21. İNCELEME MAKALESİ
İLAHİ 21 Tanrı’nın Krallığına İlk Yeri Verin
Kalıcı Şehri Bekleyin
“Büyük bir özlemle, gelecek olan [şehri] bekliyoruz”(İBR. 13:14).
KONU
İbraniler’in 13. bölümü bize hem bugün hem de gelecekte yarar sağlayabilir.
1. İsa birinci yüzyılda Yeruşalim’de neler olacağını bildirdi?
İSA MESİH ölümünden birkaç gün önce, yakında gerçekleşecek bir olayla ilgili bazı ayrıntılar bildirmişti. Onun söyledikleri ilk olarak Yeruşalim ve mabet yıkıldığında gerçekleşti. İsa ‘orduların Yeruşalim’i kuşatacağını’ bildirmişti (Luka 21:20). Takipçilerine, orduları görür görmez oradan ayrılmalarını söylemişti. Gerçekten de bir gün bu sözler gerçekleşti ve Roma orduları Yeruşalim’i kuşattı (Luka 21:21, 22).
2. Pavlus, Yahudiye ve Yeruşalim’deki İbrani Hıristiyanlara hangi hatırlatmada bulundu?
2 Roma orduları Yeruşalim’i kuşatmadan yalnızca birkaç yıl önce, Pavlus şimdi İbraniler kitabı olarak bilinen etkili mektubu kaleme aldı. O, bu mektupta Yahudiye ve Yeruşalim’de yaşayan Hıristiyanlara hayati önem taşıyan öğütler verdi. Bunlar, onları ilerideki olaylara hazırlayacaktı. Peki onları neler bekliyordu? Yeruşalim yerle bir olacaktı. Bu Hıristiyanlar kurtulmak istiyorlarsa evlerini ve geçim kaynaklarını bırakmaya hazır olmalıydılar. Bu yüzden Pavlus, Yeruşalim şehri hakkında şöyle yazdı: “Bizim burada kalıcı bir şehrimiz yoktur.” Ardından şunu ekledi: “Büyük bir özlemle, gelecek olanı bekliyoruz” (İbr. 13:14).
3. ‘Temelleri sağlam şehir’ nedir ve neden onu bekliyoruz?
3 Yeruşalim ve Yahudiye’den ayrılmaya karar veren Hıristiyanlar muhtemelen alaylara ve sitemli sözlere maruz kaldı. Fakat onların verdikleri bu karar hayatlarını kurtardı. Bugün biz de alay konusu oluyoruz. Çünkü insanlara bel bağlamıyoruz ve bu dünyada rahat ve güvenli bir hayata sahip olmaya çalışmıyoruz. Peki neden böyle bir karar veriyoruz? Çünkü bu ortamın geçici olduğunun farkındayız. Biz “temelleri sağlam şehri”, yani “gelecek olan” Tanrı’nın Krallığını bekliyoruza (İbr. 11:10; Mat. 6:33). Makaledeki her bir ara başlıkta şunları ele alacağız: (1) Pavlus’un sözleri, birinci yüzyıldaki Hıristiyanların “gelecek olan [şehri]” beklemeye devam etmelerine nasıl yardım etti? (2) Pavlus onları gelecekte yaşanacaklara nasıl hazırladı? (3) Onun öğütleri bugün bize nasıl yardım edebilir?
SİZİ ASLA TERK ETMEYECEK OLANA GÜVENİN
4. Yeruşalim Hıristiyanlar için neden önemli bir şehirdi?
4 Yeruşalim Hıristiyanlar için önemli bir şehirdi. Hıristiyan cemaati MS 33’te orada kurulmuştu ve yönetim kurulu da oradaydı. Dahası, orada evi ve başka mal varlıkları olan birçok Hıristiyan vardı. Fakat İsa takipçilerine Yeruşalim’i, hatta Yahudiye bölgesini terk etmeleri gerekeceğini söyledi (Mat. 24:16).
5. Pavlus Hıristiyanları yakında gerçekleşecek olaylara nasıl hazırladı?
5 Pavlus Hıristiyanları yakında yaşanacak olaylara hazırlamak istedi. Bu nedenle, Yehova’nın Yeruşalim şehriyle ilgili ne düşündüğüne dikkat çekti. Onlara mabedin, kâhinlik düzenlemesinin ve Yeruşalim’de sunulan kurbanların Yehova’nın gözünde artık kutsal olmadığını hatırlattı (İbr. 8:13). Yeruşalim halkının çoğu Mesih’i reddetmişti. Oradaki mabet artık Yehova’ya sunulan tapınmanın merkezi değildi ve yakında yerle bir edilecekti (Luka 13:34, 35).
