“Şükrediciler Olun”

“Mesihin selâmeti (barışı) yüreklerinizde hâkem olsun . . . . ve şükrediciler olun.”—Koloseliler 3:15.

1. İsa’nın takipçileri bu nankör dünyada hangi şeye karşı dikkatli olmalıdırlar?

DÜZENİ bozuk 20. yüzyıl öyle bir duruma geldi ki, artık insanların büyük çoğunluğu şükredici olmayı unuttu. Yıllar ilerledikçe “lütfen” ve “teşekkür ederim” gibi takdir ifadelerine daha az rastlanıyor. Nankörlük, insanların üzerinde hüküm süren bencil ruhun, yani dünyanın “hava”sının bir kısmı haline geldi. (Efesoslular 2:1, 2) İsa’nın takipçileri, bu “dünyadan olma”makla birlikte, bu şeyler sistemi mevcut olduğu sürece onun içinde yaşama zorunluluğu altındadırlar. (Yuhanna 17:11, 16) Bundan dolayı, bu nankör ruhun kendilerini etkilememesine ve şükranlarının azalmamasına dikkat etmelidirler.

2. (a) Yehova’nın Şahitleri Tanrı’ya şükranlarını hangi durumlarda gösterebilirler? (b) Sadece sözlerle şükran belirtmek yeterli midir?

² İman kardeşleri arasındaki sohbetlerde, sık sık Tanrı’nın iyiliğine karşı takdir belirtilebilir. İsa’nın vakfolmuş takipçilerinin büyük kısmı, şüphesiz semavi Baba Yehova’ya verdiği iyi şeyler için şahsi dualarında günde birkaç kez şükrederler. Aynı zamanda şükran, cemaat dualarında ve ibadetlerde ilahi söylerken de belirtilir. Şükranı, sözlerle belirtmek şüphesiz daha kolaydır. Fakat resul Pavlus, Kolose’deki kardeşlerine, sadece şükran duyduklarını söylemekle kalmayıp, günlük hayatlarında onu işleriyle göstermelerini veya kanıtlamalarını teşvik etti. Şunları yazdı: “Mesihin selâmeti (barışı) yüreklerinizde hakem olsun; buna da bir bedende davet edildiniz; ve şükrediciler olun.”—Koloseliler 3:15.

Teşekkür Etmek İçin Pek Çok Nedenler

3. Neden hepimiz Tanrı’ya teşekkür etmeliyiz?

³ Yaşayan her şahıs, müteşekkir olmak için pek çok nedenlere sahiptir. En önemli neden hayattan zevk almaktır; çünkü hayatımızı kaybedersek, elimizde olan veya elde etmek istediğimiz her şey o anda değerini yitirir. Mezmur yazarı Davud, Tanrı hakkında, “hayatın kaynağı sendedir” diyerek, tüm insanları bu gerçeği hatırlamaya teşvik etmişti. (Mezmur 36:9) Pavlus, Ariopagos’ta Atinalılara hitap ettiği sırada, bu aynı ebedi hakikati hatırlattı. (Resullerin İşleri 17:28) Evet, sırf hayatta olmanız Tanrı’ya teşekkür etmek için yeterli bir nedendir. Tanrı’nın vermiş olduğu yetenekleri—tat ve koku alma, dokunma, görme veya duyma gibi duyuları—hatırladığımız zaman takdirimiz daha da artıyor.

4. Hangi görüş, hayat nimetlerini olağanmış gibi kabul etmek hatasından bizi koruyacak?

⁴ Fakat birçok kişi, bunlara sahip olmayı olağan bir şeymiş gibi görür. Ancak insanlar, genellikle görme veya duyma duyusu gibi bir niteliği kaybettiklerinde, sıhhatte oldukları zaman, sahip oldukları nimetleri takdir etmediklerini fark ederler. İsa’nın vakfolmuş takipçileri, buna benzer bir takdirsizliğe düşmemek için daima dikkatli olmalıdırlar. Onlar, şu sözleri söyleyen Mezmur yazarının şükran dolu takdirkâr tutumunu sürdürmek için büyük gayret gösterebilirler: “Ya RAB Allahım, yaptığın harikalar, ve bizim için düşüncelerin çoktur; sana benziyen yoktur. Onları ilan edip söylemek istesem, sayıya gelmez.”—Mezmur 40:5.

5. İsrailliler, Yehova’dan aldıkları ek bereketlere rağmen, hangi utanç verici tutuma düştüler?

