Gücünüz Zayıflığa Dönüşmesin

Konforlu yolcu gemisi Titanic, gövdesindeki 16 su geçirmez bölmeyle batması imkânsız bir gemi gibi görülüyordu. Öyle ki, 1912’de çıktığı ilk seferde, gemiye gerekli tahliye sandallarının yalnızca yarısı konmuştu. Ancak, gemi bir buzdağına çarptı ve battı; 1.500’den fazla insan yaşamını yitirdi.

ESKİ Yeruşalim’in Tanrı’dan korkan Kralı Uzziya parlak bir komutandı. Yehova’nın yardımıyla, düşmanlarını birbiri ardına yendi. “Ve [Uzziya’nın] adı uzaklara kadar yayıldı; çünkü kuvvet buluncıya kadar kendisine şaşılacak surette yardım edildi.” Fakat sonra “yüreği öyle yükseldi ki, . . . . Allahı RABBE karşı hainlik etti.” Uzziya kibri yüzünden cüzamla vuruldu.—II. Tarihler 26:15-21; Süleymanın Meselleri 16:18.

Bu iki olaydan, güçlü nitelikler ya da doğal yeteneklerin, hikmet, haddini bilirlik ve alçakgönüllülükle dengelenmediğinde kolayca zayıflığa dönüşebildiğini öğreniyoruz. Bu ciddi bir konudur, çünkü şu ya da bu şekilde her birimizin doğuştan gelen bazı güçlü yönleri ya da yetenekleri var; bunların Yaratıcımızın yüreğini sevindirmesini ve kendimize ve başkalarına sevinç ve yarar sağlamasını istiyoruz. Gerçekten de, sahip olduğumuz Tanrı vergisi bir yeteneği tam anlamıyla kullanmalı, aynı zamanda değerli bir servet olarak kalabilmesi için onu denetim altında tutmalıyız.

Örneğin, işini seven biri işkolik durumuna gelerek bu özelliğini kolayca bir zayıflığa dönüştürebilir. Tedbirli bir insan kolayca kandırılıp aldatılamayabilir, ancak bu özelliği onu hiçbir zaman karar veremeyecek noktaya vardırabilir. Verimlilik de iyi bir niteliktir; ancak insan unsurunu göz ardı edecek kadar aşırılığa vardırıldığında mutsuzluk doğuran, soğuk ve katı bir ortam yaratır. O halde güçlü yönleriniz üzerinde bir an durup düşünün. Onları iyi kullanıyor musunuz? Başkaları için bir nimet oluyorlar mı? Her şeyden önemlisi, onları ‘her iyi armağanın’ Kaynağı Yehova’yı onurlandırmakta kullanıyor musunuz? (Yakub 1:17) O halde gelin, insanın güçlü yönlerinin denetimsiz kaldığında zayıflığa, hatta zararlı bir şekle dönüşebilmesiyle ilgili birkaç örneğe daha yakından bakalım.

Zihinsel Yetenekleri Hikmetle Kullanın

Zihinsel yetenekler açısından iyi durumda olmak kuşkusuz mükemmel bir servettir. Ancak, bunun sonucu olarak özellikle başkalarının bizi aşırı övmesi ya da pohpohlamasıyla kendimiz hakkında abartılı bir görüş edinir, gereğinden fazla özgüven geliştirirsek, bu güç, zayıflığa dönüşür; ya da Tanrı’nın Sözü ve onu incelemekte kullanılan yayınlar konusunda entelektüel bir görüş geliştirebiliriz.

Aşırı güven farklı yollarla kendini gösterebilir. Örneğin, mükemmel zihinsel yetilere sahip bir kişi cemaatte umumi konuşma yapma ya da Konuşma Yeteneğini Geliştirme Programında bir kısmı sunma görevi aldığında, hazırlığı son dakikaya bırakabilir, hatta duayla Yehova’nın bereketini bile dilemeyebilir. Bunun yerine, bilgi birikimine ve doğaçtan konuşma yeteneğine güvenebilir. Doğal yeteneği bir süre için ihmalkârlığını gizleyebilir, ancak Yehova’nın tam bereketi olmadıkça kişinin ruhi gelişmesi yavaşlayabilir, hatta durabilir bile. Mükemmel bir yetenek boşa harcanmıştır!—Süleymanın Meselleri 3:5, 6; Yakub 3:1.

