Tanrı Sizinle İlgileniyor

İSA’NIN bir takipçisi olan Mary, 50’sine yakın, hayatta çok çekmiş bir kadındı. Kocasının zina işlemesi, on yıldan fazla bir süre önce boşanmasına neden oldu. Bundan sonra Mary, tek başına yaşayan bir anne olarak dört çocuğuna karşı görevlerini yerine getirmek üzere didinip durdu. O hâlâ yalnız, ve bu yalnızlık zaman zaman dayanılmaz hale geliyor. Mary, ‘Bu, Tanrı’nın benimle ya da babasız çocuklarımla ilgilenmediğini mi gösterir?’ diye kendine soruyor.

Buna benzer bir sıkıntıyı ister yaşamış ister yaşamamış olun, şüphesiz Mary’nin hissettiklerine duygudaş olabilirsiniz. Hepimiz deneme niteliğindeki durumlara katlandık ve Yehova’nın bizim için artık ne zaman ve nasıl harekete geçeceğini belki de kendimize sorduk. Bu deneyimlerden bazıları doğrudan Tanrı’nın kanunlarına olan bağlılığımızdan kaynaklanıyor. (Matta 10:16-18; Resullerin İşleri 5:29) Diğerleri, Şeytan tarafından yönetilen bir dünyada yaşayan kusurlu insanlar olmamızın sonucudur. (I. Yuhanna 5:19) Resul Pavlus, ‘bütün hilkatin birden ah edip ağrı çekmeye devam ettiğini’ yazdı.—Romalılar 8:22.

Bununla birlikte, ciddi bir denemeyle karşı karşıya kalmanız, Yehova’nın sizi bıraktığı ya da iyiliğinizle ilgilenmediği anlamına gelmez. Bundan nasıl emin olabilirsiniz? Hangi şey Tanrı’nın sizinle ilgilendiğini gösterir?

Eski Bir Örnek

Mukaddes Kitap, Yehova’nın insanlarla birey olarak ilgilendiğine ilişkin açık kanıtlar verir. Davud’u ele alalım. Yehova, onun “kendi yüreğine göre bir adam” olduğunu fark ederek bu genç çobana kişisel ilgi duydu. (I. Samuel 13:14) Daha sonra Davud bir kral olarak hüküm sürdüğü zaman, Yehova ona ‘yürüdüğü her yerde onunla beraber olacağını’ vaat etti.—II. Samuel 7:9.

Bu, Davud’un zorluklardan arınmış bir hayat sürdüğü ya da her tür zarara karşı özel bir korunmaya sahip olduğu anlamına mı gelir? Hayır, Davud, hem hükümdarlığı sırasında hem de ondan önceki dönemlerde şiddetli denemelerle karşı karşıya kaldı. Kral olmasından yıllar önce, canına kastetmiş olan Kral Saul tarafından acımasızca kovalandı. Yaşamının bu kısmında Davud şöyle yazdı: “Canım aslanlar arasındadır . . . . âdem oğulları arasında . . . . Dişleri mızraklar ve oklardır, dilleri de keskin kılıç.”—Mezmur 57:4.

Buna rağmen, bu sıkıntı süresince Davud, Yehova’nın kişisel ilgisinden emindi. Yehova’ya bir duasında, “ettiğim göçleri saydın,” demişti. Evet, Davud’a, Yehova sanki tüm çektiklerini kayda almış gibi geliyordu. Sonra Davud şunları ekledi: “Gözyaşlarımı şişene (tulumuna) koy; onlar senin kitabında yazılı değil mi?”a (Mezmur 56:8) Bu tasvirle Davud, Yehova’nın sadece durumun değil, onun bıraktığı duygusal etkilerinin de farkında olduğuna ilişkin güvenini dile getirdi.

Yaşamının sonuna doğru Davud, kişisel deneyimi sonucunda şunları yazabildi: “İnsanın adımları RAB tarafından pekiştirilir; ve onun yolundan hoşlanır. Düşerse de yere serilmez; çünkü onu elinden tutan RABDİR.” (Mezmur 37:23, 24) Siz de, denemeleriniz sürekli olsa ve durmak bilmese de, Yehova’nın tahammülünüzü gördüğüne ve takdir ettiğine güvenebilirsiniz. Pavlus şunları yazdı: “Allah adaletsiz değildir ki, sizin işinizi, ve mukaddeslere hizmet etmiş olarak ve ederek kendi ismi için gösterdiğiniz sevginizi unutsun.”—İbraniler 6:10.

Üstelik Yehova, yolunuza konmuş engel ne olursa olsun, size tahammül etme gücü vererek uğrunuza harekete geçebilir. Davud, “salihin dertleri çoktur; fakat RAB hepsinden onu azat eder” diye yazdı. (Mezmur 34:19) Gerçekten Mukaddes Kitap, bize, Yehova’nın gözlerinin “yürekleri kendisi ile bütün olanlar uğrunda kuvvetli olduğunu göstermek için bütün yeryüzünde fırlan”dığını söylüyor.—II. Tarihler 16:9.