⁵ 106. Mezmur, Yehova’nın, kendi kavmi İsrail için yaptığı kudretli işler hakkında şiirsel bir özet sunar. Tanrı’nın, onlara karşı davranışı, genellikle insanlara ihsan ettiği iyilik ve olağan yaşam bereketlerine eklediği bir davranıştı. Fakat Mezmur yazarı, bu yararlara rağmen, İsraillilerin kendilerine verilen özel bereketlere karşı takdir göstermeye devam etmediklerini vurgular. Mezmur 106:13’te şunları okuyoruz: “Onun işlerini hemen unuttular; öğüdünü beklemediler.” Bu duruma gelmelerinin nedeni, geçen vaktin onların takdirlerini yavaş yavaş azaltması veya uzun süre içinde Tanrı’nın kendileri için yaptıklarını unutmuş olmaları değildi. Tam tersine, onlar, çabuk unuttular, evet Yehova’nın, onlar için Kızıl Deniz’de yaptığı önemli mucizeleri birkaç hafta sonra unutmuşlardı. (Çıkış 16:1-3) İlerdeki paragraflarda göreceğimiz gibi, şükran duymaları gereken şeyleri hayatlarında olağan bir şey haline getirmeleri üzücüdür.

Şükran Nasıl Gösterilmeli?

6. Ondalık neden zor bir talep değildi?

⁶ Kendi iyiliğine karşı, İsraillilerin göstermeleri gereken derin takdir hakkında ayrıntılı olarak Yehova, üç kesin yol gösterdi. Birincisi, her bitki ve hayvan ürününün onda birini Yehova’ya vermekle ilgili ondalık talebiydi. (Levililer 27:30-32) Bu, zor birşey değildi, çünkü Tanrı, güneş, verimli toprak, yağmur ve büyütmekle ilgili mucizelerin sorumlusuydu. Böylece Yehova’nın mabedindeki kâhinlere ondalık vermek, aslında Yehova’nın bizzat Kendisine gösterilen şükranın ifadesiydi.

7. (a) Ondalık vermekle Yehova’ya bağış yapmak arasında hangi önemli fark vardı? (b) Bu, İsraillilerin neyi görmelerine yardım ediyordu?

⁷ Başka bir talep, İsraillilerin, kişisel olarak yürek durumlarını açıklayacak olan bağışla ilgiliydi. Kesin bir miktar belirtilmemişti ama, bağışlar, buğdayın, şarabın ve yapağının ilki olmalıydı. (Sayılar 15:17-21; Tesniye 18:4) Bundan başka Yehova, kavmine ‘takdime sunmakta gecikmemelerini’ ve ‘toprağın turfandasını’, yani ‘ilkini’ vermelerini şart koşmuştu. (Çıkış 22:29; 23:19) Bu talep, İsraillilerin Yehova’ya şükranlarını, pratik bir şekilde gösterme fırsatını vermişti. Onlar, bağışlarının miktarına göre, Yehova’ya gösterdikleri şükranın derinliğini belirtebilirlerdi. Onlar, sadece tek bir salkım mı bağışlayacaklardı? Yoksa cömert bir yürekle büyük bir sepet dolusu vermeye mi sevk edileceklerdi? Böylece, her kişi veya aile, zorlanmadan şükranını gösterebilirdi.

8. (a) Devşirme ile yapılan tanzim, hangi iki yararı sağlardı? (b) Devşirmeye katılanların tümü tarafından cömertlik ve şükran nasıl ifade edilebilirdi?

⁸ Şükran göstermenin üçüncü bir yolu, Tanrı’nın hasatla ilgili tedariğiydi. Hasat vaktinde, muhtaç olanlar için tarlanın bazı kısımları biçilmeyecek, bırakılacaktı. Bu düzenleme, fakirlere karşı merhamet ve saygı göstermekle beraber, moral yönünden çökmemeleri için, hiçbir gayret harcamadan sağlanan bir şeyle geçinemeyeceklerini gösteriyordu. (Levililer 19:9, 10) Muhtaç olanlara bırakılması gereken miktar belirtilmemişti. Fakat İsrailli çiftçiler tarlalarının kenarında geniş bir alan bırakmakla cömert bir ruh göstermiş olacaklar ve bu şekilde fakirlere iyilik etmekle Yehova’ya izzet vereceklerdi. (Süleymanın Meselleri 14:31) Biçilmemiş geniş veya dar bir alan bırakmak, bizzat onların kararına bırakılmıştı. Fakat Tanrı, tarlada unutulan bir demet veya ağaçta bırakılan bir meyve veyahut bağda bırakılan bir salkımın fakire ait olacağını emrederek, cömertlik konusunda kesin talimatlar verdi. (Tesniye 24:19-22) Onlar da, devşirilenin onda birini O’nun tapınma yerine bağışlamakla, bu tedarik için Yehova’ya karşı şükranlarını kanıtlamış olacaklardı.

