Bölüm 22
Tanrı’nın Sözünü Cesaretle Söylemeye Devam Edin
1. (a) İsa’nın takipçilerinin, MS 33 yılının Pentikost gününden başlayarak ilan ettikleri iyi haber neydi; fakat hükümdarların ve ileri gelen Yahudilerin tepkisi ne oldu? (b) Bu hususta hangi soruları sormamız yerinde olur?
İNSAN tarihinin 4000 yıl boyunca şahit olduğu en önemli olaylar cereyan ediyordu. Tanrı’nın bizzat Kendi oğlu İsa Mesih, bütün yerin müstakbel Kralı olarak meshedilmişti. Kendisi din adamlarının düşmanca kışkırtmaları sonucu idam edildi ise de, Yehova onu diriltti. Böylece, onun vasıtasıyla ebedi hayat ile sonuçlanan bir kurtuluş mümkün oldu. Fakat İsa’nın vefakâr takipçileri bu iyi haberi alenen ilan ettikleri zaman şiddetli bir muhalefetle karşılaştılar. Önce resullerden ikisi, daha sonra da hepsi hapse atıldılar; dövülüp, İsa’nın ismiyle konuşmaktan menedildiler. (Res. İşl. 4:1-3, 17; 5:17, 18, 40) Şimdi ne yapmalıydılar? Siz olsaydınız ne yapardınız? Cesaretle şahitlik etmeye devam eder miydiniz?
2. (a) Günümüzde ilan edilmesi gereken daha harikulade haber nedir? (b) Bunu yapma sorumluluğu kimlere aittir?
2 MS 1914 yılında, evrensel önem taşıyan daha harikulade bir olay gerçekleşti. İsa Mesih’in yönetimindeki Tanrı’nın Krallığı gökte kuruldu. Daha sonra Şeytan ve cinleri yeryüzüne atıldılar. (Vahiy 12:1-5, 7-12) Böylece şimdiki kötü şeyler sisteminin son günleri başlamış oldu. 1914 olaylarına şahit olan nesil ölüp tükenmeden önce, Tanrı bütün Şeytani şeyler sisteminin ezip yok edecektir. (Mat. 24:34) Hayatta kalanlar ebediyen yaşama ümidine sahip olacaklardır. Tanrı’nın başlangıçtaki amacıyla uyumlu olarak tüm yeryüzü bir Cennet olacaktır. Siz de bu iyi haberi zaten benimsemiş bir kişi iseniz, bunu başkalarıyla paylaşma sorumluluğu altındasınız. (Matta 24:14) Ancak bunu yaparken, nasıl bir tepki bekleyebilirsiniz?
3. (a) İnsanlar Gökteki Krallık mesajına nasıl karşılık veriyorlar? (b) Dolayısıyla hangi soruyla karşı karşıya bulunuyoruz?
3 Bazı kişiler sizi Gökteki Krallığın bir vaizi olarak sıcak bir şekilde karşılarken, büyük bir çoğunluk ilgisiz kalacaktır. (Mat. 24:37-39) Başkaları ise, alay edebilir veya şiddetle karşı koyabilirler. İsa, karşı koyanların bazen kişinin kendi akrabaları olabileceğine ilişkin uyarıda bulundu. (Luka 21:16-19) İş yerinizde veya okul çevrenizde de olumsuz tepki ile karşılaşmanız mümkündür. Yehova’nın Şahitlerinin faaliyetleri, birçok yerde hükümetler tarafından haksız şekilde yasaklanmış bulunuyor. Bütün bu şartların herhangi biri ya da hepsi ile yüz yüze gelirseniz acaba Tanrı’nın Sözünü cesaretle söylemeye devam edecek misiniz?
4. Şahsen kararlı olmak, Tanrı’ya sadakatle hizmet edeceğimizi garanti eder mi?
4 Muhakkak siz de Tanrı’nın cesaretli bir hizmetçisi olmayı arzu ediyorsunuz. Bunu arzu etmekle beraber, hiçbir şeyin kendilerine engel olamayacağını düşünen bazıları vaizlik işini terk ettiler. Diğer yandan, çekingen bir tabiata sahip olan başka kişiler, hiç gevşemeden Tanrı’ya gayretle hizmet etmeye devam etmektedirler. Siz, “imanda sabit” duran bir kişi olduğunuzu nasıl kanıtlayabilirsiniz?—I. Kor. 16:13.