6. Pavlus’un İbraniler 13:5, 6’da Hıristiyanlara yaptığı hatırlatma neden çok yerindeydi?
6 Pavlus İbraniler mektubunu kaleme aldığında Yeruşalim gelişmiş ve gözde bir şehirdi. O dönemde yaşamış Romalı bir yazar, Yeruşalim’in “Doğunun açık ara en ünlü şehri” olduğunu söyledi. Başka yerlerden birçok Yahudi her yıl bayramları kutlamak için Yeruşalim’e yolculuk ederdi. Bu, şehrin ekonomisine büyük ölçüde katkı sağlıyordu. Şüphesiz bu durum bazı Hıristiyanların da kazancını artırıyordu. Belki de bu yüzden Pavlus onlara şöyle dedi: “Elinizdekilerle yetinerek para sevgisinden uzak bir yaşam sürün.” Sonra da Kutsal Yazılarda yer alan ve bizzat Yehova’nın verdiği şu güvenceyi alıntıladı: “Seni asla yüzüstü bırakmam, seni asla terk etmem” (İbraniler 13:5, 6’yı okuyun; Tekr. 31:6; Mezm. 118:6). Yeruşalim’de ve Yahudiye’de yaşayan Hıristiyanların bu gerçeği hatırlamaya çok ihtiyacı olacaktı. Neden? Çünkü bu mektup ellerine geçtikten kısa süre sonra evlerini, geçim kaynaklarını ve eşyalarının çoğunu geride bırakmak zorunda kalacaklardı. Her şeye sıfırdan başlayacaklardı.
7. Yehova’ya olan güvenimizi neden şimdiden güçlendirmeliyiz?
7 Bizim için ders. Yakında bizi neler bekliyor? ‘Büyük sıkıntıda’ bu ortamın sonu gelecek (Mat. 24:21). Birinci yüzyıldaki Hıristiyanlar gibi biz de uyanık kalmalı ve hazırlıklı olmalıyız (Luka 21:34-36). Büyük sıkıntıda, sahip olduğumuz şeylerden bazılarını ya da tümünü geride bırakmak zorunda kalabiliriz. Bu yüzden Yehova’nın, toplumunu asla terk etmeyeceğine tam bir güven duymamız gerekecek. Daha şimdiden, yani büyük sıkıntı başlamadan önce kime güvendiğimizi gösterme fırsatına sahibiz. Kendinize şöyle sorun: “Davranışlarım ve hedeflerim benim hakkımda ne gösteriyor? Maddi şeylere mi, yoksa benimle ilgileneceğine söz veren Tanrı’ya mı güveniyorum?” (1. Tim. 6:17). Gerçekten de birinci yüzyıldaki Hıristiyanlardan birçok ders çıkarabiliriz. Fakat büyük sıkıntının Hıristiyanların yaşayacağı en zorlu dönem olacağının da farkındayız. Peki “büyük sıkıntı” başladığında yapmamız gerekenleri nereden bileceğiz?
ÖNDERLİK EDENLERE İTAAT EDİN
8. İsa öğrencilerine hangi talimatı vermişti?
8 Pavlus’un İbranilere yazdığı mektup Hıristiyanlara ulaştıktan birkaç yıl sonra, Roma orduları Yeruşalim’i kuşattı. Bunu gören Hıristiyanlar kaçma vaktinin geldiğini ve Yeruşalim’in yakında yok edileceğini anladılar (Mat. 24:3; Luka 21:20, 24). Peki nereye kaçacaklardı? İsa yalnızca şunu söylemişti: “Yahudiye’de olanlar dağlara kaçmaya başlasın” (Luka 21:21). Fakat oralarda çok sayıda dağ vardı. Hangisine kaçacaklardı?
