Her Zaman Görev Başındayız
1. Birinci yüzyılda yaşayan vaizlerin her zaman görev başında olduklarının bilinciyle hareket ettiklerini nereden biliyoruz?
1 Birinci yüzyıldaki gayretli vaizler iyi haberi insanların bulunduğu her yerde “yılmadan” duyurdular (Elçi. 5:42). Bu nedenle onların evden eve hizmet ederken yolda karşılaştıkları insanların yanından, iyi haberi duyurmadan geçtiklerini düşünemeyiz. Onların tarla hizmetinden sonra pazarda alışveriş yaparken karşılarına çıkan bir rastlantıda şahitlik fırsatını kaçırdıklarını düşünemeyiz. İsa gibi onlar da her zaman görev başında olduklarının bilincindeydiler (Mar. 6:31-34).
2. Taşıdığımız isme uygun yaşamanın kapsamına neler girer?
2 Her Zaman Hazır Durumda: Yehova’nın Şahitleri olarak ismimiz sadece ne yaptığımızı değil, kim olduğumuzu da anlatır (İşa. 43:10-12). Bu nedenle, kapı kapı duyuru işinde olmadığımızda da, ümidimizi savunmaya her zaman hazırız (1. Pet. 3:15). Rastlantıda şahitlik etmek üzere karşınıza ne gibi fırsatlar çıkabileceği ve neler söyleyebileceğinizi önceden düşünüyor musunuz? İlgilenen kişilere vermek üzere yanınızda yayın bulunduruyor musunuz? (Özd. 21:5). İyi haberi sadece evden eve gittiğinizde mi duyuruyorsunuz yoksa şartlar izin veriyorsa başka yerlerde de insanlarla paylaşıyor musunuz?
3. Sokakta, park yerlerinde, parklarda, işyerlerinde ve benzeri yerlerde yapılan şahitlik faaliyetini anlatmak üzere “alternatif” ifadesi neden en uygun ifade değildir?
3 “Alternatif” Şahitlik Değil: Bazen sokakta, park yerlerinde, parklarda, işyerlerinde ve benzeri yerlerde yapılan şahitlik faaliyetinin, kapı kapıya “alternatif”, daha az önemli bir hizmet olduğu düşünülüyor. Ancak “alternatif” ifadesi hizmetin bu alanlarının olağandışı ya da daha az önemli bir seçenek olduğu fikrini verebilir. Elçi Pavlus iyi haberi hem “herkesin içinde” hem de evden eve duyurduğunu söyledi (Elçi. 20:20). Bu nedenle “halka yönelik” şahitlik ifadesi “alternatif” şahitlik ifadesine göre daha yerinde olacaktır. Kapı kapı hizmeti hâlâ insanlara Krallık mesajını duyurmak için en başta gelen ve en etkili yöntemimizdir. Ancak birinci yüzyılda vaizler kapılara değil, insanlara odaklandılar. Onlar hakikat hakkında konuşmak için herkesin içinde, rastlantıda ve evden eve olmak üzere her fırsatı değerlendirdiler. Biz de hizmetimizi tam anlamıyla yerine getirmek için aynı şeye odaklanalım (2. Tim. 4:5).