Keskin zekâ sahibi bir kişi Mukaddes Kitap ve onu incelemeye yardım eden yayınlar hakkında entelektüel bir görüş de edinebilir. Ancak, bu tür bir bilgi, İsa’nın takipçilerine özgü sevgi dolu ilişkiler ‘bina etmez’; yalnızca kişinin egosunu balon gibi şişirip onu ‘kibirlendirir.’ (I. Korintoslular 8:1; Galatyalılar 5:26) Öte yandan, ruhi düşünüşlü kişi, zihinsel yetenekleri ne olursa olsun, her zaman Tanrı’nın ruhu için dua eder ve ona güvenir. Sevgi, alçakgönüllülük, bilgi ve hikmet niteliklerini kendisinde geliştirip aralarında güzel bir denge kurdukça gücü kendisi için daha büyük bir servet haline gelir.—Koloseliler 1:9, 10, 12.

Yetenek, ona dayanarak kendi hakkımızda abartılı bir görüş geliştirdiğimizde de, haddini bilmezlik yansıtan bir zayıflığa dönüşür. Yetenekli bir kişinin ve hayranlarının, ne kadar yetenekli olurlarsa olsunlar, Yehova’nın, kendi ‘yüreğinde hikmetli olanlara bakmadığını’ unuttukları açıktır. (Eyub 37:24) Tanrı’nın Sözü, “hikmet alçakgönüllüler (haddini bilenler) iledir” der. (Süleymanın Meselleri 11:2) Pavlus, iyi eğitim görmüş, son derece zeki biri olmasına karşın, Korintoslulara şöyle dedi: “Ey kardeşler, ben size . . . . . geldiğim zaman, kelâm ve hikmet ulviyetile gelmedim. . . . . Ben aranızda zayıflık ve korkuda, ve çok titremede idim; ve sözüm ve vâzım hikmetin kandırıcı sözü ile değil, fakat Ruhun ve kuvvetin bürhani ile idi; ta ki, imanınız insanların hikmetinde değil, fakat Allahın kudretinde olsun.”—I. Korintoslular 2:1-5.

Gerçekten hikmetli biri, dünyanın entelektüel olarak nitelediği bakış açısına ya da onun başarı tanımına aldanmaz. Böylece, yeteneklerini insanlardan alkış toplamak ya da maddi servet biriktirmek için kullanmaktansa elinden gelenin en iyisini kendisine hayat ve yetenekler veren Varlığa sunar. (I. Yuhanna 2:15-17) Bunun için, gökteki Krallığın çıkarlarını yaşamında ön planda tutar, “akar sular kenarına dikilmiş [verimli] ağaç gibi” olur. Kendi doğal yetenekleri değil, Yehova’nın bereketi sayesinde, “yaptığı her iş de iyi gider.”—Mezmur 1:1-3; Matta 6:33.

İsa’nın İzinden Gitmek Gücünüze Güç Katsın

Hakiki din, doğası gereği, dünyevi felsefeleri gölgede bırakacak kadar çok sayıda güçlü özelliğe sahiptir. İsa’nın takipçiliğine özgü yaşam tarzı, en iyi eşler, komşular ve işçiler; dürüst, saygılı, barışçı ve çalışkan insanlar meydana getirir. (Koloseliler 3:18-23) Ayrıca, hakiki dinde konuşma ve öğretme yönünde verilen eğitim insanlarda iyi iletişim becerileri geliştirir. (I. Timoteos 4:13-15) Dolayısıyla, işverenlerin çoğu kez ek sorumluluklar vermek üzere İsa’nın takipçilerini tercih etmeleri ve onları terfi ettirmeleri şaşırtıcı değildir. Fakat insanı güçlü kılan bu tür özellikler de dikkat edilmediğinde kötüye kullanılabilir. Bir terfi ya da ayartıcı bir iş teklifi, kişinin ibadetleri kaçırmayı alışkanlık edinerek ya da ailesine ayıracağı değerli vakti feda ederek neredeyse kendini şirkete adaması anlamına gelebilir.