Yürek Cömertliği

9. Bencil olanlar, aslında neden kendi zararlarına çalışıyorlardı?

⁹ İsrailliler, cömertçe bağışlarda bulunsalardı, Yehova’nın bereketi evlerinin üzerinde olacaktı. (Hezekiel 44:30; Malaki 3:10) Fakat bol hasata rağmen, sık sık bağışlarda bulunmadılar. O zaman Tanrı, şükran duygularını harekete geçirmek üzere, krallar ve peygamberleri görevlendirdi. Aslında bencil İsrailliler, bizzat kendi zararlarına çalışıyorlardı, çünkü Yehova, Kendi tapınması veya fakirlere bağış yapmak için taleplerini reddedenleri asla bereketlemeyecekti.

10. (a) Kral Hizkiya’nın şükranla ilgili hatırlatmaları nasıl sevinçle sonuçlandı? (b) Bu durum devam etti mi?

¹⁰ Bir keresinde kral Hizkiya tarafından yapılan hatırlatmalar, 14 günlük sevinçli bir fıshı kutlamakla sonuçlandı. Kavim ruhen canlandı. Önce, sahte tapınmaya ait tüm putlar yok edildi, sonra da “yığın yığın verdiler . . . . ve Hizkiya ile reisler geldiler, ve yığınları gördüler, ve RABBİ takdis ettiler, ve kavmı İsraili mubarek kıldılar.” (II. Tarihler 30:1, 21-23; 31:1, 6-8) Fakat ne yazık ki, arasıra yapılan bu gibi canlanmalardan sonra, kavim, yeniden nankör duruma düştü. Sonunda Tanrı’yı öfkelendirdiler ve kavminin Babil’e esarete götürülmesine izin verdi. Şehir ile içindeki güzel mabet harap edildi. (II. Tarihler 36:17-21) Esaretten kurtulduktan sonra, durum tekrar o kadar ciddi bir hal aldı ki, Yehova, cimriliklerinin, Kendisinden çalmakla aynı anlama geldiğini onlara söyledi.—Malaki 3:8.

11. İsrail’in tarihinden öğrenilen hangi prensipler, bugün yaşayan İsa’nın takipçilerine yarar sağlayabilir?

¹¹ İsrail milletinin tarihinden ne öğrenebiliriz? Şunu: Yürekleri şükran dolu olduğu sürece, bunu, Yehova’ya sevinçle “yığın yığın” vererek kanıtladılar. Fakat şükran duyguları unutulduğu veya ılık duruma geldiği zaman, artık sevinçle hiçbir maddi bağışta bulunmadılar. Acaba buna benzer bir davranış bugün İsa’nın vakfolmuş takipçileri arasında da görülebilir mi? Evet, çünkü hâlâ nakâmiliz. Bu şeyler sisteminin sonunda yaşayan bizler, Tanrı’nın, öğrenmemiz, ders alıp onlardan yararlanmamız için İsrail’in tutumunu Mukaddes Yazılara kaydettirmesinden çok mutlu olmalıyız.—Romalılar 15:4; I. Korintoslular 10:11.

12. (a) Bugün, Yehova’nın kavmi, nasıl İsrail’in durumunda bulunmaktadır? (b) Kendimize hangi soruları sormamız yerindedir?

¹² İsrailliler gibi bugün, Yehova’nın kavmi de, şükran göstermek için birçok nedene sahiptir. Biz de, diğer insanların aldıkları bereketlerden fazlasını almaktayız. Aslında, Tanrı’nın maksatları hakkında İsrail kavminden daha çok bilgiye sahibiz. Yehova’nın, gönüllü olarak nasıl Oğlunu kurban ettiğini öğrendik ve bunun Tanrısal tasvibe kavuşanlara getireceği nimetler hakkında da bilgiye sahibiz. Bugün ruhi bir cennetin içinde bulunmanın imtiyazına sahibiz; çünkü 1919 yılından beri Yehova, Kendi kavmi için muazzam ruhi nimetler sağladı. Evet, Yehova’nın Şahitlerinin, şükran belirtmeleri için pek çok ek nedenleri var. Böylece kendimize şu soruları sormalıyız: Yehova’ya duyduğumuz şükran ne kadar derindir? Ve 20. yüzyılda bizler, müteşekkir olduğumuzu nasıl gösterebiliriz?

