Sizde ‘İtaatli Bir Yürek’ Var mı?
SÜLEYMAN eski İsrail’in kralı olduğunda kendini yetersiz hissettiğinden, Tanrı’dan hikmet ve bilgi istemişti. (II. Tarihler 1:10) Süleyman şöyle de dua etti: “Kavmına hükmetmek için kuluna anlayışlı (itaatli) yürek ver.” (I. Kırallar 3:9) Süleyman’da ‘itaatli bir yürek’ olduğu takdirde, Tanrısal kanun ve ilkelere bağlı kalıp Yehova’nın bereketini alacaktı.
İtaatli bir yürek yük değil, sevinç kaynağıdır. Resul Yuhanna şöyle yazdı: “Allah sevgisi şudur ki onun emirlerini tutalım; ve onun emirleri ağır değildirler.” (I. Yuhanna 5:3) Tanrı’ya itaat etmemiz mutlaka yerindedir. Her şeyden önce Yehova Yüce Yaratıcımızdır. Dünya ve tüm içindekiler, bütün gümüş ve altın da O’na aittir. Bu yüzden Tanrı’ya maddi bir şey vermemiz aslında mümkün değilse de, O, parasal olanaklarımızı O’na olan sevgimizin ifadesi olarak kullanmamıza izin verir. (I. Tarihler 29:14) Yehova O’nu sevmemizi ve Kendisiyle alçakgönüllülükle yürüyüp iradesini yapmamızı bekler.—Mika 6:8.
İsa Mesih’e, Kanundaki en büyük emrin hangisi olduğu sorulduğunda, şöyle demişti: “Allahın Rabbi bütün yüreğinle, bütün canınla, bütün fikrinle seveceksin. Büyük ve birinci emir budur.” (Matta 22:36-38) Sevgimizi ifade etmenin bir yolu, Tanrı’ya itaat etmektir. Öyleyse, Yehova’nın bize itaatli bir yürek vermesi her birimizin duasında dile getirdiği bir istek olmalı.
Onlarda İtaatli Yürek Vardı
Mukaddes Kitap itaatli yüreğe sahip kişilerin örnekleriyle doludur. Örneğin, Yehova Nuh’a canlıların kurtarılması için dev bir gemi yapmasını söyledi. Bu, yaklaşık 40 veya 50 yıl süren muazzam bir görevdi. Bugün mevcut olan tüm çağdaş elektrikli aletler ve diğer donanımla bile, bu kadar büyük, yüzebilen bir yapı oluşturmak büyük bir mühendislik başarısı sayılırdı. Bunun yanında Nuh’un kendisiyle alay eden insanları uyarması gerektiğine de kuşku yok. Fakat o en ince ayrıntıya kadar itaat gösterdi. Mukaddes Kitap şöyle diyor: “[Tam] öyle yaptı.” (Tekvin 6:9, 22; II. Petrus 2:5) Nuh Yehova’ya olan sevgisini uzun yıllar sadık şekilde itaat ederek gösterdi. Hepimiz için ne kadar güzel bir örnek!
Bir de ata İbrahim’i düşünün. Tanrı ona Kildanilerin refah içindeki Ur kentinden bilmediği bir ülkeye taşınmasını söyleyince, İbrahim hiç karşı çıkmadan itaat etti. (İbraniler 11:8) Ömrünün geri kalan kısmında ailesiyle birlikte çadırlarda yaşadı. Yıllarca yabancı olarak o ülkede kaldıktan sonra, Yehova onu ve itaatli karısı Sara’yı İshak adlı bir oğulla bereketledi. Yüz yaşındaki İbrahim yaşlılık döneminde sahip olduğu bu oğlu ne kadar sevmiş olmalıydı! Birkaç yıl sonra, Yehova İbrahim’e İshak’ı yakılan takdime olarak kurban etmesini söyledi. (Tekvin 22:1, 2) Bunun düşüncesi bile İbrahim’e acı vermiş olmalı. Buna rağmen, Yehova’yı sevdiği için ve Tanrı’nın onu diriltmesi gerekse bile, vaat edilen zürriyetin İshak yoluyla geleceğine iman ettiğinden, itaat etti. (İbraniler 11:17-19) Ancak, İbrahim oğlunu öldürmek üzereyken, Yehova onu durdurup şöyle dedi: “Şimdi bildim ki, sen Allahtan korkuyorsun, ve kendi biricik oğlunu benden esirgemedin.” (Tekvin 22:12) İtaatinden dolayı, Tanrı’dan korkar İbrahim “Allahın dostu” olarak tanındı.—Yakub 2:23.