KENDİ GÜCÜMÜZE GÜVENMEYELİM
5. (a) Tanrı’nın vefakâr bir hizmetçisi olabilmekte en önemli etken nedir? (b) İbadetler neden o kadar önemlidir?
5 Tanrı’nın vefakâr bir hizmetçisi olabilmenin birçok etkene bağlı olduğu muhakkaktır. Fakat her şeyden önemli olan Yehova’ya ve O’nun tedariklerine güvenmektir. Acaba böyle bir güveni nasıl gösterebiliriz? Bunu göstermenin bir yolu cemaatçe yapılan ibadetlerde hazır bulunmaktır. Mukaddes Yazılar, bizi, bu ibadetleri ihmal etmemeye ısrarla teşvik ediyor. (İbr. 10:22-25) Yehova’ya karşı vefalarını korumaya devam eden Şahitler, gerek insanların ilgisizliği, gerekse zulüm karşısında bile iman kardeşleri ile birlikte ibadetlerde devamlı olarak hazır bulunmak üzere çaba harcamışlardır. Bu ibadetlerde Mukaddes Kitap bilgimiz artmaktadır, fakat bizi oraya çeken etken sadece yeni şeyler öğrenmenin cazibesi değildir. (Resullerin İşleri 17:21 ile karşılaştırın.) İbadetler sayesinde, iyi bildiğimiz hakikatlere karşı takdirimiz derinleşmekte ve öğrendiğimiz bilgileri kullanabilme yeteneğimiz güçlenmektedir. İsa’nın bize bıraktığı örnek, zihin ve yüreklerimizde perçinlenmektedir. (Efes. 4:20-24) Ayrıca, birleşmiş bir toplumda kardeşlerimize daha da yakınlaşmakta ve Tanrı’nın iradesini yapmaya devam etmek üzere kuvvet bulmaktayız. Yehova’nın ruhu cemaat kanalıyla bize rehberlik etmekte ve kendi ismiyle bir araya geldiğimizde İsa, bu ruh vasıtasıyla aramızda olmaktadır.—Vah. 3:6; Mat. 18:20.
6. Yehova’nın Şahitleri, faaliyetlerinin yasaklandığı yerlerde ibadetleriyle ilgili nasıl bir düzenlemeye sahiptirler?
6 Siz ibadetlerde devamlı olarak hazır bulunup orada müzakere edilenleri şahsen yaşamınızda uyguluyor musunuz? Bazen, faaliyetin yasaklandığı yerlerde ibadetleri, daha küçük gruplar halinde evlerde yapmak gerekmiştir. Bu sebeple yer ve zaman değişebilmekte ve ibadetler bazen gece geç saatlere alındığından dolayı her zaman gitmek kolay olmayabilmektedir. Fakat kişisel sıkıntıya ya da tehlikeye rağmen, vefakâr birader ve hemşireler her ibadette bulunmak üzere samimi bir gayret göstermişlerdir.
7. (a) Yehova’ya güvendiğimizi göstermenin başka bir yolu da nedir? (b) Bu, cesaretle konuşmaya devam etmemize nasıl yardımcı olabilir?
7 Yehova’ya duyulan güveni göstermenin başka bir yolu ise, O’na devamlı olarak duada yaklaşmaktır; bu basit bir alışkanlık olarak değil, Tanrı’nın yardımına duyduğumuz gereksinimi, yürekten gelen bir takdirle fark ettiğimiz için yapılmalıdır. Bunu siz de yapıyor musunuz? İsa, yeryüzündeki hizmeti esnasında defalarca dua etti. (Luka 3:21; 6:12, 13; 9:18, 28; 11:1; 22:38-44) Ayrıca direkte öldürülmesinden bir önceki gece, şakirtlerini şöyle teşvik etti: “Uyanık durup dua edin ki, iğvaya düşmiyesiniz.” (Mar. 14:38) Gökteki Krallık mesajına karşı büyük bir ilgisizlik gördüğümüz takdirde, hizmetimizde gevşeme ayartmasına kapılabiliriz. İnsanlar tarafından alay konusu olduğumuzda veya daha şiddetli bir zulümle karşılaştığımızda, bu durumlardan kaçınmak için susma eğilimi gösterebiliriz. Fakat cesaretle konuşmaya devam etmek üzere duada gayretle Tanrı’nın ruhunun yardımını dilersek, bu gibi ayartmalara boyun eğmekten korunabiliriz.—Luka 11:13; Efes. 6:18-20.
