve bu konuda uyulması zorunlu resmi bir kural koymuyordu. Aslında, içtenlikle sevdiği kardeşlerine daha geniş kapsamlı, sağlam ve yardımcı bir öğüt veriyordu.
Örneğin bu öğüt, İsa’nın evlenmek isteyen bir takipçisinin durumuna uygulanabilir miydi? Kesinlikle evet. Resul, Korintoslulara yazdığı ilk mektupta, evlenmek isteyenlere bunu “ancak Rabde” yapmalarını öğütledi. (I. Korintoslular 7:39) Daha sonra II. Korintoslular 6:14-18’de yazdıklarıyla bu sözlerin hikmetini vurguladı. İsa’nın bir takipçisi, Yehova’nın hizmetçisi ve İsa’nın takipçisi olmayan biriyle evlenmeyi tasarlıyorsa, imanda olmayan birine bağlanmayı düşünüyor demekti. (Levililer 19:19; Tesniye 22:10 ile karşılaştırın.) Açıkçası, temeldeki uyumsuzluk, ruhi konularla ilgili olanlar da dahil olmak üzere bir çok soruna yol açacaktı. Örneğin, imanda olmayan kişi zaten sahte bir tanrıya tapınıyor veya bunu gelecekte yapacak olabilirdi. Pavlus şöyle muhakeme yürüttü: “Mesih ile Belial arasında ne ittifak olur?”
Bununla birlikte, yaşamın başka bir alanı, yani imanda olmayan biriyle ortaklık konusunda ne söylenebilir? Bazı durumlarda, İsa’nın bir takipçisi, geçimini sağlamak ve ailesine bakmak için, iman kardeşi olmayan biriyle iş ilişkisine girme gereği duyabilir. (I. Timoteos 5:8) Sadece örnek olarak verilen şu durumları düşünün:
İsa’nın bir takipçisi, bir tür ticarete başlamak isteyebilir, fakat bunu yapmanın tek yolu gerekli mal veya sermaye imkânları bulunan biriyle ortaklığı kabul etmek olabilir. İsa’nın başka bir takipçisi tarımla (ya da hayvan yetiştiriciliğiyle) uğraşmak isteyebilir; bununla birlikte uygun arazisi bulunmadığından, kârdan belirli bir pay karşılığında ona arazisini kiralamak isteyecek biriyle iş yapmak zorunda kalacaktır. Bazı ülkelerde ‘Kayser’, tesisat işi için çok az ruhsat verdiğinden ve bunlar zaten dağıtılmış olduğundan, İsa’nın bir takipçisi bu işi yapamıyor olabilir. Bu nedenle, imanda olmayan, ruhsat sahibi bir akrabanın yanına girmesi tek yol olabilir.—Markos 12:17
Bunlar sadece birer örnektir. İhtimallerin hepsini saymaya çalışmıyoruz; bunları onaylar veya onaylamaz tarzda bir beyanda da bulunmuyoruz. Fakat bu örnekleri aklında bulundurarak, II. Korintoslular 6:14-18’deki öğüdün neden gözardı edilmemesi gerektiğini anlayabiliyor musun?
İsa’nın bir takipçisi, akraba olsun veya olmasın imanda olmayan biriyle ortak iş yapıyorsa, beklenmeyen sorunlar ve ayartmalarla karşılaşma olasılığı vardır. Belki de diğer ortak, hükümetin koyduğu kurallara aykırı olsa da, kazancı veya çalışanların sayısını düşük göstermenin makul bir kazanç yolu olduğu sonucuna varabilir. İrsaliyeye kaydedilmeyecek mallar için, malı teslim eden kişiye el altından para vermek isteyebilir. Dürüst olmayan bu veya benzeri davranışlara İsa’nın bir takipçisi katılacak mı? Ya vergi beyannamesi veya faaliyetleriyle ilgili diğer resmi belgeleri her ikisinin de imzalaması gerektiğinde, İsa’nın takipçisi ne yapacak?—Çıkış 23:1; Romalılar 13:1, 7.
Ayrıca imanda olmayan ortak, putperest kökenli bayramlarla ilgili mallar stok etmek, şirket adına bayram kartları göndermek ve işyerini dini bayramlar için süslemek isteyebilir. Pavlus şöyle sordu: “Putlarla Allahın mabedinin ne muvafakati olur? çünkü biz hay olan Allahın mabediyiz.” Şu emir ne kadar yerindedir: “Rab diyor: ‘Onların ortasından çıkın ve ayrılın, ve murdara dokunmayın, ve ben sizi kabul edeceğim.’” (II. Korintoslular 6:16, 17) İsa’nın birçok takipçisi bu hikmetli öğüdü uygulayarak, olası sorunlarla mümkün olduğu kadar az karşılaşacakları dünyevi iş türlerini seçtiler.—İbraniler 13:5, 6, 18.
Cemaat, işçi veya işveren olsun İsa’nın çalışan takipçilerinin dünyevi işlerinde bütün yaptıklarını izlemek veya araştırmak üzere görevlendirilmemiştir. Tabii ki, İsa’nın bir takipçisinin, herhangi bir şekilde sahte tapınma, yalan veya hırsızlık gibi yanlış bir davranış içinde olduğu öğrenilirse, cemaat Yehova’nın standartlarını desteklemek amacıyla bazı adımlar atmalıdır.
Bununla birlikte, önemli olan nokta, Pavlus’un ilham altında yazdığı “İmansızlarla uygunsuz boyunduruğa girmeyin” öğüdünün, İsa’nın takipçilerinin sorunlardan ve cemaatte ortaya çıkabilecek adli davalardan kaçınmalarına yardım edebilmesidir. İsa’nın hikmetli takipçileri bu öğüdü yüreklerine koyar ve Mukaddes Kitap prensiplerinden ödün vermeye zorlayan ek baskılarla karşılaşacakları ortamlara girmez. Bir kişi imanda olmayan biriyle ortak iş yapma gereği duyarsa, diğerleri bu kişinin kendi seçimiyle ilgili sorumluluğu üstlenmek zorunda olduğunun bilinciyle, onu yargılama veya eleştirme konusunda acele etmemelidir. Aslında, Pavlus imanda olmayan biriyle iş kurmaya karşı çıkan kesin ve zorlayıcı bir kural koymuyordu. Bununla birlikte, onun öğüdü gözardı edilmemelidir. Bu öğüdü Tanrı ilham etmiştir ve faydalanmamız için Mukaddes Kitaba kaydettirmiştir. Buna dikkat edersek hikmetle davranmış oluruz.