Çağdaş Paraleller

13, 14. İsa’nın takipçileri, Musa kanunu altında olmadıklarına göre, ondalık kanunundan bir benzerlik çıkarabilirler mi?

¹³ İsa’nın takipçileri, artık Yehova’ya karşı nasıl şükran gösterilmesi gerektiğini açıklayan Musa Kanunu altında değiller. (Galatyalılar 3:24, 25) Bugün Yehova’ya arz edeceğimiz hamt kurbanımız, “onun ismini ikrar eden dudakların meyvası”dır. (İbraniler 13:15) Böylece bu takdime şekli, İsa’nın vakfolmuş takipçilerinin, Tanrı’ya şükranlarını göstermeleri için başlıca yoldur. Fakat ondalık, bağış ve hasatla ilgili kanunlardan, ilginç benzerlikler çıkarabiliriz.

¹⁴ Ondalık, onda birini vermekle ilgili kesin bir miktardı ve bu, zorunluydu; bunda bir seçim yoktu. Aynı şekilde, bugün de Yehova’nın, tüm hizmetçileri için muhakkak yerine getirilmesi gereken kesin emirleri var. Muntazaman bir araya gelmeliyiz! Yehova’nın gökteki Krallığını alenen vaaz etmeliyiz ve Mesih’in şakirtleri olmaları için başka kişilere yardım etmeliliz.—İbraniler 10:24, 25; Matta 24:14; 28:19, 20.

15. Çağdaş zamanımızda cömert yüreklerin hangi belirtisi, eski İsraillilerin bağış ve hasatla ilgili tanzimiyle benzerlikler göstermektedir?

¹⁵ Bağış ve hasatla ilgili tanzimleri de hatırlayalım. Kesin bir miktar talep edilmemişti. Aynı şekilde, Mukaddes Yazılar da, Yehova’nın her şahidinin kutsal hizmette sarf edeceği vakit hakkında kesin bir miktar talep etmez. Tanrı’nın Sözünü tetkik etmek ile başka insanlara vaaz etmek için sarf edilen vakit, cömert ve bencil olmayan yüreklere bırakılmıştır. Aynı şekilde, gökteki Krallığın menfaatlerinin gelişmesi için yapılan maddi bağışlar da, her kişinin yüreğine göre vermesine bırakılmıştır. Bugün Tanrı’nın hizmetçilerinin her birinin “yığın yığın” veya ancak yeteri kadar vermesi, yüreğinde hissettiği şükranın derinliğine bağlıdır. (II. Tarihler 31:6) Fakat İsrail’in durumunda olduğu gibi, kişinin şükranı ne kadar büyük olursa, Yehova’dan gelecek nimetler de o kadar bol olacaktır.

Şükranını Gösterme Yolları

16-18. İsa’nın vakfolmuş takipçileri, hangi kesin şekillerle Yehova’ya müteşekkir olduklarını gösterebilirler?

¹⁶ Yehova’ya karşı şükran göstermenin en belirgin yolu, dolgun vakitli vaaz faaliyetine katılmaktır. Yüreğinde duyduğun şükran, bunu yapabilecek kadar büyük müdür? Başarılı bir öncünün, önce hizmet etmek isteğine sahip olması, sonra da buna uygun şartları araması gereği bilinmektedir. Şükran duygusu kuvvetli olunca, Yehova’ya hizmet etmeye sevk eden kuvvetli bir istek, takdirkâr bir yüreğe daha derin yerleşir. Sen, böyle bir duyguya sahip misin? Şimdiki durumun, dolgun vakitli vaaz faaliyetine katılmana izin vermese bile, bu, sende öncülük ruhunu söndürmemeli. Öncüleri tam yürekle destekleyip onları teşvik edebilirsin.

¹⁷ Şimdi öncülük yapamazsan da, arada sırada öncü yardımcısı olamaz mısın? Cemaatte her yıl belirli vakitlerde vaaz faaliyetinde özel gayret göstermek üzere teşvik edici dönemler var. Örneğin, yaz ayları, birçok kişi için çok elverişli olabilir. Kutsal hizmette sarf edilecek ek vakitle ilgili prensip şudur: Şükranın, seni, cömert bir bağış yapmaya sevk eder.