CESUR BİR ŞAHİTLİK KAYDI
8. (a) Resullerin İşleri kitabındaki kayıt bizim için neden özel bir önem taşır? (b) Bu bilgilerin bize nasıl yarar sağlayacağını, paragrafın sonundaki soruları cevaplayarak izah edin.
8 Resullerin İşleri kitabındaki kayıt hepimiz için özel bir önem taşımaktadır. Çünkü bizimle aynı duygulara sahip insanlar olan resullerin, engelleri ne şekilde aşıp, Yehova’nın cesur ve vefakâr Şahitleri olmayı nasıl başardıklarını gösterir. Şimdi bu kaydın bir bölümünü aşağıdaki soruları ve belirtilen ayetleri ele alarak inceleyelim. Bunu yaparken, siz de okuduğunuzdan şahsen nasıl yararlanabileceğinizi düşünün:
Resuller yüksek öğrenim yapmış kimseler miydi? Acaba onlar, her şeye rağmen, korkusuz olan bireyler miydiler? (Res. İşl. 4:13; Yuh. 18:17, 25-27; 20:19)
Bizzat Tanrı’nın Oğlunu sadece birkaç hafta önce mahkûm eden Yahudi meclisi önünde Petrus’un cesaretle konuşmasını sağlayan şey neydi? (Res. İşl. 4:8; Mat. 10:19, 20)
Sanhedrin’e getirilmeden önceki haftalar boyunca da resuller ne yapmaktaydılar? (Res. İşl. 1:14; 2:1, 42)
Hükümdarlar İsa’nın ismiyle vaaz etmelerini menettikleri zaman, Petrus ve Yuhanna nasıl karşılık verdiler? (Res. İşl. 4:19, 20)
Serbest bırakılmaları üzerine yardım için yine kime başvurdular? Ondan zulme bir son vermesini mi dilediler? Öyleyse ne istediler? (Res. İşl. 4:24-31)
Karşı koyanlar vaaz etme işini durdurmaya çalıştıklarında, Yehova hangi vasıtayla yardım sağladı? (Res. İşl. 5:17-20, 33-40)
Resuller serbest bırakılma nedenlerini iyi anladıklarını nasıl gösterdiler? (Res. İşl. 5:21, 41, 42)
Şakirtlerin birçoğu şiddetli zulüm yüzünden dağıldıkları halde ne yapmaya devam ettiler? (Res. İşl. 8:3, 4; 11:19-21)
9. (a) İlk şakirtlerin hizmeti heyecan veren hangi sonuçları doğurdu? (b) Bu iş bizi nasıl kapsamına aldı?
9 İyi haber için verdikleri emek boşuna değildi. MS 33 yılının Pentikost günü yaklaşık 3.000 şakirt vaftiz edildi. “İman eden daha bir çok erkek ve kadınlar Rabbe katılıyorlardı.” (Res. İşl. 2:41; 4:4; 5:14) Zamanla, en şiddetli zulmedicilerden olan Tarsuslu Saul’un bile Mesih’in bir takipçisi olduğu ve kendisinin cesaretle hakikate şahitlik ettiği bildirildi. Kendisi daha sonra resul Pavlus olarak tanındı. (Gal. 1:22-24) Birinci yüzyılda başlayan iş şimdi durmuş değildir. Aksine bu “son günlerde” hız kazanmış ve yeryüzünün en ücra köşelerine ulaşmış bulunmaktadır. Bizler de bu işe katılma imtiyazına sahibiz; bunu yaparken bizden önce hizmet eden vefakâr şahitlerin örneğinden ders alabiliriz.
10. (a) Pavlus şahitlik etmek için hangi fırsatları kullandı? (b) Siz, Gökteki Krallık mesajını hangi şekillerde iletiyorsunuz?
10 Pavlus, İsa Mesih hakkındaki hakikati öğrendiği zaman oyalanmadı. “Hemen havralarda, İsa Allahın Oğludur, diye vâzetti.” (Res. İşl. 9:20) Tanrı’nın kendisine gösterdiği hak edilmemiş inayeti takdir edip, almış olduğu iyi habere herkesin gereksinimi olduğunu fark etti. O günün töresine göre, kendisi bir Yahudi olduğu için şahitlik etmek amacıyla Yahudilerin toplanma yeri olan havralara giderdi. Hem evden eve vaaz edip hem de çarşıda insanlarla müzakereler yapardı. Ayrıca, iyi haberi ilan etmek için yeni bölgelere gitmeye arzuluydu.—Res. İşl. 17:17; 20:21; Rom. 15:23, 24.
