Dininiz Tanrı’yı Gerçekten Memnun Ediyor mu?

“TANRI karışıklık değil, barış tanrısıdır.” (I. Korintoslular 14:33) Şu halde mevcut dinler, birbiriyle çelişen öğretilere sahip iseler, muhakkak Tanrı’nın tasvibini kazanamazlar. Bundan dolayı birbirleriyle çelişen tüm dinlerin, hakiki tapınma ile ilgili Tanrı’nın taleplerini karşıladıkları düşünülemez. Tanrı’yı gerçekten memnun eden dini acaba nasıl bulabiliriz?

Şüphesiz birçok kişi, böyle bir arayışın, sanki saman yığınının içinde iğne aramak gibi olacağını düşünür. Bir saman yığınının içinden iğneyi bulup çıkarmak, gerçekten büyük bir iştir! Böyle olmakla beraber, daha basit bir yöntem vardır — kuvvetli bir mıknatıs kullanmak. Bu mıknatıs, çelik iğneyi hemen çeker ve onu samandan ayırır. Benzer şekilde Mukaddes Kitap da, doğruyu yanlıştan ayırmak için bir mıknatıs gibi kullanılabilir. Fakat Mukaddes Kitap bunu acaba nasıl yapar? Tanrı tarafından kabul edilen tapınmayı belirtmekle.

Resul Pavlus şöyle yazdı: “Her Mukaddes yazı Tanrı tarafından ilham edilmiştir ve öğretmek, tedip etmek, şeyleri doğrultmak, adalette disiplin etmek için faydalıdır şöyle ki Tanrı adamı her iyi iş için tamamen donatılmış, bütünüyle yetenekli olsun.” (II. Timoteos 3:16, 17) Eğer sadece işimize uygun geleni veya hoşumuza gideni yaparak dinsel bağlılığın değerini azaltma tuzağından sakınmak istiyorsak Mukaddes Kitabın tam bilgisine gerek vardır.

İsa Mesih, ayrıca şunları söyledi: “Allah ruhtur, ve ona tapınanların ruhta ve hakikatte tapınmaları gerektir.” (Yuhanna 4:24) Acaba nasıl ‘ruhla ve hakikatle tapınabiliriz?’ Tanrı’nın, Sözü olan Mukaddes Kitapta ilhamla sağladığı doğru rehberliği takip etmekle.

HAKİKİ TAPICILAR SEVGİ GÖSTERİRLER

Acaba, Tanrı’nın Sözü bizi, hakiki tapınmadan ne beklemeğe sevk eder? Bu konudaki kilit söz şu iki sözcükle ifade edilir: “Allah sevgidir.” (I. Yuhanna 4:16) Bundan dolayı, Tanrı’yı memnun eden hakiki tapınma, gerçek sevgiye dayanmalıdır.

Uygulamada bu ne ifade eder? Tanrı’yı memnun eden din, hemcinslerine karşı nefreti aşılayamaz veya nefrete yer vermez. Mukaddes Kitabın basit emri şudur: “Komşunu kendin gibi seveceksin.” (Matta 22:39) Bu, dünyanın nefretinden, önyargısından ve çatışmalarından ayrılmak anlamına gelir. Bu, savaş değil barışın ardınca yürümek demektir.—İşaya 2:2-4.

Örneğin, “Fransız” olan resul Pavlus’un sadece milleti savaş ilan etmiş olduğundan “Alman” olan resul Petrus’u öldürmeğe kalkışacağını düşünebilir miyiz? Bununla beraber II. Dünya Savaşı boyunca dinlerin çoğu, milletlerinin savaş çabalarına o kadar karıştılar ki, orduların içine papazları bile soktular. Aynı zamanda, her iki tarafın “Hıristiyan” ruhanileri, zafer için aynı Tanrı’ya dua ettiler. Tanrı bölündü mü? Acaba Tanrı, Profesör Albert Einstein’in “çocuk hastalığı” ve “insanlığın kızamığı” olarak nitelediği milliyetçiliğe sürüklenebilir mi? Şüphesiz hayır! Bu nedenle Tanrı’yı gerçekten memnun eden tapıcılar, tarafsız kalmalı ve gerçek sevgi göstermelidirler. (Yuhanna 13:34, 35; 17:16) Onlar, ‘bedene göre savaşmazlar.’—II. Korintoslular 10:3, 4 ile karşılaştır.