9. Hıristiyanlar neden hangi dağlara kaçacaklarını merak etmiş olabilir? (Haritaya da bakın.)
9 Hıristiyanların kaçabileceği bazı dağları düşünelim. Samiriye’deki dağlar, Celile’deki dağlar, Hermon Dağı, Lübnan’daki dağlar ve Ürdün Irmağı’nın karşı yakasındaki dağlar. (Haritaya bakın.) Bu dağlık alanlardaki bazı şehirler sığınmak için güvenli bir yer olarak görülmüş olabilir. Örneğin Gamla şehri ulaşılması oldukça zor, yüksek ve engebeli bir dağın sırtında bulunuyordu. Bazı Yahudiler, burayı sığınmak için uygun bir yer olarak gördü. Fakat Gamla’da Yahudiler ve Romalılar arasında şiddetli bir çatışma meydana geldi ve orada yaşayanların çoğu öldü.b
Hıristiyanların kaçabileceği birçok dağ vardı, fakat hepsi güvenli değildi (9. paragrafa bakın)
10-11. (a) Yehova Hıristiyanlara nasıl rehberlik etmiş olabilir? (İbraniler 13:7, 17). (b) Hıristiyanlar önderlik edenlere itaat etmekten nasıl yarar gördü? (Resme de bakın.)
10 Görünen o ki, Yehova Hıristiyanlara cemaate önderlik edenler aracılığıyla rehberlik sağladı. Tarihçi Eusebius sonradan şunları yazdı: “Yeruşalim’deki seçilmiş erkekler Tanrısal yönlendirmeyle bir vahiy aldı. Cemaattekilere, savaştan önce şehirden göç etmeleri ve Perea’daki Pella şehrine yerleşmeleri yönünde bir talimat verdiler.” Pella sığınmak için ideal bir şehir olarak görünüyordu. Yeruşalim’den çok uzakta olmadığı için oraya gitmek nispeten kolaydı. Ayrıca orada yaşayanların çoğu Yahudi değildi. Bu nedenle, özgürlükleri için savaşan fanatik Yahudiler ve Romalılarla aralarındaki savaş genel olarak şehri etkilememişti. (Haritaya bakın.)
11 Pavlus’un “Size önderlik edenlere itaat edin” öğüdünü uygulayan Hıristiyanlar dağlık bölgedeki Pella’ya kaçtı (İbraniler 13:7, 17’yi okuyun). Sonuç olarak hayatta kaldılar. Tarih açıkça gösteriyor ki Yehova, “temelleri sağlam şehri”, yani O’nun Krallığını bekleyen kişileri terk etmedi (İbr. 11:10).
Pella ideal uzaklıkta ve güvenli bir yerdi (10-11. paragraflara bakın)
12-13. Yehova kritik zamanlarda toplumuna nasıl rehberlik eder?
12 Bizim için ders. Yehova toplumuna açık talimatlar vermek için önderlik eden kişileri kullanır. Kutsal Kitap O’nun, kritik zamanlarda halkına rehberlik etmek için sadık erkekleri nasıl kullandığını gösteren örneklerle dolu (Tekr. 31:23; Mezm. 77:20). Yehova’nın bugün de önderlik eden kardeşleri kullanmaya devam ettiği net şekilde görülüyor.
13 Örneğin COVID-19 salgını başladığında “önderlik edenler” cemaatlere rehberlik sağladı. İhtiyarlar kardeşlerin ruhi ihtiyaçlarının nasıl karşılanacağıyla ilgili talimatlar aldılar. Salgının başlamasından kısa süre sonra, 500‘den fazla dilde unutulmaz bir bölge ibadetine katıldık. Bu ibadet internet, televizyon ve radyoda yayımlandı. Ruhi gıdamız hiç kesintiye uğramadı. Bu sayede birlik içinde kaldık. Dolayısıyla, gelecekte hangi zorluğu yaşarsak yaşayalım şundan emin olabiliriz: Yehova önderlik eden kardeşlerimizin doğru kararlar vermesine yardım etmeye devam edecek. Büyük sıkıntıya hazırlanmak ve o zorlu dönemde hikmetli şekilde davranabilmek için Yehova’ya güvenmek ve O’nun emirlerine itaat etmek şarttır. Fakat ihtiyaç duyduğumuz başka nitelikler de var. Bunlar nelerdir?
KARDEŞ SEVGİSİ VE KONUKSEVERLİK GÖSTERİN
14. İbraniler 13:1-3’e göre Yeruşalim’in sonu yaklaşırken Hıristiyanlar hangi nitelikleri sergilemeliydi?
14 Büyük sıkıntı başladığında birbirimize her zamankinden daha çok sevgi göstermemiz gerekecek. O dönem geldiğinde Yeruşalim’de ve Yahudiye’de yaşayan Hıristiyanları örnek almalıyız. Onlar birbirlerine her zaman sevgi göstermişti (İbr. 10:32-34). Fakat Yeruşalim’in sonu yaklaştıkça birbirlerine daha çok ‘kardeş sevgisi’ ve ‘konukseverlik’ göstermeleri gerekti (İbraniler 13:1-3’ü okuyun). Bu ortamın sonu yaklaşırken, aynı durum bizim için de geçerli olacak.