Yehova Sizi Çekti

Yehova’nın kişisel ilgisine ek kanıt, İsa’nın şu sözlerinde bulunabilir: “Eğer beni gönderen Babam çekmezse, kimse bana gelemez.” (Yuhanna 6:44) Evet, Yehova, Mesih’in kurbanlığının yararlarından faydalanmaları için insanlara kişisel olarak yardım ediyor. Nasıl? Büyük ölçüde, Gökteki Krallığı vaaz etme işi aracılığıyla. Gerçi bu iş, ‘bütün milletlere bir şahitlik edilmesini’ sağladığı halde, insanlara bireysel olarak ulaşıyor. İyi haberin mesajını işitip karşılık vermeniz, Yehova’nın size duyduğu kişisel ilginin bir kanıtıdır.—Matta 24:14.

Yehova mukaddes ruhu aracılığıyla, kişileri Oğluna ve sonsuz yaşam ümidine çekiyor. Bu her bireyin, yapısındaki sınırlar ve kusurlara rağmen, ruhi hakikatleri kavrayıp uygulamasını mümkün kılıyor. Gerçekten de bir kişi, Tanrı’nın amaçlarını, Tanrı’nın ruhunun yardımı olmaksızın anlayamaz. (I. Korintoslular 2:11, 12) Pavlus’un Selâniklilere yazdığı gibi “hepsinin imanı yoktur.” (II. Selânikliler 3:2) Yehova ruhunu, sadece O’nun tarafından çekilmek üzere istekli olanlara veriyor.

Yehova insanları çekiyor, çünkü onları birey olarak seviyor ve onların kurtuluşa erişmelerini istiyor. Yehova’nın kişisel ilgisine ilişkin ne kadar sağlam bir kanıt! İsa şunları söyledi: “Bu küçüklerden birinin helâk olması göklerdeki Babanızın muradı değildir.” (Matta 18:14) Evet, Tanrı’nın gözlerinde her insan apayrı bir kişi olarak önemlidir. Bu nedenle Pavlus şunları yazabildi: “İşlerine göre herkese karşılık verecektir.” (Romalılar 2:6) Resul Petrus da şöyle dedi: “Allah şahıslara bakmıyor; fakat her millette kendisinden korkan ve salâh işliyen [birey] ona makbuldür.”—Resullerin İşleri 10:34, 35.

İsa’nın Mucizeleri

Oğlu İsa’nın yaptığı mucizeler, Tanrı’nın insanlara duyduğu kişisel ilgiyi dokunaklı biçimde gösterdi. Bu iyileştirmeler derin duygularla yapılıyordu. (Markos 1:40, 41) ‘Babanın yapmakta olduğunu gördüğü şeyden başka kendiliğinden bir şey yapamadığından,’ İsa’nın şefkati, Yehova’nın hizmetçilerinin her birine duyduğu ilgiyi dokunaklı biçimde tasvir ediyor.—Yuhanna 5:19.

İsa’nın, Markos 7:31-37’de kayıtlı bir mucizesini ele alalım. Burada İsa, sağır ve peltek olduğundan sıkıntı içinde bulunan bir adamı iyileştirdi. Mukaddes Kitap, ‘kalabalıktan ayrıca bir yana onu aldı,’ der. Sonra “göke bakarak, ah edip ona: Effata, yani, Açıl, dedi.”

İsa bu adamı neden kalabalığın dışına çıkardı? Herhalde sağır olan ve zorlukla konuşabilen bir insan izleyenlerin önünde sıkılacaktı. İsa belki bu adamın huzursuzluğunu fark etti ve bunun için onu yalnızken iyileştirmeyi tercih etti. Bir Mukaddes Kitap bilgini fikrini şöyle belirtti: “Bütün olay bize, İsa’nın adamı sadece bir hasta olarak görmediğini, onu bir birey olarak gördüğünü en canlı şekilde gösterir. Adamın özel bir ihtiyacı ve özel bir sorunu vardı ve İsa, en şefkatli anlayışla onun duygularını hesaba katarak ve onun anlayabileceği bir biçimde davrandı.”

Bu olay İsa’nın insanlara kişisel bir ilgi duyduğunu gösteriyor. Sizinle de böyle ilgilendiğinden emin olabilirsiniz. Gerçi, kurban niteliğindeki ölümünün, fidye ile kurtulabilecek tüm dünyaya sevgisinin bir ifadesi olduğu doğrudur. Bununla birlikte, bu davranışı, ‘Tanrı’nın Oğlu beni sevdi ve benim uğrumda kendisini teslim etti’ diyen Pavlus gibi şahsınız için yapmış olarak görebilirsiniz. (Galatyalılar 2:20) İsa, “beni görmüş olan, Babayı görmüş olur” diye belirttiğinden, Yehova’nın da hizmetçilerinin her birine aynı ilgiyi duyduğundan emin olabilirsiniz.—Yuhanna 14:9.