İsa Mesih itaat konusunda en iyi örneğimizdir. İnsan olmadan önce gökte Babasına itaatle hizmet etmekten zevk alıyordu. (Süleymanın Meselleri 8:22-31) İnsan olarak yaşarken İsa, Yehova’ya her konuda itaat edip O’nun iradesini yapmaktan zevk aldı. (Mezmur 40:8; İbraniler 10:9) Böylece, İsa haklı olarak şöyle diyebildi: “Kendiliğimden bir şey yapmıyorum, fakat bunları Babanın bana öğrettiği gibi söyliyorum. Beni gönderen benimledir; o beni yalnız bırakmadı; çünkü ben daima ona hoş gelen şeyleri yapıyorum.” (Yuhanna 8:28, 29) Sonunda, İsa, Yehova’nın egemenlik hakkını doğrulamak ve itaatli insanları fidyeyle kurtarmak için hayatını gönüllü olarak verip son derece alçaltıcı ve ıstıraplı bir ölüme maruz kaldı. Evet, “şekilde insan gibi bulunarak ölüme, hattâ haç ölümüne kadar itaat edip nefsini alçalttı.” (Filipililer 2:8) İtaatli bir yüreğe ilişkin ne büyük bir örnek!
Kısmi İtaat Yeterli Değil
Tanrı’ya itaat ettiğini iddia eden herkes O’na gerçekten itaat etmemiştir. Eski İsrail Kralı Saul’u düşünün. Tanrı ona kötü Amaleklileri yok etme talimatını verdi. (I. Samuel 15:1-3) Saul onları ulus olarak yok ettiyse de, krallarını esirgedi ve koyunlarıyla sığırlarından bazılarını hayatta bıraktı. Samuel ona, “Niçin RABBİN sözünü dinlemedin?” diye sordu. Saul’un yanıtı şöyleydi: “Evet, RABBİN sözünü dinledim . . . . [İsrail kavmi] çapul malından koyunları ve sığırları, tahsis olunan şeylerin başlıcasını . . . . RABBE . . . . kurban etmek için aldı.” Samuel tam itaatin önemini vurgulayarak şöyle karşılık verdi: “RAB kendi sözünün dinlenmesinden hoşlandığı kadar yakılan takdimelerden ve kurbanlardan hoşlanır mı? İşte, itaat etmek kurbandan, ve dinlemek koçların iç yağından daha iyidir. Çünkü isyan falcılık suçu gibidir, ve inatçılık putperestlik ve terafim gibidir. Mademki RABBİN sözünü reddettin o da seni kırallıktan reddetti.” (I. Samuel 15:17-23) İtaatli bir yüreği olmadığı için Saul gerçekten çok şey yitirdi!
İtaatli bir yürek için dua eden hikmetli Kral Süleyman bile Yehova’ya itaatini devam ettirmedi. Tanrısal iradeye aykırı olarak, O’na karşı günah işlemesine neden olan yabancı kadınlarla evlendi. (Nehemya 13:23, 26) Süleyman, itaatli yüreğe sahip biri olarak kalmadığı için Tanrı’nın onayını yitirdi. Bu bizim için çok ciddi bir uyarıdır!
Bu, Yehova’nın, insan hizmetçilerinden kusursuzluk talep ettiği anlamına gelmez. O, ‘toprak olduğumuzu hatırlar.’ (Mezmur 103:14) Hepimiz mutlaka zaman zaman hata yaparız, fakat Tanrı, O’nu memnun etmeyi gerçekten yürekten arzu edip etmediğimizi görebilir. (II. Tarihler 16:9) İnsanlara özgü kusurluluktan dolayı yanlış bir şey yapar, fakat tövbe edersek, Yehova’nın ‘bol bol bağışlayacağına’ güvenerek ve Mesih’in fidye kurbanlığına dayanarak bağışlanmayı dileyebiliriz. (İşaya 55:7; I. Yuhanna 2:1, 2) Ruhen iyileşip sağlıklı bir imana ve itaatli bir yüreğe sahip olmak için İsa’nın takipçisi sevgi dolu ihtiyarların yardımı gerekebilir.—Titus 2:2; Yakub 5:13-15.
Sizin İtaatiniz Ne Kadar Tam?