HAKİKİ TAPINMA TANRI’NIN İSMİNİ YÜCELTİR

Resul Pavlus, çok ilahlar ve çok rab denilenler varsa da, hakiki tapıcılar için sadece “bir Allah Baba, vardır” demekle, Tanrı’yı memnun eden dinin başka bir özelliğine de dikkati çekti. (I. Korintoslular 8:5, 6) Şu halde Tanrı’yı memnun eden kişiler muhakkak O’nun ismini bilirler ve kullanırlar.

Mukaddes Kitap, yazıldığı orijinal dillerde, özel olarak Tanrı’nın ismine, 7000’den fazla değinir. Örneğin, İşaya 42:8’de şöyle okuyoruz: “Ben Yehovayım, ismim odur; ve izzetimi bir başkasına, ve hamdimi oyma putlara vermiyeceğim.” O halde, bu kadar çok dinin üyeleri neden isimsiz bir Tanrı’ya tapınırlar? Aynı zamanda Mukaddes Kitap tercümelerinden O’nun ismini neden çıkarırlar? Bu, muhakkak Tanrı’yı memnun eden bir tutum değildir; zira İsa şöyle dua etti: “İsmin mukaddes olsun.”—Matta 6:9.

TANRI’YI MEMNUN EDEN DİN

Sözünü ettiğimiz hakiki tapınmanın bu iki temel talebini yerine getiren, dünya çapında bir dinsel topluluk var mıdır? İsa’nın öğrettiği sevgiyi gerçekten uygulayan bir din var mıdır? Ve aynı tapıcılar, 20. yüzyılımızda, Tanrı’yı gerçekten yüceltip, O’nun ismine şeref veriyorlar mı?

Yehova’nın Şahitlerinin, tarafsızlıklarını korudukları iyice kanıtlanmış bir gerçektir. Bu nedenle, temerküz kamplarında ve hapishanelerde acı çekmişlerdir. Mukaddes Kitaba dayanan prensiplerinden taviz vermektense, ilk Hıristiyanlar gibi şehit olmayı tercih etmişlerdir. Bu duruş ve tutum Tanrı’ya ve hemcinslerine karşı gösterdikleri sevgilerinden kaynaklanmaktadır. Bu tür bir sevgi, Tanrı’yı memnun eden hakiki tapınmanın belirgin özelliğidir.

Tanrı’yı memnun eden dinin diğer talebi hakkında ne denilebilir? Tanrısal isim olan Yehova’yı gerçekten kimler yüceltmektedir? Dünya çapında sadece Yehovanın Şahitlerinin bunu, hem vaaz etme faaliyetleri, hem de davranışlarıyla yaptıkları bellidir.—Romalılar 10:13-15.

Yehova’nın Şahitleri hakkında neden daha çok bilgi almayasınız? Bu makale ile birlikte, onların bazı inançlarını ve bunların Mukaddes Kitabın hangi prensibine dayandığını gösteren bir liste bulacaksınız. Yehova’nın Şahitlerinin tapınma tarzını şu basit sorularla deneyin: Tapınma tarzları Mukaddes Kitapta bulunan Tanrı’nın hakikat standartlarını karşılıyor mu? Hakiki tapınmanın bir kısmı olması gereken barışçı bir sevgi türünü meydana getiriyor mu? Tanrı’nın ismini yüceltiyorlar mı? Eğer bütün bunları karşıladığını görürseniz Tanrı’yı gerçekten memnun eden dini bulmuş olacaksınız.

[Sayfa 5’teki çerçeve]

YEHOVA’NIN ŞAHİTLERİNİN İNANÇLARI

İNANÇLARI MUKADDES KİTAPTAKİ DAYANAĞI

Tanrı’nın ismi Yehova’dır Çıkış 6:3; İşaya 42:8

Âdem’in günahından dolayı insan ölüyor Romalılar 5:12

Cehennem insanlığın müşterek mezarıdır Eyub 14:13; Vahiy 20:13

II. Timoteos 3:1-5