¹⁸ Şükran göstermenin diğer kesin bir şekli de, dünya çapında yer alan teokratik inşaat programlarını desteklemektir. Örneğin, birçok memlekette yeni İbadet Salonları inşa edilmekte ve artan kalabalık nedeniyle, mevcut salonlar genişletilmektedir. Çevre ibadetleri için büyük Salonlar inşa ediliyor ve Beytel veya basımevlerine ek kısımlar yapılıyor. Bu inşaat projelerinin faaliyetine katılmak ve mali yardımda bulunmakla da, Yehova’ya karşı duyulan şükran pratik olarak gösterilebilir.

Fakir Dul İle İlgili Mükemmel Örnek

19. Mabetteki kutuya iki pul atan fakir dul kadının olayında hangi şey seni daha fazla etkiliyor?

¹⁹ Mukaddes Kitapta yer alan cömert maddi bağışla ilgili bir örnek, İsa tarafından belirtilen dul kadını olayıdır. (Luka 21:1-4) O, çok az değer taşıyan iki pulun, mabedin ve orada hizmet edenlerin bakımına fazla bir katkıda bulunamayacağını şüphesiz biliyordu. Ama mabede ve orada hizmet eden kâhinlere bakıp şöyle düşünmedi: ‘Onların durumu benimkinden çok daha iyidir ve onlar, benim mütevazı evimden çok daha mükemmel binalarda yaşıyorlar.’ Şüphesiz mabet çok daha görkemli ve güzeldi. “Güzel taşlarla ve takdimelerle süslenmiş”ti. (Luka 21:5) Fakat bu, dul kadını bir bağışta bulunmaktan alıkoymadı. Müteşekkir olduğunu, mabetteki hizmet eden erkeklere değil, Yehova’ya kanıtlamak istiyordu.

20. Fakir dul kadının gösterdiği takdir edici davranışı, nasıl biz de gösterebiliriz?

²⁰ Bugün Yehova’nın hizmetçileri, bu örnekten ders alıyorlar. Bu fakir dul kadın gibi, büyük veya küçük olsun, bağışlarının Tanrı’ya yapıldığını biliyorlar ve Yehova’nın yeryüzündeki teşkilatının hiçbir ferdinin mali bakımdan bu bağışlardan asla yararlanamayacağını bilmek de onlara güven vermektedir. Teşkilatın tüm binaları, orada gönüllü olarak çalışanların ihtiyaçlarını karşılamak üzere inşa ediliyor, şöyle ki, basılan Mukaddes Kitap ve yardımcı yayınların tümü, kaliteli olsun ve gökteki Krallığın menfaatlerinin gelişmesinde iyi sonuçlar getirsin. Yaşadığımız son zamanlarda, bazı memleketlerde, televizyonda vaaz veren vaizlerin, bağışları istismar ettikleriyle ilgili skandallar, Yehova’nın Şahitlerinin durumuyla büyük bir tezat oluşturmaktadır!

Şükredici Hatırlatmalar Yararlıdır

21, 22. Bizi şükredici olmaya sevk eden sevgi dolu hatırlatmalar, takdir dolu yüreklerimizi nasıl etkilemeli?

²¹ İsrailliler, Yehova’ya borçlu oldukları ödevler hakkında şükredici bir ruh göstermek üzere sürekli olarak hatırlatmalara muhtaçtılar. Genellikle bu sorunlar üzerine dikkatleri çekildiği zaman, yüreklerinde şükran duygusu tazelenir ve sonuçta da, minnet dolu takdirlerini sadece sözde bırakmazlardı. Onlar, tapınma evinde kullanılmak üzere, ürünlerinden Yehova’ya “yığın yığın” vermeye hazır oldular.

²² Bugün “Allahın İsraili” ile “büyük kalabalık”ı oluşturan onların arkadaşları aynı duygulara sahip olmalıdır. (Galatyalılar 6:16; Vahiy 7:9) Onların minnet dolu yürekleri, Yehova’ya “yığın yığın” hamt kurbanını vermek üzere harekete geçmeli. O zaman onlar, gerçekten şunu söyleyebilirler: “Kendimizi cömert ve sevgi dolu Tanrı Yehova’ya karşı şükrediciler olarak gösteriyoruz.”

HATIRLIYOR MUSUN?

□ İsa’nın takipçileri şükranlarının derecesini neden devamlı olarak denetlemeli?

□ Yehova’nın kavmi neden daima müteşekkir olmak için ek nedenlere sahiptir?

□ İsrailliler hangi belirli şekillerde Yehova’ya şükranlarını belirtebilirlerdi?

□ İsrailliler gibi, biz de şükranımızı belirtmek için hangi şeyleri yapabiliriz?

□ Mabetteki fakir dul kadından ne öğrenebiliriz?