Yehova Ödüllendirici Olur

Tanrı hakkında bilgi almak, Mukaddes Kitapta açıklanan kişiliğinin her yönünü bilmeyi kapsıyor. Yehova’nın, “O, Olmaya Sebebiyet Verir” anlamına gelen ismi, iradesini gerçekleştirmek üzere seçtiği her ne ise, o olabileceğini belirtiyor. Tarih süresince, Yaratıcı, Baba, Egemen Rab, Çoban, orduların Yehova’sı, duayı İşiten, Hâkim, Yüce Öğretmen ve Kurtaran olarak farklı roller almıştır.b

Tanrı’nın isminin tam anlamını kavramak için, Yehova’yı Ödüllendirici olarak da tanımalıyız. Pavlus şunları yazdı: “İman olmadan makbul olmak imkânsızdır; çünkü Allaha yaklaşan, onun var olduğuna, ve kendisini arıyanlara mükâfat edici olduğuna iman etmelidir.”—İbraniler 11:6.

Yehova, şimdi Kendisine tüm benliğiyle hizmet etmeyi seçenlere, bir cennet yeryüzünde sonsuz yaşam vaat ediyor. Bu görkemli vaadin gerçekleşmesini sabırsızlıkla beklemek bencillik olmadığı gibi, kişinin kendisini orada yaşarken hayal etmesi de haddini bilmezlik değildir. Musa da ‘mükâfat karşılığına istekle bakmıştı.’ (İbraniler 11:26) Benzer şekilde Pavlus da, Tanrı’nın, İsa’nın meshedilmiş sadık takipçileriyle ilgili vaadinin gerçekleşmesini büyük özlemle bekledi. Şunları yazdı: “Mesih İsada Allahın yüksek davetinin mükâfatı için, hedefe doğru koşuyorum.”—Filipililer 3:14.

Siz de Yehova’nın tahammül edenlere vaat ettiği ödülü dört gözle bekleyebilirsiniz. Bu ödülü beklemek, Tanrı bilgisinin ve hizmetindeki tahammülünüzün ayrılmaz bir parçasıdır. Bu nedenle Yehova’nın sizin için hazırladığı nimetleri derin düşünün. Başta değinilen Mary, bunu yapmak için özel bir çaba harcadı. O şunları söylüyor: “Geçenlerde hayatımda ilk kez, İsa’nın fidye kurbanlığının bana uygulandığını kabul ettim. Yehova’nın, benimle bir insan olarak ilgilendiğini hissetmeye başlıyorum. Yirmi yıldan fazla bir süredir İsa’nın takipçisi olduğum halde, sadece geçenlerde buna gerçekten inanmaya başladım.”

Mukaddes Kitabı inceleyip bunun hakkında içtenlikle derin düşündüğünde, başka milyonlarca kişi gibi Mary de Yehova’nın, kavmiyle sadece bir grup olarak değil, bireyler olarak da ilgilendiğini öğrenmeye başladı. Resul Petrus da bundan o kadar emindi ki, şunları yazdı: “Bütün kaygınızı onun [Tanrı’nın] üzerine atın, çünkü o sizi kayırır.” (I. Petrus 5:7) Evet, Tanrı sizinle ilgileniyor!

[Dipnotlar]

[Sayfa 6’daki çerçeve]

Dirilme—Tanrı’nın İlgisinin Kanıtı

TANRI’NIN her bireyle ilgilendiğinin ikna edici kanıtı Mukaddes Kitapta Yuhanna 5:28, 29’da bulunuyor: “Saat geliyor, o saatte kabirlerde (anma mezarlarında) olanların hepsi onun [İsa’nın] sesini işitecekler.”

İlginç olarak burada Yunanca taʹphos (mezar) yerine, mnemeiʹon (anma mezarı) sözcüğü kullanıldı. Taʹphos sözcüğü sadece gömme fikrini ifade eder. Oysa mnemeiʹon, ölmüş olan bir kişinin geçmişteki yaşamının hatırlandığını akla getirir.

Bu konuda, dirilmenin Yehova Tanrı’dan neler talep edeceğini düşünün. Bir kişiyi yeniden yaşama getirmek için o kişi hakkında—onun kalıtımsal özellikleri ve tüm belleği de dahil—her şeyi bilmelidir. Ancak o zaman kişi aynı kimlikle yeniden yaşama döndürülebilir.

Şüphesiz bu, bir insanın bakış açısından olanaksızdır, fakat “Allah indinde her şey mümkündür.” (Markos 10:27) Hatta O, bir insanın yüreğinde gerçekten neler olduğunu da bilebilir. Bir insan yüzyıllar önce ölmüş olsa da, Tanrı’nın onun hakkındaki anıları tamdır; silinip gitmez. (Eyub 14:13-15) Bu nedenle İbrahim, İshak ve Yakub’a değindiği zaman İsa, öldüklerinden yüzyıllar sonra bile Yehova hakkında “ölülerin değil, ancak yaşıyanların Allahıdır, zira hepsi ona diridirler” diyebildi.—Luka 20:38.

Bu nedenle, ölmüş olan milyonlarca kişi tüm ayrıntılarıyla Yehova Tanrı’nın belleğindedir. Tanrı’nın insanlarla bireysel olarak ilgilendiğine ilişkin ne çarpıcı bir kanıt!

[Sayfa 7’deki resim]

İsa iyileştirdiği insanlara kişisel ilgi gösterdi