Avustralya’da bir ailede baba, hem cemaatte bir ihtiyar, hem de geleceği çok parlak, başarılı bir iş adamıydı. Yine de, bu sistemde başarılı olma ayartmasını reddetti. “Ailemle birlikte olmak ve Tanrısal hizmete katılmak için daha çok zamanım olsun istedim,” diyor ve şunu ekliyor: “Bu yüzden, karım ve ben, işime harcadığım vakti dikkatle düşünerek, azaltmam konusunda görüş birliğine vardık. İhtiyacım yokken neden haftada beş gün çalışayım?” Bu ihtiyar, yaşamında iyi düşünülmüş birkaç ayarlama yaparak, haftada üç ya da dört günlük bir çalışmayla ailesine bakabileceğini gördü. Zamanla, yöresel Kongre Salonu Heyetinde hizmet etmek ve bölge ibadetinin idari işleriyle ilgilenmek gibi başka hizmetlere katılma ayrıcalıklarına sahip oldu. Gücünü hikmetle kullanması kendisine ve ailesine sevinç ve doyum getirdi.

Ayrıcalıklara Karşı Dengeli Bir Tutum

İsa’nın takipçisi erkekler cemaatte hizmet ayrıcalıklarına erişmeye teşvik edilirler. “Eğer bir adam nazırlık [ya da hizmet-yardımcılığı] isterse, iyi bir iş arzu eder.” (I. Timoteos 3:1) Az önce sözü edilen doğal yetenekler gibi, sorumluluk kabul etme konusundaki istekliliğin de iyi bir yargıyla dengelenmesi gerekir. Hiç kimse, Yehova’nın hizmetinde sevincini kaybedecek kadar çok görev almamalı. Evet, istekli bir ruh övgüye değer ve aslında gösterilmesi gerekir; çünkü Yehova kendini esirgeme tutumundan hoşlanmaz; fakat isteklilik aynı zamanda ölçülü olmalı ve “sağduyu” yansıtmalıdır.—Titus 2:12, Müjde; Vahiy 3:15, 16.

İsa’nın yumuşak tavrı, anlayışı ve duyarlılığı, en sade insanların bile onun yanında kendilerini rahat hissetmelerini sağladı. Bugün de benzer şekilde, insanlar, kişiliğinin güçlü yönü ilgi ve duygudaşlık göstermek olan kimselerin yanında kendilerini rahat hissederler. İsa’nın takipçilerinin cemaatinde böyle sıcak, yaklaşılır ihtiyarlara gerçekten “insan olan hediyeler” olarak değer verilir. Onlar, “yelden saklanacak bir yer gibi, ve sağanağa karşı örtülü bir yer gibi, çorak yerde akar sular gibi, yorucu diyarda büyük kaya gölgesi gibi” olurlar.—Efesoslular 4:8; İşaya 32:2.

Ancak ihtiyarlar başkalarına yardım etmek üzere harcadıkları zamanı, kişisel tetkik, derin düşünme, dua ve vaaz etme için kendi ihtiyaçları olan zamanla dengelemelidirler. Doğal olarak, evli ihtiyarların, kendi ailelerine de zaman ayırmaları ve yaklaşılırlık niteliğini özellikle onlara göstermeleri gerekir.