15. İbrani Hıristiyanların kaçtıktan sonra neden sevgi ve konukseverlik göstermesi gerekti?
15 Roma orduları Yeruşalim’i kuşattıktan sonra aniden geri çekildi. Bunun üzerine Hıristiyanlar çok az eşyayla oradan kaçtı (Mat. 24:17, 18). Dağlara doğru yolculuk ederken ve yeni hayatlarına uyum sağlarken birbirlerinin yardımına muhtaçlardı. Kuşkusuz birçok “temel ihtiyaçları” eksikti (Tit. 3:14). Bu, kardeş sevgisi ve konukseverlik göstermek için onlara birçok fırsat vermiş olmalı. Onlar birbirlerine destek olmalı ve ellerindekileri paylaşmalıydı.
16. Yardıma ihtiyaç duyan iman kardeşlerimize sevgimizi nasıl gösterebiliriz? (Resme de bakın.)
16 Bizim için ders. Sevgi, muhtaç durumdaki kardeşlerimize yardım etmek için bizi harekete geçirir. Yakın zamanda yaşanan savaşlar ve doğal afetlerden dolayı başka ülkelere sığınmak zorunda kalan kardeşlerimiz oldu. Tanrı’nın toplumundaki birçok kişi onlara ruhi ve maddi yönden seve seve yardım etmeye devam ediyor. Savaş yüzünden ülkesinden ayrılmak zorunda kalan Ukraynalı bir kız kardeşimiz şöyle dedi: “Yehova’nın kardeşler aracılığıyla bize rehberlik ettiğini ve yardım ettiğini hissettik. Onlar Ukrayna’da, Macaristan’da ve şu an yaşadığım Almanya’da bize kucak açtılar ve çok yardım ettiler.” Kardeşlerine konukseverlik gösteren ve ihtiyaç duyduklarında onlara yardım eden kişiler Yehova’yla işbirliği yapmış olur (Özd. 19:17; 2. Kor. 1:3, 4).
Sığınmacı kardeşlerimizin desteğimize ihtiyacı var (16. paragrafa bakın)
17. Kardeş sevgisi ve konukseverlik konusunda şimdiden gelişmemiz neden çok önemlidir?
17 Hiç şüphesiz gelecekte birbirimize şimdikinden daha çok yardım etmemiz gerekecek (Hab. 3:16-18). Yehova, kardeş sevgisi ve konukseverlik göstermemiz için bizi bugünden eğitiyor. Bu nitelikleri sergilemek büyük sıkıntıda hayati önem taşıyacak.
BİZİ NELER BEKLİYOR?
18. Birinci yüzyıldaki Hıristiyanları nasıl örnek alabiliriz?
18 Tarihin de doğruladığı gibi, Hıristiyanlar dağlara kaçtığı için Yeruşalim’in başına gelen felaketten etkilenmedi. Şehirlerini terk etmek zorunda kalsalar da Yehova onları asla terk etmedi. Onlardan ne öğrenebiliriz? Yakında gerçekleşecek olaylarla ilgili her detayı bilmiyoruz. Fakat İsa’nın emrettiği gibi her an harekete geçmeye hazır olmalıyız (Luka 12:40). Ayrıca Pavlus’un İbraniler mektubunda kaleme aldığı uyarıları dikkate almalıyız. Çünkü bunlar birinci yüzyılda olduğu kadar günümüz için de geçerli. Ve tabii Yehova’nın şahsen verdiği güvenceyi de hiç unutmayalım. O bizi asla yüzüstü bırakmayacak, asla terk etmeyecek (İbr. 13:5, 6). Kalıcı şehri, yani Tanrı’nın Krallığını büyük bir özlemle beklemeye devam edelim. Bunu yaparsak bu Krallığın getireceği nimetleri sonsuza dek tadacağız (Mat. 25:34).
İLAHİ 157 İşte Barış!
a Kutsal Kitap devirlerinde bir şehri genelde bir kral yönetirdi. Dolayısıyla böyle bir şehir krallık olarak görülebilirdi (Başl. 14:2).
b Bu olay Hıristiyanlar Yahudiye ve Yeruşalim’den kaçtıktan kısa süre sonra, MS 67’de gerçekleşti.