İns. 44, sayfa 35, paragraf 6’da şunları okuyoruz: “En çok sevdiğimiz dinlenme türünün peşinden, ruhi menfaatlarımızı ihmal edecek derecede koşuyor muyuz? Yoksa ilk önce ruhi ihtiyaçlarımızı karşılayıp tümünü sadece istirahatımız için mi kullanıyoruz, yoksa vaktimizi başta bir toplantıda hazır bulunmak veya tarla hizmetine iştirak etmek için mi kullanıyoruz? Eğer Yehova’ya hizmet etmeyi ruhen dinlendirici olarak telakki edersek aslında Mukaddes Kitaba göre böyledir, o zaman seçim yapmak güç olmasa gerek. (Mat. 11:28; Mezm. 19:8; Rom. 15:32) Bir kıza aşık olan bir gencin günün ağır işlerinden sonra önce istirahat edeceğini düşünebilir miyiz? Hayır! Çok yorgun olduğu halde sevgilisini görmeğe koşa koşa gidecek. Eğer yüreğimiz, Yehova’ya ve komşumuza karşı sevgimizin bir ifadesi olarak Yehova’nın hizmetine yönelmişse, serbest olduğumuz günde, yani hafta sonunda, bir toplantıda hazır bulunmak ve tarla hizmetine iştirak etmek bizim için muhakkak ferahlık verici ve dinlendirici olacaktır!—Mat. 22:37-40.

⁸ Kendimize karşı dürüst olalım. Her hafta sonu vazifeden uzak kalmak çok tehlikelidir, çünkü ruhi düşünüşümüzü zayıflatacak ve günlerimizle ilgili acillik duygusunu bize kaybettirecek. Bu nedenle İns. 46, sayfa 23, paragraf 17’de şunları okuyoruz: “Refah içinde olan ülkelerde yaşayanlarımız, hafta sonlarını cemaatin ve Tanrı’nın hizmetinden uzakta zevk içinde geçirmeyi alışkanlık edinecek derecede dünyanın kendilerini “yumuşatmasına” şüphesiz asla müsaade etmek istemeyecekler!” Her ne kadar bir pazar günü birçok insanı evde bulamayabilirsek de, yine de bazı insanları buluruz ve kim bilir belki tam o gün iyi haberi dinlemek için bazıları bekleyebilirler? Ve her şeyden önce, eğer serbest olduğumuz vakti Yehova’yı memnun etmek üzere kullanırsak, iyi bir vicdanımız olacak ve Yehova bizi tasvip edecektir.

⁹ Bu nedenle, bütün cemaatlerde ihtiyarların, pazar günleri toplantı ve tarla hizmeti için düzenlemeler yapıp bunları destekleyerek tarla hizmetinde önderlik etmeleri çok bina edici ve ruhen faydalı olacaktır. (Res. İşl. 20:28; I. Pet. 5:1-3) Dinlenme ile ilgili dengeli bir görüşe sahip olup her şeyi uygun vaktinde yapmak olgunluğun bir ifadesidir. (Vaiz 3:1-8) Fakat her şeyden çok Tanrı’nın krallığının menfaatlerini arayalım. Har-magedon’da sağ kalmamız ve ebedi hayatımız buna bağlı olacaktır.—Mat. 6:33.

Özel İhtiyaçları Olanlara Yardım Etmek

¹ Yehova ve iyiliği hakkında konuşma imkânları bir engel veya bedeni sakatlık yüzünden büyük ölçüde sınırlı olanlarla birlikte çalışabilme imkânlarını arıyor muyuz? Herhangi bir sakatlık yüzünden yapabilecekleri sınırlı olan bir veya fazla kişi hemen hemen her cemaatte var. Kötürüm, kör, sağır veya yaşlı olmaları nedeniyle bazı yeteneklerden yoksun olan birçokları var. Her ne kadar Yehova yaptıkları az vazifeden muhakkak çok memnunsa da, hizmete daha dolgun şekilde iştirak etme arzularının bizimkinden az olduğu sonucuna mı varalım?

² Bazılarındaki bedensel sakatlıkların, o kişiyi Yehova’nın sevgisi ve iyiliğinin daha çok farkına varmağa ve daha çok şey yapmağa sevk ettiği doğrudur. Böyle bir kimse Yehova’ya hizmet etmek üzere daha çok imkân arayabilir ve başkalarının biraz yardımıyla bu mümkün olabilir; sonuç olarak herkes daha çok sevinç duyar. Bu durumda olanları beraber alıp veya katılabilmelerini sağlayan fırsatlar karşısına uyanık olup hizmet için yaptığımız programa onları dahil etmek sevgi dolu bir ilginin mükemmel bir ifadesi olmaz mıydı? Bu, BİRBİRİMİZE YARDIM ETMEK üzere koyduğumuz hedefe uygun düşer!