Yetenekli Kadın Mükemmel Bir Nimet

Yetenekli ihtiyarlar gibi, ruhi düşünüşe sahip kadınlar da Yehova’nın teşkilatı için mükemmel bir servettir. Genellikle, kadınlara bağışlanmış bir yetenek başkalarıyla ilgilenmeleridir; bu, Yehova’nın değer verdiği ve teşvik ettiği bir niteliktir. Resul Pavlus, “sizden her biri [yalnız] kendi işlerine değil, fakat her biriniz diğerlerin de işlerine baksın,”diye yazdı. (Filipililer 2:4) Yine de, ‘diğerlerinin işlerine bakmanın’ bir sınırı vardır; çünkü İsa’nın bir takipçisi, ne “başkalarının işine karışan,” ne de dedikoducu biri olmak ister.—I. Petrus 4:15; I. Timoteos 5:13.

Kadınların başka birçok yeteneği de vardır. Örneğin, İsa’nın takipçisi bir kadın zihinsel yetenekler açısından kocasından daha iyi durumda olabilir. Yine de, Yehova’dan korkan ‘yetenekli bir kadın’ olarak kocasına saygı duyup yeteneklerini onunla yarışmak üzere değil, onu tamamlamak üzere kullanacaktır. Alçakgönüllü bir koca, karısını kıskanıp, içerlemektense, onun güçlü yönlerine değer verip bundan sevinç duyacak. Karısını, yeteneklerini tümüyle ev halkının gelişmesi ve çocuklarının tıpkı kendisi gibi ‘Yehova’dan korkan’ kişiler olarak yetişmesi yönünde kullanmaya teşvik edecek. (Süleymanın Meselleri 31:10, 28-30; Tekvin 2:18) Böyle alçakgönüllü eşlerin başarılı evliliği Yehova’ya gerçekten onur verir.

Güçlü Bir Kişiliğe Boyun Eğdirmek

Yehova’nın iradesinin tüm benlikle yapılmasını ve adaleti temel alan güçlü bir kişilik, haddini bilirlik ve alçakgönüllülükle dengelendiğinde mükemmel bir servet olabilir. Ancak, bu, kişinin başkalarına hâkim olmasına ya da onların gözünü korkutmasına yol açarsa bir zayıflığa dönüşebilir. Özellikle cemaat içinde böyledir. İsa’nın takipçileri birbirlerinin yanında, cemaat ihtiyarlarının bulunduğu ortamlarda da, kendilerini rahat hissetmeliler.—Matta 20:25-27.

İhtiyarlar da, birbirlerinin yanında kendilerini rahat hissetmeliler. Bir araya geldiklerinde, kararlarını kişiliklerinin gücü değil, mukaddes ruh etkilemeli. Gerçekten de, mukaddes ruh kuruldaki herhangi bir ihtiyarı etkileyebilir; bu en genç ya da en suskun ihtiyar da olabilir. Dolayısıyla, daha güçlü kişilikleri olanlar, haklı olduklarını düşündüklerinde bile, diğer ihtiyarlara ‘hürmet edip’ boyun eğme sanatını öğrenerek güçlerini doğru kullanmalıdırlar. (Romalılar 12:10) Vaiz 7:16 şefkatle şöyle uyarıyor: “Pek çok salih olma, ve kendini çok hikmetli etme; niçin kendini helâk edesin?”

‘Her iyi armağanın’ kaynağı olan Yehova, Kendi huşu uyandıran gücünü mutlak bir kusursuzlukla kullanır. (Yakub 1:17; Tesniye 32:4) O bizim Öğretmenimizdir! Öyleyse O’ndan öğrenelim ve hem doğal yeteneklerimizi, yani güçlü yönlerimizi geliştirmek, hem de onları hikmetle, ölçülü biçimde ve sevgiyle kullanmak için çok çalışalım. O zaman başkaları için gerçek bir nimet olacağız!

[Sayfa 27’deki resimler]

Ruhi ilerleme, duayla yapılan tetkike ve Yehova’ya güvenmeye bağlıdır

[Sayfa 29’daki resim]

Kişisel ilgi haddini bilirlik niteliğiyle gösterildiğinde nimet olur

[Sayfa 26’daki resim tanıtım notu]

The Mariner’s Museum, Newport News, VA