Zamanımızın Öneminin Farkında mısınız?

TEHLİKENİN farkında olup olmamak, bir ölüm kalım meselesi olabilir. Volkanik iki adada olanlar buna örnek olarak verilebilir.

Antillerdeki Martinik adasında bulunan Pelée Dağı, 20. yüzyılda en çok ölüme yol açmış yanardağdır. Pelée Dağı 8 Mayıs 1902’de püskürdü. Eteklerinde bulunan Saint Pierre kentinin 30.000 kişilik nüfusundan çok az insan hayatta kaldı.

Haziran 1991’de de Pinatubo Yanardağı patladı. Bu muhtemelen, yüzyılın en büyük yanardağ püskürmesiydi. Patlama, Filipinler’de nüfus yoğunluğu yüksek bir bölgede gerçekleşti ve 900 kadar kişinin ölümüne yol açtı. Ancak, bu kez iki etken binlerce kişinin hayatının kurtulmasına yardımcı olmuştu: (1) tehlikenin farkında olmak (2) uyarılara uymaya istekli olmak.

Doğru Şekilde Harekete Geçmek Hayatlar Kurtardı

Yüzlerce yıldır uykuda olan Pinatubo Yanardağı Nisan 1991’de, yaklaşan püskürmenin sinyallerini vermeye başlamıştı. Yanardağın kraterinden su buharı ve kükürt dioksit çıkmaya başladı. Yörede oturanlar bir dizi sarsıntı hissetti ve dağdan, felaketin habercisi olan katı bir lav kubbesi çıkmaya başladı. Filipin Volkanoloji ve Sismoloji Enstitüsünden bilim adamları gelişmeleri dikkatle izlediler ve bir süre sonra resmi görevlileri, yakın kasaba ve köylerde oturan 35.000 kişinin boşaltılmasının akıllıca olacağına ikna ettiler.

Doğal olarak, insanlar nedensiz yere evlerinden kaçmak istemiyordu; fakat yanardağ püskürmesinin tehlikelerinin anlatıldığı bir video gösterimiyle halkın harekete geçmesi sağlandı. Kitle göçü tam zamanında olmuştu. İki gün sonra muazzam bir patlamayla, yanardağ 8 kilometre küplük külü atmosfere savurdu. Daha sonra da, lahar denen çamur akıntıları yüzlerce kişinin ölümüne yol açtı. Ancak herhalde binlerce kişi de korunmuştu; çünkü halkın tehlikeyi fark etmesi sağlanmış ve insanlar uyarılara uygun hareket etmişti.

İnsanın Yol Açtığı Bir Felaketten Kurtulmak

Miladi tarihin ilk yüzyılında, İsa’nın Yeruşalim’de yaşayan takipçileri de evlerini terk edip etmeme kararıyla karşı karşıya kaldılar. MS 66 yılında bu şehirden kaçmakla, şehrin diğer sakinlerinin ve MS 70’teki Fısıh için Yeruşalim’e gelmiş diğer binlerce Yahudinin uğradığı yıkımdan kurtulmuş oldular. Roma orduları tüm çıkış yollarını kestiğinde, şehir surlarının içinde Fıshı kutlamak için toplanmış bir milyonun üzerinde kişi vardı. Açlık, iktidar mücadeleleri ve Romalıların amansız saldırıları bir milyondan fazla insanın ölümüyle sonuçlandı.

Roma’ya karşı Yahudi başkaldırısını bastıran bu felaketin önceden duyurulmadığı söylenemezdi. Yeruşalim’in kuşatma altına alınacağını İsa Mesih onlarca yıl önceden bildirmişti. Şöyle demişti: “Yeruşalimi ordularla kuşatılmış gördüğünüz zaman, bilin ki, onun yıkılması yakındır. O vakit, Yahudiyede bulunanlar dağlara kaçsınlar, ve onun içinde olanlar çıksınlar; kırda olanlar oraya girmesinler.” (Luka 21:20, 21) Bunlar açık talimatlardı ve İsa’nın takipçileri bu sözleri ciddiye aldılar.

Dördüncü yüzyılda yaşamış tarihçi Caesarea’lı Eusebios, İsa’nın Yahudiye’de bulunan tüm takipçilerinin onun uyarısını dikkate alarak harekete geçtiklerini bildiriyor. Romalılar Yeruşalim üzerindeki ilk kuşatmayı MS 66’da kaldırdığında İsa’nın Yahudi kökenli birçok takipçisi, Roma eyaleti Perea’da, Yahudi olmayanların oturduğu Pella şehrinde yaşamaya başladılar. Onlar, yaşadıkları dönemin önemini fark ederek ve İsa’nın uyarısına göre harekete geçerek, “tüm tarihteki en korkunç kuşatmalardan biri” olarak değinilen bir durumdan kurtuldular.

Bugün de benzer bir dikkat gereklidir. Aynı şekilde, belirgin olarak harekete geçmek de şarttır. Sonraki makale bunun nedenini açıklayacak.

[Sayfa 3’teki resim tanıtım notu]

Godo-Foto, West Stock