³ Böyle düşünceli oluş, muhakkak Yehova’nın ruhunun işlemesiyle cemaate nüfuz ediyor. Pavlus, “çok aza, fakat bir beden var” diye açıkladı ve bedensel nedenlerle “bedenin daha zayıf görünen aza”larının da olduğunu belirtti. Sonuç nedir? “Eğer bir uzuv elem çekerse, bütün aza beraber elem çeker.” Böyle kimselere “yardımlar”la destek olmak cemaati sevgide birleştirip Krallık mesajının ilan edilişini artırmaktadır.—I. Kor. 12:19-31.

⁴ Sen bunu yapmanın bazı yollarını düşünebilir misin? Bir cemaatte gözleri kör fakat Yehova’nın hizmetinde yaptığıyla tamamıyle tatmin olmayan bir birader vardı. Başka bir birader bu ihtiyacı sezip yardım edebileceği bir şey var mı diye sordu. Sonuç olarak bu kör birader çok vakit geçmeden kendi Mukaddes Kitap tetkikini muntazaman idare ediyordu. Bunu nasıl yaptı? Yardım eden kardeş her hafta konunun tümünü ona yüksek sesle okumak için vakit ayırdı. Kör olan kardeşiyle beraber Mukaddes Kitap tetkikine gidip soruları okurdu.

Birbirimize Yardım Etmek—(Kısım II)—Kitap Tetkiki Vasıtasıyla

¹ Hepimiz va’zetme sorumluluğunu taşımakta eşit olduğumuz halde hepimiz tecrübe ve yetenek açısından eşit değiliz. (I. Kor. 12:29, 30) Yeni olan veya tecrübeleri noksan olanlar var. Bazılarının imkânları tahsil veya lisan engelleri yüzünden sınırlıdır. Başkaları tarla hizmetinin bir özelliğinde çok tecrübelidir fakat başka birinde değiller. Doğal olarak hepimiz iyi haberi yetenekli ve etkili şekilde va’zetmek istiyoruz. Tecrübemizin ve yeteneklerimizin yararlarını başkalarıyla paylaşmak çok mutlulukla sonuçlanabilir.—Res. İşl. 20:35.

² Kitap tetkiki tanzimi karşılıklı yardım sağlamak üzere mükemmel bir tedariktir. Birçok müjdecinin gruplarında başkalarına yardım etmek üzere kullanabilecekleri tecrübe ve yetenekleri var. Birçok durumlarda bu sadece ihiyacı bildirip onlardan yardım istemek meselesidir. Her kitap tetkiki idarecisinin, hizmette yardım elinin uzatılmasına ihtiyacı olanlar ile etkili yardım vermeğe seve seve hazır ve en iyi durumda olanların kim olduğu meselesini düşünmesini teklif ediyoruz.

³ Bunlar bir kere zihninde varken idareci belki önce tecrübeli olan müjdeciye daha az tecrübesi olan biriyle çalışmak meselesini görüşmek için yaklaşabilir. Örneğin bir hemşireye şöyle diyebilir: “Hemşire ... ile bir veya iki gün evden eve hizmette çalışmak ister misin? Tecrübenden yararlanacağından eminim. Zannederim ikiniz de bir süre beraber çalışmaktan sevinç duyacaksınız ve karşılıklı bina edici olacaksınız.”

⁴ Eğer tecrübeli hemşire mutabık kalırsa, idareci diğer hemşire ile konuşup onlar için uygun tanzimler yapmalarını teklif edebilir. Bazı durumlarda bunu tetkik idarecisiyle beraber müzakere etmek isteyebilirler, zira bunu nasıl yapabileceklerine dair onun teklifleri olabilir. Onlar birlikte hazırlık yapmak, hizmete katılmak ve gösterilen ilgiyi takip etmek konusunda hangi şeyin en uygun olacağını planlayabilirler.

⁵ İdareci, ara sıra, nasıl çalıştıklarını sorarak kardeşlere karşı gerçek bir ilgi göstermeli. Yardımcı oluşu ve teşvik sözleri sadece bir tetkiki idare eden olmadığını gösterecek; yanı başkalarına sevgi dolu şefkati olduğu ve ruhen ilerlemelerine samimi ilgi gösterdiği belli olacak. Hizmet nazırı o grupla bir hafta çalıştığında o da neler başarıldığıyla ilgilenecek. Onun ve idarecinin, kitap tetkiki grubunda herkesin birbirine yardım etmesi için yapılan düzenlemeleri geliştirmek üzere yapabilecekleri herhangi bir şey cemaati bir bütün olarak kuvvetlendirecektir.—I. Sel. 2:7, 8.