Yehova’nın hizmetçileri olarak kuşkusuz çoğumuz itaatli bir yüreğe sahip olduğumuzu düşünürüz. Şöyle mantık yürütüyor olabiliriz: Gökteki Krallığı vaaz etme işine katılmıyor muyum? Tarafsızlık gibi önemli konularda tavrımı ortaya koymuyor muyum? Pavlus’un tembih ettiği gibi, İsa’nın takipçilerinin ibadetlerine düzenli olarak katılmıyor muyum? (Matta 24:14; 28:19, 20; Yuhanna 17:16; İbraniler 10:24, 25) Yehova’nın kavminin bir bütün olarak böyle önemli konularda yürekten itaat ettiği doğrudur.
Oysa günlük işlerdeki, küçük gibi görünen meselelerle ilgili davranışlarımız nasıl? İsa şöyle dedi: “En azda sadık olan çokta dahi sadıktır; en azda sadakatsiz olan çokta dahi sadakatsizdir.” (Luka 16:10) Öyleyse, her birimizin kendine, ‘Küçük şeyler veya başkalarının bilmediği konular söz konusu olduğunda itaatli bir yüreğe sahip miyim?’ diye sorması yerinde olur.
Mezmur yazarı, başkalarının onu görmediği zamanlarda, kendi evindeyken bile ‘yüreğinin bütünlüğüyle yürüdüğünü’ gösterdi. (Mezmur 101:2) Diyelim ki, evinizde otururken televizyonu açıp bir film izlemeye başlıyorsunuz. İtaatiniz, işte bu noktada denenebilir. Film içerik açısından ahlaksız bir yöne kayabilir. İzlemeye devam edip, bu günlerde gösterilen filmlerin bu tarzda olduğu şeklinde mazeret bulmaya çalışacak mısınız? Yoksa itaatli yüreğiniz sizi Kutsal Yazıların ‘fuhuş ve pislik aranızda anılmasın bile’ şeklindeki uyarısıyla uyumlu davranmaya mı yönelecek? (Efesoslular 5:3-5) Konu çok ilginç olsa bile televizyonu kapatacak mısınız? Ya da bir yayın şiddet görüntüleriyle dolmaya başladığında kanalı değiştirecek misiniz? Mezmur yazarı şöyle söyledi: “RAB salihi dener, fakat kötüden ve zorbalığı sevenden canı tiksinir.”—Mezmur 11:5.
İtaatli Yürek Nimetler Getirir
Tabii ki, yaşamda Tanrı’ya gerçekten yürekten itaat edip etmediğimizi saptamanın yararlı olacağı birçok alan var. Yehova’ya olan sevgimiz bizi O’nu memnun etmeye ve Sözü olan Mukaddes Kitapta bize söylediklerini yapmaya yöneltmeli. İtaatli bir yürek Yehova’yla iyi bir ilişkiyi korumamıza yardım eder. Evet, tam bir itaat gösterirsek, ‘ağzımızın sözleri ve yüreklerimizin düşüncesi Yehova’nın önünde makbul olacak.’—Mezmur 19:14.
Yehova bizi sevdiği için, bize kendi iyiliğimiz için itaat öğretiyor. Tanrısal öğretime tüm yürekle dikkat etmekten çok yarar görüyoruz. (İşaya 48:17, 18) Bu nedenle, göksel Babamızın, Sözü, ruhu ve teşkilatı vasıtasıyla sağladığı desteği istekle kabul edelim. O kadar iyi öğretim görüyoruz ki, sanki arkamızdan şu sesin geldiğini duyar gibi oluyoruz: “Yol budur, bu yolda yürüyün.” (İşaya 30:21) Yehova bize Mukaddes Kitap, yayınlar ve ibadetler yoluyla öğretim verirken dikkatle dinleyelim, öğrendiklerimizi uygulayalım ve “her şeyde itaatli” olalım.—II. Korintoslular 2:9.
İtaatli bir yürek birçok sevinç ve nimetle sonuçlanır. İtaatli yüreğe sahip olmak, bize iç huzuru verecek, çünkü Yehova Tanrı’yı hoşnut ettiğimizi ve O’nun yüreğini sevindirdiğimizi bileceğiz. (Süleymanın Meselleri 27:11) İtaatli bir yürek yanlış bir davranışa doğru ayartıldığımızda bizi koruyacak. O halde, gökteki Babamıza itaat edip şöyle dua etmemiz kuşkusuz yerindedir: ‘Kuluna itaatli yürek ver.’
[Sayfa 29’daki resim tanıtım notu]
King James ve Revised çevirilerini içeren Self-Pronouncing Edition of the Holy Bible’dan