Önemli Sorulara Cevaplar

Eyub, gözleriyle bir ahit kestiğini, dolayısıyla bir kıza göz atmadığını söylemekle ne demek istedi?

Eyub’un bu sözlerini Eyub 31:1’de okuyoruz: “Gözlerimle bir ahit kestim, ve ben kıza nasıl göz atarım?” Eyub bu sözleriyle, Tanrı’ya karşı bütünlüğünü muhafaza etmeğe azimli ve karısından başka hiçbir kadına şehvetle bakmamaya kararlı olduğunu belirtmek istemiştir.

Eyub ve karısının birkaç çocuğu oldu. Yıllardır birlikte yaşadığı karısı kendisinin Tanrı’yı lanetleyip ölmesini ısrarla söylediği güç günler geçirmesine rağmen ona sadık kaldı. (Eyub 2:9, 10) Kendisinin tek kadın ile evliliği bıraktığı veya daha genç kadınlarla, yani bakirelerle cinsel ilişkilerde bulunmayı düşündüğüne dair hiçbir delil yoktur.—Eyub 19:17.

Eyub, ahlaksızlığın, çok defa, karşı cinsten birine şehvetle bakmakla başladığı ve bunun yürekte ahlak dışı cinsel ilişkiler için arzu yarattığının farkındaydı. Bundan dolayı gözleriyle sanki resmi bir antlaşma yapmış veya bir ahit kesmişti. Bunun amacı neydi? Başka bir kadına kesinlikle şehvetle bakmamak. Tabii, günlük hayatında kadınları görecek ve yardıma muhtaç olduklarında onlara gereken yardımda bulunacaktı. Ama romantik saiklerle flört etmeyi düşünmemeğe ve onlara göz atmamağa kararlıydı. Bu, kendisine yasaktı. Şüphesiz ki, Eyub’un ‘gözleriyle kestiği ahit’ kadınlara tutku uyandıracak ve ahlaksızlıkla sonuçlanabilecek tarzda bakmaktan kaçınmasına yardımcı oldu.—Eyub 31:9, 11; Matta 5:28 ile karşılaştır.

Yehova, Âdem ile acaba doğrudan doğruya mı yoksa bir melek vasıtası ile mi konuştu?

Herhalde Tanrı, Âdem ile, daha sonraları İsa olarak yeryüzüne gelen Oğlu aracılığıyla konuşmuştur.

Mukaddes Kitap Tanrı’nın insanlarla konuştuğu zaman bunu çok defa bir melek vasıtasıyla yaptığını ve bu melekten bazen o sanki bizzat Yehova imiş gibi bahsedildiğini açıklıyor. (Tekv. 16:7-11; Hâk. 2:1-4; 6:11-16; 13:15-22; Çıkış 3:2-4 ile Resullerin İşleri 7:30-35’i karşılaştır.) Mukaddes Yazılar, Tanrı’nın, Kanunu Musa’ya melekler vasıtasıyla verdiğini açıkça söylüyor.—Gal. 3:19; İbr. 2:2, 3.

Tanrı’nın başlıca sözcüsü, “Kelâm” diye adlandırılan yegâne tevlit edilmiş Oğluydu. Tanrı, insanlarla irtibata geçmek için onu sık sık kullandı. (Yuh. 1:1) Diğer bütün şeyleri Tanrı onun vasıtasıyla yarattı. (Yuh. 1:3; Kol. 1:16) Kelâm veya Söz adlı şahsa Yehova şunları söylemişti: “Suretimizde. . . .insan yapalım.” Yaratılış kaydı devamen Tanrı’nın, Âdem ile Havva’ya söylediği şu sözleri belirtir: “Semereli olun, ve çoğalın.” Tanrı’nın bu ve diğer sözlerini Âdem ile Havva’ya insanlarla yakından ilgilenen “Kelâm” vasıtasıyla söylemiş olması akla yatkındır.—Tekv. 1:26-28; 2:16; 8-13; Sül. Mes. 8:31.