11. (a) Pavlus, cesur olmakla beraber anlayışlı da olduğunu şahitlik etme şekliyle nasıl gösterdi? (b) Akrabalara, iş veya okul arkadaşlarına şahadet ederken bu niteliği nasıl yansıtabiliriz?
11 Pavlus cesur olmakla beraber anlayışlıydı da; biz de öyle olmalıyız. Yahudileri, Tanrı tarafından atalarına verilen vaatlerden hareket ederek cezbetti. Yunanlılara ise alışmış oldukları esaslar hakkında konuştu. Bazen de, hakikati öğretirken başından geçen tecrübeleri şahitlikte bulunmak üzere vasıta olarak kullandı. Kendisi bunu şöyle açıkladı: “Ve hepsini incil için yapıyorum, ta ki onda hissedar olayım.”—I. Kor. 9:20-23; Res. İşl. 22:3-21.
12. (a) Cesur olmakla beraber, Pavlus, karşı koyanlarla devamlı surette yüz yüze gelmemek için ne yaptı? (b) Biz bu örneğe ne zaman ve nasıl hikmetli bir şekilde uyabiliriz? (c) Cesaretle konuşmaya devam etmek için gereken kuvvet nereden gelmektedir?
12 Pavlus, iyi habere muhalefet karşısında, başka bir yerde vaaz etmenin veya hiç değilse bir süre için başka bir bölgeye gitmenin en iyi gözüktüğü durumlarda, böyle yapmayı hakikatin düşmanlarıyla devamlı surette yüz yüze gelmeye tercih etti. (Res. İşl. 14:5-7; 18:5-7; Rom. 12:18) Fakat hiçbir zaman iyi haberden utanç duymadı. (Rom. 1:16) Karşı koyanlardan gelen küstahça, hatta zorbaca muameleyi hoş karşılamadığı halde, vaaz etmeye devam etmek için “Allahımızdan cesaret aldı.” İçine düştüğü zor şartlara rağmen, şunları söyleyebildi: “Vâzedilen haber benim vasıtamla tamamlansın . . . . diye, Rab yanımda durdu, ve beni kuvvetlendirdi.” (I. Sel. 2:2; II. Tim. 4:17) Cemaatin başı olan Rab İsa Mesih, günümüzde yapılacağını önceden bildirdiği işin yapılabilmesi için gereken kuvveti sağlamaya devam etmektedir.—Mar. 13:10.
13. Mesih’in bir takipçisinin cesaretini kanıtlayan nedir? Bu cesaret nereden kaynaklanır?
13 İsa Mesih ve Tanrı’nın birinci yüzyıldaki diğer vefakâr hizmetçilerinin yaptıkları gibi, Tanrı’nın Sözünü cesaretle söylemeye devam etmek için her nedene sahibiz. Fakat cesaretle konuşmak, sert veya meydan okurcasına bir tutum takınmamız gerektiği anlamına gelmez. Düşüncesiz olmak veya mesajı dinlemek istemeyenlere zorla kabul ettirmeye çalışmak gereksizdir. Fakat insanların ilgisizlikleri yüzünden vazgeçemeyeceğimiz gibi, karşı koyanların tehdidiyle de cesaretten düşüp susamayız. İsa gibi biz de tüm yeryüzünün en adil hükümeti olarak Tanrı’nın Gökteki Krallığına dikkat çekiyoruz. Evrensel Egemen Yehova’yı temsil ettiğimiz mesaj bize değil, O’na ait olduğundan cesaretle konuşabilmekteyiz.—Fil. 1:27, 28; I. Sel. 2:13.
Tekrarlama İçin Sorular
● Gökteki Krallık mesajını mümkün olan herkes ile paylaşmak neden önemlidir? Fakat ne gibi tepkiler beklemeliyiz?
● Yehova’ya hizmet etmekte kendi gücümüze güvenmediğimizi nasıl gösterebiliriz?
● Resullerin İşleri kitabından alabileceğimiz değerli dersler nelerdir?